توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کتاب – نامه اعمال (مفردات‌قرآن) ۵۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کتاب – نامه اعمال (مفردات‌قرآن) ۵۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل کتاب – نامه اعمال (مفردات‌قرآن) ۵۲ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل کتاب – نامه اعمال (مفردات‌قرآن) ۵۲ اسلاید در PowerPoint

منبع: کتاب – نامه اعمال (قاموس قرآن (جلد ۶))

مقالات مرتبط: کتاب (مفردات‌نهج‌البلاغه)، کتابت.

کِتاب (به کسر کاف) از واژگان قرآن کریم به معنای نوشتن و یکی از معانی آن در قرآن کریم نامه اعمال است.

فهرست مندرجات

۱ – معنای کِتاب
۲ – کاربردها
۲.۱ – اکتتاب
۲.۲ – عبد مکاتب
۳ – پانویس
۴ – منبع

۱ – معنای کِتاب

کِتاب:

[۱] قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۸۷.

[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۰۰.

[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۱۵۳.

به معنای نوشتن و یکی از معانی آن در قرآن کریم علم خدا است.
گاهی به کلام کتاب گفته شود، که حروف در تلفّظ به هم منضم و با هم جمع می‌شوند و لذا به کلام خدا با آنکه نوشته نشده بود کتاب اطلاق شده است.

[۴] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۹۹.

اینکه گفته شد راجع به اصل معنای آن می‌باشد و کتاب در اصل مصدر است به معنی مکتوب به کار رود، چنانکه در مصباح گفته،

[۵] فیومی، احمد بن محمد، مصباح المنیر، ص۵۲۴.

ولی راغب گوید: آن اسم صحیفه است و آنچه در آن نوشته شده‌ است.

[۶] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۹۹.

۲ – کاربردها

(وَ وُضِعَ‌ الْکِتابُ‌ فَتَرَی الْمُجْرِمِینَ مُشْفِقِینَ مِمَّا فِیهِ وَ یَقُولُونَ یا وَیْلَتَنا ما لِهذَا الْکِتابِ‌ لا یُغادِرُ صَغِیرَهً وَ لا کَبِیرَهً اِلَّا اَحْصاها وَ وَجَدُوا ما عَمِلُوا حاضِراً)

[۷] کهف/سوره۱۸، آیه۴۹.

(و نامه اعمال آنها در آن جا گذارده مى‌شود، پس گنهکاران را مى‌بینى در حالى که از آنچه در آن است، ترسان و هراسانند، و مى‌گویند: «اى واى بر ما! این چه نامه‌اى است که هیچ عمل کوچک و بزرگى را فرو گذار نمى‌کند مگر این‌که آن را احصا کرده است؟! و این در حالى است که همه اعمال خود را حاضر مى‌بینند).

[۸] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۹۹.

مراد از کتاب در این آیه و آیات ذیل، صحائف و نامه‌های اعمال است.

[۹] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۳۲۳.

[۱۰] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۴۵۰.

[۱۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۷۳۲.

[۱۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۷۶.

(وَ اَشْرَقَتِ الْاَرْضُ بِنُورِ رَبِّها وَ وُضِعَ‌ الْکِتابُ‌ وَ جِی‌ءَ بِالنَّبِیِّینَ‌)

[۱۳] زمر/سوره۳۹، آیه۶۹.

(و زمین در آن روز به نور پروردگارش روشن مى‌شود، و نامه‌هاى اعمال را پیش مى‌نهند و پیامبران و گواهان را حاضر مى‌سازند).

[۱۴] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۶۶.

[۱۵] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۲۹۶.

[۱۶] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۴۴۸.

[۱۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۹۲.

[۱۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۲۱۵.

(وَ کُلَّ اِنسانٍ اَلْزَمْناهُ طائِرَهُ فِی عُنُقِهِ وَ نُخْرِجُ لَهُ یَوْمَ الْقِیامَهِ کِتاباً یَلْقاهُ مَنْشُوراً • اقْرَاْ کِتابَکَ‌ کَفی‌ بِنَفْسِکَ الْیَوْمَ عَلَیْکَ حَسِیباً)

[۱۹] اسراء/سوره۱۷، آیه۱۳-۱۴.

(و هر انسانى، اعمالش را بر گردنش آویخته‌ایم؛ و روز قیامت، نامه اعمالش را براى او بیرون مى‌آوریم که آن را در برابر خود، گشوده مى‌بیند، و به او مى‌گوییم: نامه اعمال خود را بخوان، کافى است‌که امروز، خود حسابرس خویش باشى!).

[۲۰] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۸۳.

[۲۱] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۵۵.

[۲۲] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۷۵.

[۲۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۶۲۲.

[۲۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۴، ص۱۰۳.

ایضا (وَ تَری‌ کُلَّ اُمَّهٍ جاثِیَهً کُلُّ اُمَّهٍ تُدْعی‌ اِلی‌ کِتابِهَا الْیَوْمَ تُجْزَوْنَ ما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ • هذا کِتابُنا یَنْطِقُ عَلَیْکُمْ بِالْحَقِّ اِنَّا کُنَّا نَسْتَنْسِخُ ما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ‌)

[۲۵] جاثیه/سوره۴۵، آیه۲۸-۲۹.

(در آن روز هر امّتى را مى‌بینى که از شدّت ترس و وحشت به زانو درآمده؛ هر امّتى به سوى کتابش خوانده مى‌شود، و به آنها مى‌گویند: امروز جزای آنچه را انجام مى‌دادید به شما داده مى‌شود؛ این نامه اعمال شماست که ما نوشته‌ایم و به حق بر ضد شما سخن مى‌گوید؛ ما آنچه را انجام مى‌دادید، مى‌نوشتیم).

[۲۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۰۱.

[۲۷] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۱۷۷.

[۲۸] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۲۷۰.

[۲۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۱۲۰.

[۳۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۲، ص۳۶۷.

از میان این چهار آیه، ظهور آیه سوم در قوّه حافظه است، یعنی: این نیروی مرموز حافظه که تمام کارها و گفتارها و تمام آنچه انسان می‌بیند و می‌شنود در خود ضبط و حفظ می‌کند و انسان پس از گذشت ده‌ها سال به آن رجوع کرده و گذشته‌ها را بیاد می‌آورد و بیان می‌کند، این حافظه روز قیامت در اختیار انسان گذاشته خواهد شد که با خواندن آن کتاب مرموز و آن نوار ضبط بس حسّاس و غیر قابل انکار، درباره خویش قضاوت کند.
این کتاب در وجود انسان است‌ (وَ نُخْرِجُ لَهُ یَوْمَ الْقِیامَهِ کِتاباً)،این کتاب همان ضبط و عکس اعمال آدمی است که از وی جدا نیستند زیرا (وَ کُلَّ اِنسانٍ اَلْزَمْناهُ طائِرَهُ فِی عُنُقِهِ) و آدمی با خواندن آن خودش حسابگر خویش است‌، (کَفی‌ بِنَفْسِکَ الْیَوْمَ عَلَیْکَ حَسِیباً).
از آیه چهارم روشن می‌شود که بشر گذشته از نامه عمل شخصی یک نامه عمل عمومی هم دارد که فرموده: (کُلُّ اُمَّهٍ تُدْعی‌ اِلی‌ کِتابِهَا) معلوم می‌شود برای هر امّت نیز کتابی است.

[۳۱] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۱۷۷.

[۳۲] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۲۷۰.

[۳۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۱۲۰.

[۳۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۲، ص۳۶۷.

علی هذا قطع نظر از اعمال شخصی هر امّت مسئولیت‌های به‌خصوصی دارند که نسبت به آنها پای همه در میان است و روی آن مسئولیت‌ها کتاب به‌خصوصی متشکل می‌شود و شاید مراد از آن کارها و بدعت‌هائی باشد که از یک نفر ساخته نیست بلکه عده‌ای دست به دست هم داده آنها را به وجود می‌آورند.
ایضا در آیات‌: (فَمَنْ اُوتِیَ‌ کِتابَهُ‌ بِیَمِینِهِ فَاُولئِکَ یَقْرَؤُنَ‌ کِتابَهُمْ‌)

[۳۵] اسراء/سوره۱۷، آیه۷۱.

(کسانى که نامه عملشان به دست راستشان داده شود، آن را با شادی و سرور مى‌خوانند)،

[۳۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۸۹.

[۳۷] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۱۶۸.

[۳۸] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۲۲۹.

[۳۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۶۶۳.

[۴۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۴، ص۱۸۰.

و همچنین آیه ۱۹ حاقه: (فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ فَیَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَؤُوا کِتَابِیهْ)

[۴۱] حاقّه/سوره۶۹، آیه۱۹.

(امّا کسى که نامه اعمالش را به دست راستش دهند از شدّت شادى فریاد مى‌زند که: اى اهل محشر! نامه اعمال مرا بگیرید و بخوانید!)،

[۴۲] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۶۷.

[۴۳] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۳۹۹.

[۴۴] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۶۶۶.

[۴۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۲۰.

[۴۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۲۷۲.

و آیه ۲۵ حاقه: (وَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَیَقُولُ یَا لَیْتَنِی لَمْ أُوتَ کِتَابِیهْ)

[۴۷] حاقّه/سوره۶