توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قیام (مفردات‌قرآن) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قیام (مفردات‌قرآن) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل قیام (مفردات‌قرآن) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل قیام (مفردات‌قرآن) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

منبع: قیام (قاموس قرآن (جلد ۶))

مقالات مرتبط: قیام (لغات‌قرآن)، قیام (مفردات‌نهج‌البلاغه)، قیام (مقالات مرتبط).

قِیام (به کسر قاف) از واژگان قرآن کریم به معنای برخاستن و ضدّ نشستن است. این واژه دارای مشتقاتی است که در آیات قرآن به کار رفته است؛ مانند: اِقامَه (به کسر همزه و فتح قاف و میم) به معنای بر پا کردن و ادامه شی‌ء، اِسْتِقامَه (به کسر همزه و تاء و فتح قاف و میم) به معنای بر طریق راست و خطّ مستوی بودن، قَوام (به فتح قاف و واو) به معنی اعتدال، قَیِّم (به فتح قاف و کسر یاء) به معنی ما یقوم به الشّی‌ء، قَیُّوم (به فتح قاف و ضم یاء مشدده) از اسماء حسنی و به معنای قائم به تدبیر خلق، قَوّام (به فتح قاف و واو مشدده) به معنای بهترین و کامل‌ترین قیام کننده، مُقام (به ضم میم و فتح قاف) و مَقام (به فتح میم و قاف) به معنای جایگاه و محل اقامت، تَقْویم (به فتح تاء و سکون قاف و کسر واو) به معنای تعدیل و قِیامَه (به کسر قاف و فتح یاء و میم) به معنی برخاستن.

فهرست مندرجات

۱ – مفهوم‌شناسی
۲ – کاربردها
۲.۱ – اقامه
۲.۲ – استقامت
۲.۳ – قیم
۲.۴ – قیوم
۲.۵ – قوام
۲.۶ – مقام
۲.۷ – تقویم
۲.۸ – قوام
۲.۹ – قیامت‌
۳ – پانویس
۴ – منبع

۱ – مفهوم‌شناسی

قِیام

[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۴۷.

[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۶۹۰.

[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۴۱۴.

به معنای برخاستن و ضدّ نشستن است.

۲ – کاربردها

قیام در آیات قرآن به معانی مختلف بکار رفته که ذیلا بررسی می‌شود:
۱- برخاستن: (اَنَا آتِیکَ بِهِ قَبْلَ اَنْ‌ تَقُومَ‌ مِنْ‌ مَقامِکَ‌)

[۴] نمل/سوره۲۷، آیه۳۹.

«پیش از آنکه از جایت برخیزی من تخت را پیش تو می‌آورم.»

[۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۳۶۲.

[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۵۱۶.

[۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۸۴.

[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۱۱۳.

۲- توقف: (کُلَّما اَضاءَ لَهُمْ مَشَوْا فِیهِ وَ اِذا اَظْلَمَ عَلَیْهِمْ‌ قامُوا)

[۹] بقره/سوره۲، آیه۲۰.

«هر وقت روشن شد در نور آن می‌روند و چون تاریک گردید می‌ایستند و توقف می‌کنند.»

[۱۰] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۵۶.

[۱۱] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۸۸.

[۱۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۱۲۰.

[۱۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱، ص۸۶.

۳- ثبوت و دوام‌: (وَ مِنْ آیاتِهِ اَنْ‌ تَقُومَ‌ السَّماءُ وَ الْاَرْضُ بِاَمْرِهِ‌)

[۱۴] روم/سوره۳۰، آیه۲۵.

(و از آیات او این است که آسمان و زمین به فرمان او برپاست؛)

[۱۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۰۷.

[۱۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۱۶۸.

[۱۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۲۵۳.

[۱۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۵۵.

[۱۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۹، ص۱۱۸.

مراد از قیام آسمان و زمین پیوسته بودن نظم جاری در آنهاست در مجمع فرموده: معنای قیام ثبات و دوام است. و آن ایستادنی است که تا خدا نخواسته نشستن ندارد.

[۲۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۵۵.

۴- عزم و اراده: راغب در آیه‌ (اِذا قُمْتُمْ‌ اِلَی الصَّلاهِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَکُمْ وَ اَیْدِیَکُمْ)

[۲۱] مائده/سوره۵، آیه۶.

(اى کسانى که ایمان آورده‌اید! هنگامى که به نماز مى‌ایستید، صورت و دستها را تا آرنج بشویید!)

[۲۲] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۰۸.

[۲۳] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۲۱۹.

[۲۴] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۳۵۴.

[۲۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۸۲.

[۲۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۲۱۹.

آن را عزم و اراده گفته،

[۲۷] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۶۹۰.

زمخشری در وجه آن گفته: چون فعل مسبّب از اراده و قدرت است لذا مسبّب در مقام سبب قرار گرفته است.

[۲۸] زمخشری، محمود، الکشاف، ج۱، ص۶۰۹.

طبرسی فرموده: در اینجا اراده حذف شده و تقدیر چنین است «اِذَا اَرَدْتُمُ‌ الْقِیامَ‌ اِلَی الصَّلوهِ».

[۲۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۸۲.

ایضا در آیه‌ (وَ اِذا کُنْتَ فِیهِمْ‌ فَاَقَمْتَ‌ لَهُمُ الصَّلاهَ)

[۳۰] نساء/سوره۴، آیه۱۰۲.

(و هنگامى که در میان آنها باشى، و (در میدان جنگ) براى آنها نماز را برپا کنى،)

[۳۱] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۹۵.

[۳۲] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۶۲.

[۳۳] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۹۹.

[۳۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۱۷۵.

[۳۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۱۸.

نگارنده قول زمخشری را بهتر می‌دانم.
۵- وقوع امر: در آیات‌ (وَ یَوْمَ‌ تَقُومُ‌ السَّاعَهُ یُبْلِسُ الْمُجْرِمُونَ‌)

[۳۶] روم/سوره۳۰، آیه۱۲.

(آن روز که قیامت برپا مى‌شود، مجرمان در نومیدى و غم و اندوه فرو مى‌روند!)

[۳۷] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۰۵.

[۳۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۱۵۹.

[۳۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۲۴۰.

[۴۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۴۹.

[۴۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۹، ص۱۰۸.

و (وَ یَوْمَ‌ تَقُومُ‌ السَّاعَهُ یَوْمَئِذٍ یَتَفَرَّقُونَ‌)

[۴۲] روم/سوره۳۰، آیه۱۴.

(آن روز که قیامت برپا مى‌گردد، (مردم) از هم جدا مى‌شوند؛)

[۴۳] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۰۵.

[۴۴] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۱۵۹.

[۴۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۲۴۰.

[۴۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۵۰.

[۴۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۹، ص۱۰۹.

ظهور و وقوع گفته‌اند. طبرسی فرموده «تظهر القیامه» ظاهرا این از آن جهت است که وقوع و ظهور لازم قیام است.

[۴۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۵۰.

۶- مشغول شدن به کاری: (اِنَّ رَبَّکَ یَعْلَمُ اَنَّکَ‌ تَقُومُ‌ اَدْنی‌ مِنْ ثُلُثَیِ اللَّیْلِ وَ نِصْفَهُ وَ ثُلُثَهُ‌)

[۴۹] مزمل/سوره۷۳، آیه۲۰.

(پروردگارت مى‌داند که تو و گروهى از آنها که با تو هستند نزدیک دو سوم از شب یا نصف یا ثلث آن را به پا مى‌خیزند؛)

[۵۰] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۷۵.

[۵۱] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۷۴.

[۵۲] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۱۵.

[۵۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۱۶۸.

[۵۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۳۷.

که به معنی مشغول شدن به عبادت است و و شاید به معنی دوام باشد
(وَ اَنْ‌ تَقُومُوا لِلْیَتامی‌ بِالْقِسْطِ)

[۵۵] نسا/سوره۴، آیه۱۲۷.

«پیوسته در باره یتیم‌ها به عدالت رفتار کنید.»

[۵۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۱۰۰.

[۵۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۱۶۲.

[۵۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۰۳.

[۵۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۷۵.

۷- قیام همانطور که مصدر است جمع قائم نیز آمده مثل‌ (ثُمَّ نُفِخَ فِیهِ اُخْری‌ فَاِذا هُمْ‌ قِیامٌ‌ یَنْظُرُونَ‌)

[۶۰] زمر/سوره۳۹، آیه۶۸.

( سپس بار دیگر در «صور» دمیده مى‌شود، ناگهان همگى به پا مى‌خیزند و در انتظار (حساب و جزا) هستند.)

[۶۱] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۶۶.

[۶۲] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۲۹۴.

[۶۳] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۴۴۵.

[۶۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۴۱۶.

[۶۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۲۱۴.

(الَّذِینَ یَذْکُرُونَ اللَّهَ‌ قِیاماً وَ قُعُوداً)

[۶۶] آل عمران/سوره۳، آیه۱۹۱.

(همانها که خدا را در حال ایستاده و نشسته، و آن گاه که بر پهلو خوابیده‌اند، یاد مى‌کنند؛)

[۶۷] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۷۵.

[۶۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۸۷.

[۶۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۴، ص۱۳۶.

[۷۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۴۷۲.

[۷۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۳۸۶.

قیام در هر دو آیه جمع قائم است چنانکه قعود جمع قاعد.
۸- قیام مثل قوام به معنی ما یقوم به الشی‌ء است: ‌ (وَ لا تُؤْتُوا السُّفَهاءَ اَمْوالَکُمُ الَّتِی جَعَلَ اللَّهُ لَکُمْ‌ قِیاماً)

[۷۲] نسا/سوره۴، آیه۵.

(اموال خود را، که خداوند وسیله قوام زندگى شما قرار داده، به دست سفیهان نسپارید و از آن، به آنها روزى دهید!)

[۷۳] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۷۷.

[۷۴] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۱۶۹.

[۷۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۴، ص۲۷۰.

[۷۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۱۸.

[۷۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۵، ص۲۴.

اموال مایه قیام و قوام زندگی است اموال، انسان و زندگی انسان را برپا می‌دارد.
طبرسی از ابو الحسن نقل می‌کند که در قیام سه لغت هست: قیام و قوام و قیم و قیام چیزی است که باعث قیام تو است.

[۷۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۱۷.

(جَعَلَ اللَّهُ الْکَعْبَهَ الْبَیْتَ الْحَرامَ‌ قِیاماً لِلنَّاسِ‌)

[۷۹] مائده/سوره۵، آیه۹۷.

(خداوند، کعبه (بیت الحرام) را وسیله‌اى براى استوارى و سامان بخشیدن به کار مردم قرار داده؛)

[۸۰] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۲۴.

[۸۱] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۶، ص۱۴۲.

[۸۲] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۶، ص۲۰۷.

[۸۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۴۲۳.

[۸۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۷، ص۱۸۷.

کعبه سبب قیام و قوام مردم است.

۲.۱ – اقامه

اِقامَه (به کسر همزه و فتح قاف و میم) به معنای بر پا کردن و ادامه شی‌ء است. در قاموس گفته: «اقام الشّی‌ء اقامه: ادامه و اقام فلانا: ضدّ اجلسه».

[۸۵] فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، القاموس المحیط، ج۴، ص۱۶۸.

طبرسی فرموده: اقامه نماز آن ست که آن را با حدود و فرائض آن انجام دهند.

[۸۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۸۵.

(یُقِیمُونَ‌ الصَّلاهَ)

[۸۷] بقره/سوره۲، آیه۳.

(و نماز را برپا مى‌دارند؛)

[۸۸] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲.

[۸۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۴۵.

[۹۰] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۷۲.

[۹۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۸۶.

[۹۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱، ص۶۲.

یعنی نماز را به نحو کامل و احسن به جا میاورند و از ابو مسلم نقل می‌کند که اقامه به معنی ادامه است و «یُقِیمُونَ‌ الصَّلاهَ» یعنی نمازهای واجبی را همیشه می‌خوانند.

[۹۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۸۵.

راغب آن را ادامه می‌داند و (یُقِیمُونَ الصَّلاهَ) را «یدیمون فعلها و یحافظون علیها» گفته است سپس مثل طبرسی و زمخشری گوید اقامه شی‌ء ایفاء کردن حق آنست.

[۹۴] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۶۹۰.

المنار آنرا نماز با توجه و از روی خلوص می‌داند و هر نماز که در آن توجّه نباشد صورت نماز است.

[۹۵] رشید رضا، محمد، تفسیر المنار، ج۹، ص۴۹۴.

به نظر نگارنده همه این معانی در اقامه منظور است زیرا اقامه نماز که بدان ماموریم آن است که نماز کامل و پیوسته بجا آوریم لذا در آیات به همه آنها اشاره شده است مثل:(الَّذِینَ هُمْ عَلی‌ صَلاتِهِمْ دائِمُونَ‌)

[۹۶] معارج/سوره۷۰، آیه۲۳.

(آنها که نمازها را پیوسته بجا مى‌آورند،)

[۹۷] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۶۹.

[۹۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۵.

[۹۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۲۱.

[۱۰۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۱۲۴.

[۱۰۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۳۱۳.

(الَّذِینَ هُمْ فِی صَلاتِهِمْ خاشِعُونَ)

[۱۰۲] مؤمنون/سوره۲۳، آیه۲.

(آنها که در نمازشان خشوع دارند.)

[۱۰۳] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۴۲.

[۱۰۴] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۶.

[۱۰۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۵.

[۱۰۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۷۶.

[۱۰۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۳۰.

(وَ هُمْ عَلی‌ صَلاتِهِمْ یُحافِظُونَ‌)

[۱۰۸] انعام/سوره۶، آیه۹۲.

(و بر نمازهاى خویش، مراقبت مى کنند!)

[۱۰۹] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۳۹.

[۱۱۰] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۷، ص۲۸۰.

[۱۱۱] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۷، ص۳۸۹.

[۱۱۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۱۱۰.

[۱۱۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۸، ص۱۸۴.

ادامه، خشوع، محافظت، همان‌ اقامه نماز است.
در باره بعضی آمده‌ (وَ اِذا قامُوا اِلَی الصَّلاهِ قامُوا کُسالی‌)

[۱۱۴] نسا/سوره۴، آیه۱۴۲.

(و هنگامى که به نماز برمى‌خیزند، با کسالت برمى‌خیزند؛)

[۱۱۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۰۱.

[۱۱۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۱۱۷.

[۱۱۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۱۹۰.

[۱۱۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۲۱.

[۱۱۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۱۰۸.

که مخالف خشوع است و (فَوَیْلٌ لِلْمُصَلِّینَ)

[۱۲۰] ماعون/سوره۱۰۷، آیه۴.

(پس واى بر نمازگزارانى که‌،)

[۱۲۱] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۶۰۲.

[۱۲۲] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۶۸.

[۱۲۳] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۶۳۴.

[۱۲۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۴۵۶.

[۱۲۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۳۰۵.

(الَّذِینَ هُمْ عَنْ صَلاتِهِمْ ساهُونَ‌)

[۱۲۶] ماعون/سوره۱۰۷، آیه۵.

(در نماز خود سهل‌انگارى مى‌کنند،)

[۱۲۷] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۶۰۲.

[۱۲۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۶۸.

[۱۲۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۶۳۴.

[۱۳۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۴۵۶.

[۱۳۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۳۰۵.

که مخالف ادامه است.
(وَ اَنْ‌ اَقِمْ‌ وَجْهَکَ لِلدِّینِ حَنِیفاً)

[۱۳۲] یونس/سوره۱۰، آیه۱۰۵.

«پیوسته توجّه به دین کن و بدان ملازم باش.»

[۱۳۳] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۰، ص۱۳۲.

[۱۳۴] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۰، ص۱۹۶.

[۱۳۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۲۳۷.

[۱۳۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۳۷۵.

اقامه در اینگونه آیات ظاهرا به معنی دوام و ثبوت است.

۲.۲ – استقامت

اِسْتِقامَه (به کسر همزه و تاء و فتح قاف و میم) راغب گوید استقامت طریق آن است که راست و بر خطّ مستوی باشد و طریق حقّ را به آن تشبیه می‌کنند مثل‌
(اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِیمَ‌)

[۱۳۷] حمد/سوره۱، آیه۶.

(ما را به راه راست هدایت کن.‌)

[۱۳۸] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱.

[۱۳۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۲۸.

[۱۴۰] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۴۴.

[۱۴۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۶۶.

[۱۴۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱، ص۴۹.

(وَ اَنَّ هذا صِراطِی‌ مُسْتَقِیماً)

[۱۴۳] انعام/سوره۶، آیه۱۵۳.

(این راه مستقیم من است، از آن پیروى کنید!)

[۱۴۴] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۴۹.

[۱۴۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۷، ص۳۷۷.

[۱۴۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۷، ص۵۲۰.

[۱۴۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۱۹۲.

[۱۴۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۹، ص۱۵.

و استقامه انسان آنست که ملازم طریق حق باشد: (فَمَا اسْتَقامُوا لَکُمْ‌ فَاسْتَقِیمُوا لَهُمْ‌)

[۱۴۹] توبه/سوره۹، آیه۷.

«تا مشرکان در پیمان خود نسبت به شما ثابت ماندند شما هم نسبت به آنها در پیمان خویش ثابت باشید.»

[۱۵۰] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۱۵۷.

[۱۵۱] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۲۰۹.

[۱۵۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۱۸.

[۱۵۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۲۵.

(قَدْ اُجِیبَتْ دَعْوَتُکُما فَاسْتَقِیما)

[۱۵۴] یونس/سوره۱۰، آیه۸۹.

«دعای شما به اجابت رسید در کار خود و تبلیغ دین ثابت و پا بر جا باشید.»

[۱۵۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۰، ص۱۱۶.

[۱۵۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۰، ص۱۷۱.

[۱۵۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۲۲۱.

[۱۵۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۳۴۷.

(اِنَّ الَّذِینَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَ‌ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلائِکَهُ)

[۱۵۹] فصلت/سوره۴۱، آیه۳۰.

«آنان که گفتند: پروردگار ما خداست و سپس در آن قول ثابت ماندند ملائکه بر آنها نازل شوند.»

[۱۶۰] طباطبایی، سید محمد