توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قربان (مفردات‌قرآن) ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قربان (مفردات‌قرآن) ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل قربان (مفردات‌قرآن) ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل قربان (مفردات‌قرآن) ۳۳ اسلاید در PowerPoint

دیگر کاربردها: قربان (ابهام‌زدایی).

مقالات مرتبط: قربانی (مقالات مرتبط)، عناوین قاموس قرآن (جلد ۵).

قُرْبان (به ضم قاف و سکون راء) از واژگان قرآن کریم به معنای نزدیک شدن است و اگر به صورت اسم به کار رود هر کار خیری است که بنده به‌ وسیله آن بر خدا تقرب جوید. این لفظ سه بار در قرآن ذکر شده است.

فهرست مندرجات

۱ – مفهوم‌شناسی
۲ – کاربردها
۲.۱ – قربان اخذ کردن بت‌ها
۲.۲ – قبول قربانی نزد یهود
۲.۳ – قبول قربانی پسران حضرت آدم
۳ – تعداد کاربردها
۴ – پانویس
۵ – منبع

۱ – مفهوم‌شناسی

قُرْبان:

[۱] قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۲۹۶.

[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۶۴.

[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۱۴۱.

در اصل مصدر است به معنی نزدیک شدن، مثل عدوان و خسران، «قَرُبَ‌ منه‌ قُرْبَاناً: دنا». و نیز اسم به کار می‌رود، مثل برهان و سلطان و آن هر کار خیری است که بنده به وسیله آن بر خدا تقرب جوید چنانکه در مجمع و مفردات و اقرب الموارد گفته است.

[۴] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ذیل واژه «قربان».

[۵] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۶۴.

[۶] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۱۴۱.

راغب اضافه کرده: در تعارف اسم ذبیحه عبادت است. جمع آن قرابین و واحد و جمع در آن یکسان می‌باشد.

[۷] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۶۴.

۲ – کاربردها

واژه قربان در سه آیه از آیات قرآن برای مصادیقی به کار رفته است که به آن‌ها اشاره می‌شود:

۲.۱ – قربان اخذ کردن بت‌ها

(فَلَوْ لا نَصَرَهُمُ الَّذِینَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ‌ قُرْباناً آلِهَهً بَلْ ضَلُّوا عَنْهُمْ…)

[۸] احقاف/سوره۴۶، آیه۲۸.

قربان به قرینه «آلهه» به معنای جمع و «آلِهَهً» بدل یا بیان است از «قُرْباناً». آیه درباره هلاکت مشرک قبل از اسلام است که خدایان یاریشان نکردند، یعنی: «چرا خدایان و آن‌ها که وسیله تقرب به خدا می‌دانستند یاریشان نکردند بلکه از آنها ناپدید و گم شدند».

[۹] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۲۱۴.

[۱۰] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۳۲۵.

[۱۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۱۳۹.

[۱۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۱۸-۱۹.

مراد از قربان اخذ کردن بت‌ها همان است که مشرکین می‌گفتند: اینان ما را به خدا نزدیک‌ می‌کنند، (ما نَعْبُدُهُمْ اِلَّا لِیُقَرِّبُونا اِلَی اللَّهِ…)

[۱۳] زمر/سوره۳۹، آیه۳.

(اینها را نمى‌پرستیم مگر بخاطر این‌که ما را به خداوند نزدیک کنند).

[۱۴] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۵۸.

۲.۲ – قبول قربانی نزد یهود

(الَّذِینَ قالُوا اِنَّ اللَّهَ عَهِدَ اِلَیْنا اَلَّا نُؤْمِنَ لِرَسُولٍ حَتَّی یَاْتِیَنا بِقُرْبانٍ‌ تَاْکُلُهُ النَّارُ قُلْ قَدْ جاءَکُمْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِی بِالْبَیِّناتِ وَ بِالَّذِی قُلْتُمْ فَلِمَ قَتَلْتُمُوهُمْ اِنْ کُنْتُمْ صادِقِینَ‌)

[۱۵] آل عمران/سوره۳، آیه۱۸۳.

این قول یهود است که می‌گفتند: «خدا به ما عهد کرده ایمان نیاوریم مگر به پیامبری که قربانیی بیاورد که آن را آتش بخورد…» در جواب فرموده: «پیامبران پیشین هم معجزات آوردند و هم آنچه را که گفتید پس چرا آنها را کشتید؟!».

[۱۶] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۸۳.

[۱۷] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۴، ص۱۳۰.

[۱۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۹۰۱.

[۱۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۳۷۱.

آیا منظورشان از قربان ذبیحه است؟ آتش قربانی را بخورد یعنی چه؟ پیامبران گذشته چه قربانی آوردند که آتش آن را خورد؟
در مجمع از ابن عباس نقل شده علامت قبول قربانی بنی اسرائیل آن بود که آتشی از آسمان نازل شده آن را می‌سوزاند و آن دلیل خلوص نیّت قربانی دهنده بود.

[۲۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۹۰۱.

[۲۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۳۷۱.

در المنار گوید: مفسران گفته‌اند: مراد یهود کاریست که در میان آنها شایع بود و آن اینکه قربانی را ذبح کرده و یا از غیر ذبیحه در محلّی می‌گذاشتند، آتشی سفید از آسمان می‌آمد آن را می‌گرفت یا می‌سوزاند. ابن جریر از ابن عباس نقل کرده: مردی از یهود هر گاه صدقه‌ای می‌کرد علامت قبول آن بود که آتشی از آسمان می‌آمد و آن صدقه را می‌سوزاند.

[۲۲] رشید رضا، محمد، تفسیر المنار، ج۴، ص۲۱۸.

آنگاه المنار مقداری از احکام قربانی یهود را از سفر لاویان نقل کرده که یهود قسمتی از قربانی‌های خود را به نام قربان سوختنی می‌سوزاندند،

[۲۳] کتاب مقدس، عهد عتیق، سفر لاویان، فصل اول.

سپس گفته: اظهر آنست که معنی‌ (حَتَّی یَاْتِیَنا بِقُرْبانٍ‌ تَاْکُلُهُ النَّارُ) آنست که بر ما قربانی فرض کند که سوختنی باشد زیرا از جمله احکامشان این بود که بعضی از قربانی‌ها را می‌سوزاندند.

[۲۴] رشید رضا، محمد، تفسیر المنار، ج۴،