توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قرار (مفردات‌قرآن) ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قرار (مفردات‌قرآن) ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل قرار (مفردات‌قرآن) ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل قرار (مفردات‌قرآن) ۵۰ اسلاید در PowerPoint

منبع: قرار (قاموس قرآن (جلد ۵))

مقالات مرتبط: قَرار (لغات‌قرآن)، قرّ (مفردات‌نهج‌البلاغه)، قرار (مقالات مرتبط).

قَرار (به فتح قاف) از واژگان قرآن کریم به معنای ثبات و محل استقرار است. این واژه دارای مشتقاتی است که در آیات قرآن به کار رفته است؛ مانند: قُرَّهُ عَیْن (به ضم قاف و فتح و تشدید راء) به معنای چیزیست که سبب سرور و شادی باشد، و اِقْرار (به کسر الف و سکون قاف) به معنای اثبات شی‌ء، و اِسْتِقْرار (به کسر الف و تاء و سکون سین و قاف) به معنای ثابت شدن‌، و مُسْتَقَرّ (به ضم میم و سکون سین و فتح تاء و قاف و تشدید راء) به معنای محل قرار گرفتن‌، و قَواریر (به فتح قاف) جمع قاروره به معنای شیشه، و قَرْن (به فتح قاف و سکون راء) جمع مؤنّث فعل امر به معنای ماندگار و ساکن شوید.

فهرست مندرجات

۱ – معنای قَرار
۲ – کاربردها
۲.۱ – قره عین
۲.۲ – اقرار
۲.۳ – استقرار
۲.۴ – مستقر
۲.۴.۱ – نهج البلاغه
۲.۵ – قواریر
۲.۶ – قرن
۳ – پانویس
۴ – منبع

۱ – معنای قَرار

قَرار:

[۱] قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۳۰۲.

[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۶۲.

[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۴۵۴.

ثبات و محل استقرار است.
راغب گفته: اصل آن از قرّ (بر وزن قُفْل) به معنی سرما است و سرما مقتضی سکون است چنانکه حرارت مقتضی حرکت.

[۴] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۶۲.

۲ – کاربردها

«قَرار» در این دو آیه مصدر است:
(وَ اِنَّ الْآخِرَهَ هِیَ دارُ الْقَرارِ)

[۵] غافر/سوره۴۰، آیه۳۹.

«آخرت خانه ثبات و استقرار است‌».

[۶] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۳۳۲.

[۷] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۵۰۴.

[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۸۱۶.

[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۲۷۰.

(کَشَجَرَهٍ خَبِیثَهٍ اجْتُثَّتْ مِنْ فَوْقِ الْاَرْضِ ما لَها مِنْ‌ قَرارٍ)

[۱۰] ابراهیم/سوره۱۴، آیه۲۶.

(و «کلمه خبیثه» و سخن ناپاک را به درخت ناپاکى تشبیه کرده که از زمین ریشه کن شده، و قرار و ثباتى ندارد).

[۱۱] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۵۹.

[۱۲] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۵۲.

[۱۳] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۷۴.

[۱۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۴۸۱.

[۱۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۱۲۸.

«قَرار» در این دو آیه و نظائر آن به معنی قرارگاه می‌باشد:
(جَهَنَّمَ یَصْلَوْنَها وَ بِئْسَ‌ الْقَرارُ)

[۱۶] ابراهیم/سوره۱۴، آیه۲۹.

(سراى نیستى و نابودى، همان دوزخ است که آنها در آتش آن وارد مى‌شوند؛ و چه بد قرارگاهى است!).

[۱۷] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۵۹.

[۱۸] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۵۶.

[۱۹] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۸۰.

[۲۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۴۸۳.

[۲۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۱۳۳.

(ثُمَّ جَعَلْناهُ نُطْفَهً فِی‌ قَرارٍ مَکِینٍ‌)

[۲۲] مؤمنون/سوره۲۳، آیه۱۳.

(سپس او را نطفه‌ای در قرارگاهِ مطمئن رَحِم قرار دادیم).

[۲۳] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۴۲.

[۲۴] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۰.

[۲۵] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۲۴.

[۲۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۶۱.

[۲۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۳۶.

۲.۱ – قره عین

قَرَّتْ‌ عَیْنُهُ یعنی چشمش آرام گرفت و آن کنایه از شادی است. در اقرب الموارد گوید: «قَرَّتْ‌ عینه» یعنی چشمش از شادی خنک شده، گریه‌اش قطع گردید، اشکش خشکید.

[۲۸] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۴، ص۳۰۵.

در مفردات آمده «قَرَّتْ‌ عینه‌ تَقَرُّ: سرّت».

[۲۹] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۶۳.

«قُرَّهُ عین» چیزیست که سبب سرور و شادی باشد: (وَ قالَتِ امْرَاَتُ فِرْعَوْنَ‌ قُرَّتُ‌ عَیْنٍ لِی وَ لَکَ‌)

[۳۰] قصص/سوره۲۸، آیه۹.

«زن فرعون گفت: این طفل مایه سرور و روشنی چشم من و تو است».

[۳۱] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۱۱.

[۳۲] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۱۲.

[۳۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۷۸.

[۳۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۱۶۳.

(رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ اَزْواجِنا وَ ذُرِّیَّاتِنا قُرَّهَ اَعْیُنٍ‌)

[۳۵] فرقان/سوره۲۵، آیه۷۴.

«خدایا زنان و فرزندان ما را مایه خوشحالی و روشنی چشم ما گردان».

[۳۶] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۴۴.

[۳۷] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۳۳۸.

[۳۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۸۴.

[۳۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۲۳۰.

(فَرَجَعْناکَ اِلی‌ اُمِّکَ کَیْ‌ تَقَرَّ عَیْنُها وَ لا تَحْزَنَ‌)

[۴۰] طه/سوره۲۰، آیه۴۰.

«پس تو را به مادرت برگرداندیم تا شاد گردد و محزون نباشد».

[۴۱] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۱۵۱.

[۴۲] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۱۶.

[۴۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۴، ص۲۰۹.

[۴۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۲۸.

۲.۲ – اقرار

اِقْرار: به معنی اثبات شی‌ء است‌: (وَ نُقِرُّ فِی الْاَرْحامِ ما نَشاءُ اِلی‌ اَجَلٍ مُسَمًّی…)

[۴۵] حجّ/سوره۲۲، آیه۵.

«آنچه را که می‌خواهیم تا مدّت معین در ارحام نگاه می‌داریم».

[۴۶] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۳۴۴.

[۴۷] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۴۸۶.

[۴۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۱۴.

[۴۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۱۸۲.

اقرار به توحید و نبوت و امثال آن برقرار کردن و اظهار ثابت بودن آنهاست.
(ثُمَ‌ اَقْرَرْتُمْ‌ وَ اَنْتُمْ تَشْهَدُونَ‌)

[۵۰] بقره/سوره۲، آیه۸۴.

«سپس در حالی که حاضر بودید، اقرار کردید و به ثابت بودن آن اذعان نمودید».

[۵۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۳۰۰.

[۵۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱، ص۲۴۳.

۲.۳ – استقرار

اسْتِقْرار: ثابت شدن‌ است: (فَاِنِ‌ اسْتَقَرَّ مَکانَهُ فَسَوْفَ تَرانِی‌)

[۵۳] اعراف/سوره۷، آیه۱۴۳.

«اگر در جایش ثابت ماند پس زود مرا خواهی دید».

[۵۴] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۲۳۷.

[۵۵] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۸، ص۳۰۵.

[۵۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۷۳۱.

[۵۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۴۶.

۲.۴ – مستقر

مُسْتَقَرّ: محل قرار گرفتن‌ است: (وَ لَکُمْ فِی الْاَرْضِ‌ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتاعٌ اِلی‌ حِینٍ‌)

[۵۸] بقره/سوره۲، آیه۳۶.

«برای شما در زمین تا مدتی قرارگاه و متاع هست».

[۵۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۱۹۸.

[۶۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱، ص۱۳۸.

(وَ هُوَ الَّذِی اَنْشَاَکُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَهٍ فَمُسْتَقَرٌّ وَ مُسْتَو