توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قرآن (مفردات‌قرآن) ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قرآن (مفردات‌قرآن) ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل قرآن (مفردات‌قرآن) ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل قرآن (مفردات‌قرآن) ۳۴ اسلاید در PowerPoint

منبع: قرآن (قاموس قرآن (جلد ۵))

مقالات مرتبط: قرآن (مفردات‌نهج‌البلاغه)، قرآن.

دیگر کاربردها: قران (ابهام‌زدایی).

مقالات مشابه: قرائت (علوم دیگر).

قُرْآن (به ضم قاف و سکون راء) از واژگان قرآن کریم به معنای خواندن است. خداوند در قرآن اوصافی برای قرآن ذکر می‌کند که مبیّن مقام شامخ این کتاب الهی است و موقعیّت و عظمت آن را به‌طور واضح متجلی می‌سازد.

فهرست مندرجات

۱ – مفهوم‌شناسی
۲ – کاربردها
۳ – اوصاف قرآن‌
۴ – پانویس
۵ – منبع

۱ – مفهوم‌شناسی

قُرْآن:

[۱] قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۲۶۲.

[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۶۸.

[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۳۳۷.

این لفظ در اصل مصدر به معنى خواندن است.

۲ – کاربردها

(اِنَّ عَلَیْنا جَمْعَهُ وَ قُرْآنَهُ‌ فَاِذا قَرَاْناهُ فَاتَّبِعْ‌ قُرْآنَهُ‌)

[۴] قیامه/سوره۷۵، آیه۱۷-۱۸.

قرآن در اینجا مصدر است مثل فُرْقان و رُجْحان هر دو ضمیر راجع به وحی‌اند، یعنی: «در قرآن عجله نکن زیرا جمع کردن آنچه وحی می‌کنیم و خواندن آن بر عهده ماست… و چون آن را خواندیم از خواندنش پیروی کن و بخوان».

[۵] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۰۹-۱۱۰.

[۶] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۷۵.

[۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۰۰.

[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۱۰۹.

به نظر نگارنده همان خواندن سبب تسمیه این کتاب عظیم به این نام است. چنانکه خود قرآن به خواندن آن کاملا اهمیّت می‌دهد: (وَ اَنْ اَتْلُوَا الْقُرْآنَ‌)

[۹] نمل/سوره۲۷، آیه۹۲.

(و مأمورم قرآن را تلاوت کنم)،

[۱۰] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۸۵.

[۱۱] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۴۰۴.

[۱۲] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۵۷۹.

[۱۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۷۱.

[۱۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۸، ص۱۵۲.

(وَ رَتِّلِ‌ الْقُرْآنَ‌ تَرْتِیلًا)

[۱۵] مزمّل/سوره۷۳، آیه۴.

(وقرآن را با تامّل و دقت بخوان)،

[۱۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۷۴.

[۱۷] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۶۱.

[۱۸] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۹۶.

[۱۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۶۹.

[۲۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۱۸.

(فَاقْرَؤُا ما تَیَسَّرَ مِنَ‌ الْقُرْآنِ‌)

[۲۱] مزمّل/سوره۷۳، آیه۲۰.

( اکنون آنچه براى شما میسّر است قرآن بخوانید).

[۲۲] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۷۵.

[۲۳] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۷۶.

[۲۴] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۱۸.

[۲۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۷۵-۵۷۶.

[۲۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۳۹.

بعضی‌ها قرآن را در اصل به معنی جمع گرفته‌اند که اصل قَرْء به معنی جمع است در اینصورت می‌توانند بگویند که: آن مصدر از برای فاعل است، قرآن یعنی جامع حقائق و فرموده‌های الهی. ولی با ملاحظه آنچه گذشت معنای اول مقبول‌تر بلکه منحصر به فرد است. المیزان نیز آن را اختیار کرده است.

[۲۷] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۲۳۰-۲۳۱.

[۲۸] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۲، ص۳۴۶.

۳ – اوصاف قرآن‌

خداوند در قرآن اوصافی برای قرآن ذکر می‌کند که مبیّن مقام شامخ این کتاب الهی است و موقعیّت و عظمت آن را به‌طور واضح متجلی می‌سازد از قبیل:
۱- (لا رَیْبَ فِیهِ هُدیً لِلْمُتَّقِینَ‌)

[۲۹] بقره/سوره۲، آیه۲.

(هیچگونه شکى در آن نیست و مایه هدایت پرهیزکاران است).

[۳۰] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲.

[۳۱] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۴۳.

[۳۲] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱، ص۶۹.

[۳۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۱۱۸.

[۳۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱، ص۵۸.

۲- (هُدیً لِلنَّاسِ‌)

[۳۵] بقره/سوره۲، آیه۱۸۵.

(به عنوان راهنماى مردم).

[۳۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۸۵.

[۳۷] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۱۵-۱۶.

[۳۸] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۲، ص۱۸-۱۹.

[۳۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۴۹۷.

[۴۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۲۰۹.

۳- (قُرْآنٍ‌ مُبِینٍ‌)

[۴۱] حجر/سوره۱۵، آیه۱.

(قرآن مبین).

[۴۲] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۶۲.

[۴۳] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۹۶.

[۴۴] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۱۳۹.

[۴۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۵۰۵.

[۴۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۱۶۳.

۴- (وَ الْقُرْآنَ‌ ال