توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قدم (مفردات‌قرآن) ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قدم (مفردات‌قرآن) ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل قدم (مفردات‌قرآن) ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل قدم (مفردات‌قرآن) ۴۲ اسلاید در PowerPoint

منبع: قدم (قاموس قرآن (جلد ۵))

مقالات مرتبط: مستقدمین (لغات‌قرآن)، قدم (مفردات‌نهج‌البلاغه).

دیگر کاربردها: قدم (ابهام‌زدایی).

قَدَم (به فتح قاف و دال) از واژگان قرآن کریم به معنای پا است. این واژه دارای مشتقاتی است که در آیات قرآن به کار رفته است؛ مانند: تَقْدیم‌ (به فتح تاء و سکون قاف) به معنای جلو انداختن و مقدّم کردن، و قَدیم‌ (به فتح قاف) به معنای دیرین و مقابل تازه است.

فهرست مندرجات

۱ – معنای قَدَم
۲ – کاربردها
۲.۱ – تقدیم
۲.۲ – قدیم
۳ – پانویس
۴ – منبع

۱ – معنای قَدَم

قَدَم:

[۱] قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۲۵۶.

[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۶۰.

[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۱۳۵.

(بر وزن فَرَس) به معنای پا است و جمع آن اقدام است‌.
راغب گفته: قَدَم‌ پاى شخص و جمع آن‌ أَقْدام‌ و تقدّم‌ و تأخّر به اعتبار آن است.

[۴] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۶۰.

طبرسی ذیل آیه فوق فرموده، قدم عضوى است که شخص براى راه رفتن به جلو می‌گذارد.

[۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۰۹.

[۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۹۵.

بنا به تعبیر طبرسى علت تسمیه پا به قَدَم، جلو انداختن آنست براى راه رفتن و به تعبیر راغب اصل در قدم، پا و تَقَدُّم‌ به معنى پیش افتادن، به اعتبار آن است.

۲ – کاربردها

(و یُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِیماهُمْ فَیُؤْخَذُ بِالنَّواصِی وَ الْأَقْدامِ‌)

[۷] رحمن/سوره۵۵، آیه۴۱.

«گناهکاران با علامتشان شناخته می‌شوند و از موهاى پیشانى و پاهایشان گرفتار می‌گردند».

[۸] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۰۸.

[۹] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۸۰.

[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۱۲.

[۱۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۰۲.

(وَ قَدِمْنا إِلى‌ ما عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْناهُ هَباءً مَنْثُوراً)

[۱۲] فرقان/سوره۲۵، آیه۲۳.

«و آمدیم به‌سوى عملی که کرده بودند و آن را غبارى پراکنده ساختیم». اشاره به اعمال کفّار است که در آخرت چیزى به دستشان نخواهد آمد و مراد اعمال خیر آنهاست از قبیل صله رحم و پناه درمانده و غیره.

[۱۳] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۲۰۱.

[۱۴] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۲۷۷.

[۱۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۶۲.

[۱۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۱۹۷.

در آیه دیگر اعمال آنها به خاکستر در مقابل طوفان تشبیه شده است: (مَثَلُ الَّذِینَ کَفَرُوا بِرَبِّهِمْ أَعْمالُهُمْ کَرَمادٍ اشْتَدَّتْ بِهِ الرِّیحُ فِی یَوْمٍ عاصِفٍ لا یَقْدِرُونَ مِمَّا کَسَبُوا عَلى‌ شَیْ‌ءٍ)

[۱۷] ابراهیم/سوره۱۴، آیه۱۸.

(کسانى که به پروردگارشان کافر شدند، اعمالشان همچون خاکسترى است در برابر وزش تند باد در یک روز طوفانى؛ آنها توانایى ندارند کمترین چیزى از آنچه را انجام داده‌اند، به دست آورند…).

[۱۸] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۵۷.

[۱۹] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۳۶.

[۲۰] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۴۸.

[۲۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۴۷۴-۴۷۵.

[۲۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۱۱۶.

قَدَم گاهى به معنى منزلت و مقام است و گاهى مراد از ثبوت قدم استقامت و صبر است، مثل‌: (فَتَزِلَ‌ قَدَمٌ‌ بَعْدَ ثُبُوتِها)

[۲۳] نحل/سوره۱۶، آیه۹۴.

«تا قدمى پس از ثبوتش بلغزد» یعنى استقامت به تزلزل مبدّل شود.

[۲۴] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۳۳۷.

[۲۵] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۴۸۶.

[۲۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۵۹۰.

[۲۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۴، ص۴۳.

(وَ ثَبِّتْ‌ أَقْدامَنا)

[۲۸] آل عمران/سوره۳، آیه۱۴۷.

یعنى: «بر ما استقامت عطا فرما».

[۲۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۸۵۵.

[۳۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۳، ص۹۴.

(وَ بَشِّرِ الَّذِینَ آمَنُوا أَنَّ لَهُمْ‌ قَدَمَ‌ صِدْقٍ عِنْدَ رَبِّهِمْ‌)

[۳۱] یونس/سوره۱۰، آیه۲.

مراد از «قدم صدق» مقام ارجمند واقعى و پاداش حقیقى است. گویا مراد از «صدق» مقابل اعتبارى است یعنى: «آن مقام مثل مقام دنیا خیالى نیست بلکه واقعى است»،

[۳۲] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۰، ص۸-۹.

[۳۳] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۰، ص۶.

[۳۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۱۳۴.

[۳۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۲۵۳.

مثل: (فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِیکٍ‌ مُقْتَدِرٍ)

[۳۶] قمر/سوره۵۴، آیه۵۵.

(در جایگاه صدق نزد خداوند حاکم مقتدر).

[۳۷] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۳۱.

[۳۸] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۸۹.

[۳۹] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۴۶.

[۴۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۹۵.

[۴۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۵۲.

بنا بر آنکه از طبرسى در معناى قَدَم نقل شد، می‌شود گفت قَدَم در آیه به معنى مقدّم بودن است که عبارت اخراى مقام و منزلت می‌باشد. راغب تصریح دارد که آن در آیه اسم مصدر است.

[۴۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۶۱.

۲.۱ – تقدیم

تَقْدیم‌: جلو انداختن و مقدّم کردن است.
(ذلِکَ بِما قَدَّمَتْ‌ أَیْدِیکُمْ وَ أَنَّ اللَّهَ لَیْسَ بِظَلَّامٍ لِلْعَبِیدِ)

[۴۳] آل عمران/سوره۳، آیه۱۸۲.

«این عذاب به علّت اعمالى است که دست‌هایتان از پیش فرستاده است (و گرنه) خدا به بندگان ستمکار نیست».

[۴۴] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۸۳.

[۴۵] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۴، ص۱۳۰.

[۴۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۸۹۹.

[۴۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۳۶۸.

اینکه همه کارهاى اعضا به د