توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فاجتبا ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فاجتبا ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل فاجتبا ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

اجتباء

مقالات مرتبط: اجتبا (مقالات مرتبط).

اجتبا گزینش بندگان خاص برای رهایی از تشتّت و بهره‌مندی از فیض‌های ویژه‌است.

فهرست مندرجات

۱ – ریشه لغوی
۲ – معنای حقیقی
۳ – رابطه با هدایت
۳.۱ – آیات مرتبط
۴ – رابطه با نفی حرج
۵ – رابطه با علم به غیب
۶ – رابطه با صلاح
۷ – فهرست منابع
۸ – پانویس
۹ – منبع

۱ – ریشه لغوی

واژه اجتبا از باب افتعال و از ریشه «ج ب ی» است.لغویان، جبی را به‌معنای جمع کردن (گردآوری) دانسته‌اند؛

[۱] لسان‌العرب، ج۲، ص۱۷۴.

[۲] الصحاح، ج‌۶، ص‌۹۷.

[۳] ترتیب‌العین، ص‌۱۲۶.

بدین سبب حوض را که محلّ گردآوری آب است، جابیه، و خراج را که از اطراف و اکناف گردآوری می‌شود، مَجْبی نامیده‌اند.

[۴] النهایه، ج‌۱، ص‌۲۳۱.

[۵] ترتیب العین، ص‌۱۲۶.

از آن‌جا که باب افتعال بر قصد و اختیار دلالت می‌کند می‌توان اجتبا را به‌معنای اختیار کردن شیء برای گردآوری و رهایی بخشیدن آن از تشتّت و پراکندگی دانست.

[۶] التّحقیق، ج‌۲، ص‌۵۳.

اجتبا و برگزیدن بنده از ناحیه خداوند به‌معنای اختصاص دادن او به فیض‌های خاص الهی است که نتیجه آن حاصل شدن انواع نعمت‌ها برای او، بدون هیچ‌گونه سعی و تلاشی است و این موهبت تنها برای پیامبران و صدیقان و شهدا خواهد بود.

[۷] مفردات، ص‌۱۸۶، «جبی».

[۸] دائره‌الفرائد، ج‌۵، ص‌۴۱.

در قرآن کریم ، مشتقّات «جبی» ۱۲ بار به‌کار رفته که ۱۰ مورد آن به بحث «اجتبا» مربوط است. در موارد یاد‌شده، به جز یک مورد که به‌معنای لغوی اجتبا

[۹] اعراف/سوره۷، آیه۲۰۳.

ارتباط دارد، به حقیقت اجتبا (معنای مصطلح آن) همراه با علم به تأویل احادیث

[۱۰] یوسف/سوره۱۲، آیه۶.

و هدایت

[۱۱] نحل/سوره۱۶، آیه۱۲۱.

[۱۲] انعام/سوره۶، آیه۸۷.

و صلاح

[۱۳] قلم/سوره۶۸، آیه۵۰.

و علم به غیب

[۱۴] آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۷۹.

و نفی حرج

[۱۵] حج/سوره۲۲، آیه۷۸.

اشاره شده‌است.

۲ – معنای حقیقی

همان‌گونه که از تأمّل در معنای لغوی و اصطلاحی اجتبا به‌دست می‌آید و نیز دقّت در موارد کاربرد آن در قرآن مؤیّد است، حقیقت اجتبا آن است که خداوند،بنده خود را برگزیند و وی را از هرگونه تشتّت و تفرّق و سرگردانی و تمایل به جوانب گوناگون و متضادّ رهایی بخشد؛ آن‌گاه او را به‌سوی خود متمایل و راه هدایت و رستگاری را برایش فراهم آورد.

[۱۶] المیزان،ج‌۱۱،ص‌۷۹

برخی مفسّران، ذیل آیه‌۶ یوسف

[۱۷] یوسف/سوره۱۲، آیه۶.

آورده‌اند:در همه موارد کاربرد و همه مشتقّات این مادّه (جبایه) جمع‌آوری چیزی و حفظ آن از تفرقه و تشتّت لحاظ شده‌است؛ بنابراین، اجتبای بنده‌ای از بندگان خدای سبحان به‌وسیله او به این معنا است که بخواهد او را مشمول رحمت خود سازد و به مزید کرامت ، اختصاص دهد و به این منظور، او را از تفرّق در راه‌های پراکنده شیطانی حفظ کرده، در شاهراه صراط مستقیمش بیندازد.

[۱۸] المیزان، ج‌۱۱، ص‌۷۹

از آن‌چه گفته شد، روشن می‌شود که تفسیر اجتبا به مطلق برگزیدن، درست نیست؛ زیرا گزینش، معنایی است که ما آن را از صیغه افتعال که بر قصد و اختیار دلالت دارد، استفاده می‌کنیم و به مادّه اجتبا اختصاص ندارد؛ بلکه معنای مزبور را از هر مادّه‌ای که به باب افتعال برده شود می‌توان فهمید.
بلی می‌توان گفت:شخصی که مُجْتَبی است، او را برای اختصاص به مقام اجتبا یا جهت کارهای خطیری چون رسالت و امامت و ولایت برمی‌گزینند؛

[۱۹] مجمع‌البیان، ج ۳، ص‌۵۱۱.

[۲۰] التبیان، ج ۹، ص‌۱۵۱.

ولی باید توجّه داشت که برگزیدن اوّل، سابق بر اجتبا یا همراه آن است و برگزیدن بعدی، متفرِّع بر اجتبا خواهد بود.
از آن‌چه گفته شد، روشن می‌شود که مرادف دانستن اجتبا با واژه‌هایی چون اصطفا و اخلاص ( خالص گردانیدن)، درست نیست؛ زیرا اصطفا از مادّه صفو (‌=‌صاف و خالص بودن)

[۲۱] ترتیب العین، ص‌۴۵۲.

[۲۲] لسان‌العرب، ج‌۷، ص‌۳۷۰.

و به‌معنای گزینش کسی جهت خالص و پاکیزه ساختن وی از آلودگی‌ها است،

[۲۳] لسان‌العرب، ج‌۷، ص‌۳۷۰.

و اخلاص نیز از آن‌جا که از باب افتعال و مفید معنای اختیار نیست نمی‌تواند مرادف اجتبا قرار گیرد. برخی مفسّران به رغم آن‌که اجتبا را به گزینش تفسیر کرده‌اند، با کمک حدیث «إذا أحبّ اللّه عبداً ابتلاه فإن صبر اجتباه و إن رضی اصطفاه»، اجتبا را مقدّمه اصطفا دانسته و گفته‌اند:آن‌چه در روایت آمده، مراتب محبّت خدا است؛ خواست و گرفتاری و درگیری، آن‌گاه پای‌داری و کوشش و پذیرش و گزیدگی، سپس خلوص و تصفیه .

[۲۴] پرتوی از قرآن، ج‌۵، ص‌۹۴‌-۹۵.

۳ – رابطه با هدایت

خداوند درباره شماری از پیامبران می‌فرماید:ما آن‌ها را اجتبا، و به راه راست هدایتشان کردیم:«واجتَبَینهُم و هَدَینهُم اِلی صِرط مُستَقیم».

[۲۵] انعام/سوره۶، آیه۸۷.

آمدن اجتبا همراه هدایت به‌ویژه پیش از هدایت، گویای این نکته است که بین اجتبا و هدایت، رابطه علّی و معلولی برقرار است و نیز تقدّم ذکری «اجتَبَینهُم» بر «هَدَینهُم» بر زمینه‌ساز بودن اجتبا برای هدایت دلالت دارد.

[۲۶] ‌ المیزان، ج‌۷، ص‌۲۴۶‌-۲۴۷

گویا خدای متعالی خواسته‌است بگوید:ما پیامبران یاد‌شده را از سرگردانی میان کثرات و تمایل و رکون به مظاهر خلقیّه نجات داده و آن‌ها را به‌سوی خود متمایل ساخته و به صراط مستقیم هدایتشان کرده‌ایم.

[۲۷] المیزان، ج‌۷، ص‌۲۴۷.

برخی به رغم این‌که اجتبا را در آیه یاد‌شده به مطلق برگزیدن معنا نکرده بلکه برگزیدن را لازمه آن دانسته‌اند، در تصویر معنای جمع به‌گونه‌ای دیگر مشی کرده و گفته‌اند:این معنا (برگزیدن) گرچه از موارد کاربرد اجتبا استفاده می‌شود؛ ولی معنای اصلی آن نیست؛ بلکه لازم آن معنا به‌شمار می‌رود و معنای اصلی اجتبا همان جمع‌آوری است و از سیاق آیات مورد بحث به‌دست می‌آید که همان معنای اصلی لغت مورد عنایت است و خواسته برای بیان هدایت به صراط مستقیمی که بعد ذکر می‌کند، زمینه‌سازی کرده باشد. گویی فرموده‌است:ما سلسله جلیله انبیا (علیهم‌السلام) را که در طول تاریخ بشر متفرّق بوده‌اند و هر یک از آنان در زمانی می‌زیسته، یک جا جمع، و همه را با یک عنایت، به‌سوی صراط مستقیم هدایت کردیم