توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل غُرُورًا ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل غُرُورًا ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل غُرُورًا ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

غرور

مقالات مرتبط: غرر (مفردات‌قرآن)، غُرُور (لغات‌قرآن)، غرر (مفردات‌نهج‌البلاغه)، غرور (مقالات مرتبط).

غرور، یکی از صفات رذیله است، که باعث می‌شود انسان دلخوش به چیزى که موافق هوای نفس و تمایل طبع انسانی است، شود.

فهرست مندرجات

۱ – تعریف لغوی غرور
۲ – تعریف اصطلاحی غرور
۳ – ریشه‌های غرور
۳.۱ – جهل و نادانی
۳.۲ – کمبود ظرفیت
۳.۳ – عقده حقارت
۳.۴ – شیطان و نفس اماره
۴ – زمینه داران غرور
۴.۱ – کافران
۴.۲ – گنهکاران
۴.۳ – عابدان غافل
۴.۴ – جویندگان علم
۴.۵ – صاحبان مال و مکنت
۵ – دنیا متاع غرور
۶ – راه‌های درمان غرور
۶.۱ – یادآوری اصل و پایان خویش
۶.۲ – تواضع کردن و توجه به هدف خلقت
۶.۳ – تفکر در آفرینش هستی
۷ – پانویس
۸ – منبع

۱ – تعریف لغوی غرور

واژه غرور در لغت به معنای فریب خوردن و فریفته شدن و گول خوردن می‌باشد

[۱] دهخدا، علی اکبر؛ لغت نامه، موسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، ۱۳۷۳ش، چاپ اول، ج۱۰، ص۱۴۶۹۹.

۲ – تعریف اصطلاحی غرور

و در اصطلاح عبارت است از «اعتماد و تکیه کردن نفس به آنچه که مطابق هوی و هوس باشد و طبع انسان به خاطر شبهه‌افکنی و فریب شیطان به آن گرایش یابد. پس هرکس بر اساس شبهه فاسدی معتقد شود که در دنیا یا آخرت به خیر و سعادت رسیده مغرور است».

[۲] کاشانی، محسن؛ راه روشن، مترجم عبدالعلی صاحبی، مشهد، استان قدس رضوی،۱۳۷۹، چاپ دوم، ج۶، ص۴۱۴.

غرور یکی از مرضهای قلبی است که انسان را از درون تهی می‌کند و اعمال و رفتار انسان را نابود می‌کند و در حقیقت به جای اینکه پروردگار بی‌همتا را پرستش کند از نفس، مال، مقام و علمش بتی ساخته و آنها را عبادت می‌کند.

امام خمینی غرور را، فریفته شدن به چیزی که موافق میل نفس است، می داند.

[۳] خمینی، روح الله، آداب الصلاه، ص۱۷۱.

[۴] خمینی، روح الله، شرح چهل حدیث، ص۳۶۲.

شخص مغرور و اوامر الهی را سست می‌کند و آنها را کوچک می‌شمارد؛ از این رو غرور از جنود و لشکریان شیطان و جهل است.

[۵] خمینی، روح الله، شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۱۳۱.

[۶] خمینی، روح الله، شرح چهل حدیث، ص۲۲۷.

از جمله اصناف مغروران، اهل علم و عبادت هستند؛ عالمی که مبتلا به غرور باشد، ضررش از دیگران بیشتر است.

[۷] تفسیر سوره حمد، ص۱۳۸.

[۸] خمینی، روح الله، جهاد اکبر، ص۶۱.

اهل عبادت و اهل سلوک نیز ممکن است به سبب عبادت و کمالات باطنی غرور پیدا کنند و همین امر سبب شود که از طی طریق حق باز بمانند، بلکه به عقب بازگردند.

[۹] خمینی، روح الله، شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۵۲.

۳ – ریشه‌های غرور

۳.۱ – جهل و نادانی

انسان سراسر ضعف و عجز وناتوانی است، هزاران نقص و نیاز وجودش را فراگرفته و در اثر ناآگاهی از حقیقت خویش، امتیازات و کمالاتی را در خود توهم کرده به غرور مبتلا می‌گردد و به سبب علاقه شدید به خویشتن، دیگران را پایین‌تر و فاقد کمالات به حساب می‌آورد و به خاطر غرور، دیگر نمی‌تواند حقیقت را تشخیص دهد و پیوسته در مسیر گمراهی گام برمی‌دارد.

۳.۲ – کمبود ظرفیت

انسانها از نظر استعدادهای درونی یکسان نبوده و دارای قابلیت‌ها و ظرفیت‌های متفاوت می‌باشند. برخی با مشاهده کم‌ترین امتیاز مادی یا مقام و مرتبه معنوی خود را گم‌کرده، آنچنان مست غرور و تکبر می‌شوند که گویی قلّه‌های کمال و مدارج بلند علم و معرفت را فتح کرده‌اند:
ولی اگر به دید انصاف نظر شود اولاً معلوم نیست که برتری‌ها و فضیلت‌های شخص مغرور دارای ارزشی حقیقی باشد ثانیاً بر فرض دارا بودن ارزش حقیقی اصولاً از ما نیست،
بلکه در حقیقت، امانت و عاریه‌ای است که در اختیار ما قرار گرفته و صاحب اصلی آن آفریننده آسمان‌ها و زمین است و خردمند را شایسته نیست که به آنچه در حقیقت از دیگری است فخر بفروشد و مباهات نماید، خصوصاً اگر مایه افتخار خود را در معرض فنا و نابودی ببیند.

۳.۳ – عقده حقارت

یکی دیگر از ریشه‌های غرور، عقده حقارت و نوعی پستی و ذلت است که شخص مغرور در باطن خویش احساس می‌کند و با ابزار بزرگی و دست زدن به کارهایی که شایسته او نیست می‌کوشد تا حقارت درونی خویش را از مردم پنهان کرده و شکست و واماندگی خود را از قافله ره‌پویان طریق کمال و سعادت جبران نماید.
امام صادق(ع) می‌فرمایند:
«هیچ کس لاف بزرگی نمی‌زند مگر به خاطر ذلّتی که درخود احساس می‌نماید»

[۱۰] عاملی،حر؛ وسائل‌الشیعه، ج۱۵، ص۳۸۰.

روان‌شناسان و دانشمندان امور تربیتی بر این نکته تأکید دارند که هر نوع انگیزه برتری خواهی و کبر و غرور ریشه در احساس عدم امنیت روحی داشته و از عقده حقارت نشأت می‌گیرد.

۳.۴ – شیطان و نفس اماره

امام خمینی منشا غرور را شیطان و نفس اماره می‌داند

[۱۱] خمینی، روح الله، شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۵۲.

که با نیرنگ‌ها و مکاید، انسان را به امری که مطابق میل و طبع اوست می‌کشاند و از آخرت دور می‌سازد؛ از این رو اگر کارهای انسان با خودخواهی و غرور همراه شود، مبداء شکست انسان و هلاکت ابدی اوست.

[۱۲] خمینی، روح الله، صحیفه امام، ج۱۹، ص۲۲۱.

همچنین از اسباب غرور بسنده کردن افراد به ظواهر می‌باشد؛ زیرا گاهی شخص گمان می‌کند آنچه در آیات و روایات آمده با فکر خود و ظهور عرفی درک می‌کند و این غروری است که از وسوسه‌های شیطانی نشات می‌گیرد.

[۱۳] خمینی، روح الله، شرح چهل حدیث، ص۶۰۰.

۴ – زمینه داران غرور

۴.۱ – کافران

گروهی از کافران را زندگی دنیا فریفته است و گروه دیگر را شیطان فریب می‌دهد. آنان، دنیای زودگذر را برای خودشان اصل و هدف انتخاب کرده‌اند و به خاطر همین تا آنجا که بتوانند تاخت‌وتاز کرده تا مرحله فرعون و نمرود و معاویه و یزید شدن پیش می‌روند؛
آنان برابر حق قرار گرفته‌اند و خدا آنان را به حال خودشان رها کرده و به سبب نعمتهای ظاهری دنیا فکر می‌کنند که از عذاب ایمن هستند درحالی‌که اینگونه نیست.
قرآن کریم در این‌باره می‌فرماید: «اینها همان کسانی هستند که آخرت را به زندگی دنیا فروخته‌اند، لذا مجازات آنها تخفیفی داده نمی‌شود و کسی آنها را یاری نخواهد کرد.»

[۱۴] بقره/سوره۲، آیه۸۵.

۴.۲ – گنهکاران

کسانی هستند که از گناه دوری نمی‌کنند و می‌گویند خدا بخشنده است و ما به عفو و گذشت او امیدواریم. آنها به این امید تکیه دارند و در اعمال خود سهل‌انگار هستند و گمان می‌کنند چنین امیدواری مقام ستوده‌ای در دین است،‌ چنین افرادی خود را از غضب الهی، ایمن می‌دانند.
پیامبر(ص) می‌فرمایند:«شخص هوشیار کسی است که نفس خود را به خدمت گیرد و برای پس از مرگ تلاش کند و فرمود احمق کسی است که از هوای نفسانی پیروی کند و به خدا آرزو (امید‌بی‌جا) داشته باشد».

[۱۵] طبرسی، حسن بن فضل؛ مکارم الاخلاق، انتشارات مؤمنین، مترجم محمد حسن رحیمیان، قم، چاپ اول، ۱۳۸۶، ج۲، ص۵۲۲.

امیدواری صحیح به خداوند جایی است که شخص گنهکار از گناهان خویش پشیمان شود و توبه کند.
چنین شخصی باید به خدای کریم امیدوار باشد، چنانکه قرآن کریم می‌فرماید: «ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده‌اید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را می‌آمرزد همانا او بسیار آمرزنده و مهربان است و به درگاه پروردگارتان توبه کنید و