توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عوی (مفردات‌نهج‌البلاغه) ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عوی (مفردات‌نهج‌البلاغه) ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل عوی (مفردات‌نهج‌البلاغه) ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل عوی (مفردات‌نهج‌البلاغه) ۲۸ اسلاید در PowerPoint

منبع: عوی (مفردات نهج البلاغه (جلد ۲))

عَوَى و عَیّ و عَوّه (به فتح عین) از واژگان نهج البلاغه به معنای پارس کردن سگ و گرگ است. این واژه دارای مشتقاتی است که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، مانند: مُعاوِیه (به ضم میم) به معنای توله سگ عوعوکننده. حضرت علی (علیه‌السلام) درباره اهل دنیا و در شکایت از یاران و … از این واژه استفاده نموده است.

فهرست مندرجات

۱ – معنای عَوَی و عَیّ و عَوّه و مُعاوِیه
۲ – کاربردها
۳ – تعداد کاربرد
۴ – پانویس
۵ – منبع

۱ – معنای عَوَى و عَیّ و عَوّه و مُعاوِیه

عَوَى

[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۷۶۶.

[۲] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۱، ص۳۱۱.

به معنای پارس کردن سگ و گرگ آمده است.

[۳] شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیه و الشوارد، ج۳، ص۶۸۳.

مُعاوِیه به معنای توله سگ عوعوکننده است. در اقرب الموارد آمد: «المعاویه: الکلبه و جرو الثعلب»

[۴] شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیه و الشوارد، ج۳، ص۶۸۴.

یعنی معاویه توله سگ و بچّه روباه را گویند.

۲ – کاربردها

امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره اهل دنیا فرموده است: «أَهْلُهَا کِلاَبٌ عَاوِیَهٌ»

[۵] السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۶۴۵، نامه ۳۱.

[۶] عبده، محمد، نهج البلاغه – ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۵۵، نامه ۳۱.

[۷] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۰۰، نامه ۳۱.

یعنی دنیا پرستان سگ‌های عوعوکنانند.

[۸] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۲۵.

[۹] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۵۷.

(شرح‌های نامه:

[۱۰] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۰.

[۱۱] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۹، ص۶۱۰.

[۱۲] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۲۳.

[۱۳] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۶، ص۹۰.

) که در «عوه» گذشت.

(ببینید: عوه (مفردات‌نهج‌البلاغه))

«معاویه» در خطبه ۲۰۰ فرموده است: «وَاللهِ مَا مُعَاوِیَهُ بِأَدْهَى مِنِّی، وَلکِنَّهُ یَغْدِرُ وَیَفْجُرُ، وَلَوْلاَ کَرَاهِیَهُ الْغَدْرِ لَکُنْتُ مِنْ أَدْهَى النَّاسِ،… وَلِکُلِّ غَادِر لِوَاءٌ یُعْرَفُ بِهِ یَوْمَ الْقِیَامَهِ.»

[۱۴] السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۵۰۶، خطبه ۲۰۰.

[۱۵] عبده، محمد، نهج البلاغه – ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۲۰۶، خطبه ۱۹۵.

[۱۶] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۱۸، خطبه ۲۰۰.

«به خدا قسم معاویه از من زیرک‌تر نیست و او حیله‌گر است و غدّار، اگر حیله‌گری بد نبود من از زیرک‌ترین مردم بودم… برای هر غدّار حیله‌گر پرچمی در قیامت بالای سرش خواهد بود که با آن شناخته خواهد شد.»

[۱۷] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۹۵.

[۱۸] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۸۴۹.

(شرح‌های خطبه:

[۱۹] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۸۵۰.

[۲۰] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۷۵۳.

[۲۱] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱۲، ص۳۶۴.

[۲۲] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۲۱۱.

)
در شکایت از یاران فرموده است: «لَوَدِدْتُ وَاللهِ أَنَّ مُعَاوِیَهَ صَارَفَنی بِکُمْ صَرْفَ الدِّینَارِ بِالدِّرْهَمِ، فَأَخَذَ مِنِّی عَشَرَهً مِنْکُمْ وَأَعْطَانِی رَجُلاً مِنْهُمْ!»

[۲۳] السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۲۱۸، خطبه ۹۶.

[۲۴] عبده، محمد، نهج البلاغه – ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۱۸۹، خطبه ۹۵.

[۲۵] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۴۲، خطبه ۹۷.

«به خدا قسم دوست داشتم معاویه شما را با من معامله می‌کرد مانند معامله طلا به نقره، ده تا از شماها را از من می‌گرفت، و یکی را از آنها می‌داد.»

[۲۶] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۰۷.

[۲۷] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۸۴۷.

(شرح‌های خطبه:

[۲۸] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۸۵۴.

[۲۹] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۴، ص۳۰۳.

[۳۰] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۱۲۸.

[۳۱] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۷۰.

)
در نامه ۷۰ از کوفه به سهل بن حنیف فرماند