توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عضه ۵۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عضه ۵۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل عضه ۵۹ اسلاید در PowerPoint :

بهتان

نسبت دروغین و ناروا به کسی دادن را بهتان گویند. بهتان، واژه ای قرآنی و حدیثی با مفهوم اخلاقی می باشد. از این عنوان در باب های اجتهاد و تقلید، صلات، صوم، تجارت، قضاء، شهادات، حدود و تعزیرات به مناسبت سخن رفته است.

فهرست مندرجات

۱ – ریشه بهتان
۱.۱ – ریشه نامگذاری بهتان
۲ – بهتان در قرآن
۲.۱ – رابطه ایذاء و بهتان
۲.۲ – مصادیق قرآنی بهتان
۲.۳ – رابطه کذب و بهتان
۳ – بهتان در روایات
۳.۱ – رابطه غیبت و بهتان
۳.۲ – بزرگی گناه بهتان
۴ – احکام فقهی بهتان
۵ – آثار بهتان
۵.۱ – ثبوت حد
۵.۲ – ثبوت تعزیر
۵.۳ – بطلان روزه
۶ – فهرست‌منابع
۷ – پانویس
۸ – منبع

۱ – ریشه بهتان

این واژه از ماده « بهت » به معنای متحیّر ساختن و شدن، عاجز و ناتوان شدن، و در لغت به معانیِ کذب ، دروغ بستن و افترا زدن است.

[۱] ابن فارس، معجم مقاییس اللغه، ذیل واژه «بهت»، چاپ عبدالسلام محمد هارون، قم ۱۴۰۴.

[۲] سعید شرتونی، اقرب الموارد فی فصح العربیه و الشّوارد، ذیل واژه «بهت»، قم ۱۴۰۳.

[۳] فخرالدین بن محمد طریحی، مجمع البحرین، ذیل واژه «بهت»، چاپ احمد حسینی، تهران ۱۳۶۲ ش.

[۴] حسین بن محمد راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ذیل واژه «بهت»، چاپ محمد سید کیلانی، بیروت.

[۵] ابوالحسن شعرانی، نثر طوبی، ذیل واژه «بهت»، یا، دائره المعارف لغات قرآن مجید، تهران ۱۳۹۸.

[۶] ابن منظور، لسان العرب، ذیل واژه «بهت»، قم ۱۳۶۳ ش.

[۷] خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ذیل واژه «بهت»، چاپ مهدی مخزومی و ابراهیم سامرایی، قم ۱۴۰۹.

[۸] محمد باقر محقق، دائره الفرائد در فرهنگ قرآن، ذیل واژه «بهت»، ج ۱، تهران.

بهتان در اصطلاح قرآن، حدیث و اخلاق به دروغ نسبت دادن گناه یا خطا به دیگری است.

[۹] ابن فارس، معجم مقاییس اللغه، ذیل واژه «بهت»، چاپ عبدالسلام محمد هارون، قم ۱۴۰۴.

[۱۰] سعید شرتونی، اقرب الموارد فی فصح العربیه و الشّوارد، ذیل واژه «بهت»، قم ۱۴۰۳.

[۱۱] فخرالدین بن محمد طریحی، مجمع البحرین، ذیل واژه «بهت»، چاپ احمد حسینی، تهران ۱۳۶۲ ش.

[۱۲] حسین بن محمد راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ذیل واژه «بهت»، چاپ محمد سید کیلانی، بیروت.

[۱۳] ابوالحسن شعرانی، نثر طوبی، ذیل واژه «بهت»، یا، دائره المعارف لغات قرآن مجید، تهران ۱۳۹۸.

[۱۴] ابن منظور، لسان العرب، ذیل واژه «بهت»، قم ۱۳۶۳ ش.

[۱۵] محمد باقر محقق، دائره الفرائد در فرهنگ قرآن، ذیل واژه «بهت»، ج ۱، تهران.

[۱۶] مهدی بن ابی ذر نراقی، جامع السعادات، ج۲، ص۳۱۵، بیروت ۱۴۰۸/ ۱۹۸۸.

۱.۱ – ریشه نامگذاری بهتان

بنابر منابع لغت و تفسیر ، بهتان از آن رو بر افترا و دروغ بستن اطلاق می‌شود که چنین کاری شنونده یا فرد مورد افترا را مبهوت و متحیّر می‌سازد. برخی منابع مزبور،

[۱۷] سعید شرتونی، اقرب الموارد فی فصح العربیه و الشّوارد، ذیل واژه «بهت»، قم ۱۴۰۳.

[۱۸] فخرالدین بن محمد طریحی، مجمع البحرین، ذیل واژه «بهت»، چاپ احمد حسینی، تهران ۱۳۶۲ ش.

[۱۹] ابوالحسن شعرانی، نثر طوبی، ذیل واژه «بهت»، یا، دائره المعارف لغات قرآن مجید، تهران ۱۳۹۸.

مراد از بهتان را صرفاً افترا و کذبی می‌دانند که موجب بهت و حیرت شود.

۲ – بهتان در قرآن

واژه «بهتان» در قرآن کریم شش بار آمده است.
همچنانکه نراقی

[۲۰] مهدی بن ابی ذر نراقی، جامع السعادات، ج۲، ص۳۱۵، بیروت ۱۴۰۸/ ۱۹۸۸.

متذکّر شده، مفهوم قرآنیِ بهتان در آیه ۱۱۲ سوره نساء بیان شده، که در آن انتساب خطا و گناهان خود به فرد بی گناه بهتان تلقّی شده است.

[۲۱] فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ذیل آیه ۱۱۲ سوره نساء، درباره آرای مفسّران، چاپ هاشم رسولی محلاتی و فضل الله یزدی طباطبائی، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۸.

[۲۲] فضل بن حسن طبرسی، جوامع الجامع فی تفسیر قرآن المجید، ذیل آیه ۱۱۲ سوره نساء، تبریز ۱۳۷۹.

[۲۳] محمد حسین طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ذیل آیه ۱۱۲ سوره نساء، بیروت ۱۳۹۰ـ۱۳۹۴/ ۱۹۷۱ـ ۱۹۷۴.

[۲۴] محمدبن احمد قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ذیل آیه ۱۱۲ سوره نساء، ج ۵، بیروت ۱۹۶۵، ج ۱۴، قاهره ۱۹۶۷، چاپ افست تهران ۱۳۶۴ ش.

[۲۵] محمودبن عمر زمخشری، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ذیل آیه ۱۱۲ سوره نساء، بیروت.

برخی مفسران

[۲۶] محمدبن احمد قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ذیل آیه ۵۸ سوره احزاب، ج ۵، بیروت ۱۹۶۵، ج ۱۴، قاهره ۱۹۶۷، چاپ افست تهران ۱۳۶۴ ش.

مفاد آیه ۵۸ سوره احزاب را، که آزار مؤمنان را بدون آن‌که جرمی مرتکب شده باشند بهتان تلقّی کرده، مشابه آیه مذکور می‌دانند.

۲.۱ – رابطه ایذاء و بهتان

بعضی تفاسیر این آیه را متضمّن تشبیه جرم ایذاء به بهتان دانسته

[۲۷] فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ذیل آیه ۵۸ سوره احزاب، چاپ هاشم رسولی محلاتی و فضل الله یزدی طباطبائی، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۸.

[۲۸] محمد حسین طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ذیل آیه ۵۸ سوره احزاب، بیروت ۱۳۹۰ـ۱۳۹۴/ ۱۹۷۱ـ ۱۹۷۴.

و برخی دیگر مراد آن را آزار زبانی شمرده‌اند که از مصادیق بهتان است.

[۲۹] فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ذیل آیه ۵۸ سوره احزاب، چاپ هاشم رسولی محلاتی و فضل الله یزدی طباطبائی، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۸.

[۳۰] فضل بن حسن طبرسی، جوامع الجامع فی تفسیر قرآن المجید، ذیل آیه ۵۸ سوره احزاب، تبریز ۱۳۷۹.

۲.۲ – مصادیق قرآنی بهتان

در برخی آیات، مصادیقی از بهتان ذکر و نکوهیده شده است، از جمله در دو آیه ۱۵۶ سوره نساء و ۱۶ سوره نور درباره سخن بنی اسرائیل درباره حضرت مریم علیها السلام و اتّهام فحشا به وی و نیز ماجرای اِفک، تعبیر «بهتان عظیم» به کار رفته است.

[۳۱] فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ذیل آیه ۱۵۶ سوره نساء و ۱۶ سوره نور، چاپ هاشم رسولی محلاتی و فضل الله یزدی طباطبائی، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۸.

[۳۲] فضل بن حسن طبرسی، جوامع الجامع فی تفسیر قرآن المجید، ذیل آیه ۱۵۶ سوره نساء و ۱۶ سوره نور، تبریز ۱۳۷۹.

[۳۳] محمودبن عمر زمخشری، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ذیل آیه ۱۵۶ سوره نساء و ۱۶ سوره نور، بیروت.

مراد از بهتان در آیه ۲۰ سوره نساء ظاهراً نسبت فحشا به زوجه از سوی زوج یا نسبت دروغ می‌باشد.

[۳۴] محمودبن عمر زمخشری، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ذیل آیه ۲۰ سوره نساء، بیروت.

۲.۳ – رابطه کذب و بهتان

به گفته طباطبائی

[۳۵] محمد حسین طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ذیل آیه ۲۰ سوره نساء، بیروت ۱۳۹۰ـ۱۳۹۴/ ۱۹۷۱ـ ۱۹۷۴.

کاربرد «بهتان» در مورد دروغ از آن جهت است که غالباً بهتان متضمّن کذب هم هست. همچنین در آیه ۱۲ سوره ممتحنه ، بنابر تفاسیر، مفهوم بهتان انتسابِ کودک پیدا شده ( لقیط ) یا ناشی از زنا ، از سوی زن به شوهر است.

[۳۶] محمودبن عمر زمخشری، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ذیل آیه ۱۲ سوره ممتحنه، بیروت.

[۳۷] محمد حسین طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ذیل آیه ۱۲ سوره ممتحنه، بیروت ۱۳۹۰ـ۱۳۹۴/ ۱۹۷۱ـ ۱۹۷۴.

۳ – بهتان در روایات

در احادیث نیز بهتان به همین مفهوم عام به کار رفته و بدان تصریح شده است (مثلاً: والبُهتانُ اَنْ تقولَ فیهِ ما لَیْسَ فیه).

[۳۸] محمدبن یعقوب کلینی، الکافی، ج۲، ص ۳۵۸، حدیث ۶، چاپ علی اکبر غفاری، تهران ۱۳۸۱ـ ۱۳۸۸.

[۳۹] محمدبن یعقوب کلینی، الکافی، ج۲، ص۳۵۸، حدیث ۷، چاپ علی اکبر غفاری، تهران ۱۳۸۱ـ ۱۳۸۸.

[۴۰] محمدبن حسن حرّعاملی، وسائل الشیعه الی تحصیل مسایل الشریعه، ج۸، ص۶۰۳ـ ۶۰۴، حدیث ۲، چاپ عبدالرحیم ربانی شیرازی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.

[۴۱] محمدبن حسن حرّعاملی، وسائل الشیعه الی تحصیل مسایل الشریعه، ج۸، ص۶۰۴، حدیث ۳، چاپ عبدالرحیم ربانی شیرازی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.

[۴۲] آرنت یان ونسینک، المعجم المفهرس لالفاظ الحدیث النبوی، ذیل واژه «بهت»، لیدن ۱۹۳۶ـ۱۹۶۹، برای احادیث اهل سنّت.

۳.۱ – رابطه غیبت و بهتان

در احادیثِ متعدّدی، از جمله در سفارش پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه وآله وسلّم به ابوذر غفاری ، بهتان با غیبت مقایسه شده و آمده که غیبت ابراز و آشکار کردن چیزی است که در وجود مؤمن پنهان و مخفی است، ولی بهتان انتساب چیزی به مؤمن از روی دروغ است.

[۴۳] محمدبن حسن حرّعاملی، وسائل الشیعه الی تحصیل مسایل الشریعه، ج۸، ص۵۹۸ ـ ۵۹۹، حدیث ۹، چاپ عبدالرحیم ربانی شیرازی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.

[۴۴] محمدبن حسن حرّعاملی، وسائل الشیعه الی تحصیل مسایل الشریعه، ج۸، ص۶۰۰، حدیث ۱۴، چاپ عبدالرحیم ربانی شیرازی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.

[۴۵] محمدبن حسن حرّعاملی، وسائل الشیعه الی تحصیل مسایل الشریعه، ج۸، ص۶۰۲ـ۶۰۳، حدیث ۲۲، چاپ عبدالرحیم ربانی شیرازی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.

[۴۶] محمدبن یعقوب کلینی، الکافی، ج۲، ص۳۵۸، حدیث ۷، چاپ علی اکبر غفاری، تهران ۱۳۸۱ـ ۱۳۸۸.

در نسبت بین بهتان و غیبت اختلاف است. برخی برآنند که نسبت میان آن دو تباین است؛ بدین معنا که غیبت عبارت است از بدگویی پشت سر کسی به صفتی که در او وجود دارد امّا بهتان بدگویی از شخص به صفتی است که در او وجود ندارد؛ خواه در حضور و