توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عجم (مفردات‌قرآن) ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عجم (مفردات‌قرآن) ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عجم (مفردات‌قرآن) ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل عجم (مفردات‌قرآن) ۳۳ اسلاید در PowerPoint

منبع: عجم (قاموس قرآن (جلد ۴))

مقالات مرتبط: عجم (مفردات‌نهج‌البلاغه)، عُجمَه (لغات‌قرآن)، أعجَمِیّ (لغات‌قرآن)، عجم.

عَجَم (به فتح عین و جیم) از واژگان قرآن کریم به غیر عرب گفته می‌شود. این واژه دارای مشتقاتی است که در آیات قرآن به کار رفته است؛ مانند: عُجْمَه (به ضم عین و سکون جیم) به معنی لکنت در زبان و عدم فصاحت و اَعْجَم (به فتح الف و جیم و سکون عین) به معنای غیر فصیح است، یعنی آنکه نمی‌تواند مطلوب خویش را بهتر بیان دارد. در آیات و روایات بسیاری سخن از عجم شده است که به برخی از آنها اشاره خواهد شد.

فهرست مندرجات

۱ – معنای عَجَم
۲ – کاربردها
۲.۱ – در روایات
۳ – پانویس
۴ – منبع

۱ – معنای عَجَم

عَجَم

[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۲۹۹-۲۹۶.

[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۴۹.

[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۱۱۱.

خلاف عرب است، چنانکه در مفردات و الصحاح و قاموس المحیط و غیره آمده است.

[۴] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۴۹.

[۵] جوهری، الصحاح‌ تاج اللغه و صحاح العربیه، ج۵، ص۱۹۸۰.

[۶] فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۱، ص۱۱۳۵.

عجمیّ منسوب به عجم است خواه فصیح باشد یا غیر فصیح.
عُجْمَه به معنی لکنت در زبان و عدم فصاحت است «عَجُمَ‌ عُجْمَهً: وجد فی لسانه لکنه و عدم فصاحه».
اَعْجَم به معنای غیر فصیح است، یعنی آنکه نمی‌تواند مطلوب خویش را بهتر بیان دارد. راغب اصفهانی می‌گوید: «الْاَعْجَمُ مَن کَانَ فِی لِسَانِهِ عُجْمَهٌ عَرَبِیّاً کَانَ اَوْ غَیْرَ عَرَبِیٍّ»

[۷] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۴۹.

جوهری گفته: «و الْاَعْجَمُ‌ الَّذِی لَا یُفْصِح و لا یبیّن کلامه و لو کان من العرب»

[۸] جوهری، الصحاح‌ تاج اللغه و صحاح العربیه، ج۵، ص۱۹۸۱.

عبارت اقرب الموارد نیز عین همین است.

[۹] شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ماده عجم.

جوهری و ابن اثیر گوید: علّت تسمیه حیوان به عجماء عدم تکلم آن است و هر آنکه قدرت تکلم نداشته باشد اعجم است.

[۱۰] جوهری، الصحاح‌ تاج اللغه و صحاح العربیه، ج۵، ص۱۹۸۰.

[۱۱] ابن اثیر، النهایه فی غریب الحدیث والاثر، ج۳، ص۱۸۷.

راغب اصفهانی گفته: نماز ظهر و عصر را «صَلَوهٌ عَجْمَاءُ» گویند که قرائتش آهسته خوانده می‌شود.

[۱۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۴۹.

۲ – کاربردها

(وَ لَوْ جَعَلْناهُ قُرْآناً اَعْجَمِیًّا لَقالُوا لَوْ لا فُصِّلَتْ آیاتُهُ ءَ اَعْجَمِیٌ‌ وَ عَرَبِیٌّ قُلْ هُوَ لِلَّذِینَ آمَنُوا هُدیً وَ شِفاءٌ)

[۱۳] فصلت/سوره۴۱، آیه۴۴.

«اگر قرآن را غیر فصیح نازل می‌کردیم و الفاظ و معانیش منظم نمی‌شد، می‌گفتند: چرا آیاتش مفصّل و روشن نشده آیا می‌شود که: کتاب اعجمی (غیر فصیح) و پیغمبر یا مخاطبین عربی (فصیح) باشد؟!!.»
گفته شد اعجم به معنی غیر فصیح است، خواه عرب باشد یا غیر عرب علی هذا، اعجمی در آیه غیر فصیح است نه لغت غیر عرب.
از «عربیّ» در آیه فصاحت اراده شده است. راغب اصفهانی گوید: «العربیّ: المفصح»

[۱۴] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۵۷.

شیخ طبرسی (رحمهاللّه) اعجمی را در آیه لغت غیر عربی فرموده،

[۱۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۴.

[۱۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۲، ص۷۱.

ولی ظاهرا غیر فصیح مراد است، چنانکه در تفسیر المیزان و تفسیر کشّاف بیان شده است.

[۱۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۳۹۹.

[۱۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۶۰۶.

[۱۹] زمخشری، الکشّاف، ج۴، ص۲۰۲.

(وَ لَوْ نَزَّلْناهُ عَلی‌ بَعْضِ‌ الْاَعْجَمِینَ‌. فَقَرَاَهُ عَلَیْهِمْ ما کانُوا بِهِ مُؤْمِنِینَ)

[۲۰] شعراء/سوره۲۶، آیه۱۹۸ و ۱۹۹.

«اگر قرآن را به بعضی از غیر عرب به لغت آنها نازل می‌کردیم و او بر عرب‌ها می‌خواند ایمان نمی‌آوردند.»

[۲۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۲۰.

[۲۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۶۲.

به عقیده راغب اصفهانی اصل اعجمین اعجمیّین است، یاء نسبت حذف شده است.

[۲۳] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۴۹.

بیضاوی نیز آن‌را جمع اعجمی گرفته به حذف یاء نسبت،

[۲۴] بیضاوی، عبدالله بن عمر، تفسیر بیضاوی، ج۴، ص۲۵۳.

ولی ظاهرا آن جمع اعجم است، چنانکه در الصحاح و اقرب الموارد و تفسیر جلالین آمده

[۲۵] جوهری، الصحاح‌ تاج اللغه و صحاح العربیه، ج۵، ص۱۹۸۱.

[۲۶] شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ماده عجم.

[۲۷] سیوطی، جلال‌الدین، تفسیر جلالین، ج۱، ص۴۹۱.

و اینکه گفته‌اند: اعجم و عجماء بر وزن افعل و فعلی است و آن جمع سالم ندارد،

[۲۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۳۲۱.

الصحاح و اقرب الموارد خلاف آن‌را می‌رساند. در تفسیر المیزان گوید نحاه کوفیّون آن‌را جایز دانسته‌اند،