توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل طوف (مفردات‌قرآن) ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل طوف (مفردات‌قرآن) ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل طوف (مفردات‌قرآن) ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل طوف (مفردات‌قرآن) ۵۳ اسلاید در PowerPoint

منبع: طوف (قاموس قرآن (جلد ۴))

مقالات مرتبط: طوف (مفردات‌نهج‌البلاغه)، یَطُوف (لغات‌قرآن)، طوف (مقالات مرتبط).

طَوْف (به فتح طاء و سکون واو)، از واژگان قرآن کریم، به معنای دور زدن است. این واژه دارای مشتقاتی است که در آیات قرآن به کار رفته است؛ مانند: تَطَوُّف (به فتح تاء و طاء و ضم واو) از باب تَفَعُّل، به معنی طواف کردن، طائِف (به فتح طاء و کسر همزه) به معنی طواف کننده، حادثه و بلا، طائِفه (به فتح طاء و کسر همزه) قسمتی از مردم و قطعه‌ای از شی‌ء است و طوفان هر حادثه‌ای که محیط به انسان باشد را گویند.

فهرست مندرجات

۱ – معنای طَوْف
۲ – کاربردها
۲.۱ – تطوف
۲.۲ – طائف
۲.۳ – طائفه
۲.۴ – طوفان
۳ – پانویس
۴ – منبع

۱ – معنای طَوْف

طَوْف

[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۲۵۲-۲۴۹.

[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۳۱.

[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۹۰.

به معنای دور زدن است. «طَافَ‌ حَوْلَ الشَّیْ‌ءِ: دَارَ حَوْلَهُ»

۲ – کاربردها

(یَطُوفُ‌ عَلَیْهِمْ وِلْدانٌ مُخَلَّدُونَ)

[۴] واقعه/سوره۵۶، آیه۱۷.

یعنی «پسران جاویدان به دور آنها گردش می‌کنند و در خدمت آنها هستند.»

[۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۲۲.

[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۲۰۹.

[۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۶۱.

[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۴۳.

(طَوَّافُونَ‌ عَلَیْکُمْ بَعْضُکُمْ عَلی‌ بَعْضٍ)

[۹] نور/سوره۲۴، آیه۵۸.

(…و بر گرد یکدیگر بگردید و با صفا و صمیمیت به یکدیگر خدمت نمایید…)

[۱۰] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۵۷.

[۱۱] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۱۶۳.

[۱۲] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۲۲۷.

[۱۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۷۰.

[۱۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۱۶۸.

گفته‌اند: مراد از طوّافون خدمتکاران است، ولی صدر آیه نشان می‌دهد که اطفال نیز بدان داخل‌اند و غرض از طواف رفت و آمد می‌باشد.

۲.۱ – تطوف

تَطَوُّف از باب تَفَعُّل، به معنای طواف کردن است‌.
(فَمَنْ حَجَّ الْبَیْتَ اَوِ اعْتَمَرَ فَلا جُناحَ عَلَیْهِ اَنْ‌ یَطَّوَّفَ‌ بِهِما)

[۱۵] بقره/سوره۲، آیه۱۵۸.

(…هر کس که حجِّ خانه خدا و یا عمره انجام دهد، باکى بر او نیست که بر آن دو طواف کند…)

[۱۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۴.

[۱۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۳۸۶.

[۱۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۵۸۰.

[۱۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۴۴۵.

[۲۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۱۳۱.

«یَطَّوَّفَ» در اصل یتطوّف و از باب تفعّل است، از این آیه و آیه‌ (یَطُوفُونَ‌ بَیْنَها وَ بَیْنَ حَمِیمٍ آنٍ)

[۲۱] رحمن/سوره۵۵، آیه۴۴.

(اکنون در میان آن و آب سوزان در رفت و آمدند.)

[۲۲] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۳۳.

[۲۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۴۴.

[۲۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۰۲.

به دست می‌آید که رفت و آمد میان دو شی‌ء را نیز طواف گویند که سعی بین صفا و مروه دور زدن در اطراف آن دو نیست بلکه گردش میان آنهاست.
(اِنَّ الصَّفا وَ الْمَرْوَهَ مِنْ شَعائِرِ اللَّهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَیْتَ اَوِ اعْتَمَرَ فَلا جُناحَ عَلَیْهِ اَنْ‌ یَطَّوَّفَ‌ بِهِما وَ مَنْ تَطَوَّعَ خَیْراً فَاِنَّ اللَّهَ شاکِرٌ عَلِیمٌ)

[۲۵] بقره/سوره۲، آیه۱۵۸.

(«صفا» و «مروه» از شعائر الهی است؛ بنابراین، هر کس که حجِّ خانه خدا و یا عمره انجام دهد، باکى بر او نیست که بر آن دو طواف کند؛ و سعىِ صفا و مروه به جاى آورد. و کسى که فرمان خدا را در انجام کارهاى نیک اطاعت کند، خداوند نسبت به عمل او قدردان، و از آن آگاه است.)

[۲۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۴.

آیا این آیه در تشریع سعی است و یا استحباب آنرا می‌فهماند؟ به نظر صاحب تفسیر المیزان: معبد و شعیره بودن صفا و مروه دلالت دارد که خدا عبادتی در آنها تشریع فرموده و تفریع‌ «فَمَنْ حَجَّ الْبَیْتَ…» اعلام اصل تشریع سعی میان صفا و مروه است نه برای افاده ندب، وگرنه مناسب بود که سعی را مدح کند نه اینکه ذمّ آنرا نفی نماید… و جمله‌ «مَنْ تَطَوَّعَ خَیْراً…» مانند تعلیل بر تشریع سعی با یک قاعده کلی است و چنین تشریع در قرآن شایع است مثل‌ (ذلِکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ)

[۲۷] صف/سوره۶۱، آیه۱۱.

(…این براى شما از هر چیز بهتر است…)

[۲۸] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۵۲.

در تشریع جهاد. (و اَنْ تَصُومُوا خَیْرٌ لَکُمْ)

[۲۹] بقره/سوره۲، آیه۱۸۴.

(…و روزه داشتن به نفع شماست..)

[۳۰] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۸.

در تشریع روزه. و (فَلَیْسَ عَلَیْکُمْ جُناحٌ اَنْ تَقْصُرُوا مِنَ الصَّلاهِ)

[۳۱] نساء/سوره۴، آیه۱۰۱.

(هنگامى که سفر مى‌کنید، گناهى بر شما نیست که نماز را کوتاه کنید…)

[۳۲] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۹۴.

در تشریع قصر.

[۳۳] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۳۸۶.

[۳۴] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۵۸۰.

این بیان متین و قابل قبول است.
در مجمع البیان فرموده: این آیه دلالت دارد که سعی بین صفا و مروه عبادت است و در آن خلافی نیست و آن نزد ما (امامیّه) واجب است در حج و عمره، شافعی و اصحابش نیز آنرا واجب می‌دانند و شافعی گفته: سنّت سعی را واجب کرده و آن قول رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) است که فرموده: «کَتَبَ عَلَیْکُمْ السَّعْیَ فَاسْعَوْا.» ولی ظاهر آیه مباح بودن آنچه از سعی را مکروه می‌دانستند می‌رساند. سعی به نظر ابوحنیفه و اصحابش مستحب است و نزد ما امامیه و شافعی ترک عمدی سعی موجب بطلان حج است.

[۳۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۴۴۶.

[۳۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۱۳۳.

ناگفته نماند: این قول در صحیح ترمذی نیز از شافعی نقل شده است.

[۳۷] ترمذی، محمد بن عیسی، سنن ترمذی، ج۲، ص۲۰۹.

در وسائل الشیعه از اصول کافی نقل شده که از امام صادق (علیه‌السّلام) از سعی بین صفا و مروه سؤال شد که واجب است یا مندوب؟ فرمود: واجب است. سائل گفت: مگر خدا نفرموده: «فَلا جُناحَ عَلَیْهِ اَنْ‌ یَطَّوَّفَ‌ بِهِما» فرمود: آن در عمره قضا بود (بعد از حدیبیّه) که رسول خدا شرط کرد بت‌ها را از صفا و مروه بر دارند. مردی از اصحاب آن حضرت به کاری مشغول شد و سعی را نکرد تا مدت منقضی شد و بت‌ها را به جایشان آوردند گفتند: یا رسول اللّه فلانی سعی نکرده حال آنکه بت‌ها را به صفا و مروه بر گرداندند. خداوند نازل کرد: «فَلا جُناحَ عَلَیْهِ اَنْ یَطَّوَّفَ بِهِما» یعنی در این حال که بت‌ها در صفا و مروه قرار گرفته‌اند باز می‌تواند سعی کند.

[۳۸] شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۹، ص۵۱۱.

در روایت دیگر درباره قصر نماز امام صادق (علیه‌السّلام) گفت: «اَ وَ لَیْسَ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: اِنَّ الصَّفا وَ الْمَرْوَهَ مِنْ شَعائِرِ اللَّهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَیْتَ اَوِ اعْتَمَرَ فَلا جُناحَ عَلَیْهِ اَنْ‌ یَطَّوَّفَ‌ بِهِما» الا تَرَوْنَ اَنَّ الطَّوَافَ بِهِمَا وَاجِبٌ لِاَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ قَدْ ذَکَرَهُ فی کِتَابِهِ وَ صَنَعَهُ نَبِیُّهُ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ.»

[۳۹] شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج۱، ص۴۳۴.

در این حدیث امام (علیه‌السّلام) خواسته وجوب قصر را از (فَلَیْسَ عَلَیْکُمْ جُناحٌ اَنْ تَقْصُرُوا مِنَ الصَّلاهِ)

[۴۰] نساء/سوره۴، آیه۱۰۱.

با مقایسه به آیه‌ (اِنَّ الصَّفا وَ الْمَرْوَهَ…) بیان فرماید. از روایت اول به نظر می‌آید که سعی پیش از نزول این آیه واجب بوده و نزول آن برای رفع محذور مذکور بوده است.
(وَ لْیُوفُوا نُذُورَهُمْ وَ لْیَطَّوَّفُوا بِالْبَیْتِ الْعَتِیقِ)

[۴۱] حج/سوره۲۲، آیه۲۹.

(…و به نذرهاى خود وفا کنند؛ و بر گردِ خ