توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل طمر (مفردات‌نهج‌البلاغه) ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل طمر (مفردات‌نهج‌البلاغه) ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل طمر (مفردات‌نهج‌البلاغه) ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل طمر (مفردات‌نهج‌البلاغه) ۱۲ اسلاید در PowerPoint

منبع: مفردات نهج البلاغه (جلد ۲)

دیگر کاربردها: طمر (ابهام زدایی).

طِمْر (به کسر طاء و سکون میم) از واژگان نهج البلاغه به معنای لباس کهنه است. حضرت علی (علیه‌السلام) در نامه به عثمان بن حنیف و درباره ظلم و کبر و … از این واژه استفاده نموده است.

فهرست مندرجات

۱ – مفهوم‌شناسی
۲ – کاربردها
۳ – تعداد کاربرد
۴ – پانویس
۵ – منبع

۱ – مفهوم‌شناسی

طِمْر

[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۸۲.

[۲] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۳، ص۳۷۷.

(مثل عِلْم) به معنای لباس کهنه آمده است و به قولی کساء پوسیده از غیر پشم. جمع آن «أَطْمَار» است.

۲ – کاربردها

• امام (صلوات‌الله‌علیه) به عثمان بن حنیف فرماندار بصره درباره زهد خود می‌نویسد: «إِمَامَکُمْ قَدِ اکْتَفَى مِنْ دُنْیَاهُ بِطِمْرَیْهِ، وَمِنْ طُعْمِهِ بِقُرْصَیْهِ… فَوَاللهِ مَا کَنَزْتُ مِنْ دُنْیَاکُمْ تِبْراً… وَلاَ أَعْدَدْتُ لِبَالِی ثَوْبِی طِمْراً.»

[۳] السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص، نامه ۴۵.

[۴] عبده، محمد، نهج البلاغه – ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۷۹، نامه ۴۵.

[۵] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۱۷، نامه ۴۵.

«امام شما از لباس دنیا به دو لباس کهنه و از طعامش به دو قرص نان اکتفا کرده به خدا قسم از دنیای شما و لو ریزه طلائی ذخیره نکرده و برای لباس پوسیده‌ام، لباس کهنه‌ای آماده ننموده‌ام.»

[۶] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با