پاورپوینت کامل شاهدان روز قیامت (مفرداتقرآن) ۹۶ اسلاید در PowerPoint
توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد
پاورپوینت کامل شاهدان روز قیامت (مفرداتقرآن) ۹۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است
شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.
لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شاهدان روز قیامت (مفرداتقرآن) ۹۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن پاورپوینت کامل شاهدان روز قیامت (مفرداتقرآن) ۹۶ اسلاید در PowerPoint :
پاورپوینت کامل شاهدان روز قیامت (مفرداتقرآن) ۹۶ اسلاید در PowerPoint
منبع: شاهدان روز قیامت (قاموس قرآن (جلد ۴))
مقالات مرتبط: شاهدان قیامت.
شاهدان روز قیامت در قرآن کریم گواهان روز قیامت را مشخص فرموده که شامل: گواهی خدا و ملائکه، گواهی اعضاء، گواهی پیامبران و ائمه (علیهمالسّلام) و گواهی دیگران میباشد.
فهرست مندرجات
۱ – گواهان روز قیامت
۲ – کاربردها
۲.۱ – گواهی خدا و ملائکه
۲.۲ – گواهی اعضاء
۲.۳ – شهادت پیامبر اسلام
۲.۴ – شهادت حضرت عیسی
۲.۵ – شهادت گواهان دیگر
۲.۶ – تحمل شهادت در دنیا بر گواهان
۳ – پانویس
۴ – منبع
۱ – گواهان روز قیامت
گواهان روز قیامت
[۱] قرشی بنایی، علیاکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۸۶-۸۱.
در قرآن کریم معرفی شده است و قرآن گواهانی را راجع به قیامت معین فرموده که لازم است ذکر شود: گواهی خدا و ملائکه ، شهادت اعضاء، شهادت پیامبران و ائمه (علیهمالسّلام) و غیرهم است.
۲ – کاربردها
در این جا هریک از گواهان به صورت جداگانه توضیح داده میشود.
۲.۱ – گواهی خدا و ملائکه
(شَهِدَ اللَّهُ اَنَّهُ لا اِلهَ اِلَّا هُوَ وَ الْمَلائِکَهُ وَ اُولُوا الْعِلْمِ قائِماً بِالْقِسْطِ لا اِلهَ اِلَّا هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ)
[۲] آل عمران/سوره۳، آیه۱۸.
(خداوند، با ایجاد نظام هماهنگ جهان هستى، گواهى مىدهد که معبودى جز او نیست؛ و فرشتگان و صاحبان دانش، نیز، بر این مطلب گواهى مىدهند؛ در حالى که خداوند قیام به عدالت دارد؛ معبودى جز او نیست، اوست توانا و حکیم.)
[۳] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۲.
[۴] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۳، ص۱۱۳.
[۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۳، ص۱۷۶.
[۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۷۱۶.
[۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۳، ص۲۶۵.
به موجب این آیه خداوند، ملائکه و دانایان گواهی میدهند که معبودی جز خدا نیست. ظاهر آیه چنانکه در تفسیر المیزان فرموده شهادت قولی است، یعنی خداوند در حالیکه قائم به عدالت است به یگانگی خویش گواهی داده، ملائکه نیز از روی علم و تحقیق گواه یکتایی خدا هستند. دانایان نیز پس از مشاهده آیات آفاقی و انفسی، شاهد یگانگی خدا هستند.
[۸] طباطبایی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۱۸۳.
بعضی شهادت خدا و ملائکه را شهادت فعلی گرفته و گفتهاند شهادت خدا عبارت است از ایجاد آنچه دلالت بر وحدانیت خدا دارد: «و فی کل شیء له آیه تدل علی انه واحد»
[۹] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ج۱، ص۴۶۶.
و شهادت ملائکه اظهار کارهایی است که ماموریت دارند. به نظر میآید: این آیه نتیجه آیات ۱۰ تا ۱۷ سوره آل عمران باشد. یعنی پس از ثبوت مضامین فوق، خدا و ملائکه و دانایان چنین گواهی دادهاند.
۲.۲ – گواهی اعضاء
آیاتی که راجع به شهادت اعضاء است بدین قرارند.
۱- (وَ یَوْمَ یُحْشَرُ اَعْداءُ اللَّهِ اِلَی النَّارِ فَهُمْ یُوزَعُونَ. حَتَّی اِذا ما جاؤُها شَهِدَ عَلَیْهِمْ سَمْعُهُمْ وَ اَبْصارُهُمْ وَ جُلُودُهُمْ بِما کانُوا یَعْمَلُونَ. وَ قالُوا لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَیْنا قالُوا اَنْطَقَنَا اللَّهُ الَّذِی اَنْطَقَ کُلَّ شَیْءٍ وَ هُوَ خَلَقَکُمْ اَوَّلَ مَرَّهٍ وَ اِلَیْهِ تُرْجَعُونَ)
[۱۰] فصلت/سوره۴۱، آیه۱۹- ۲۱.
(و یاد کن روزى را که دشمنان خدا به سوى دوزخ گردآورى مىشوند، و آنان نگه داشته مىشوند تا به یکدیگر ملحق شوند. وقتى به آن مىرسند، گوشها و چشمها و پوستهاى تنشان به آنچه انجام مىدادند گواهى مىدهند. آنها به پوستهاى خود مىگویند: «چرا بر ضدّ ما گواهى دادید؟!» جواب مىدهند: «همان خدایى که هر موجودى را به سخن در آورده ما را گویا ساخته تا حقایق را بازگو کنیم؛ و او شما را نخستین بار آفرید، و به سوى او بازگردانده مىشوید.»)
[۱۱] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۷۹.
[۱۲] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۳۷۷.
[۱۳] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۵۷۳.
[۱۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۱۲.
[۱۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۲، ص۳۵.
این آیات بر شهادت گوشها، چشمها و پوستها دلالت دارند. «اَعْداءُ اللَّهِ» در آیه اول میرساند که شهادت اعضاء درباره کفّار و بدکاران است، نه درباره نیکوکاران نسبت به اعمالشان و نیز حاکی است که اعداء اللّه خطاب به پوستهای خویش خواهند گفت: چرا بر علیه ما گواهی دادید. آنها جواب خواهند داد: خدائی که همه چیز را گویا کرده، ما را گویا کرد (یا قبلا گویا کرده بود). آیا مراد شهادت طبیعی است یا به زبان خواهند آمد در «جلد» دیده شود.
۲- (الْیَوْمَ نَخْتِمُ عَلی اَفْواهِهِمْ وَ تُکَلِّمُنا اَیْدِیهِمْ وَ تَشْهَدُ اَرْجُلُهُمْ بِما کانُوا یَکْسِبُونَ)
[۱۶] یس/سوره۳۶، آیه۶۵.
(امروز بر دهانشان مُهر مىنهیم، و دستهایشان با ما سخن مىگویند و پاهایشان به کارهایى که انجام مىدادند گواهى مىدهند.)
[۱۷] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۴۴.
[۱۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۱۰۳.
[۱۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۱۵۳.
[۲۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۶۷۳.
[۲۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۴۲۸.
۳- (یَوْمَ تَشْهَدُ عَلَیْهِمْ اَلْسِنَتُهُمْ وَ اَیْدِیهِمْ وَ اَرْجُلُهُمْ بِما کانُوا یَعْمَلُونَ)
[۲۲] نور/سوره۲۴، آیه۲۴.
(در روزى که زبانها و دستها و پاهایشان بر ضدّ آنها بر اعمالى که مرتکب مىشدند گواهى مىدهد.)
[۲۳] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۵۲.
[۲۴] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۹۴.
[۲۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۱۳۴.
[۲۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۱۱.
[۲۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۱۱۸.
ناگفته نماند: آیات همه درباره کفّار و بدکاران است، علی هذا شهادت اعضاء درباره گناهان است و از اینکه اعضاء نیکوکاران هم به کارهای نیک آنها گواهی خواهند داد، خبری در قرآن نیست.
آیه (یُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِیماهُمْ)
[۲۸] رحمن/سوره۵۵، آیه۴۱.
(مجرمان از چهرههایشان شناخته مىشوند.)
[۲۹] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۳۳.
[۳۰] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۰۷.
[۳۱] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی،، ج۱۹، ص۱۸۰.
[۳۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۱۲.
[۳۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۰۲.
نیز درباره مجرمین است، مگر آنکه از آیاتی نظیر (یَوْمَ تَبْیَضُّ وُجُوهٌ وَ تَسْوَدُّ وُجُوهٌ)
[۳۴] آل عمران/سوره۳، آیه۱۰۶.
(آن عذاب عظیم روزى خواهد بود که چهرههایى سفید، و چهرههایى سیاه مىگردد.)
[۳۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۶۳.
[۳۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۳، ص۳۷۵.
[۳۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۳، ص۵۸۱.
[۳۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۸۰۸.
[۳۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۱۹۶.
(وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ مُسْفِرَهٌ. ضاحِکَهٌ مُسْتَبْشِرَهٌ)
[۴۰] عبس/سوره۸۰، آیه۳۸ و ۳۹.
(چهرههایى در آن روز گشاده و نورانى است. خندان و مسرور است.)
[۴۱] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۸۵.
[۴۲] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۱۰.
[۴۳] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۳۴۳.
[۴۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۶۸.
[۴۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۳۱۵.
(تَعْرِفُ فِی وُجُوهِهِمْ نَضْرَهَ النَّعِیمِ)
[۴۶] مطففین/سوره۸۳، آیه۲۴.
(طراوت و نشاط فزونى نعمت را در چهرههایشان مىبینى.)
[۴۷] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۸۸.
[۴۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۳۸.
[۴۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۳۹۳.
[۵۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۹۲.
[۵۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۳۷۷.
و غیره استفاده کرد که اعضاء دلالت بر اعمال نیک نیز خواهد داشت. و آن عبارت اخرای شهادت است.
۲.۳ – شهادت پیامبر اسلام
امّا درباره شهادت گواهان دیگر، آیات درباره حضرت رسول (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) و حضرت عیسی (علیهالسّلام) بالخصوص و درباره دیگران بالعموم آمده است. مثل:
(اِنَّا اَرْسَلْناکَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِیراً)
[۵۲] احزاب/سوره۳۳، آیه۴۵.
(اى پیامبر! ما تو را گواه فرستادیم و بشارت دهنده و بیم دهنده.)
[۵۳] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۲۴.
[۵۴] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۳۲۹.
[۵۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۴۹۴.
[۵۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۵۶۹.
[۵۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۱۳۹.
(اِنَّا اَرْسَلْناکَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِیراً)
[۵۸] فتح/سوره۴۸، آیه۸.
(بیقین ما تو را گواه بر اعمال آنها و بشارتدهنده وبیمدهنده فرستادیم.)
[۵۹] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۱۱.
[۶۰] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۲۷۳.
[۶۱] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۴۰۸.
[۶۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۱۷۱.
[۶۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۱۱۷.
(اِنَّا اَرْسَلْنا اِلَیْکُمْ رَسُولًا شاهِداً عَلَیْکُمْ کَما اَرْسَلْنا اِلی فِرْعَوْنَ رَسُولًا)
[۶۴] مزمل/سوره۷۳، آیه۱۵.
(ما پیامبرى به سوى شما فرستادیم که گواه بر شماست، همان گونه که به سوى فرعون پیامبرى فرستادیم.)
[۶۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۷۴.
[۶۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۶۸.
[۶۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۰۵.
[۶۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۷۳.
[۶۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۳۲.
(فَکَیْفَ اِذا جِئْنا مِنْ کُلِّ اُمَّهٍ بِشَهِیدٍ وَ جِئْنا بِکَ عَلی هؤُلاءِ شَهِیداً)
[۷۰] نساء/سوره۴، آیه۴۱.
(حال آنها چگونه است هنگامى که از هر امّتى، شاهد و گواهى بر اعمالشان مىآوریم، و تو را نیز بر آنان گواه خواهیم آورد.)
[۷۱] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۸۵.
[۷۲] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۳۵۶.
[۷۳] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۴، ص۵۶۵.
[۷۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۷۷.
[۷۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۵، ص۱۵۳.
ایضا آیه ۸۹ سوره نحل.
آیه اخیر و آیه ۸۹ سوره نحل درباره قیامت است و صریح است که حضرت رسول (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) روز قیامت بر همه امت خویش گواه است، چنانکه (مِنْ کُلِّ اُمَّهٍ بِشَهِیدٍ) نیز دلالت دارد که شاهد هر امّت شاهد همه امّت است. علی هذا «شاهِداً» در سه آیه اول به معنی همان شاهد و شهادتی است که در دو آیه اخیر است. مراد از شاهد آن است که ببیند و در موقعی ادای شهادت کند. علی هذا آن حضرت هم در دنیا و هم در آخرت شاهد است. به عبارت دیگر در دنیا مشاهده میکند و در آخرت ادای شهادت خواهد کرد.
۲.۴ – شهادت حضرت عیسی
درباره حضرت عیسی (علیهالسّلام) آمده که خداوند عرض میکند (وَ کُنْتُ عَلَیْهِمْ شَهِیداً ما دُمْتُ فِیهِمْ فَلَمَّا تَوَفَّیْتَنِی کُنْتَ اَنْتَ الرَّقِیبَ عَلَیْهِمْ)
[۷۶] مائده/سوره۵، آیه۱۱۷.
یعنی: «تا در میان آنها بودم بر آنها شاهد بودم و چون اخذم کردی تو بر آنها مراقب بودی.»
[۷۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۶، ص۲۴۸.
[۷۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۶، ص۳۵۶.
[۷۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۴۱۵.
[۸۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۷، ص۲۴۸.
این آیه صریح است در اینکه حضرت عیسی (علیهالسّلام) فقط در زندگی شاهد آنها بوده است، ولی در محل دیگر آمده (بَلْ رَفَعَهُ اللَّهُ اِلَیْهِ وَ کانَ اللَّهُ عَزِیزاً حَکِیماً. وَ اِنْ مِنْ اَهْلِ الْکِتابِ اِلَّا لَیُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ وَ یَوْمَ الْقِیامَهِ یَکُونُ عَلَیْهِمْ شَهِیداً)
[۸۱] نساء/سوره۴، آیه۱۵۸ – ۱۵۹.
(بلکه خدا او را به سوى خود، بالا برد. و خداوند، توانا و حکیم است. و هیچ یک از اهل کتاب نیست مگر اینکه پیش از مرگش به او (حضرت مسیح) ایمان مىآورد؛ و روز قیامت، علیه آنها گواه خواهد بود.)
[۸۲] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۰۳.
[۸۳] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۱۳۴.
[۸۴] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۲۱۹.
[۸۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۱۲.
[۸۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۱۴۰.
ظاهر آن است که ضمیر «موته» به «احد» بر میگردد که در کلام مقدر است. یعنی «و ان احد من اهل الکتاب الّا لیؤمننّ قبل موته بعیسی» در اینصورت اول و آخر آیه هر دو مفید عموم است، یعنی همه اهل کتاب قبل از مرگشان به عیسی ایمان میآورند و روز قیامت بر همه آنها گواه میشود.
تفسیر المنار درباره این آیه میگوید هر یک از اهل کتاب هنگام مرگ واقعیت بر او منکشف میگردد و به عیسی ایمان صحیح میآورد. یهودی میداند که او زنازاده نبوده بلکه پیغمبر راستگوئی بوده است و نصرانی میداند که او بنده و رسول خدا بوده نه خدا و نه پسر خدا.
[۸۷] رشید رضا، محمد، تفسیر المنار، ج۶، ص۱۸.
به نظر نگارنده این سخن، حق است، زیرا انکشاف حقایق وقت مرگ مدلول آیات و روایات است. (اِنَّ الَّذِینَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلائِکَهُ ظالِمِی اَنْفُسِهِمْ قالُوا فِیمَ کُنْتُمْ قالُوا کُنَّا مُسْتَضْعَفِینَ فِی الْاَرْضِ)
[۸۸] نساء/سوره۴، آیه۹۷.
(کسانى که فرشتگان قبض روح، جان آنها را گرفتند در حالى که به خویشتن ستم کرده بودند، به آنها گفتند: «شما در چه حالى بودید؟» گفتند: «ما در سرزمین خود، تحت فشار و مستضعف بودیم.»)
[۸۹] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۹۴.
[۹۰] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر
- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
مهسا فایل |
سایت دانلود فایل 