توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سوی (مفردات‌قرآن) ۵۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سوی (مفردات‌قرآن) ۵۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل سوی (مفردات‌قرآن) ۵۵ اسلاید در PowerPoint :

سوا (مفردات‌قرآن)

منبع: سوا (قاموس قرآن (جلد ۳))

مقالات مرتبط: سَوَّاها (لغات‌قرآن)، سوی (مفردات‌نهج‌البلاغه)، سوی (مقالات مرتبط).

مشتقات سوی یا سوا که در آیات قرآن به کار رفته‌اند عبارتند از: مُساوات به معنى برابرى است در کیل یا وزن و غیره، تَسویه به معنای برابر کردن و پرداختن و مرتب گردانیدن، استواء به معنای برابرى‌، سِوی (به کسر سین) و سُوی (به ضم سین) به معنای عدل و وسط، سَویّ (به فتح سین و تشدید یاء) به معنای دور بودن از افراط و تفریط در اندازه و کیفیت، سَواء (به فتح سین) به معناى برابرى و به معنى مساوى و وسط است.

فهرست مندرجات

۱ – کاربردها
۱.۱ – مساوات
۲ – تسویه
۳ – استواء
۴ – سِوی و سُوی
۵ – سَوِیّ
۶ – سواء
۷ – پانویس
۸ – منبع

۱ – کاربردها

سوى:

[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۳۵۷.

[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۳۹.

[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۳۶.

کاربردها و مشتقات سوی در آیات قرآن عبارتند از:

۱.۱ – مساوات

مساوات به معنى برابرى است در کیل یا وزن و غیره. گوئیم: این لباس با آن مساوى است‌.
(حَتَّى إِذا ساوى‌ بَیْنَ الصَّدَفَیْنِ قالَ انْفُخُوا)

[۴] کهف/سوره۱۸، آیه۹۶.

[۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۳۶۵.

[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۵۰۵.

[۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۷۶۳.

[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۱۲۷.

«تا چون میان دو حاشیه کوه را برابر کرد گفت: بدمید.» ذوالقرنین میان شکاف کوه پاره‌هاى آهن را گذشت تا شکاف را پر کرد و دو لبه کوه را با هم برابر نمود.
مفاعله گاهى مثل تفعیل می‌آید. این آیه از آن است.

۲ – تسویه

تسویه به معنای برابر کردن، پرداختن و مرتب گردانیدن است.
(ثُمَّ کانَ عَلَقَهً فَخَلَقَ‌ فَسَوَّى‌)

[۹] قیامه/سوره۷۵، آیه۳۸.

[۱۰] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۱۵.

[۱۱] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۸۴.

[۱۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۰۷.

[۱۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۱۳۲.

«سپس علقه شد پس او را اندازه گرفت و متعادل کرد.» تسویه ظاهرا میان اجزاء بدن است.
ایضا در آیات‌ (الَّذِی خَلَقَ‌ فَسَوَّى‌)

[۱۴] اعلی/سوره۸۷، آیه۲.

(همان خداوندى که آفرید و موزون ساخت.)

[۱۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۹۱.

[۱۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۶۵.

[۱۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۴۴۱.

[۱۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۱۹.

[۱۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۲۱.

(ثُمَ‌ سَوَّاکَ‌ رَجُلًا)

[۲۰] کهف/سوره۱۸، آیه۳۷.

(پس از آن تو را مرد کاملى قرار داد.)

[۲۱] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۹۸.

[۲۲] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۳۱۲.

[۲۳] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۴۳۲.

[۲۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۷۲۷.

[۲۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۶۵.

و در آیه‌ (الَّذِی خَلَقَکَ‌ فَسَوَّاکَ‌ فَعَدَلَکَ)

[۲۶] انفطار/سوره۸۲، آیه۷.

(همان کسى که تو را آفرید و منظم ساخت و اعتدال بخشید.)

[۲۷] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۸۷.

[۲۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۲۵.

[۲۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۳۶۹.

[۳۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۸۲.

[۳۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۳۵۳.

به نظرم مراد از «سَوَّاکَ‌» سلامت اعضاء و گذاشتن هر عضو در موضع خود و مستوى الخلقه بودن و از «عَدَلَکَ» تناسب اعضاء است.
در آیه‌ (فَإِذا سَوَّیْتُهُ‌ وَ نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی)

[۳۲] حجر/سوره۱۵، آیه۲۹.

[۳۳] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۲۲۵.

[۳۴] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۳۴۲.

[۳۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۵۷.

[۳۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۱۸۴.

ظاهرا فراغ از خلقت مراد است یعنى «چون او را پرداختم و از روحم در آن دمیدم …»
(تَاللَّهِ إِنْ کُنَّا لَفِی ضَلالٍ مُبِینٍ • إِذْ نُسَوِّیکُمْ‌ بِرَبِّ الْعالَمِینَ)

[۳۷] شعراء/سوره۲۶، آیات۹۷-۹۸.

[۳۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۹۱.

[۳۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۴۰۷.

[۴۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۰۵.

[۴۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۳۴.

این سخن مشرکین است که روز قیامت به خدایان دروغین خواهند گفت: «به خدا قسم در گمراهی آشکار بودیم آنگاه که شما را با خدا برابر می‌کردیم و به جاى او معبود می‌گرفتیم.»
(لَوْ تُسَوَّى‌ بِهِمُ الْأَرْضُ)

[۴۲] نساء/سوره۴، آیه۴۲.

[۴۳] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۳۵۶.

[۴۴] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۴، ص۵۶۵.

[۴۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۷۸.

[۴۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۵، ص۱۵۴.

«ای کاش زمین با آن‌ها مساوى بود و بر انگیخته نمی‌شدند.»
(فَسَوَّاهُنَ‌ سَبْعَ سَماواتٍ)

[۴۷] بقره/سوره۲، آیه۲۹.

[۴۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۱۱۴.

[۴۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۱۷۵.

[۵۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۱۷۳.

[۵۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱، ص۱۱۳.

«آن‌ها را هفت آسمان متعادل کرد.»

۳ – استواء

استواء به معنای برابرى‌ است.
(قُلْ هَلْ‌ یَسْتَوِی‌ الْأَعْمى‌ وَ الْبَصِیرُ أَمْ هَلْ‌ تَسْتَوِی‌ الظُّلُماتُ وَ النُّورُ)

[۵۲] رعد/سوره۱۳، آیه۱۶.

(بگو: آیا نابینا و بینا یکسانند؟! یا ظلمت‌ها و نور برابرند؟!)

[۵۳] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۵۱.

[۵۴] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۳۲۵.

[۵۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۴۴۴.

[۵۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۴۳۸.

[۵۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۴۰.

استواء چون با «على» متعدى شود معنى استقرار یافتن و بر قرار شدن می‌دهد مثل‌
(وَ قُضِیَ الْأَمْرُ وَ اسْتَوَتْ‌ عَلَى الْجُودِیِّ)

[۵۸] هود/سوره۱۱، آیه۴۴.

[۵۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۰، ص۲۳۰.

[۶۰] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۰، ص۳۴۷.

[۶۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۲۵۰.

[۶۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۶۴.

«کار به پایان رسید و کشتی بر کوه جودی نشست و در آن قرار گرفت.»
و مثل‌ (فَإِذَا اسْتَوَیْتَ‌ أَنْتَ وَ مَنْ مَعَکَ عَلَى الْفُلْکِ)

[۶۳] مؤمنون/سوره۲۳، آیه۲۸.

[۶۴] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۳۰.

[۶۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۴۰.

[۶۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۶۶.

[۶۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۴۵.

«چون تو و یارانت در کشتى قرار یافتید.»
على هذا معنى آیات‌ (ثُمَ‌ اسْتَوى‌ عَلَى الْعَرْشِ یُدَبِّرُ الْأَمْرَ)

[۶۸] یونس/سوره۱۰، آیه۳.

[۶۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۰، ص۱۰.

[۷۰] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۰، ص۱۰.

[۷۱] اِسْتَوی‌ََ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۱۳۶.

[۷۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۲۵۵.

و (الرَّحْمنُ عَلَى الْعَرْشِ‌ اسْتَوى‌)

[۷۳] طه/سوره۲۰، آیه۵.

[۷۴] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۱۲۰.

[۷۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۱۶۶.

[۷۶]