توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سلطه (مفردات‌قرآن) ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سلطه (مفردات‌قرآن) ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل سلطه (مفردات‌قرآن) ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل سلطه (مفردات‌قرآن) ۴۲ اسلاید در PowerPoint

منبع: سلطه (قاموس قرآن (جلد ۳))

مقالات مرتبط: سلطه.

سُلْطَه (به ضم سین و سکون لام و فتح طاء) از ماده «سلط» از واژگان قرآن کریم به معنای قدرت است. از دیگر مشتقات سلط که در آیات قرآن آمده سلطان است. سُلْطان (به ضم سین و سکون لام) به معنای دلیل و غلبه که عبارت اخراى تسلّط است.

فهرست مندرجات

۱ – معنای سُلْطَه
۲ – کاربردها
۲.۱ – سلطان
۲.۲ – تسلط شیطان
۳ – تذکر
۴ – پانویس
۵ – منبع

۱ – معنای سُلْطَه

سُلْطَه

[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۲۹۰.

[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۲۰.

[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۲۵۵.

به معنى قدرت است.

[۴] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۲، ص۶۹۷.

راغب سلاطه را تمکّن و قدرت از روى قهر گفته است

[۵] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۲۰.

«سَلَّطَهُ‌ عَلْیِه» یعنى او را بر آن دیگرى غالب کرد.

۲ – کاربردها

(وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ‌ لَسَلَّطَهُمْ‌ عَلَیْکُمْ …)

[۶] نساء/سوره۴، آیه۹۰.

«اگر خدا می‌خواست آنها را بر شما مسلّط و غالب می‌کرد….»

[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۳۱.

[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۴۵.

[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۱۳۶.

[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۵، ص۲۸۶.

۲.۱ – سلطان

سُلْطان به معنای دلیل و غلبه که عبارت اخراى تسلّط است.
(إِنْ عِنْدَکُمْ مِنْ‌ سُلْطانٍ‌ بِهذا أَ تَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ)

[۱۱] یونس/سوره۱۰، آیه۶۸.

«شما را به این‌که می‌گوئید دلیلى نیست آیا به خدا نسبت می‌دهید آنچه را که نمی‌دانید.»

[۱۲] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۰، ص۹۵.

[۱۳] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۰، ص۱۴۰.

[۱۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۱۸۵.

[۱۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۳۲۸.

و مثل‌ (إِنَّ عِبادِی لَیْسَ لَکَ عَلَیْهِمْ‌ سُلْطانٌ‌ إِلَّا مَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ الْغاوِینَ)

[۱۶] حجر/سوره۱۵، آیه۴۲.

(که بر بندگانم هیچ تسلطى نخواهى یافت؛ مگر گمراهانى که از تو پیروی مى‌کنند.)

[۱۷] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۶۴.

[۱۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۱۶۶.

[۱۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۲۴۵.

[۲۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۵۱۹.

[۲۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۴، ص۱۷۱.

که در این آیه نیز به معنى تسلّط و غلبه است.
دلیل و حجّت را از آن سلطان گویند که سبب غلبه و تسلّط است.
دقّت در موارد استعمال سلطان نشان می‌دهد که در قرآن مجید فقط در معناى تسلط و دلیل بکار رفته است.
سلطان گاهى در معجزه به کار رفته به عنوان آن‌که سبب تسلط است نحو
(ثُمَّ أَرْسَلْنا مُوسى‌ وَ أَخاهُ هارُونَ بِآیاتِنا وَ سُلْطانٍ‌ مُبِینٍ)

[۲۲] مؤمنون/سوره۲۳، آیه۴۵.

(سپس موسی و برادرش هارون را با آیات خود و دلیلى روشن فرستادیم.)

[۲۳] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۴۵.

[۲۴] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۰، ص۳۷۹.

[۲۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۰، ص۵۷۰.

[۲۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۷۲.

[۲۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۱۱۹.

«سُلْطانٍ مُبِینٍ» بیان آیات است که معجزه‌ها بوده باشد.
(أَ تُجادِلُونَنِی فِی أَسْماءٍ سَمَّیْتُمُوها أَنْتُمْ وَ آباؤُکُمْ ما نَزَّلَ اللَّهُ بِها مِنْ‌ سُلْطانٍ‌ …)

[۲۸] اعراف/سوره۷، آیه۷۱.

(آیا با من در مورد اسم‌هایى بى مسمّا که شما و پدرانتان آنها را خدا نامیده‌اید مجادله مى‌کنید، در حالى که خداوند هیچ دلیلى درباره آن نازل نکرده است؟!…)

[۲۹] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۵۹.

[۳۰] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۱۷۹.

[۳۱] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۸، ص۲۲۵.

[۳۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۶۷۴.

[۳۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۹، ص۱۵۱.

این تعبیر در چند آیه دیگر از جمله آیه ۴۰ یوسف

[۳۴] یوسف/سوره۱۲، آیه۴۰.

و ۲۳ نجم

[۳۵] نجم/سوره۵۳، آیه۲۳.

آمده است. مراد آن است که این نام گذارى و بت‌ها را معبود خواندن و آنها را داراى اثر و تصرف و تقرّب دانستن از جانب شما و پدرانتان است و خداوند به وسیله پیامبران در این باره دلیلى نازل نکرده و نفرموده که بت‌ها تقرّب آورند. مراد از «اسماء» آن است که اینها نام خالى‌اند و حقیقت ندارند و اینکه می‌گوئید: بت معبود و مقرّب است لفظ پوچى بیش نیست.

۲.۲ – تسلط شیطان

(وَ ما کانَ لِی عَلَیْکُمْ مِنْ‌ سُلْطانٍ‌ إِلَّا أَنْ دَعَوْتُکُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِی فَلا تَلُومُونِی وَ لُومُوا أَنْفُسَکُمْ …)

[۳۶] ابراهیم/سوره۱۴، آیه۲۲.

[۳۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۴۷.

[۳۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۶۴.

[۳۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۴۷۸.

[۴۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۱۲۲.

این سخن شیطان است که روز قیامت به اغوا‌شدگان خواهد گفت یعنى: «من بر شما تسلّطى نداشتم مگر آنکه من خواندم و شما دعوتم را پذیرفتید، پس مرا ملامت نکنید که چرا خواندم چون کار من آن بود و خودتان را ملامت کنید که چرا از من قبول کردید؟!…» مراد از سلطان تسلّطى است که شیطان بتواند مردم را به گناه مجبور کند. به صریح آیه شیطان چنین قدرتى ندارد و قدرت شیطان همان وسوسه و دعوت صرف است که در صورت اهمیت ندادن منکوب خواهد شد. از این کلام و آیات دیگر که در این زمینه است روشن خواهد شد. که قدرت او یک جانبه است و در صورت قبول مردم، مؤثّر می‌شود.
(وَ لَقَدْ صَدَّقَ عَلَیْهِمْ إِبْلِیسُ ظَنَّهُ فَاتَّبَعُوهُ إِلَّا فَرِیقاً مِنَ الْمُؤْمِنِینَ • وَ ما کانَ لَهُ عَلَیْهِمْ مِنْ‌ سُلْطانٍ‌ إِلَّا لِنَعْلَمَ مَنْ یُؤْمِنُ بِالْآخِرَهِ مِمَّنْ هُوَ مِنْها فِی شَکٍّ …)

[۴۱] سباء/سوره۳۴، آیات۲۰ – ۲۱.

(آرى به یقین، ابلیس گمان خود را در باره آنها