توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ذریّه (مفردات‌قرآن) ۷۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ذریّه (مفردات‌قرآن) ۷۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل ذریّه (مفردات‌قرآن) ۷۰ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل ذریّه (مفردات‌قرآن) ۷۰ اسلاید در PowerPoint

منبع: ذریّه (قاموس قرآن (جلد ۳))

مقالات مرتبط: ذُرِّیَّه (لغات‌قرآن)، ذریه (مفردات‌نهج‌البلاغه)، ذریّه.

ذُرّیّه (به ضم ذال و تشدید راء و یاء) ) از واژگان قرآن کریم به معنای فرزند، نسل و ولد است.

فهرست مندرجات

۱ – معنای ذُرّیّه
۲ – کاربردها
۲.۱ – آیات ۸۳-۸۵ سوره انعام
۲.۲ – آیه ۵۰ سوره کهف
۲.۳ – آیات ۷۵-۸۲ سوره صافت
۲.۴ – آیات ۱۷۲-۱۷۳ سوره اعراف
۲.۵ – آیات ۴۱-۴۳ سوره یس
۲.۶ – آیه ۲۱ سوره طور
۲.۷ – آیه ۴۰ سوره ابراهیم
۳ – پانویس
۴ – منبع

۱ – معنای ذُرّیّه

ذُرّیّه

[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۶.

[۲] راغب اصفهانی،حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۳۲۷.

[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۱۵۵.

به معنای فرزند و نسل است.
در مجمع ذیل آیه ۱۲۴ بقره (قَالَ وَمِن ذُرِّیَّتِی)

[۴] بقره/سوره۲، آیه۱۲۴.

(ابراهیم گفت: «از دودمان من نیز امامانى قرار بده»)

[۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۹.

[۶] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۲۶۷.

[۷] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱، ص۴۰۴.

[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۳۸۰.

[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۳۶.

می‌گوید: ذرّیّه و نسل و ولد نظیر هم‌اند و در اصل آن چهار مذهب است ذرء، ذرّ، ذرو، ذرى.

[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۳۷۶.

در اقرب الموارد می‌گوید: ذرّیّه که به ضم و فتح و کسر ذال خوانده می‌شود به معنى نسل است و اصل آن ذرّیئه بوده همزه را به یاء قلب و در هم ادغام کرده‌اند جمع آن ذرّیّات و ذرارى است: (وَ أَزْواجِهِمْ وَ ذُرِّیَّاتِهِمْ‌)

[۱۱] غافر/سوره۴۰، آیه۸.

(…و همسران‌ و فرزندانشان…).

[۱۲] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۶۸.

[۱۳] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۳۰۹.

[۱۴] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۴۶۹.

[۱۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۸۰۲.

[۱۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۲۳۵.

در صحاح میگوید: ذرء به معنى آفریدن است و به نسل جن و انس از همین جهت ذریّه گفته‌اند

[۱۷] جوهری، اسماعیل بن حماد، الصحاح، ج۱، ص۵۱.

. قاموس نیز آن را نسل گفته اعم از نسل انس یا جن

[۱۸] فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، القاموس المحیط، ص۳۹۶.

.
به عقیده راغب ذریّه در واحد و جمع به کار می‌رود و اصل آن جمع است.

[۱۹] راغب اصفهانی،حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۳۲۷.

در این صورت باید گفت: ذرّیّات و ذرارى جمع به جمع‌اند. ولى از اقرب نقل شد که ذریّه مفرد است.

۲ – کاربردها

(رَبِّ هَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ‌ ذُرِّیَّهً طَیِّبَهً)

[۲۰] آل‌عمران/سوره۳، آیه۳۸.

«پروردگارا از جانب خودت براى من نسل و فرزند پاکى عطا فرما».

[۲۱] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۳، ص۱۷۵.

[۲۲] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۳، ص۲۷۴.

[۲۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۷۴۲.

[۲۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۵۵.

(وَ لَهُ‌ ذُرِّیَّهٌ ضُعَفاءُ)

[۲۵] بقره/سوره۲، آیه۲۶۶.

(…و فرزندانى ناتوان دارد).

[۲۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۵.

[۲۷] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۳۹۲.

[۲۸] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۲، ص۶۰۲.

[۲۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۶۵۴.

[۳۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۳، ص۱۵۱.

از ذرّیه در اینجا جنس اراده شده لذا وصفش جمع آمده است؛ همچنین در آیه‌: (فَما آمَنَ لِمُوسى‌ إِلَّا ذُرِّیَّهٌ مِنْ قَوْمِهِ عَلى‌ خَوْفٍ مِنْ فِرْعَوْنَ وَ مَلَائِهِمْ …)

[۳۱] یونس/سوره۱۰، آیه۸۳.

(در آغاز، هیچ کس به موسی ایمان نیاورد، مگر گروهى از فرزندان قوم او؛ آن هم با ترس از فرعون و اطرافیانش)

[۳۲] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۱۸.

[۳۳] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۰، ص۱۱۱.

[۳۴] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۰، ص۱۶۳.

[۳۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۱۹۲.

[۳۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۳۴۱.

و در آیات دیگر نیز چنین است.
در اینجا لازم است چند آیه را بررسى کنیم:

۲.۱ – آیات ۸۳-۸۵ سوره انعام

(وَ تِلْکَ حُجَّتُنا آتَیْناها إِبْراهِیمَ عَلى‌ قَوْمِهِ‌ … وَ وَهَبْنا لَهُ إِسْحاقَ وَ یَعْقُوبَ کُلًّا هَدَیْنا وَ نُوحاً هَدَیْنا مِنْ قَبْلُ وَ مِنْ‌ ذُرِّیَّتِهِ‌ داوُدَ وَ سُلَیْمانَ وَ أَیُّوبَ وَ یُوسُفَ وَ مُوسى‌ وَ هارُونَ‌ … وَ زَکَرِیَّا وَ یَحْیى‌ وَ عِیسى‌ وَ إِلْیاسَ کُلٌّ مِنَ الصَّالِحِینَ)

[۳۷] انعام/سوره۶، آیات۸۳-۸۵.

(اینها دلایل ما بود که به ابراهیم در برابر قومش عطا کردیم… و اسحاق و یعقوب را به او [ابراهیم‌] بخشیدیم؛ و همه را هدایت کردیم؛ و نوح را نیز پیش از آن‌ها هدایت نمودیم؛ و از فرزندان او، داود و سلیمان و ایوب و یوسف و موسى و هارون را هدایت کردیم…و همچنین زکریا و یحیی و عیسى و الیاس را؛ که همگى از صالحان بودند).

[۳۸] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۳۸.

[۳۹] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۷، ص۲۴۲.

[۴۰] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۷، ص۳۳۷.

[۴۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۵۱۰.

[۴۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۸، ص۱۷۰.

ضمیر «ذُرِّیَّتِهِ» در ظاهر به ابراهیم عاید است زیرا جمله‌ «وَ نُوحاً هَدَیْنا مِنْ قَبْلُ» معترضه می‌باشد و اگر کسى اصرار کند که به نوح عاید است باز به آنچه خواهیم گفت ضررى ندارد.
در این آیات عیسی فرزند ابراهیم خوانده شده با آنکه پدر نداشت و از جانب مادر به ابراهیم متصل است نتیجه آنکه فرزند دختر ذریه شخص است و فرزندان حضرت زهرا (علیهم‌السّلام) فرزندان رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) اند.
بنی امیّه و بنی عباس از اینکه به حسنین و سایر ائمه (علیهم‌السّلام) ابن رسول اللّه گفته شود ناراحت بودند و اصرار داشتند چنین خطابى به آنان نشود بلکه ابن على گفته شود.
نقل است که حجاج بن یوسف (لعنه‌الله) یحیی بن معمر را خواست گفت شنیده‌ام می‌گویى حسن و حسین از ذرّیه پیغمبراند و این مطلب را در قرآن پیدا می‌کنى من کتاب خدا را از اوّل تا آخر خواندم همچو چیزى نیافتم؟! یحیى گفت: آیا سوره انعام را نمی‌خوانى؟ (وَ مِنْ‌ ذُرِّیَّتِهِ‌ داوُدَ وَ سُلَیْمانَ) تا رسید به‌ (وَ یَحْیى‌ وَ عِیسى‌) گفت آیا عیسى از فرزندان ابراهیم نیست با آنکه پدر نداشت؟ حجّاج گفت: راست گفتى.

[۴۳] عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر العیاشی، ج۱، ص۳۶۷.

معاویه روزى به غلام خودش ذکوان گفت: اگر به حسن و حسین نامه نوشتى ابن رسول الله ننویس زیرا آنها پسران على هستند. ذکوان اظهار اطاعت کرد. روزى معاویه به او دستور داد نام فرزندان او را نوشته و پیش وى بیاورد، ذکوان نام‌هاى پسران و دختران و پسر زادگان معاویه را نوشت و حاضر کرد ولى از نواده‌هاى دخترى او نامى نبرد. معاویه گفت: چرا عده‌اى از فرزندان مرا ننوشته‌اى؟ ذکوان گفت: مگر غیر از اینها فرزند دیگرى دارى؟ گفت مگر دخترزادگانم فرزندان من نیستند؟ ذکوان فرصت را مغتنم شمرده گفت: چگونه پسران دختر پیغمبر پسران او نیستند ولى فرزندان دختر تو فرزند تواند؟ معاویه در پاسخ وا ماند و گفت: در جاى‌ دیگر اظهار نکن.

[۴۴] محدث اربلی، علی بن عیسی، کشف الغّمه فی معرفه الائمه، ج۱، ص۵۱۵.

از این دو مطلب روشن می‌شود که بنى امیّه از این جریان بسیار ناراحت بوده‌اند.
حسن بن شعبه (رحمه‌اللّه) در تحف العقول ضمن گفتگوى حضرت موسی بن جعفر (علیهماالسلام) با هارون عبّاسی نقل می‌کند که هارون به آن حضرت گفت: چرا به علی نسبت داده نمی‌شوید با آنکه پدر شماست و به رسول خدا نسبت داده مى‌شوید با آنکه جد شماست؟ حضرت فرمود: خدا عیسى بن مریم را به خلیل خود ابراهیم نسبت داده به وسیله مادرش مریم که بشرى به او دست نزد و آنگاه آیات فوق را قرائت فرمودند …» نگارنده این مطلب را به‌طور مشروح در کتاب شخصیت حضرت مجتبى (علیه‌السّلام)، ص ۱۵۶-۱۶۲ نوشته‌ام طالبین به آنجا رجوع کنند و علامه امینی (رحمه‌اللّه) در الغدیر

[۴۵] علامه امینی، الغدیر، ج۷، ص۱۲۱-۱۲۹، ط۲.

آن را به طور مفصل عنوان نموده است.

۲.۲ – آیه ۵۰ سوره کهف

(فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِیسَ کانَ مِنَ الْجِنِّ فَفَسَقَ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِ أَ فَتَتَّخِذُونَهُ وَ ذُرِّیَّتَهُ‌ أَوْلِیاءَ مِنْ دُونِی وَ هُمْ لَکُمْ عَدُوٌّ …)

[۴۶] کهف/سوره۱۸، آیه۵۰.

(همگى سجده کردند جز ابلیس -که از جنّ بود- و از فرمان پروردگارش بیرون شد. آیا با این حال، او و فرزندانش را به جاى من به سرپرستى انتخاب مى‌کنید، در حالى که آنها دشمن شما هستند؟!)

[۴۷] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۹۹.

[۴۸] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۳۲۵.

[۴۹] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۴۵۳.

[۵۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۷۳۴.

[۵۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۸۰.

از این آیه روشن می‌شود که ابلیس هم نسل و فرزندان دارد ولى کیفیت این زاد و ولد براى ما مجهول است.

۲.۳ – آیات ۷۵-۸۲ سوره صافت

(وَ لَقَدْ نادانا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِیبُونَ • وَ نَجَّیْناهُ وَ أَهْلَهُ مِنَ الْکَرْبِ الْعَظِیمِ • وَ جَعَلْنا ذُرِّیَّتَهُ‌ هُمُ الْباقِینَ‌ • … • ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِینَ)

[۵۲] صافّات/سوره۳۷، آیات۷۵-۸۲.

(و نوح، ما را خواند و ما دعاى او را اجابت کردیم؛ و چه خوب اجابت کننده‌اى هستیم! و او و خاندانش را از اندوه بزرگ رهایى بخشیدیم، و فرزندانش را همان بازماندگان روى زمین قرار دادیم، … سپس دیگران [دشمنان او] را غرق کردیم).

[۵۳] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۴۸.

[۵۴] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۱۴۶.

[۵۵] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۲۲۰.

[۵۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۶۹۹.

[۵۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۵.

در این آیه ذرّیّه به اصحاب نوح نیز شامل است زیرا در سوره شعراء آمده‌: (فَأَنْجَیْناهُ وَ مَنْ مَعَهُ فِی الْفُلْکِ الْمَشْحُونِ