توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دعی (مفردات‌نهج‌البلاغه) ۱۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دعی (مفردات‌نهج‌البلاغه) ۱۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دعی (مفردات‌نهج‌البلاغه) ۱۹ اسلاید در PowerPoint :

دعاء (مفردات‌نهج‌البلاغه)

منبع: دعاء (مفردات نهج البلاغه (جلد ۱))

مقالات مرتبط: دعاء (مفردات‌قرآن)، دعاء (لغات‌قرآن)، دعاء.

دُعاء (به ضم دال) از واژگان نهج البلاغه به معنای خواندن، حاجت خواستن و مدد طلبیدن است. گاهى مطلق خواندن از آن مراد است. از مشتقات این واژه در نهج البلاغه استفاده شده، به صورت: اِدِعّاء (به کسر همزه و دال) مدّعى شدن به چیزى و گفتن که آن براى من است خواه حق باشد یا باطل، دَعىّ (به فتح دال) به معنای پسر خوانده و آن که به کسى به دروغ نسبت داده شود و تَداعَی (به فتح تاء و دال و عین) گاه به معنى سقوط، انهدام و نظیر آن می‌آید. امام علی (علیه‌السّلام) در مقام موعظه، در پاسخ به زبیر به خاطر پیمان شکنی و نیز در نکوهش بر برخی از یارانش از این واژه استفاده کرده است. از این ماده دو مورد در نهج البلاغه آمده است.

فهرست مندرجات

۱ – معنای دُعاء
۲ – کاربردها
۳ – تعداد کاربردها
۴ – پانویس
۵ – منبع

۱ – معنای دُعاء

دُعاء

[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۳۸۶.

[۲] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۱۳۸.

به معنای خواندن، حاجت خواستن و مدد طلبیدن است. گاهى مطلق خواندن از آن مراد است. اِدِعّاء مدّعى شدن به چیزى و گفتن که آن براى من است خواه حق باشد یا باطل: «ادَّعَى کذا: زعم انهُ‌ لهُ‌ حَقّاً او باطلاً.»

[۳] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۲، ص۲۰۹.

دَعىّ به معنای پسر خوانده و آن که به کسى به دروغ نسبت داده شود (حرامزاده)

[۴] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۲، ص۲۱۰.

و تَداعَى نیز گاه به معنى سقوط، انهدام و نظیر آن آید: تَدَاعَى الجدرانُ‌: انقضَّت و تهَادَمَت… بلِیت و تصدّعت.

[۵] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۲، ص۲۰۹.

۲ – کاربردها

زبیر مى‌گفت من به آن حضرت در ظاهر بیعت کرده‌ام نه با قلبم، امام (علیه‌السّلام) فرمود: «یَزْعُمُ أَنَّهُ قَدْ بَایَعَ بِیَدِهِ وَلَمْ یُبَایعْ بِقَلْبِهِ فَقَدْ أَقَرَّ بِالبَیْعَهِ وَادَّعَى الوَلِیجَهَ فَلْیَأْتِ عَلَیْهَا بِأَمْر یُعْرَفُ وَإِلاَّ فَلْیَدخُلْ فِیَما خَرَجَ مِنْهُ»

[۶] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۳، خطبه۸.

[۷] عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الإستقامه، ج۱، ص۳۸، خطبه۸.

[۸] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۴، خطبه۸.

«زبیر مى‌گوید که با دست بیعت کردم نه با قلب، پس به بیعت اقرار کرده و ادّعاى امر باطنى نموده است. به این ادّعا دلیل قانع کننده بیاورد و یا داخل شود به بیعتى که از آن خارج شده است.»

[۹] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۷، خطبه۸.

[۱۰] بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۵۶۳.

(شرح‌های خطبه:

[۱۱] بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۵۶۳-۵۶۴.

[۱۲] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱، ص۴۷۰-۴۷۲.

[۱۳] هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شر