توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حرام (مفردات‌قرآن) ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حرام (مفردات‌قرآن) ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل حرام (مفردات‌قرآن) ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل حرام (مفردات‌قرآن) ۳۵ اسلاید در PowerPoint

منبع: حرام (قاموس قرآن (جلد ۲))

مقالات مرتبط: محروم (لغات‌قرآن)، حرم (مفردات‌نهج‌البلاغه)، حرام.

حَرام (به فتح حاء)، از واژگان قرآن کریم به معنای ممنوع و ضد حلال است. حرام در قرآن کریم به صورت‌های متفاوتی معنی شده: به طریق بازداشتن قهری و اجباری، به تسخیر و اعمال قدرت خدا، تحریم طبیعی و مقتضای طبیعت و نیز گاهی حرام تکلیفی است. در بین ماه‌های سال، چهار ماه حرام اعلام شده، از جمله: ذی‌القعده، ذی‌الحجه، محرم الحرام و رجب؛ که احکام خاصی در این چهار ماه در دین ذکر شده است. مشتقات این واژه در نیز قرآن بیان شده، به صورت: مَحْروم (به فتح میم و سکون حاء) به معنی ممنوع، یعنی کسی که از روزی و درآمد کافی ممنوع است؛ و نیز حُرُمات (به ضم حاء و راء) به معنی حرمت‌ها و محترم‌های خداست.

فهرست مندرجات

۱ – معنای حَرام
۲ – کاربردها
۲.۱ – حرام تکلیفی
۲.۲ – بازداشتن قهری
۲.۳ – اعمال قدرت خدا
۲.۴ – تحریم طبیعت
۲.۵ – ماه‌های حرام
۲.۶ – محروم
۳ – پانویس
۴ – منبع

۱ – معنای حَرام

حَرام

[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۱۲۲.

[۲] ابن فارس، احمد، معجم مقائیس اللغه، ج۲، ص۴۵.

به معنی ممنوع و

[۳] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۲۹.

ضدّ حلال است.

[۴] جوهری، اسماعیل بن حماد، صحاح تاج اللغه، ج۵، ص۱۸۹۵.

[۵] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۳۷.

[۶] شرتونی، سعید، اقرب الموارد.

۲ – کاربردها

حرام در قرآن درکاربردها و معانی مختلفی استعمال شده است:

۲.۱ – حرام تکلیفی

(وَ لا تَقُولُوا… هذا حَلالٌ وَ هذا حَرامٌ‌)

[۷] نحل/سوره۱۶، آیه۱۱۶.

«نگوئید این حلال و این ممنوع است.» حرام گاهی حرام تکلیفی است مثل‌: (وَ اَحَلَّ اللَّهُ الْبَیْعَ وَ حَرَّمَ‌ الرِّبا)

[۸] بقره/سوره۲، آیه۲۷۵.

(در حالى که خدا بیع را حلال کرده، و ربا را حرام.)

[۹] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۷.

(اِنَّما حَرَّمَ‌ عَلَیْکُمُ الْمَیْتَهَ وَ الدَّمَ وَ لَحْمَ الْخِنْزِیرِ)

[۱۰] بقره/سوره۲، آیه۱۷۳.

(خداوند، تنها خوردن گوشت مردار، خون، گوشت خوک و… حرام کرده است.)

[۱۱] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۶.

۲.۲ – بازداشتن قهری

گاهی به طریق بازداشتن قهری و اجباری است، نحو: (اِنَّهُ مَنْ یُشْرِکْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ‌ اللَّهُ عَلَیْهِ الْجَنَّهَ)

[۱۲] مائده/سوره۵، آیه۷۲.

(زیرا هر کس همتایى براى خدا قرار دهد، خداوند بهشت را بر او حرام کرده.)

[۱۳] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۲۰.

(قالُوا اِنَّ اللَّهَ‌ حَرَّمَهُما عَلَی الْکافِرِینَ‌)

[۱۴] اعراف/سوره۷، آیه۵۰.

(آنها در پاسخ مى‌گویند: «خداوند اینها را بر کافران حرام کرده است.»)

[۱۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۵۶.

(قالَ فَاِنَّها مُحَرَّمَهٌ عَلَیْهِمْ اَرْبَعِینَ سَنَهً)

[۱۶] مائده/سوره۵، آیه۲۶.

(خداوند به موسی (علیه‌السّلام) فرمود: «این سرزمین (مقدّس)، تا چهل سال بر آنها ممنوع است…)

[۱۷] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۱۲.

این تحریم به طریق منع اجباری است که خدا جلوشان را گرفته است می‌شود گفت که تحریم طبیعی است همانطور که شخص تعلیم ندیده از هدایت هواپیما ممنوع است همچنین مشرک از رفتن به بهشت طبیعتا ممنوع است گر چه راه بهشت باز باشد زیرا او توانائی رفتن ندارد پس حرام در اینگونه آیات به معنی غیر مقدور است.

۲.۳ – اعمال قدرت خدا

گاهی به تسخیر و اعمال قدرت خداست، مثل‌: (وَ حَرَّمْنا عَلَیْهِ الْمَراضِعَ مِنْ قَبْلُ..)

[۱۸] قصص/سوره۲۸، آیه۱۲.

«زنان شیرده را بر او قبلا حرام کردیم» اینکه موسی پستان هیچ زن شیرده را نگرفت فقط خواست خدا بود تا بالاخره به مادرش برگردد.

۲.۴ – تحریم طبیعت

گاهی تحریم طبیعی و مقتضای طبیعت است که خدا چنان قرار داده است، مثل‌: (وَ حَرامٌ‌ عَلی‌ قَرْیَهٍ اَهْلَکْناها اَنَّهُمْ لا یَرْجِعُونَ‌)

[۱۹] انبیاء/سوره۲۱، آیه۹۵.

«بر قریه‌ای که هلاک کرده‌ایم برگشتن به دنیا، حرام و نامقدور است، آنها بر نمی‌گردند.» حرم مکّه را از آن حرم گویند که بعضی چیزها در آن تحریم شده به خلاف سایر مواضع،

[۲۰] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۳۰.

همچنین است ماه حرام مثل‌: (اَوَلَمْ نُمَکِّنْ لَهُمْ‌ حَرَماً آمِناً یُجْبی‌ اِلَیْهِ ثَمَراتُ کُلِّ شَیْ‌ءٍ)

[۲۱] قصص/سوره۲۸، آیه۵۷.

«آیا جا ندادیم آنها را در حرم امنی که میوه‌های هر چیز به آنجا جمع می‌شود.» در اقرب الموارد گوید: حرمت چیزی است که هتک آن حلال و جایز نیست.

[۲۲] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، باب احترام.

المسجد الحرام، البیت الحرام، الشهر الحرام، همه از این بابند، یعنی اینها محترمند و حدودی دارند و چیزهایی در آنها حرام شده که در غیر آنها حرام نیست. حُرُم‌ (بر وزن شتر) جمع حرام است‌ گویند: «رجل حَرَامٌ و قوم حَرَامٌ»

[۲۳] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۳، ص۲۵۹.

مثل‌: (لا تَقْتُلُوا الصَّیْدَ وَ اَنْتُمْ‌ حُرُمٌ‌)

[۲۴] مائده/سوره۵، آیه۹۵.

«شکار را نکشید آنگاه که در حال احرام هستید.» شخص در حال احرام را حرام و مُحرم گویند که از چیزهائی (مُحَرَّمَاتِ اِحْرَام) ممنوع است.

[۲۵] ابن فارس، احمد، معجم مقائیس اللغه، ج۲، ص۴۶.

۲.۵ – ماه‌های حرام

(اِنَّ عِدَّهَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ اث