توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تولی (کلام) ۶۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تولی (کلام) ۶۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل تولی (کلام) ۶۲ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل تولی (کلام) ۶۲ اسلاید در PowerPoint

مقالات مرتبط: تولی (مقالات مرتبط).

مقالات مشابه: تولی (علوم دیگر).

دوست داشتن اهل‌بیت علیهم‌السّلام و پذیرش ولایت و امامت ایشان را تولّی گویند. تولّی، اصطلاحی کلامی در برابر تبرّی است. از عنوان تولّی به مناسبت در باب طهارت و صلاه سخن رفته است.

فهرست مندرجات

۱ – کاربرد واژه تولّی
۲ – تولّی در قرآن
۳ – تولّی در اصطلاح
۴ – تولّی در روایات
۴.۱ – فضیلت محبّ اهل بیت
۴.۲ – تولّی در اعتقاد اهل سنّت
۴.۳ – تعریف محبّت اهل بیت
۴.۴ – تبرّی لازمه تولّی
۴.۵ – ضرورت تولّی
۵ – ولایت در ادله نقلی شیعه
۵.۱ – آیه۵۵ سوره مائده
۵.۲ – حدیث غدیر
۶ – لزوم تولّی به ائمه
۷ – آثار تولّی و محبّت اهل بیت در روایات
۷.۱ – آثار دنیوی
۷.۲ – آثار اخروی
۸ – ارتباط ایمان با تولّی و تبرّی
۹ – حکم تولّی و تبرّی
۱۰ – تولّی در فرقه اباضیه
۱۰.۱ – ابعاد نظام ولایت
۱۱ – فهرست منابع
۱۲ – پانویس
۱۳ – منابع

۱ – کاربرد واژه تولّی

واژه تولّی، مصدر باب تفعل، از ریشه «و ل ی»، به دو صورت (تَوَلیّ”، تَوَلیّ”عَنْ) به کار می رود.
برای صورت اول، معانی متعددی، از جمله دوستی داشتن با کسی و پیروی کردن از او و ولی گرفتن وی و یاری رساندن به او، ذکر شده

[۱] المصادر، ج۲، ص۸۲۱.

[۲] شعب الایمان، ج۲، ص۸۱۸.

[۳] لسان العرب، ج۱۵، ص۴۰۸.

[۴] لسان العرب، ج۱۵، ص۴۱۰.

[۵] لسان العرب، ج۱۵، ص۴۰۷.

[۶] تاج العروس من جواهرالقاموس، ج۲۰، ص۳۱۶.

که بیانگر مفهوم مورد نظر در این مقاله است. صورت دوم (تَوَلیّ” عَنْ) به معنای روی گرداندن است.

۲ – تولّی در قرآن

الف) تولّی به معنای یاد شده، اصطلاحی در برابر تبرّی، از مهم‌ترین آموزه‌های اعتقادی نزد شیعه امامیّه است. در قرآن کریم، مودّت و محبّت ذی‌القربی (اهل ‌بیت) علیهم‌السّلام مزد رسالت رسول اکرم صلوات‌الله‌علیه، تعیین گشته است.

[۷] شوری/سوره۴۲، آیه۲۳.

ب) در قرآن، تولّی و مشتقات آن، در بیشتر موارد ـ‌چه به همراه عن و چه بدون آن

[۸] المعجم المفهرس لالفاظ القرآن الکریم، ذیل «ولی».

‌ـ به معنای برگشتن و پشت کردن آمده

[۹] المفردات فی غریب القرآن، ص۵۳۴.

[۱۰] لسان العرب، ج۱۵، ص۴۰۷.

ولی در چند آیه نیز در معانیِ مذکور برای صورت اول به کار رفته است.

[۱۱] مائده/سوره۵، آیه۵۱.

[۱۲] مائده/سوره۵، آیه۸۰.

[۱۳] هود/سوره۱۱، آیه۵۲.

[۱۴] نحل/سوره۱۶، آیه۱۰۰.

[۱۵] ممتحنه/سوره۶۰، آیه۹.

[۱۶] ممتحنه/سوره۶۰، آیه۱۳.

ج) علاوه بر این، در قرآن

[۱۷] بقره/سوره۲، آیه۱۶۵.

[۱۸] آل عمران/سوره۳، آیه۳۱.

[۱۹] توبه/سوره۹، آیه۲۴.

و احادیث

[۲۰] الکافی، ج۲، ص۱۲۴۱۲۷.

[۲۱] شعب الایمان، ج۱، ص۳۶۳ـ۳۶۴.

[۲۲] شعب الایمان، ج۱، ص۳۶۶ـ۳۶۷.

[۲۳] بحارالانوار، ج۶۶، ص۲۳۶۲۵۳.

، بر حُبّ ـ‌که بر اساس معنای لغوی تولّی، منشأ و سرآغاز آن است‌ـ بارها تأکید شده و دینداری و ایمان، بدان منوط گردیده است.

۳ – تولّی در اصطلاح

اصطلاح تولّی در مقابل تبّری در آثار فرق اسلامی کاربرد دارد. بر اساس منابع شیعی، تولّی به معنای دوست داشتن، تصدیق و تبعیت، و پذیرش ولایت خدا و پیغمبر و ائمه ‌علیهم‌السلام است.

۴ – تولّی در روایات

در احادیث بسیاری، محبت ورزیدن به ائمه اهل بیت علیهم‌السلام و خاصه حضرت علی علیه‌السلام، واجب دانسته شده است و در روایات بر آن فراوان تأکید شده

[۲۴] بصائر الدرجات، ص۳۸۴-۳۸۵.

[۲۵] کامل الزیارات، ص۳۵۶.

[۲۶] علل الشرائع ج۱، ص۱۴۱.

[۲۷] وسائل الشیعه ج۲۴، ص۲۹۹.

[۲۸] مستدرک الوسائل ج۱، ص۱۵۱.

و بلکه اساس و پایه اسلام برشمرده شده

[۲۹] وسائل الشیعه ج۱۵، ص۱۸۴.

و دین‌داری و ایمان، بدان منوط گردیده است.

[۳۰] بحار الأنوار ج۶۶، ص۲۴۱.

۴.۱ – فضیلت محبّ اهل بیت

سید هاشم بَحْرانی ۹۵ حدیث از طریق اهل سنّت

[۳۱] غایه المرام و حجه الخصام فی تعیین الامام من طریق الخاص و العام، ج۶، ص۴۶ـ۷۱.

و ۵۲ حدیث از طریق شیعه

[۳۲] غایه المرام و حجه الخصام فی تعیین الامام من طریق الخاص و العام، ج۶، ص۷۲ـ۹۱.

در باب فضل محبان و موالیان علی علیه‌السلام و سایر امامان، روایت کرده است.

۴.۲ – تولّی در اعتقاد اهل سنّت

به تعبیر فضل اللّه بن روزبهان

[۳۳] وسیله الخادم الی المخدوم (در شرح صلوات چهارده معصوم (ع))، ص۳۰۰.

، اهل سنّت نیز بر آن‌اند که تولّی پیامبر صلوات‌الله‌علیه‌وآله و آل او و تبرّی از دشمنان او، بر هر مؤمنی واجب است و کسی که ایشان را والی و متصرف امور خود نداند یا از دشمنان ایشان تبرّی نجوید، مؤمن نیست.

۴.۳ – تعریف محبّت اهل بیت

مراد از محبّت اهل ‌بیت علیهم‌السلام -که روایات بر آن تأکید کرده‌اند- پذیرش امامت و ولایت امامان علیهم‌السلام و تسلیم در برابر آنان و تصدیق و تبعیّت از ایشان در رفتار و گفتار و قرار دادن آنان در جایگاهی است که خدای متعال برای آنان قرار داده است. ازاین‌رو، مقدّم‌ داشتن دیگران بر آنان در این قلمرو، در واقع خروج از دایره محبّت، محسوب می‌شود.

[۳۴] الشهاب الثاقب فی بیان معنی الناصب، ص۱۴۴.

به نوشته شیخ یوسف بحرانی، از تأکید فراوان احادیث شیعی در این باب، نتیجه گرفته می‌شود که محبت اهل بیت عبارت از پذیرش امامت آن‌ها و قرار دادن آن‌ها در جایگاهی است که متعلق به آن‌هاست. بنابراین، مقدّم داشتن غیرِ آن‌ها بر آن‌ها در این زمینه، در واقع خروج از دایره محبت محسوب می شود.

[۳۵] الشهاب الثاقب فی بیان معنی الناصب، ص۱۴۴.

۴.۴ – تبرّی لازمه تولّی

اساساً لازمه محبتِ تمام عیار و صادقانه به یک شخص، موافقت با او و تصدیق و تبعیت از وی است.

[۳۶] مصباح الهدایه فی اثبات الولایه، ص۲۹۸ـ۲۹۹.

بنابراین، محبتی که منجر به تولّی، یعنی پذیرش ولایت ائمه علیهم‌السلام و تسلیمِ آنان شدن، و تبرّای نظری و عملی از مخالفان آنان نشود، اصلاً محبت به حساب نمی‌آید، چنان که بر اساس حدیثی، کمال ولایت و محبت مخلصانه نسبت به آل محمد علیهم‌السلام، جز با تبرّی از دشمنان دور و نزدیک آنان به دست نمی‌آید.

[۳۷] بحارالانوار، ج۲۷، ص۵۸ ۵۹.

بنابراین، حبّ و بغض و ولایت و برائتی را که در روایات، مکرراً بر آن تأکید شده، باید به معنای تولّی و قبول ولایت و سرپرستی ائمه و مرجعیت آن‌ها در همه امور و مسائل دانست.

۴.۵ – ضرورت تولّی

این همه تأکید و اهتمام به مسئله تولّی در متون دینی برای این است که محبّت به اهل‌بیت علیهم‌السّلام و پذیرش ولایت ایشان در واقع، محبّت به خدا و پیامبر خدا صلوات‌الله‌علیه و قبول ولایت خدا و رسول او است. چنان‌که دشمنی با آنان، دشمنی با خدا و رسول و انکار ولایت ایشان، انکار ولایت خدا و رسول و دخول در ولایت شیطان است.

[۳۸] بحار الانوار ج۲۷، ص۸۸.

[۳۹] بحار الانوار ج۲۷، ص۱۳۶.

برهمین اساس، تصدیق امامت ائمه دوازده گانه علیهم‌السلام ـکه لازمه آن، اعتماد به عصمت و منصوص بودن مقام آنان از جانب خدا و رسول اکرم صلوات‌الله‌علیه و عالم بودن آنان به صلاح امور دنیا و آخرت و در نتیجه وجوب اطاعت اوامر و نواهی آنان است‌ـ از جمله اصول تحقق ایمان و بلکه از ضروریات مذهب امامیه شمرده شده است.

[۴۰] المصنفات الاربعه، ص۴۰۴ـ ۴۰۵.

از این‌رو؛
الف) ولایت و طبعاً پذیرش آن، در کنار نماز و زکات و حج و روزه، از ارکان اسلام و بلکه مهم‌ترین رکن آن تلقی شده است.

[۴۱] المحاسن، ج۱، ص۲۸۶.

[۴۲] وسائل الشیعه ج۱، ص۱۸.

ب) همچنین تولّی در کنار تبرّی، به عنوان جزء مقوّم، در همه صیغه‌هایی که برای ابراز دین و ایمان صحیح از سوی ائمه علیهم‌السلام انشا یا تأیید شده، مورد تأکید رار گرفته است.

[۴۳] بحارالانوار، ج۶۶، ص۲.

[۴۴] بحارالانوار، ج۶۶، ص۴۵.

[۴۵] بحارالانوار، ج۶۶، ص۱۴.

۵ – ولایت در ادله نقلی شیعه

ادله و مستندات شیعه در این طرز تلقی از موضوع ولایت و به تبع آن تولّی، برخی آیات قرآن کریم و احادیث فراوانی از رسول خداست که در متون حدیثی و تفسیری و کلامی شیعی و احیاناً اهل سنّت درج و دقیقاً بررسی شده است.

۵.۱ – آیه۵۵ سوره مائده

شیخ طوسی

[۴۶] اخلاق محتشمی، ج۱، جزء۲، ص۱۰.

قوی‌ترین دلیل امامت حضرت علی علیه‌السلام را آیه ۵۵ سوره مائده آیه ولایت، دانسته است.

[۴۷] مائده/سوره۵، آیه۵۵.

از نظر وی

[۴۸] اخلاق محتشمی، ج۱، جزء۲، ص۱۰.

مراد از «ولی» در این آیه، متولّی و کسی است که تدبیر امور به دست اوست و فرمان بردن از وی واجب است. همچنین وی

[۴۹] اخلاق محتشمی، ج۱، جزء۲، ص۱۸.

، با استفاده از احادیث عامه و خاصه، اثبات کرده که مراد از «الذین امنوا» در این آیه، نه عموم مؤمنین، که تنها حضرت علی علیه‌السلام است.
بنابراین، شیخ طوسی چیزی فراتر از موالات و محبت، یعنی معنای امامت را از این آیه فهم کرده است.

[۵۰] اخلاق محتشمی، ج۱، جزء۲، ص۱۷ـ ۱۸.

علاوه بر این، در حدیثی آمده است که مراد از ولیّ در این آیه، همه امامان‌اند.

[۵۱] بحارالانوار، ج۳۵، ص۲۰۶.

۵.۲ – حدیث غدیر

در بسیاری از احادیث پیامبر اکرم صلوات‌الله‌علیه، از جمله حدیث معروف غدیر نیز، علی علیه‌السلام به عنوان جانشین پیامبر صلوات‌الله‌علیه، معرفی شده و از مردم خواسته شده که ولایت وی را چونان ولایت پیامبر صلوات‌الله‌علیه بپذیرند.

[۵۲] بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۰۸۲۵۳.

واژه «مولی”» که در این حدیث به کار رفته به همان معنای «ولیّ» است که در آیه ولایت، یاد شده است.

[۵۳] اخلاق محتشمی، ج۱، جزء۲، ص۱۷۹.

طوسی

[۵۴] اخلاق محتشمی، ج۱، جزء۲، ص۱۷۵ـ ۱۸۵.

، با استناد به شعر و لغت، نشان داده که «مولی» در این حدیث، هم معنای «أولی”» است که در ابتدای همین حدیث، در عبارت «أَلَسْتُ أَوْلی” بکم منکم بِأنفسِکم» آمده است.
همچنین از نظر وی

[۵۵] اخلاق محتشمی، ج۱، جزء۲، ص۱۸۵.

أولی” افاده کننده معنای امامت است، زیرا در مورد کسی به کار می‌رود که تدبیر امری را بر عهده دارد.
بدین گونه علمای شیعه، بر اساس ادله متعدد، به ویژه ادله نقلی، به اثبات ولایت ائمه و حق تصرف مشروع آن‌ها در امور دینی و دنیوی بندگان پرداخته‌اند.

۶ – لزوم تولّی به ائمه

به باور شیعه، آنچه وجود امام و تولّی به او را توجیه و الزام می‌کند، جلوگیری از درافتادن به ورطه گمان و قیاس و وهم در امر دین است.
به اعتقاد شیعه، علم امام از روی رأی و اجتهاد نیست بلکه یقینی است، زیرا وی این علم ر