توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تفقه (مفردات‌قرآن) ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تفقه (مفردات‌قرآن) ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تفقه (مفردات‌قرآن) ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل تفقه (مفردات‌قرآن) ۱۲ اسلاید در PowerPoint

مقالات مرتبط: تفقه، عناوین قاموس قرآن (جلد ۵).

تَفَقُّه (به فتح تاء و فاء و تشدید و ضم قاف) از واژگان قرآن کریم به معنای تلاش و کوشش برای فهمیدن است.

فهرست مندرجات

۱ – مفهوم‌شناسی
۲ – کاربردها
۳ – حکم اهل مدینه
۴ – بررسی تفاسیر
۵ – پانویس
۶ – منبع

۱ – مفهوم‌شناسی

تَفَقُّه:

[۱] قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۹۸.

[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۴۳.

[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۳۵۵.

تلاش و کوشش برای فهمیدن است. «تَفَقَّهَ: إذا طلبه فتخصّص به».

۲ – کاربردها

(وَ ما کانَ الْمُؤْمِنُونَ لِیَنْفِرُوا کَافَّهً فَلَوْ لا نَفَرَ مِنْ کُلِّ فِرْقَهٍ مِنْهُمْ طائِفَهٌ لِیَتَفَقَّهُوا فِی الدِّینِ وَ لِیُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذا رَجَعُوا إِلَیْهِمْ لَعَلَّهُمْ یَحْذَرُونَ‌)

[۴] توبه/سوره۹، آیه۱۲۲.

سیاق آیات ما قبل و ما بعد که درباره جهاد است، نشان می‌دهد که مراد از (لِیَنْفِرُوا) رفتن به جهاد و مراد از (فَلَوْ لا نَفَرَ) رفتن به محضر رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) براى طلب علم و تفقّه در دین است؛ یعنى: «نمی‌شود همه مؤمنان براى جهاد بکوچند، چرا از هر قوم گروهى به مدینه کوچ نمی‌کنند که در دین فقیه و دانا شوند و وقت برگشتن قوم خویش را انذار کنند، که شاید انذار شدگان طریق احتیاط از عذاب در پیش گیرند».

۳ – حکم اهل مدینه

بنا بر این حکم فوق به هنگام نزول، آیه شامل اهل مدینه نبوده که درباره آنها در آیه قبلى آمده که نباید از رسول خدا تخلّف کنند: (ما کانَ لِأَهْلِ الْمَدِینَهِ وَ مَنْ حَوْلَهُمْ مِنَ الْأَعْرابِ أَنْ یَتَخَلَّفُوا عَنْ رَس