توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تفضیل انبیاء (مفردات‌قرآن) ۴۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تفضیل انبیاء (مفردات‌قرآن) ۴۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل تفضیل انبیاء (مفردات‌قرآن) ۴۸ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل تفضیل انبیاء (مفردات‌قرآن) ۴۸ اسلاید در PowerPoint

مقالات مرتبط: عناوین قاموس قرآن (جلد ۵).

تَفْضیل انبیاء به معنای برتری بعضی انبیاء (علیهم‌السّلام) بر بعضی دیگر است. به صراحت قرآن انبیاء (علیهم‌السّلام) از لحاظ فضیلت یکسان نیستند و بعضى بر بعضى مزیّت دارند. فضیلت یا تفضلّى و خدائى است که روى استعداد شخص از خداوند افاضه می‌شود و یا کسبی است که از تلاش خود شخص برمی‌خیزد و هر یک از انبیاء (علیهم‌السّلام) داراى مزیّتى بودند که در دیگرى وجود نداشت.

فهرست مندرجات

۱ – مفهوم‌شناسی
۲ – کاربردها
۳ – سخن گفتن خدا با پیامبران
۴ – فضیلت کسبی‌
۵ – مفاضله میان انبیاء و ائمه
۶ – پانویس
۷ – منبع

۱ – مفهوم‌شناسی

تَفْضیل:

[۱] قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۸۴.

[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۳۹.

[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۴۴۲.

برتری است. تَفْضیل انبیاء به معنای برتری بعضی انبیاء (علیهم‌السّلام) بر بعضی دیگر است.

۲ – کاربردها

به صراحت قرآن انبیاء (علیهم‌السّلام) از لحاظ فضیلت یکسان نیستند، بعضى بر بعضى مزیّت دارند: (تِلْکَ الرُّسُلُ‌ فَضَّلْنا بَعْضَهُمْ عَلى‌ بَعْضٍ مِنْهُمْ مَنْ کَلَّمَ اللَّهُ وَ رَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجاتٍ وَ آتَیْنا عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ الْبَیِّناتِ وَ أَیَّدْناهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ …)

[۴] بقره/سوره۲، آیه۲۵۳.

(ما بعضى از آن پیامبران را بر بعضى دیگر برترى بخشیدیم؛ برخى از آنها، خدا با او سخن مى‌گفت؛ و بعضى را درجاتى برتر داد؛ و به عیسی بن مریم، نشانه‌هاى روشن دادیم؛ و او را با «روح القدس» تأیید نمودیم).

[۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۲.

از این آیه سه مطلب روشن میشود:
اول اینکه: پیامبران بعضى از بعضى افضل‌اند و این تفضیل از جانب خداست که فرموده‌ «فَضَّلْنا» عین همین کلمه در آیه بعدى نیز خواهد آمد.
دوم اینکه: سبب تفضیل سخن گفتن خدا و تأیید با روح القدس و اعطاء معجزات است که آیه در صدد بیان اسباب تفضیل است.
سوم اینکه: علت افضلیت عیسى (علیه‌السّلام) معجزات و تأیید با روح القدس بوده است.

[۶] علامه طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان، ج۲، ص۳۱۰-۳۱۱.

[۷] علامه طباطبایی، سیدمحمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۲، ص۴۷۰-۴۷۳.

(وَ لَقَدْ فَضَّلْنا بَعْضَ النَّبِیِّینَ عَلى‌ بَعْضٍ وَ آتَیْنا داوُدَ زَبُوراً)

[۸] اسراء/سوره۱۷، آیه۵۵.

(ما بعضى از پیامبران را بر بعضى دیگر برترى دادیم؛ و به داود، «زبور» بخشیدیم)

[۹] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۸۷.

در این آیه نیز تفضیل از جانب خداست و علت فضیلت داود اعطاء زبور است.
داود و سلیمان (علیهماالسّلام) میگویند: (الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی‌ فَضَّلَنا عَلى‌ کَثِیرٍ مِنْ عِبادِهِ الْمُؤْمِنِینَ‌)

[۱۰] نمل/سوره۲۷، آیه۱۵.

(ستایش مخصوص خداوندى است که ما را بر بسیارى از بندگان مؤمنش برترى بخشید)

[۱۱] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۷۸.

و سلیمان به مردم درباره دانستن زبان پرندگان و دارا بودن بهر شى‌ء می‌گوید: (یا أَیُّهَا النَّاسُ عُلِّمْنا مَنْطِقَ الطَّیْرِ وَ أُوتِینا مِنْ کُلِّ شَیْ‌ءٍ إِنَّ هذا لَهُوَ الْفَضْلُ‌ الْمُبِینُ‌)

[۱۲] نمل/سوره۲۷، آیه۱۶.

(ى مردم! زبان پرندگان به ما تعلیم داده شده، و از هر چیز به ما عطا گردیده به یقین؛ این فضیلت آشکارى است).

[۱۳] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۷۸.

چنانکه گفته شد: تفضیل پیامبران از جانب خداست به نظر می‌آید علّت تفضیل در استعدادها و معنویّات آن بزرگواران بوده که شایستگى تفضیل را داشته‌اند، گر چه همه انبیاء (علیهم‌السّلام) داراى فضل بوده‌اند، قرآن فرموده:
(اللَّهُ أَعْلَمُ حَیْثُ یَجْعَلُ رِسالَتَهُ‌)

[۱۴] انعام/سوره۶، آیه۱۲۴.

آیه در جواب کسانى است که می‌گفتند: باید به ما هم وحی و رسالت داده شود، خدا در جواب فرمود: «خدا داناتر است که رسالت خویش را در کجا قرار می‌دهد و به کدام کس محول می‌کند». یعنى جعل رسالت احتیاج به استعداد دارد و خدا بهتر می‌داند کدام شخص داراى آن استعداد است و در عین حال صاحبان استعداد نیز بعضى بر بعضى مزیّت دارند.
درباره رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) باید بدانیم آن حضرت خاتم پیامبران و آورنده دین کامل‌تر از ادیان گذشته است و کتابش چنانکه خواهیم گفت حافظ کتاب‌هاى گذشته است در اینصورت بى‌شک از دیگران افضل خواهد بود و ذیلا خواهیم دید که آن حضرت جامع اسباب فضیلت و سهمش روی‌هم از دیگران زیاد بود و از مصادیق‌ «وَ رَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجاتٍ» و یا مصداق منحصر به فرد آن بود.
در باره تأیید بروح القدس آمده‌: (فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلاهُ وَ جِبْرِیلُ وَ صالِحُ الْمُؤْمِنِینَ …)

[۱۵] تحریم/سوره۶۶، آیه۴.

(خداوند یاور اوست و همچنین جبرئیل و مؤمنان صالح، و فرشتگان بعد از آنان پشتیبان اویند).

[۱۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۶۰.

ایضا: (قُلْ مَنْ کانَ عَدُوًّا لِجِبْرِیلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلى‌ قَلْبِکَ بِإِذْنِ اللَّهِ …)

[۱۷] بقره/سوره۲، آیه۹۷.

(بگو: «کسى که دشمن جبرئیل باشد دشمن خداست؛ چرا که او به فرمان خدا، قرآن را بر قلب تو نازل کرده است…»).

[۱۸] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۵.

۳ – سخن گفتن خدا با پیامبران

امّا در خصوص سخن گفتن خدا با آن حضرت باید دانست خدا با پیامبران سه نحو سخن می‌گوید: وحى، سخن گفتن با ایجاد صدا، فرستادن ملک. این آیه هر سه را بیان می‌کند:
(وَ ما کانَ لِبَشَرٍ أَنْ یُکَلِّمَهُ اللَّهُ إِلَّا وَحْیاً أَوْ مِنْ وَراءِ حِجابٍ أَوْ یُرْسِلَ رَسُولًا فَیُوحِیَ بِإِذْنِهِ ما یَشاءُ …)

[۱۹] شوری/سوره۴۲، آیه۵۱.

(و امکان ندارد خدا با هیچ انسانى سخن بگوید، مگر از راه وحى یا از پشت حجابى (همچون ایجاد صوت)، یا رسولى (فرشته‌اى) مى‌فرستد و به فرمان خود آنچه را بخواهد وحى مى‌کند).

[۲۰] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۸۸.

در آیه ما بعد تصریح شده که خدا با حضرت رسول (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) با هر سه قسم سخن گفته است زیرا آیه ما بعد چنین شروع شده‌: (وَ کَذلِکَ أَوْحَیْنا إِلَیْکَ رُوحاً مِنْ أَمْرِنا …)

[۲۱] شوری/سوره۴۲، آیه۵۲.

لفظ «کَذلِکَ» اشاره به آیه قبل و سه قسم وحى است یعنى: «به تو دینى با هر سه قسم وحى کردیم».
على هذا آن حضرت از «مِنْهُمْ مَنْ کَلَّمَ اللَّهُ» نیز می‌باشد.
از طرف دیگر به قول بعضى مراد از «رَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجاتٍ» آن حضرت است و درباره حضرتش آمده: (وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلَّا کَافَّهً لِلنَّاسِ‌)

[۲۲] سباء/سوره۳۴، آیه۲۸.

(و ما تو را جز براى همه مردم نفرستادیم)،

[۲۳] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۳۱.

(وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلَّا رَحْمَهً لِلْعالَمِینَ‌)

[۲۴] انبیاء/سوره۲۱، آیه۱۰۷.

(ما تو را جز براى رحمت جهانیان نفرستادیم).

[۲۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۳۱.

وانگهى کتاب آن حضرت ناظر و حافظ کتاب‌هاى دیگر است‌: (وَ أَنْزَلْنا إِلَیْکَ الْکِتابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقاً لِما بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ الْکِتابِ وَ مُهَیْمِناً عَلَیْهِ …)

[۲۶] مائده/سوره۵، آیه۴۸.

(و این کتاب (قرآن‌) را به حق بر تو نازل کردیم، در حالى که کتب پیشین را تصدیق مى‌کند و با آنها هماهنگ است، و نگاهبان و حاکم بر آنهاست)؛

[۲۷] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۱۶.

ایضا آیه اسراء و آیات سوره نجم درباره معراج از ادلّ دلیل بر افضلیّت آن حضرت است اگر کمى در آیه‌ (سُبْحا