توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تسبیح موجودات (مفردات‌قرآن) ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تسبیح موجودات (مفردات‌قرآن) ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل تسبیح موجودات (مفردات‌قرآن) ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل تسبیح موجودات (مفردات‌قرآن) ۴۴ اسلاید در PowerPoint

منبع: تسبیح موجودات (قاموس قرآن (جلد ۳))

مقالات مرتبط: تسبیح در قرآن.

تسبیح موجودات از مواردی است که قرآن مجید به صراحت از آن نام می‌برد در این‌که همه موجودات عالم خدا را تسبیح می‌کند و حمد می‌گوید و نیز در تمام آن‌ها شعور و درک و نوعی علم هست.

فهرست مندرجات

۱ – تسبیح عامّه موجودات‌
۱.۱ – در این آیه سه مطلب بیان شده
۲ – نحوه تسبیح موجودات‌
۳ – پانویس
۴ – منبع

۱ – تسبیح عامّه موجودات‌

قرآن مجید صراحت دارد در این‌که همه موجودات عالم خدا را تسبیح می‌کند و حمد می‌گوید و نیز در تمام آن‌ها شعور و درک و نوعی علم هست.
(تُسَبِّحُ‌ لَهُ السَّماواتُ السَّبْعُ وَ الْاَرْضُ وَ مَنْ فِیهِنَّ وَ اِنْ مِنْ شَیْ‌ءٍ اِلَّا یُسَبِّحُ‌ بِحَمْدِهِ وَ لکِنْ لا تَفْقَهُونَ‌ تَسْبِیحَهُمْ‌ اِنَّهُ کانَ حَلِیماً غَفُوراً)

[۱] اسراء/سوره۱۷، آیه۴۴.

(آسمان‌هاى هفتگانه و زمین و کسانى که در آن‌ها هستند، همه تسبیح او مى‌گویند و هیچ موجودى نیست جز آنکه تسبیح و حمد او مى‌گوید؛ ولى شما تسبیح آن‌ها را نمى‌فهمید؛ او داراى حلم و آمرزنده است.)

[۲] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۸۶.

[۳] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۱۰۸-۱۱۳.

[۴] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۱۴۸-۱۵۵.

[۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۲۵۴-۲۵۵.

[۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۴، ص۱۴۲-۱۴۳.

۱.۱ – در این آیه سه مطلب بیان شده

اول آنکه : آسمان‌ها و زمین و کسانی که در آن‌هاست خدا را تسبیح می‌کنند. ممکن است مراد از (مَنْ فِیهِنَّ) اولو العقل باشد که در این صورت شامل ملائکه و انسان‌ها و جنّ است و شاید مراد از (مَنْ فِیهِنَّ) همه جنبندگان باشد که «من» در غیر اولو العقل نیز به کار رفته است؛ مثل‌ (وَ اللَّهُ خَلَقَ کُلَّ دَابَّهٍ مِنْ ماءٍ فَمِنْهُمْ مَنْ یَمْشِی عَلی‌ بَطْنِهِ وَ مِنْهُمْ مَنْ یَمْشِی عَلی‌ رِجْلَیْنِ وَ مِنْهُمْ مَنْ یَمْشِی عَلی‌ اَرْبَعٍ…)

[۷] نور/سوره۲۴، آیه۴۵.

(و خداوند هر جنبنده‌اى را از آبى آفرید؛ گروهى از آن‌ها بر شکم خود راه مى‌روند و گروهى بر دو پاى خود، و گروهى بر چهارپا راه مى‌روند؛ خداوند آنچه را بخواهد مى‌آفریند، زیرا خدا بر همه چیز تواناست.)

[۸] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۵۶.

[۹] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۱۳۷-۱۳۸.

[۱۰] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۱۹۰.

[۱۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۶۰.

[۱۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۱۵۳.

به کلمه «من» رجوع شود.

(ببینید: من – به فتح میم (مفردات‌قرآن))

دوّم آنکه: تسبیح در مرحله دوم تعمیم داده شده که فرموده: هیچ موجودی نیست مگر آنکه خدا را تسبیح و حمد می‌کند (در این قسمت حمد نیز بر تسبیح اضافه شده است. تسبیح در مقابل پاکی حق و حمد در مقابل نعمت او).
سوم آن‌که فرموده: لیکن شما تسبیح آن‌ها را درک نمی‌کنید. این سخن حاکی از آن است که موجودات نوعی شعور و علم دارند و از روی شعور تسبیح می‌گویند و اگر فقط دلالت معلول بر علّت باشد ما آن را می‌دانیم دیگر نمی‌فرمود: (وَ لکِنْ لا تَفْقَهُونَ‌ تَسْبِیحَهُمْ‌)
روشن‌تر از این جمله درباره علم و شعور آن‌ها این آیه است‌: (اَ لَمْ تَرَ اَنَّ اللَّهَ‌ یُسَبِّحُ‌ لَهُ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ الْاَرْضِ وَ الطَّیْرُ صَافَّاتٍ کُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلاتَهُ وَ تَسْبِیحَهُ‌ وَ اللَّهُ عَلِیمٌ بِما یَفْعَلُونَ‌)

[۱۳] نور/سوره۲۴، آیه۴۱.

(آیا ندیدى تمام آنان که در آسمان‌ها و زمینند براى خدا تسبیح مى‌گویند و هم‌چنین پرندگان به هنگامى که بر فراز آسمان بال گسترده‌اند؟! هر یک از آن‌ها نماز و تسبیح خود را مى‌داند و خداوند به آنچه انجام مى‌دهند داناست.)

[۱۴] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۵۵.

[۱۵] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۱۳۳-۱۳۶.

[۱۶] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۱۸۴-۱۸۸.

[۱۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۵۹.

[۱۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۱۵۱-۱۵۲.

فاعل (عَلِمَ) کلمه (کُلٌّ) است یعنی همه آنکه در آسمان‌ها و زمین هست و همه پرندگان دعا و نیایش و تسبیح خود را دانسته‌اند و اگر بگوییم فاعل «علم» خداست یعنی: خدا صلوه و تسبیح آن‌ها را دانسته است؛ این با جمله‌ (وَ اللَّهُ عَلِیمٌ بِما یَفْعَلُونَ) منافی است مگر آن‌که بگوییم‌ (وَ اللَّهُ عَلِیمٌ بِما یَفْعَلُونَ) راجع به علم خدا نسبت به اعمال بشر است و فاعل (عَلِمَ) در آیه خداست.
گرچه‌ (کُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلاتَهُ…) درباره همه موجودات نیست ولی این جمله با جمله‌ (وَ لکِنْ لا تَفْقَهُونَ‌ تَسْبِیحَهُمْ‌) روشن می‌کند که تسبیح و تحمید آن‌ها از روی شعور و علم است و لازم نیست علم در تمام موجودات مانند علم انسان باشد بلکه علم و شعور و فهم هر یک نسبت به خودش است. اگر نیلوفر را مثلاً در محلی بکاریم و در کنار آن چوبی نصب کنیم خواهیم دید که نیلوفر به جهتی که چوب نصب شده می‌رود تا خود را به آن بپیچد؛ این هم علم و شعور نیلوفر است با زبان تکلم نمی‌کند ولی با عمل می‌فهماند که من نیز نسبت به خودم شعور و درک دارم.
نظیر این دو آیه است آیات‌ (وَ یُسَبِّحُ‌ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ…)

[۱۹] رعد/سوره۱۳، آیه۱۳.

(و رعد، تسبیح و حمد او مى‌گوید…)

[۲۰] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۵۰.

[۲۱] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۳۲۳.

[۲۲] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۴۴۲.

[۲۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۲۲-۲۳.

[۲۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۳۳-۳۴.

که از تسبیح و حمد رعد سخن می‌گوید.
(سَبَّحَ‌ لِلَّهِ ما فِی السَّماواتِ وَ الْاَرْضِ‌)

[۲۵] حدید/سوره۵۷، آیه۱.

(آنچه در آسمان‌ها و زمین است براى خدا تسبیح مى‌گویند.)

[۲۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۳۷.

[۲۷] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۴۴.

[۲۸] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۲۵۱-۲۵۲.

[۲۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۸۲.

[۳۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۹۶-۱۹۷.

(سَبَّحَ‌ لِلَّهِ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْاَرْضِ…)

[۳۱] حشر/سوره۵۹، آیه۱.

(آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است، براى خدا تسبیح مى‌گویند. …)

[۳۲] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۴۵.

[۳۳] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۲۰۱.

[۳۴] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه