توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تجزون ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تجزون ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل تجزون ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

جزاء (مفردات‌قرآن)

منبع: جزا (قاموس قرآن (جلد ۲))

مقالات مرتبط: جزاء (مفردات‌نهج‌البلاغه)، جزاء.

جَزاء (به فتح جیم و زاء) از واژگان قرآن کریم به معنای مکافات است. این واژه در قرآن کریم در معانی مختلفی ذکر شده است، از جمله: کفایت کردن؛ جزاء یعنی خود عمل؛ تکثیر و شدت مجازات. پاداش و کیفر را جزاء گوئیم زیرا مقابل عمل است و از جهت برابری کفایت می‌کند، اما اجر، فقط در مورد پاداش استعمال می‌شود.

فهرست مندرجات

۱ – معنای جَزاء
۲ – کاربردها
۲.۱ – جزاء در پاداش و عذاب
۲.۲ – جزاء یعنی کفایت کردن
۲.۳ – جزاء یعنی خود عمل
۲.۴ – تکثیر و شدت مجازات
۲.۵ – جزیه
۳ – تفاوت جزا با اجر
۴ – پانویس
۵ – منبع

۱ – معنای جَزاء

جَزاء

[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۳۵.

[۲] فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۴، ص۳۱۲.

[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۸۴.

به معنی مکافات است. ایضا در قاموس هست: چون ما بعدش «باء و علی» آید به معنی مکافات و مجازات است و چون «عن» باشد به معنی قضا و اداء باشد «جزی عنه: قضی» و بدون آنها به معنی کفایت است «جَزَی‌ الشَّیْ‌ءُ: کَفَی».

[۴] فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۴، ص۳۱۲.

راغب آن را در اصل بی‌نیازی و کفایت گفته و گوید: پاداش را جزاء گویند چون از حیث مقابله و برابری در آن کفایت هست.

[۵] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۱۹۵.

در مجمع البیان فرموده: جزاء و مکافات و مقابله نظائر هم‌اند.

[۶] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۵، ص۱۷۸.

به هر حال پاداش و کیفر را جزاء گوئیم زیرا مقابل عمل است و از جهت برابری کفایت می‌کند.

۲ – کاربردها

جزاء در قرآن در معانی مختلفی استعمال شده است، در اینجا لازم است به چند نکته توجّه کنیم:

۲.۱ – جزاء در پاداش و عذاب

در قرآن مجید جزاء هم در پاداش و هم در کیفر و عذاب هر دو آمده است مثل‌ (فَاِنْ قاتَلُوکُمْ فَاقْتُلُوهُمْ کَذلِکَ‌ جَزاءُ الْکافِرِینَ‌)

[۷] بقره/سوره۲، آیه۱۹۱.

(…پس اگر در آن جا با شما پیکار کردند، آنها را به قتل برسانید. چنین است جزاى کافران!)

[۸] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۰.

[۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۵۹.

[۱۰] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۸۷.

[۱۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۵۱۱.

[۱۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۲۳۲.

و مثل‌ (فَتَکُونَ مِنْ اَصْحابِ النَّارِ وَ ذلِکَ‌ جَزاءُ الظَّالِمِینَ‌)

[۱۳] مائده/سوره۵، آیه۲۹.

(…و از دوزخیان گردى. و همین است سزاى ستمکاران!)

[۱۴] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۱۲.

[۱۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۳۱۹.

[۱۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۴۸۵.

[۱۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۸۵.

[۱۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۷، ص۳.

و نحو (وَ اَمَّا مَنْ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً فَلَهُ‌ جَزاءً الْحُسْنی‌)

[۱۹] کهف/سوره۱۸، آیه۸۸.

(و امّا کسى که ایمان آورد و عمل صالحى انجام دهد، پاداشى نیکوتر خواهد داشت…)

[۲۰] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۰۳.

[۲۱] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۳۶۲.

[۲۲] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۵۰۱.

[۲۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۷۵۸.

[۲۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۱۲۱.

(لَهُمْ ما یَشاؤُنَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ذلِکَ‌ جَزاءُ الْمُحْسِنِینَ‌)

[۲۵] زمر/سوره۳۹، آیه۳۴.

(آنچه بخواهند نزد پروردگارشان براى آنان موجود است؛ و این است جزاى نیکوکاران.)

[۲۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۶۲.

[۲۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۲۶۰.

[۲۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۳۹۵.

[۲۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۷۷.

[۳۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۱۷۸.

۲.۲ – جزاء یعنی کفایت کردن

در مواردی که در قرآن مجید بعد از فعل جزی کلمه «عن» آمده ممکن است آن را به معنی کفایت گرفت چنانکه راغب معتقد است

[۳۱] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۱۹۵.

و ممکن است معنای آن ادا کردن باشد چنانکه در قاموس گفته،

[۳۲] فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۴، ص۳۱۲.

در مجمع نیز از بعضی نقل شده است.

[۳۳] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۹، ص۳۷۵.

علی هذا در آیه‌ (وَ اتَّقُوا یَوْماً لا تَجْزِی‌ نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَیْئاً)

[۳۴] بقره/سوره۲، آیه۴۸.

ممکن است بگوئیم معنی آن است: «بترسید از روزی که کسی از کسی از هیچ چیز کفایت نمی‌کند یا کسی از کسی چیزی نمی‌دهد.»

[۳۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۱۵۴.

[۳۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۲۳۲.

[۳۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۲۲۳.

[۳۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه