توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پرنده (فقه) ۴۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پرنده (فقه) ۴۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل پرنده (فقه) ۴۸ اسلاید در PowerPoint :

پرنده

مقالات مرتبط: طیر (مفردات‌قرآن)، طَیْر (لغات‌قرآن)، طیر (مفردات‌نهج‌البلاغه)، طائر (مقالات مرتبط).

پرنده به جانور بال‌دار می‌گویند. از آن در باب‌های مختلف نظیر طهارت، حج، تجارت، سبق و رمایه، صید و ذباحه، اطعمه و اشربه و حدود از جهات گوناگون بحث شده است.

فهرست مندرجات

۱ – اصل اوّلی در حلّیت و حرمت پرندگان
۲ – پرندگان حلال‌گوشت
۳ – اجزاء حرام پرندگان حلال گوشت
۴ – اقسام پرندگان حرام گوشت
۵ – انواع حرام گوشت ذاتی
۶ – حرام گوشت عرضی
۷ – نشانه‌های تشخیص پرنده‌ی حلال‌گوشت
۸ – تعارض دو نشانه
۹ – حکم تخم پرندگان
۱۰ – تذکیه پرندگان
۱۱ – فضله پرندگان حلال‌گوشت
۱۲ – فضله پرندگان حرام‌گوشت
۱۳ – صید پرندگان حرم مکّه
۱۴ – صید پرندگان حرم مدینه
۱۵ – وارد کردن پرنده در حرم
۱۶ – شکار پرنده در حرم و مردن آن
۱۷ – مسابقه با پرندگان
۱۸ – شکار با پرندگان
۱۹ – تملّک پرندگان
۲۰ – خرید و فروش پرندگان
۲۱ – سرقت پرندگان
۲۲ – تطهیر چاه حاوی مردار پرنده
۲۳ – تطهیر چاه حاوی مردار گنجشک
۲۴ – باز کردن درِ قفس پرنده‌ و تلف آن
۲۵ – دانه خوردن پرنده از مال دیگری
۲۶ – کشتن جوجه پرنده
۲۷ – برداشتن جوجه پرنده
۲۸ – پانویس
۲۹ – منبع

۱ – اصل اوّلی در حلّیت و حرمت پرندگان

موضوع حلال‌گوشت و حرام‌گوشت بودن پرندگان از مهم‌ترین مباحث فقهی است.
در همه‌ی اشیاء، اصل اوّلی اباحه و حلّیت است (قاعده حلیت).

[۱] مستند الشیعه،ج۱۵، ص۷۲.

؛ لیکن در مورد حیوانات، اصل عدم تذکیه نیز وجود دارد و همین امر منشأ اختلاف شده که در موارد شک در حلیت و حرمت پرنده‌ای، آیا به اصل اباحه رجوع و براساس آن حکم به حلال‌گوشت بودن پرنده‌ی مشکوک می‌شود یا اصل اباحه در حیوان به اصل عدم تذکیه، تخصیص ‌ خورده و در نتیجه، حکم به تقدم اصل عدم تذکیه بر اصل اباحه و حرمت پرنده‌ی مشکوک می‌شود؟

[۲] مستند الشیعه،ج۱۵، ص۷۸.

[۳] جواهر الکلام،ج۳۶، ص۳۰۵.

[۴] جواهر الکلام،ج۳۶، ص۳۰۸.

۲ – پرندگان حلال‌گوشت

۱) کبوتر، مرغ و تمامی انواع و اقسام گنجشک

[۵] جواهر الکلام،ج۳۶، ص۳۱۶-۳۱۷.

[۶] مهذب الاحکام،ج۲۳، ص۱۲۴.

و نیز شتر مرغ

[۷] جواهر الکلام،ج۳۶، ص۳۱۹-۳۲۲.

و ملخی که بال درآورده و پرواز می‌کند،

[۸] جواهر الکلام،ج۳۶، ص۱۷۵-۱۸۰.

حلال‌گوشت هستند.
۲)خوردن گوشت هدهد

[۹] جواهر الکلام،ج۳۶، ص۳۱۰.

و پرستو کراهت دارد. برخی قائل به حرمت گوشت پرستو شده‌اند.

[۱۰] جواهر الکلام،ج۳۶، ص۳۱۱-۳۱۲.

۳) گوشت فاخته، چکاوک، هوبره و بویژه ورکاک (صرد)، صوّام و سبزه قبا (شیرگنجشک) مکروه است.

[۱۱] جواهر الکلام،ج۳۶، ص۳۱۳.

امام خمینی در تحریرالوسیله درباره پرندگان حلال گوشت می‌نویسد: «از پرنده، تمام اقسام کبوتر حلال است؛ مانند قمری که کبود است و دباسی که (یک نوع) کبوتر سرخ است و ورشان که (یک نوع) کبوتر سفید است و دُرّاج و کبک و مرغ سنگ خوار و تیهو و مرغابی و کروان و هوبره و درنا و همه اقسام مرغ خانگی و همه اقسام گنجشک که از جمله آن‌ها است بلبل و سار و چکاوک و آن پرنده‌ای است که کاکل بر سر دارد. و از پرندگان هدهد و پرستو که در خانه‌ها لانه می‌گذارد و مانوس‌ترین پرنده به مردم است و صرد (ورکاک) که دارای سر و نوک کلفت است و گنجشک‌ها را شکار می‌کند و نصف آن سیاه و نصف دیگرش سفید است و صوام و آن پرنده‌ای است که رنگ خاکی دارد و دارای گردن دراز است و اکثراً در درخت خرما بیتوته می‌کند. و شقراق و آن پرنده سبزی است و نمکی می‌باشد و به‌اندازه کبوتر است و سبز بودن آن خوب و پر است و در بال‌هایش سیاهی است و به رنگ سرخ و سبز و سیاه خط‌کشی شده است، مکروه می‌باشند و چیزی از این‌ها حتی پرستو بنابر اقوی، حرام نمی‌باشد.»

[۱۲] موسوعه الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیله، ج۲، ص۱۶۷، کتاب الاطعمه و الاشربه، القول فی الحیوان، مساله۶.

۳ – اجزاء حرام پرندگان حلال گوشت

برخی از اجزای حیوانات حلال‌گوشت- هرچند تذکیه شوند- حرام است. از آن اجزاء در پرندگان تنها فضله، خون، زهره دان، سپرز، مردمک چشم و- در برخی پرندگان همچون خروس- نری (بیضتین) وجود دارد. در حرمت خوردن اجزای یاد شده جز فضله- به جهت خباثت- و خون- به جهت نجاست و خباثت- اختلاف است.

[۱۳] منهاج الصالحین (خوئی)،ج۲، ص۳۴۷.

[۱۴] مهذب الاحکام،ج۲۳، ص۱۴۷.

[۱۵] مستند الشیعه،ج۱۵، ص۱۳۸.

[۱۶] جواهر الکلام،ج۳۶، ص۳۴۹-۳۵۰.

۴ – اقسام پرندگان حرام گوشت

حرمت گوشت پرنده یا ذاتی است یا عرضی.

۵ – انواع حرام گوشت ذاتی

حرام گوشتان ذاتی را سه نوع تشکیل می‌دهند:
۱. چنگال داران؛ خواه دارای چنگال قوی درنده‌ی شکار، مانند عقاب و باز باشند، یا ضعیف همچون کرکس.

[۱۷] جواهر الکلام،ج۳۶، ص۲۹۸.

در حرمت گوشت کلاغ اختلاف است.

[۱۸] جواهر الکلام،ج۳۶، ص۲۹۹-۳۰۰.

۲. مسخ شدگان که عبارتند از طاووس، خفاش و زنبور.

[۱۹] مستند الشیعه،ج۱۵، ص۷۴-۷۶.

۳. خبائث مانند مگس و پشه.

[۲۰] جواهر الکلام،ج۳۶، ص۳۱۹.

امام خمینی در تحریرالوسیله درباره پرندگان حرام گوشت می‌نویسد: «و خفاش و طاووس و هر صاحب پنجه ‌- چه قوی باشد که با آن پرندگان را صید کرده و بدرد؛ مانند باز و قوش و عقاب و شاهین و قرقی یا ضعیف باشد که بر آن قدرت نداشته باشد؛ مانند لاشخور و کرکس – این‌ها از پرندگان حرام می‌باشند.»

[۲۱] موسوعه الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیله، ج۲، ص۱۶۸، کتاب الاطعمه و الاشربه، القول فی الحیوان، مساله۶.

و «احتیاط (واجب) پرهیز و اجتناب نمودن از همه اقسام کلاغ است حتی زاغ – و آن کلاغ زراعت است – و حتی کلاغ «غداف» که از زاغ کوچک‌تر و خاکی رنگ مانند خاکستر می‌باشد و در کلاغ «ابقع» که دارای رنگ سیاه‌وسفید است و به آن عقعق گفته می‌شود و در کلاغ سیاه بزرگ که در کوه‌ها سکونت دارد و این هر دو مردار می‌خورند این احتیاط تاکید می‌شود و احتمال قوی می‌رود که این دو از پرنده‌های درنده باشند، پس حرام بودن آن تقویت می‌شود بلکه حرمت در هر نوع کلاغی خالی از قرب نیست.»

[۲۲] موسوعه الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیله، ج۲، ص۱۶۸، کتاب الاطعمه و الاشربه، القول فی الحیوان، مساله۷.

۶ – حرام گوشت عرضی

حرام‌گوشتان عرضی به پرندگان حلال‌گوشتی اطلاق می‌شود که از نجاسات تغذیه می‌کنند و حرمت، بر گوشت و تخم آن‌ها عارض می‌شود (نجاستخواری). این نوع حرمت با استبراء بر طرف می‌گردد.
بنابر قول منسوب به مشهور، گوشت و تخم پرنده‌ای که انسان آن را وطی کرده حرام است.

۷ – نشانه‌های تشخیص پرنده‌ی حلال‌گوشت

برای شناخت پرنده‌ی حلال‌گوشت از حرام گوشت در موارد مشکوک، دو نشانه ذکر شده است:
به عقیده امام خمینی: «پرنده حلال از پرنده حرام به دو امر تشخیص داده می‌شود که هرکدام از آن‌ها در موردی که بر حلیّت و بر حرمت آن تصریح نشده باشد، شرعاً علامت حلال بودن و حرام بودن قرار داده شده، نه در موردی که نصّی بر حکم آن از حیث حلیّت و حرمت باشد؛ مانند انواع گذشته. یکی از آن دو امر «صفیف» و «دفیف» است، پس هر پرنده‌ای که صفیفش – و آن گشادن بال‌ها در وقت پریدن است – بیشتر از دفیفش – و آن تکان دادن بال‌هایش در وقت پریدن است – باشد حرام است. و هر پرنده‌ای که عکس آن باشد به اینکه دفیفش بیشتر باشد، حلال است. دومی آن‌ها «حوصله» و «قانصه» و «صیصیه» است؛ پس هر پرنده‌ای که یکی از این سه را داشته باشد حلال است و هر پرنده‌ای که هیچ یک از آن‌ها را نداشته باشد حرام است. و «حوصله» چیزی است نزدیک گلو، که دانه و غیر آن از خوردنی، در آن جمع می‌شود (چینه‌دان) و «قانصه» قطعه محکمی است که سنگ‌های ریزی که پرنده می‌خورد در آن جمع می‌شود (سنگدان) و «صیصیه» خاری است که در پشت پای پرنده قرار دارد. و پرنده آب (دریایی) با غیر آن در دو