توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بَدیعُ ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بَدیعُ ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بَدیعُ ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

بدیع (لغات‌قرآن)

مرجع: بدیع (لغات‌قرآن)

مقالات مرتبط: بدع (مفردات‌قرآن)، بدع (مفردات‌نهج‌البلاغه).

بدیع: (پاورپوینت کامل بَدیعُ ۱۲ اسلاید در PowerPoint السَّمَاواتِ)
«بدیع» به معنای به وجود آورنده چیزی بدون سابقه است،

[۱] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۱۱۰.

[۲] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۲۹۸.

یعنی خداوند آسمان و زمین را بدون هیچ مادّه و یا طرح و نقشه قبلی ایجاد کرده است.

[۳] بقره/سوره۲، آیه۱۱۷.

[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱، ص۴۸۰.

[۵] انعام/سوره۶، آیه۱۰۱.

[۶] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۵، ص۴۷۷.

فهرست مندرجات

۱ – ترجمه و تفسیر آیات
۱.۱ – آیه ۱۱۷ سوره بقره
۱.۲ – آیه ۱۰۱ سوره انعام
۲ – پانویس
۳ – منبع

۱ – ترجمه و تفسیر آیات

ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با بدیع:

۱.۱ – آیه ۱۱۷ سوره بقره

(بَدِیعُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَإِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا یَقُولُ لَهُ کُن فَیَکُونُ) (پدید آورنده آسمان‌ها و زمین اوست! و هنگامی که فرمان وجود چیزی را صادر کند، تنها می‌گوید: «موجود باش!» و آن، چیز، بی‌درنگ موجود می‌شود.)

[۷] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۸.

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه (بدیع) صفت مشبهه از مصدر بداعت است، و بداعت هر چیز، بمعنای بی مانندی آنست، البته مانندی که ذهن بدان آشنا باشد.

[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۳۹۵.

[۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۲۶۲.

(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:

[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع الب