توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل إعراب قرآن (مفردات‌قرآن) ۶۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل إعراب قرآن (مفردات‌قرآن) ۶۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل إعراب قرآن (مفردات‌قرآن) ۶۸ اسلاید در PowerPoint :

قربانی

مقالات مرتبط: قربانی (مقالات مرتبط).

قربانی به معنی نزدیکی انسان به خدا از طریق اقدام به ذبح یک حیوان می‌باشد.

فهرست مندرجات

۱ – معنای لغوی قربان
۲ – آیین قربانی پیش از اسلام
۲.۱ – عقاید خرافی درباره قربانی
۳ – سنت قربانی در اسلام
۳.۱ – تشویق و ترغیب به قربانی
۳.۲ – فضیلت قربانی در قرآن
۳.۳ – نفی سنتها و مقاصد جاهلانه درباره قربانی
۳.۴ – شرط قبولی قربانی
۳.۵ – منافع و مصارف قربانی
۳.۶ – خصوصیات ذبیحه
۳.۷ – صراحت قرآن بر اطعام فقرا با گوشت قربانی
۳.۸ – هدف از قربانی کردن
۳.۹ – وظیفه دول اسلامی در سامان‌دهی گوشت قربانی منا
۳.۱۰ – حکم خارج کردن گوشت قربانی از منا
۳.۱۱ – اوقات قربانی
۳.۱۱.۱ – عید قربان
۳.۱۱.۲ – هدی
۳.۱۱.۳ – اضحیه
۳.۱۱.۴ – قربانی، کفاره برخی گناهان
۳.۱۱.۵ – اوقات ثابت برای قربانی
۳.۱۱.۶ – اوقات قربانی در دوران جاهلیت
۳.۱۱.۷ – قربانی‌هایی که وقت معین ندارد
۴ – احکام قربانی از دیدگاه امام خمینی
۴.۱ – چیزهای معتبر در قربانی
۴.۲ – اگر غیر از خصی یافت نشود
۴.۳ – مریض یا ناقص بودن قربانی
۴.۴ – بعد از رمی جمره عقبه روز عید بودن
۴.۵ – شک در جامع شرایط بودن قربانی بعد از ذبح
۴.۶ – استحباب سه قسمت کرن قربانی
۴.۷ – عدم توانایی بر قربانی
۴.۸ – قرض برای قربانی
۵ – پانویس
۶ – منبع

۱ – معنای لغوی قربان

«قربان»و«قربان»به ضم و کسر«ق»مصدر«قرب»به معنی نزدیک شدن است.و«قربانی»نیز از همین ریشه است.

۲ – آیین قربانی پیش از اسلام

آیین قربانی ریشه‌ای بس کهن و قدیمی دارد، و با تحقیقاتی که در این زمینه به عمل آمده است، این آیین از دیرباز با مراسم و تشریفات خاصّی در میان انسانها با وجوه مختلف رواج داشته است.

۲.۱ – عقاید خرافی درباره قربانی

در بدو امر، چون شعور و تعقّل افراد بسیار ساده و نارسا و آمیخته به تصوّرات مبهم بوده است و رشد ذهنی آنها بدان اندازه نبود که بتوانند کیفیت ارتباط خویش را با خالق خود به‌طور صحیح و منطقی توجیه کنند. گروهی مسائل را با زندگی خود مقایسه کرده‌اند، و به گمان آن‌که خدای یگانه نیز همچون خود آنها نیازمند به غذا و سایر لوازم زندگی است، قربانی را برای رفع نیازهای وی تقدیم و با افکار نابالغ و خیالات واهی و بی‌اساس خود سعی می‌کردند بدین وسیله رضایت او را جلب کنند.دسته‌ای دیگر برای آن‌که از فضایل خدایان بهره‌مند و با آنها متّحد شوند، خدایان را قربانی می‌کردند و آنها را می‌خوردند. اید دانست که تصاویر ذهنی بشر درباره ذات مطلق الهی به هیچ‌وجه مطابق با واقعیّت نبوده است و خداوند برتر از خیال و قیاس و گمان و وهم انسان است حضرت علی(علیه السلام)در این زمینه می‌گوید: «کلّما میّز تموه باوهامکم اوادرکتموه فی ادقّ معانیکم فهو مصروف مردود الیکم محدث مصنوع مثلکم.»

[۱] صباح الهدایه، محمود بن علی کاشانی ص۱۹.

گروهی دیگر ارزاق عمومی مردم را، با همه نیازهایی که داشتند به عنوان قربانی به آتش می‌کشاندند.
مردم جزیره العرب نیز، همین روشها و اهداف غلط را در زمینه قربانی دنبال می‌کردند، تا آن‌که خورشید تابناک اسلام طلوع کرد، بر روی همه این آیین‌های جاهلانه خط بطلان کشید، و در مورد قربانی نیز طریق صحیح و سازنده‌ای را که موجب صفای باطن و رفاه حال جوامع انسانی می‌باشد ارائه داد.

۳ – سنت قربانی در اسلام

۳.۱ – تشویق و ترغیب به قربانی

اسلام، سنّت«قربانی»را که در عهد جاهلیت به نوعی متداول بود، نه تنها مورد نکوهش قرار نداد بلکه با شرایط خاصّی نسبت به آن ترغیب و تشویق کرد.

۳.۲ – فضیلت قربانی در قرآن

قرآن مجید، عمل قربانی را همدوش«کعبه»و«ماه حرام»و وسیله‌ای برای برپا بودن مردم و صیانت جامعه از فساد و تباهی معرّفی فرموده است:
«جعل اللّه الکعبه البیت الحرام قیاما للنّاس و الشّهر الحرام و الهدی و القلائد»

[۲] مائده/سوره۵، آیه۹۷.

همچنانکه«کعبه»از نظر احترام و محبوبیّت عمومی عامل بقای امّت اسلام است، و باید تا قیام قیامت ثابت و پابرجا باشد، سنّت قربانی نیز باید برای همیشه باقی بماند.

۳.۳ – نفی سنتها و مقاصد جاهلانه درباره قربانی

امّا این آیین مقدس همان‌طوری که با«بت»و«بت‌پرستی»مبارزه کرد، سنّتهای جاهلانه و ستمکارانه معمول زمان را نیز تحریم کرده است.مثلا درباره قربانی، قربانی آدمیان را به هر عنوان که باشد قتل نفس و گناهی بزرگ شمرده است و مرتکب این جنایت را مستحق کیفر دانسته است.و همچنین مقاصد جاهلانه دیگری، از قبیل:رسیدن بو، گوشت و یا خون قربانی به خدایان که در ادیان و اقوام دیگر دنبال می‌شود به شدّت نفی کرده است.
قرآن می‌گوید:«لن ینال اللّه لحومها و لا دماؤها و لکن یناله التّقوی منکم»؛

[۳] حج/سوره۲۲، آیه۳۷.

هرگز گوشت و خون قربانیها به خدا نمی‌رسد لیکن تقوای شماست که به خدا می‌رسد.

۳.۴ – شرط قبولی قربانی

رسم عرب دوره جاهلیت این بود که در موقع قربانی، در برابر کعبه می‌ایستاد و خون آن را به قصد قربت به اطراف کعبه می‌پاشید؛به گمان این‌که خداوند به گوشت و خون محتاج است و استفاده می‌برد.امّا قرآن اعلام داشت که خداوند نیازمند به اینها نیست.امّا تقوا که عبارت از آن حالت اخلاص و توجّه به خدا که از شرایط اساسی عمل قربانی است به خدا می‌رسد.و خداوند از شما قبول می‌کند.

[۴] مجمع البیان، ج۷، ص۸۶.

و تأکید بر اینکه، از گوشت و خون قربانی به خدا چیزی نمی‌رسد، برای ردّ عقاید ادیان دیگر است.

۳.۵ – منافع و مصارف قربانی

از نظر اسلام، قربانی گذشته از زنده نگه داشتن مکتب توحیدی ابراهیم(علیه السلام)، و سنّت قربانی او؛ دارای منافع مادّی دیگری نیز هست که همه آنها در جهت سعادت اخروی و رفاه حال دنیوی انسانها می‌باشد.
رفع نیاز مستحقان و دردمندان، اهدای به همسایگان و استفاده خانواده از جمله مصارف«قربانی»است:
«عن ابی جمیله عن ابی عبد اللّه(علیه السلام)قال: سألته عن لحم الاضالحی: فقال: کان علی بن الحسین و ابنه محمّد علیهما السّلام یتصدّقان بالثّلث علی جیرانهما و بثلث علی المساکین و ثلث یمسکانه لاهل البیت».

[۵] علل الشرایع، ج۲، ص۴۳۸.

۳.۶ – خصوصیات ذبیحه

چون قربانی برای رفاه حال مردم است، نسبت به سلامت، فربه و جوان بودن حیوانی که قربانی می‌شود نیز تأکید شده است:
«عن رسول اللّه(صلی الله و علیه و آله): لا یضحی بالعرجاء بین عرجها و لا بالعجفاء و لا بالجرباء و لا بالخرقاء و لا بالجذعاء و لا بالعضباء»

[۶] وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۱۲۰.

رسول خدا فرمود: حیوانی که قربانی می‌شود نباید لنگ، لاغر، کچل، گوش‌بریده، دم‌بریده و شاخ شکسته باشد.
در تورات نسبت به بی‌عیب بودن آن سفارش شده است:
«و اگر کسی ذبیحه سلامتی برای خدا بگذاراند، خواه برای وفای نذر، خواه برای نافله، چه از رمه چه از گله، آن بی‌عیب باشد تا مقبول باشد.البتّه هیچ عیب در آن نباشد، کور یا شکسته یا مجروح یا آبله‌دار برای خدا مگذرانید».

[۷] سفر لاویان، باب ۲۲.

در جای دیگر آمده است:
«قربانی کردن گاو، بز نر و قوچ بی‌عیب در روزهای مختلف ماه و عیدها و دیگر مراسم رسمی هم باعث آمرزش گناهان و هم موجب طهارت معبد می‌گردد».

[۸] کتاب حز قیال نبی، باب ۴۵.

۳.۷ – صراحت قرآن بر اطعام فقرا با گوشت قربانی

قرآن مجید صراحت دارد بر اینکه، گوشت قربانی برای طعام فقرا و مساکین است:
«و البدن جعلناها لکم من شعائر اللّه…فکلوا منها و اطعموا القانع و المعترّ».

[۹] حج/سوره۲۲، آیه۳۶.

شتران درشت اندام را از نشانه‌های دین و مناسک حج قرار دادیم…پس بخورید از آنها و به نیازمندان بخورانید.در جای دیگر می‌گوید: «فکلوا منها و اطعموا البائس الفقیر».

[۱۰] حج/سوره۲۲، آیه۲۸.

و بنابراین، یک مسلمان به حکم آیه شریفه:«لن تنالو البرّ حتّی تنفقوا ممّا تحبّون»

[۱۱] آل عمران/سوره۳، آیه۹۲.

باید بهترین شئ خود را که بیشتر مورد علاقه‌اش هست و معمولا او را زیاد حق باز می‌دارد در راه خدا بدهد.
مخصوصا در مورد قربانی، باید حیوانی را فدا کند که قابل استفاده هرچه بیشتر مسلمانان و ارزنده باشد.چه فریضه قربانی به تبعیت از ابراهیم خلیل اللّه است که وی محبوبترین سرمایه خود را که همان فرزند و تنها امید و آرزوی او بود تسلیم خدا کرد.
یک مسلمان نیز باید چنین باشد. وقتی چیزی را در راه خدا می‌دهد، باید به حکم آیه شریفه: «انّ اولی النّاس باابراهیم للّذین اتّبعوه»

[۱۲] آل عمران/سوره۳، آیه۶۸.

بهترین را بدهد.

۳.۸ – هدف از قربانی کردن

هدف از قربانی کمال به توحید و تقوا است و توحید حقیقی آن است که انسان همه امکاناتی را که در اختیار دارد بدون چون و چرا و با کمال عشق و شوق، همانند حضرت ابراهیم(علیه السلام)به قربانگاه ببرد، و با خلوص نیت به هر نوع و هرجا که خدا دستور داده است به مصرف برساند.
از جناب ابراهیم، کشتن فرزند و ریختن خون جوان نمی‌خواستند؛ بلکه هدف قلب سلیم و نشان دادن پایه توحید تا حدّ گذشت از عزیزترین سرمایه‌ها در راه خدا با خلوص نیّت و مسرت بود.
«و انّ من شیعته لابراهیم، اذ جاء ربّه بقلب سلیم».

[۱۳] صافات/سوره۳۷، آیه۸۳-۸۴.

در این صورت است که خداوند با عنایت و لطف خود هدیه دیگر را به جای فرزند می‌پذیرد:«و فدیناه بذبح عظیم».

[۱۴] صافات/سوره۳۷، آیه۱۰۷.

امام صادق(علیه السلام)می‌فرماید: «و اذبح حنجره الهوی و الطّمع عند الذّبیحه»

[۱۵] مصباح الشّریعه، ج۱، ص۴۹.

به هنگام کشتن قربانی، گلوی هوای نفس و حنجره خواهش‌های بی‌جای دل و طمع را ببر! و به حیات آنها خاتمه بده، تا از هر زبان و فتنه در امان باشی.
با توجه به آنچه بیان شد، نظر اسلام در مصرف گوشتهای قربانی این است که مواد غذائی برای مسلمانان فراهم شود و مخصوصا توسعه و گشایشی در زندگی تنگ‌دستان اجتماع به وجود آید، نه آنکه آن همه اموال و مواد غذایی و سرمایه‌های نفیس تجاری، اعمّ از گوشت، پوست، پشم، مو، روده و استخوان که هریک از آنها در بازارهای جهان امروز دارای ارزش قابل توجهی است و می‌تواند برای مسلمانان مفید باشد زیر خاک مدفون و ضایع شود.

۳.۹ – وظیفه دول اسلامی در سامان‌دهی گوشت قربانی منا

لذا بر دولتهای اسلامی است، که با کسب تکلیف از فقها و دانشمندان راستین خود، برای حفظ حیثیّت جهان اسلام و بستن دهان معترضین و تحقّق دادن به آرمان مقدّس قرآن، که می‌فرماید:«و اطعموا البائس الفقیر»

[۱۶] حج/سوره۲۲، آیه۲۸.

با در نظر گرفتن و کثرت کشتار در مدّت سه روز«منا»تشکیلات منظم و مجهّزی به وجود آورند و به وضع آبرومندا