توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل أنفسهم ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل أنفسهم ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل أنفسهم ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

نفس (مفردات‌قرآن)

منبع: نفس (قاموس قرآن (جلد ۷))

مقالات مرتبط: نفس (مفردات‌قرآن)، نَفْس (لغات‌قرآن)، نفس (مفردات‌نهج‌البلاغه)، نفس.

نَفْس (به فتح نون و سکون فاء) از واژگان قرآن کریم به معنای ذات شی‌ء است. نَفْس در قرآن مجید در چند معنی به کار رفته، مانند: ۱- روح، ۲- ذات و شخص، ۳- تمایلات نفسانی و خواهش‌های وجود انسان و غرائز او و وجدان و ادراک آدمی، ۴- قلوب و باطن و ۵- بشر اولّی.

فهرست مندرجات

۱ – معنای نَفْس
۲ – کاربردها
۳ – نفس در قرآن مجید
۳.۱ – روح
۳.۲ – ذات و شخص
۳.۳ – تمایلات نفسانی و غرائز و وجدان
۳.۴ – قلوب و باطن
۳.۵ – بشر اولی
۴ – پانویس
۵ – منبع

۱ – معنای نَفْس

نَفْس:

[۱] قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۹۴.

[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۱۸.

[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۱۱۴.

در اصل به معنای ذات شی‌ء است.

۲ – کاربردها

طبرسی ذیل‌ (وَ ما یَخْدَعُونَ اِلَّا اَنْفُسَهُمْ‌)

[۴] بقره/سوره۲، آیه۹.

(و جز خودشان را فریب نمى‌دهند)

[۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳.

فرموده: نَفْس سه معنی دارد: یکی به معنی روح، دیگری به معنی تاکید، مثل: «جائنی زید نفسه» سوم به معنی ذات و اصل همان است.

[۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۱۳۳.

[۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱، ص۷۱.

در صحاح گفته: نفس به معنی روح است، «خرجت نفسه» یعنی روحش خارج شد؛ ایضا نفس به معنی خون است، «ما لیس له‌ نَفْسٌ‌ سائله لا ینجس الماء اذا مات فیه» آنکه خون جهنده ندارد اگر در آبی بمیرد آب نجس نمی‌شود، تا می‌گوید، نفس به معنی عین و ذات شی‌ء است.

[۸] جوهری، اسماعیل بن حماد، الصحاح، ج۳، ص۹۸۴.

ظاهرا خون را از آن نفس گفته‌اند که روح با آن از بدنش خارج می‌شود.

۳ – نفس در قرآن مجید

نَفْس در قرآن مجید در چند معنی به کار رفته که نقل می‌شود:

۳.۱ – روح

روح، مثل‌: (اللَّهُ یَتَوَفَّی‌ الْاَنْفُسَ‌ حِینَ مَوْتِها وَ الَّتِی لَمْ تَمُتْ فِی مَنامِها فَیُمْسِکُ الَّتِی قَضی‌ عَلَیْهَا الْمَوْتَ وَ یُرْسِلُ الْاُخْری‌ اِلی‌ اَجَلٍ مُسَمًّی‌)

[۹] زمر/سوره۳۹، آیه۴۲.

چون برای روح مرگی نیست لذا باید در «مَوْتِها» مضاف مقدر کرد و یا قائل به مجاز عقلی شد، یعنی: «حین موت ابدانها» ایضا در (وَ الَّتِی لَمْ تَمُتْ‌) باید گفت: «وَ الَّتی لَمْ تَمُتْ بَدَنُها» یعنی: «خدا ارواح را در حین موت از ابدان می‌گیرد و روحی را که بدنش نمرده در وقت خواب قبض می‌کند، آنگاه روحی را که در خواب گرفته نگاه‌ می‌دارد اگر مرگ را بر صاحب آن نوشته باشد و دیگری را تا وقتی معین به بدن می‌فرستد».

[۱۰] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۲۶۹.

[۱۱] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۴۰۷.

[۱۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۸۱.

[۱۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۱۸۶.

درباره روح مجرّد از نظر قرآن در «روح» شرحی نوشته‌ایم.

(ببینید: روح (مفردات‌قرآن))

۳.۲ – ذات و شخص

ذات و شخص، مثل‌: (وَ اتَّقُوا یَوْماً لا تَجْزِی‌ نَفْسٌ‌ عَنْ‌ نَفْسٍ‌ شَیْئاً)

[۱۴] بقره/سوره۲، آیه۴۸.

«بترسید از روزی که کسی از کسی کفایت نمی‌کند».

[۱۵] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۱۵۴.

[۱۶] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱، ص۲۳۲.

[۱۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۲۲۳.

[۱۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱، ص۱۶۲-۱۶۳.

۳.۳ – تمایلات نفسانی و غرائز و وجدان

تمایلات نفسانی و خواهش‌های وجود انسان و غرائز او و وجدان و ادراک آدمی؛ در آیاتی نظیر:
(وَ ما اُبَرِّئُ‌ نَفْسِی‌ اِنَ‌ النَّفْسَ‌ لَاَمَّارَهٌ بِالسُّوءِ اِلَّا ما رَحِمَ رَبِّی‌)

[۱۹] یوسف/سوره۱۲، آیه۵۳.

(من خودم را تبرئه نمى‌کنم، که نفس سرکش بسیار به بدی‌ها امر مى‌کند؛ مگر آنچه را پروردگارم رحم کند).

[۲۰] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۴۲.

[۲۱] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۱۹۷.

[۲۲] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۲۶۹.

[۲۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۳۶۸.

[۲۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۲۳۶.

(وَ نَفْسٍ‌ وَ ما سَوَّاها • فَاَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها)

[۲۵] شمس/سوره۹۱، آیه۷-۸.

(و سوگند به روح آدمى و آن کس که آن را آفریده و موزون ساخته، سپس فجور و تقوایش [شر و خیرش‌] را به او الهام کرده است)

[۲۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۹۵.

[۲۷] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۹۷.

[۲۸] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۴۹۹.

[۲۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۵۵.

[۳۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۱۱۵.

می‌شود منظور تمایلات نفسانی و خواهش‌های وجود انسان و غرائز او باشد که با اختیاری که داده شده می‌تواند آنها را در مسیر حق یا باطل قرار دهد، لذا فرموده: (قَدْ اَفْلَحَ مَنْ زَکَّاها • وَ قَدْ خابَ مَنْ دَسَّاها)

[۳۱] شمس/سوره۹۱، آیه۹-۱۰.

(که هر کس نفس خود را پاک و تزکیه کرده، رستگار شده؛ و آن که نفس خویش را با معصیت و گناه آلوده ساخته، نومید و محروم گشته است!).

[۳۲] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۹۵.

[۳۳] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۹۸.

[۳۴] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۵۰۰.

[۳۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۵۵.

[۳۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۱۱۵.

ایضا در: (وَ لا اُقْسِمُ‌ بِالنَّفْسِ‌ اللَّوَّامَهِ)

[۳۷] قیامه/سوره۷۵، آیه۲.

(و سوگند به نفس ملامت‌گر و وجدان بیدار که رستاخیز، حق است)،

[۳۸] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۷۷.

که ظاهرا وجدان و ادراک آدمی مراد است

[۳۹] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۰۳.

[۴۰] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۶۳.

[۴۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۹۶.

[۴۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۹۷.

و نیز در آیاتی نظیر:
(وَ نَهَی‌ النَّفْسَ‌ عَنِ الْهَوی‌)

[۴۳] نازعات/سوره۷۹، آیه۴۰.

(و آن کس که از مقام پروردگارش ترسان باشد و نفس را از هوا باز دارد).

[۴۴] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۸۴.

[۴۵] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۹۲.

[۴۶] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه س