توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ألهمنا ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ألهمنا ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل ألهمنا ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

الهام

مقالات مرتبط: لهم (مفردات‌قرآن)، أَلْهَمَها (لغات‌قرآن)، لهم (مفردات‌نهج‌البلاغه)، الهام (مقالات مرتبط).

القای یک معنا، معرفت یا انجام دادن کاری در دل انسان از سوی خدا یا فرشته را الهام گویند.
این واژه در زبان فارسی و با اثرپذیری از عربی به معنای در دل افتادن، در دل افکندن، در دل افکندن نیکی، در دل افکندن چیزی، در دل افکندن چیزی از سوی خدا که وی را به انجام یا فرو گذاری چیزی وا دارد، آموختن و فرو خوراندن چیزی به کسی ترجمه شده است.

فهرست مندرجات

۱ – معنای الهام در لغت و اصطلاح
۲ – الهام در فرهنگها و ادیان مختلف
۲.۱ – الهام در توارات
۲.۲ – الهام در مسیحیت
۲.۳ – الهام در فرهنگ جاهلیت
۲.۳.۱ – تفاوت آیات مسجع قرآن با سخنان مسجع جاهلی
۳ – سیر پیدایش و تحول نظریه الهام
۳.۱ – واژه الهام در قرآن و تفسیر از آن
۳.۲ – تفاوت الهام و ایحاء
۳.۳ – اشکال گوناگون الهام
۳.۴ – همگون یا همگون نبودن دو طرف الهام
۴ – پانویس
۵ – منبع

۱ – معنای الهام در لغت و اصطلاح

الهام، مصدر باب «افعال» از ریشه «ل ـ هـ ـ م» است. فرهنگ‌نویسان عربی، «لَهْم» را «بلعیدن به یک‌باره»

[۱] ترتیب‌ العین، ص۷۴۹.

[۲] لسان ‌العرب، ماده «لهم»، ج۱۲، ص۳۴۵.

و «بلعیدن»

[۳] الصحاح، ج۵، ص۲۰۳۶۲۰۳۷.

[۴] مقاییس اللغه، ج۵، ص۲۱۷.

[۵] مفردات راغب، «لهم»، ص۷۴۸.

معنا کرده‌اند.
برخی پژوهشگران واژه‌های قرآن، در تلاشی نه چندان موفق و با هدف ارائه یک مؤلّفه معنایی مشترک از همه موارد به‌کار رفته، «لَهْم» را در اصل به معنای «ورود چیزی در درون چیز دیگر» دانسته‌اند؛ با این توضیح که گاهی در امور مادّی مانند بلعیدن غذا و گاه در ارتباط با امور معنوی، چون القای معارف و معانی در دل به‌کار می‌رود.

[۶] التحقیق، ماده «لهم»، ج۱۰، ص۲۴۴.

معنای لغوی «لَهْم» و نیز اثرپذیری از قرآن

[۷] شمس/سوره۹۱، آیه۸.

و مفسران نخستین، سبب شده که واژه‌نامه‌های عربی، «الهام» را به معنای «تلقین»،

[۸] ترتیب‌العین، ص۷۴۹.

[۹] لسان‌ العرب، ماده «لهم»، ج۱۲، ص۳۴۶.

«القای چیزی در دل»

[۱۰] مقاییس اللغه، ج۵، ص۲۱۷.

[۱۱] الصحاح، ج۵، ص۲۰۳۷.

[۱۲] لسان العرب، ماده «لهم»، ج۱۲، ص۳۴۶.

و «القای چیزی در دل از سوی خداوند و ملأ اعلا»

[۱۳] مفردات، ص۷۴۸.

[۱۴] لسان‌ العرب، ج۱۲، ص۳۴۶.

[۱۵] التحقیق، ماده «لهم»، ج۱۰، ص۲۴۵.

بدانند.
الهام به عنوان یکی از گونه‌ها و مراتب وحی الهی به مفهوم لغوی و عام آن

[۱۶] مقاییس اللغه، ج۵، ص۲۱۷.

[۱۷] لسان العرب، ماده «لهم»، ج۱۲، ص۳۴۶.

و نیز تفاوتهای آن دو، از مباحث دیگری است که در فرهنگ‌نامه‌های عربی بازتاب یافته است.

[۱۸] الفروق اللغویه، ص۶۹.

[۱۹] مفردات، ص۸۵۸۸۶۰.

[۲۰] التحقیق، ماده «لهم»، ج۱۰، ص۲۴۵.

این واژه در زبان فارسی و با اثرپذیری از عربی به معنای در دل افتادن، در دل افکندن، در دل افکندن نیکی، در دل افکندن چیزی، در دل افکندن چیزی از سوی خدا که وی را به انجام یا فرو گذاری چیزی وا دارد، آموختن و فرو خوراندن چیزی به کسی ترجمه شده است.

[۲۱] لغت نامه، ج۲، ص۲۸۱۰.

[۲۲] لسان العرب، ماده «لهم»، ج۱۲، ص۳۴۶.

الهام به‌رغم کاربرد نسبتاً چشمگیر آن در منابع تفسیری،

[۲۳] جامع البیان، مج۳، ج۳، ص۳۶۲.

[۲۴] مجمع البیان، ج۶، ص۵۷۳.

[۲۵] المیزان، ج۱۴، ص۱۴۹.

[۲۶] المیزان، ج۱۲، ص۲۹۲.

روایی،

[۲۷] التوحید، شمسص۲۸۷.

[۲۸] الاختصاص، ص۲۸۶.

[۲۹] الامالی، ص۴۰۸.

کلامی

[۳۰] قواعد المرام، ص۳۰.

[۳۱] عقاید الامامیه، ص۹۶.

[۳۲] المصطلحات الکلامیه، ص ۳۵.

و اخلاقی

[۳۳] جامع‌ السعادات، ج۱، ص۱۷۹ـ۱۸۵.

[۳۴] اغاثه ‌اللهفان، ج۱، ص۱۳۹ـ۱۴۰.

[۳۵] احیاء علوم‌الدین، ج۳، ص۳۲.

مسلمانان، بیش از همه اصطلاحی عرفانی است

[۳۶] التعریفات، ص۵۱.

[۳۷] فرهنگ معارف اسلامی، ج۱، ص۲۸۲.

[۳۸] مصطلحات التصوف، «الهام»، ص۸۵ـ۸۷.

و می‌توان فارغ از برخی اختلافها در تعریف، آن را القای بیواسطه یک معنا، معرفت یا انجام دادن کاری در دل انسان برگزیده خواند که از سوی خدا و فرشته صورت می‌پذیرد.

[۳۹] التعریفات، ص۵۱.

[۴۰] مصطلحات‌التصوف، ص۸۵ـ۸۷.

[۴۱] المصطلحات الکلامیه، «الهام»، ص۳۵.

این اصطلاح به‌رغم اقتباس از الهامِ به‌کار رفته در قرآن

[۴۲] تفسیر قرطبی، ج۱۰، ص۸۸.

[۴۳] فتح القدیر، ج۳، ص۱۷۵.

[۴۴] رحمه من الرحمن، ج۴، ص۵۰۱ـ۵۰۳.

[۴۵] شمس/سوره۹۱، آیه۸.

و اشتراک با آن در برخی مؤلفه‌های معنایی، تفاوتهای چندی نیز با آن دارد.

۲ – الهام در فرهنگها و ادیان مختلف

اعتقاد به ارتباط آدمی با موجودات فرابشری اعم از خدا، فرشتگان، جنّ و شیاطین و دریافت پاره‌ای از معارف و دانستنیهای غیرمتعارف از آنان، پیشینه بسیار دیرینی در تاریخ ادیان و فرهنگهای بشری دارد.

۲.۱ – الهام در توارات

کاربرد وحی در کتاب مقدس به معنای الهام در اغلب موارد،

[۴۶] قاموس کتاب مقدس، ص۹۰۶.

وعده برخورداری از الهام به نویسندگان عهد جدید در کتاب مقدس،

[۴۷] کتاب مقدس متی، ۱۰: ۱۹ـ۲۱.

[۴۸] یوحنا، ۱۴: ۲۶.

[۴۹] یوحنا، ۱۶: ۱۳.

۲.۲ – الهام در مسیحیت

اعتقاد متکلمان مسیحی به برخورداری کاتبان کتاب مقدس از الهام و ارشاد الهی در نگارش آن

[۵۰] قاموس کتاب‌ مقدس، ص۹۰۵ـ۹۰۶.

[۵۱] موسوعه‌الادیان، ص۱۰۰.

[۵۲] مقارنه الادیان الیهودیه، ص۲۵۵.

از جمله مؤیدهای این مدعاست. البته این مدعا با چالشهای جدی و مهمی روبه‌رو است.

[۵۳] الهدی الی دین المصطفی، ج۱، ص۶۹.

[۵۴] الهدی الی دین المصطفی، ج۱، ص۹۳.

[۵۵] اضواء علی المسیحیه، ص۸۷ـ۸۹.

[۵۶] مقارنه الادیان المسیحیه، ص۱۹۵.

۲.۳ – الهام در فرهنگ جاهلیت

باور دیرین در فرهنگ جاهلی به ارتباط پدیده‌های شعر• و کهانت با القائات جن و شیاطین مؤید دیگری در این زمینه است. پاره‌ای از اشعار جاهلی،

[۵۷] ترتیب‌العین، ج۲، ص۷۹۷ـ۷۹۸.

[۵۸] تاج ‌العروس، «سحل»، ج۱۴، ص۳۳۹.

[۵۹] مفهوم النص، ص۳۱ـ۳۴.

گزارشهای تاریخی

[۶۰] المفصل، ج‌۶‌، ص‌۷۵۵‌ـ‌۷۵۸.

و نیز آیاتی از قرآن

[۶۱] شعراء/سوره۲۶، آیه۲۱۰.

[۶۲] شعراء/سوره۲۶، آیه۲۲۱۲۲۳.

[۶۳] دخان/سوره۴۴، آیه۱۴.

[۶۴] طور/سوره۵۲، آیه۲۹۳۰.

[۶۵] حاقّه/سوره۶۹، آیه۴۱۴۳.

نشان می‌دهد که عرب عصر نزول، به ویژه ساکنان قدیمی‌تر شبه جزیره عرب، ارتباط یاد شده را به خوبی می‌شناخته‌اند.
آنان شاعران را انسانهایی الهام شده، شعر را معرفتی فراطبیعی و هر شاعری را دارای جنّی ویژه و به نام می‌پنداشته‌اند، بر این اساس، گاهی شاعران، برای مدت محدودی به تسخیر جنّ خاص خود در آمده و در حالتی خلسه مانند و متأثر از القائات آن، اشعاری را می‌سرودند که در حالت عادی از سرودن آن ناتوان بوده‌اند.

[۶۶] خدا و انسان در قرآن، ص۲۱۵ـ۲۱۷.

[۶۷] مفهوم النص، ص۷۹ـ۸۱.

[۶۸] پژوهش‌هایی درباره قرآن و وحی، ص۳۴.

در باور عرب جاهلی، کاهنان نیز غیبگوییها و پیشگوییهای خود را از القائات شیاطین می‌گرفته‌اند. بنابر اعتقاد آنان شیاطین به سبب ویژگیهای خاص وجودی، از مرزهای زمین و آسمانها عبور کرده و با دسترسی به اخبار غیب و نهان، آن را به کاهنان، القا می‌کردند.

[۶۹] جامع البیان، مج۸، ج۱۴، ص۲۱.

[۷۰] مجمع‌ البیان، ج۶، ص۵۱۰.

[۷۱] المفصل، ج۶، ص۷۵۵ـ۷۵۸.

در این میان، سخنان مسجّع و موزون، برجسته‌ترین و رایج‌ترین سبک بیانی و گفتاری ادراکات الهامی و القائات موجودات فراطبیعی به شمار می‌رفت.

[۷۲] خدا و انسان در قرآن، ص۲۲۱ـ۲۲۲.

۲.۳.۱ – تفاوت آیات مسجع قرآن با سخنان مسجع جاهلی

مقایسه نابجای آیات مسجّع قرآن با اوراد سحرانگیز،

[۷۳] صافّات/سوره۳۷، آیه۴.

[۷۴] مدثّر/سوره۷۴، آیه۲۴۲۵.

سروده‌های شاعران ملهم از جنیان،

[۷۵] صافّات/سوره۳۷، آیه۳۶.

[۷۶] دخان/سوره۴۴، آیه۱۴.

القائات شیطانی

[۷۷] شعراء/سوره۲۶، آیه۲۱۰.

[۷۸] تکویر/سوره۸۱، آیه۲۵.

و سخنان مسجّع کاهنان

[۷۹] حاقّه/سوره۶۹، آیه۴۲.

[۸۰] طور/سوره۵۲، آیه۲۹.

نیز در چنین زمینه و ذهنیت فکری و فرهنگی صورت می‌پذیرفت.
در واقع، مشرکان قریش اصل ارتباط انسان با موجودی فرابشری و دریافت پاره‌ای معارف فراطبیعی از آن را کاملاً شناخته و باور داشتند؛ اما در این پندار و ادعا که منبع الهام و القای پیامبر (صلی الله علیه وآله) نیز جنّ و شیاطین است، نه خدا و فرشته، به خطا می‌رفتند.

[۸۱] نجم/سوره۵۳، آیه۲۱۴.

بررسی اشعار جاهلی، آیات