توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ایتمار (مفردات‌قرآن) ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ایتمار (مفردات‌قرآن) ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل ایتمار (مفردات‌قرآن) ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

امر – به فتح الف (مفردات‌قرآن)

منبع: امر – به فتح الف (قاموس قرآن (جلد ۱))

مقالات مرتبط: أَمر (لغات‌قرآن)، امر (مفردات‌نهج‌البلاغه)، امر.

دیگر کاربردها: امر (ابهام‌زدایی).

أَمْر (به فتح الف و سکون میم) از واژگان بکار رفته در قرآن کریم به معنای کار و چیز جمع آن امور و نیز به معنای دستور و فرمان است. درباره اولی الامر که به معنای صاحبان امر هستند، دیدگاه‌های مختلفی بین علمای اهل سنت و شیعه وجود دارد. برخی آنان را امر به معروف‌کنندگان، امراء، فقهاء، اهل حل و عقد و … دانسته‌اند اما از دیدگاه علمای شیعه منظور از اولی الامر که اطاعت از آنان در ردیف اطاعت خداوند و حضرت رسول (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) آمده، ائمه معصومین (علیهم‌السلام) هستند.

فهرست مندرجات

۱ – معنای أَمْر
۱.۱ – به معنای کار و چیز
۱.۲ – به معنای دستور و فرمان
۲ – اماره
۳ – ایتِمار
۴ – اولی الامر
۵ – دیدگاه نگارنده
۶ – شبهات درباره اولی الامر
۷ – پانویس
۸ – منبع

۱ – معنای أَمْر

أَمْر به دو معنا استعمال شده است:

۱.۱ – به معنای کار و چیز

اَمْر

[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۰۹.

[۲] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۸۸.

به معنای کار و چیز و جمع آن امور است. مثل‌ (وَ اِذا قَضی‌ اَمْراً فَاِنَّما یَقُولُ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ)

[۳] بقره/سوره۲، آیه۱۱۷.

«چون چیزی را اراده کند، بدان گوید: باش پس می‌شود»، و مثل‌ (وَ شاوِرْهُمْ فِی‌ الْاَمْرِ)

[۴] آل عمران/سوره۳، آیه۱۵۹.

«در کار با آنها مشورت کن‌» (وَ اِذا جاءَهُمْ‌ اَمْرٌ مِنَ الْاَمْنِ اَوِ الْخَوْفِ اَذاعُوا بِهِ)

[۵] نساء/سوره۴، آیه۸۳.

«چون چیزی از ایمنی و ترس بیاید آن را منتشر می‌کنند». و مثل‌ (اِلَی اللَّهِ تُرْجَعُ‌ الْاُمُورُ)

[۶] بقره/سوره۲، آیه۲۱۰.

(وَ لِلَّهِ عاقِبَهُ الْاُمُورِ)

[۷] حج/سوره۲۲، آیه۴۱.

«کارها به خدا بر می‌گردد، عاقبت کارها با خدا و برای خداست».

۱.۲ – به معنای دستور و فرمان

معنای دیگر امر دستور و فرمان است. قاموس گوید: «الامر ضدّ النهی» مثل‌ (قُلْ‌ اَمَرَ رَبِّی بِالْقِسْطِ)

[۸] اعراف/سوره۷، آیه۲۹.

«بگو خدایم به عدل فرمان داده است‌» (اَمَرَ اَلَّا تَعْبُدُوا اِلَّا اِیَّاهُ)

[۹] یوسف/سوره۱۲، آیه۴۰.

«دستور داده که جز او را نپرستید».

[۱۰] فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۱، ص۳۶۵.

نا گفته نماند: امر به معنای اوّل اسم مصدر، و بمعنای دوم مصدر و اسم مصدر است، در تفسیر المیزان: ۸ ص۱۵۴ احتمال داده که: معنای مصدری اصل، و اسم مصدر، معنای ثانوی و بعنایت باشد.
و بطور خلاصه می‌ توان گفت: امر یا قولی است و یا فعلی، قولی بمعنی دستور و فعلی بمعنی کار و چیز است.
در آیاتی نظیر (وَ ما اَمْرُ فِرْعَوْنَ بِرَشِیدٍ)

[۱۱] هود/سوره۱۱، آیه۹۷.

و غیر آن ظاهرا هر دو امر، مراد است.

۲ – اماره

«اَمّارَه» مبالغه است‌ (اِنَّ النَّفْسَ‌ لَاَمَّارَهٌ بِالسُّوءِ)

[۱۲] یوسف/سوره۱۲، آیه۵۳.

یعنی «نفس به بدی، بسیار امر کننده است».

۳ – ایتِمار

ایتِمار: یعنی قبول امر و مشورت‌ (اِنَّ الْمَلَاَ یَاْتَمِرُونَ‌ بِکَ لِیَقْتُلُوکَ)

[۱۳] قصص/سوره۲۸، آیه۲۰.

یعنی «اشراف قوم در باره‌ی تو مشورت می‌کنند که تو را بکشند» (وَ اْتَمِرُوا بَیْنَکُمْ بِمَعْرُوفٍ)

[۱۴] طلاق/سوره۶۵، آیه۶.

ما بین خودتان بشایستگی مشورت کنید. راغب گوید: مشورت را از آن جهت، ایتمار گویند که مشورت‌کنندگان امر یکدیگر را قبول می‌کنند.

[۱۵] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۸۹.

۴ – اولی الامر

(اَطِیعُوا اللَّهَ وَ اَطِیعُوا الرَّسُولَ وَ اُولِی‌ الْاَمْرِ مِنْکُمْ فَاِنْ تَنازَعْتُمْ فِی شَیْ‌ءٍ فَرُدُّوهُ اِلَی اللَّهِ وَ الرَّسُولِ اِنْ کُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ)

[۱۶] نساء/سوره۴، آیه۵۹.

یعنی «به خدا و رسول و صاحبان امر اطاعت کنید و اگر در چیزی نزاع و اختلاف کردید، آن را به خدا و رسول بر گردانید اگر به خدا و روز قیامت ایمان دارید».
مراد از اولی‌ الْاَمْرِ چه کسانی هستند؟ در تعیین اولی الامر، اقوال اهل تفسیر مختلف است راغب در مفردات گفته: گویند مراد امراء است که در زمان حضرت رسول (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌) بودند.

[۱۷] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۹۰.

گفته شده: مراد ائمه اهل بیت‌ (علیهم‌السّلام) هستند و گویند: امر به معروف‌کنندگان هستند. ابن عباس گفته: فقهاء و اهل دین‌اند که مطیع خدا باشند.
در تفسیر المنار نیز، نزدیک به آنچه نقل ش