توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل انشقاق قمر (مفردات‌قرآن) ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل انشقاق قمر (مفردات‌قرآن) ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل انشقاق قمر (مفردات‌قرآن) ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل انشقاق قمر (مفردات‌قرآن) ۴۲ اسلاید در PowerPoint

منبع: انشقاق قمر (قاموس قرآن (جلد ۶))

مقالات مرتبط: شق القمر.

اِنْشِقاق قَمَر از واژگان قرآن کریم که از دو کلمه قمر و انشقاق تشکیل شده که قَمَر (به فتح قاف و میم) به معنای ماه است و اِنْشِقاق (به کسر همزه و شین و سکون نون) به معنای شکافتن است.

فهرست مندرجات

۱ – معنای اِنْشِقاق قَمَر
۲ – کاربردها
۲.۱ – دیدگاه مفسران
۲.۲ – نقد و بررسی انشقاق قمر
۲.۲.۱ – اشکال اول و پاسخ به آن
۲.۲.۲ – اشکال دوم و پاسخ به آن
۳ – پانویس
۴ – منبع

۱ – معنای اِنْشِقاق قَمَر

اِنْشِقاق قَمَر ، قَمَر

[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۳۳.

[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۶۸۴.

[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۴۶۳.

در لغت به معنی ماه است. و اِنْشِقاق

[۴] قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۳۳.

[۵] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۵۹.

[۶] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۱۹۳.

به معنای شکافتن است.

۲ – کاربردها

(اقْتَرَبَتِ السَّاعَهُ وَ انْشَقَ‌ الْقَمَرُ. وَ اِنْ یَرَوْا آیَهً یُعْرِضُوا وَ یَقُولُوا سِحْرٌ مُسْتَمِرٌّ)

[۷] قمر/سوره۵۴، آیه۱ و ۲.

(قیامت نزدیک شد و ماه از هم شکافت! و هرگاه نشانه و معجزه‌اى را ببینند روى برمى‌گردانند و مى‌گویند: «این سحرى همیشگى است.)

[۸] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۲۸.

[۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۵۵.

[۱۰] طباطبایی، سید محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۹۴.

[۱۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۸۱.

[۱۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۳.

قیامت نزدیک گردید و ماه شکافته شد و اگر معجزه‌ای به بینند اعراض کرده و می‌گویند جادویی محکم است.
اگر مراد از «آیه» همان انشقاق قمر و غیره باشد منظور آن است که در عهد رسول خدا (صلّی‌اللّه‌علیه‌و‌آله‌وسلم) قمر شکافته و مشرکان آن را دیده باز باور نکرده و گفته‌اند سحر است و شکافتن آن علامت نزدیک بودن قیامت است.
ولی اگر «اقترب – انشقّ» هر دو مضارع و به واسطه محقق الوقوع بودن ماضی آمده باشند، و آیه‌ (وَ اِنْ یَرَوْا آیَهً) راجع به انشقاق نباشد در این صورت راجع به آینده است یعنی: قیامت نزدیک می‌شود و ماه پاره می‌گردد.
این‌که احتمال داده یا گفته‌اند: آیه اشاره است به این‌که ماه از زمین پاره‌ و جدا شده درست نیست زیرا انشقاق آن است که شکافتن و پاره شدن در خود شی‌ء به وجود آید، این احتمال در صورتی درست بود که اشتقاق گفته شود نه انشقاق. اگر با ذهن خالی و غیر مشوب به آیه با در نظر گرفتن‌ (وَ اِنْ یَرَوْا آیَهً) بنگریم خواهیم دید ظهور آن در شکافتن قمر و محسوس بودن آن در نظر مشرکین است.

۲.۱ – دیدگاه مفسران

در مجمع از ابن عباس نقل شده: مشرکان به رسول خدا (صلّی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلم) گفتند: اگر راستگویی ماه را برای ما دو تکّه کن فرمود: اگر چنین کنم ایمان می‌ورید؟ گفتند آری. آن حضرت از خدا خواست تا ماه را دو تکّه کرد، حضرت فریاد می‌زد یا فلان یا فلان بنگرید.

[۱۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۸۱.

ابن مسعود گفته: در عهد آن حضرت ماه دو شقّه شد آن بزرگوار به ما گفت شاهد باشید شاهد باشید و نیز گوید به خدایی که جانم در دست او است کوه حراء را دیدم که میان دو تکّه ماه بود (مقصود آن نیست که ماه به پایین آمده بود بلکه اگر از کنار یا قلّه حراء نگاه می‌کردند تکّه‌های ماه را در دو طرف آن در آسمان می‌دیدند.) جبیر بن مطعم نیز نظیر آن را گفته ایضا جماعت کثیری از صحابه حدیث انشقاق قمر را نقل کرده‌اند از جمله ابن مسعود، انس بن مالک، حذیفه بن یمان، ابن عمر، ابن عباس، جبیر بن مطعم و جماعتی از مفسّران نیز برآن هستند.

[۱۴] خازن، تفسیر الخازن لباب التاویل فی معانی التنزیل، ج۴، ۲۱۷

فقط عطاء و حسن و بلخی مخالفت کرده و گفته‌اند: انشقاق قمر راجع به آینده است. ولی این درست نیست زیرا مسلمین بر آن اجماع دارند قول مخالف مسموع نیست و شهرت آن در میان صحابه مانع از قبول قول به خلاف است.
نقل اهل سنت نیز چنین است چنان‌که با مراجعه به تفاسیر و احادیث‌شان روشن می‌شود. ابن کثیر در تفسیر خویش گفته انشقاق قمر در زمان رسول خدا (صلّی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلم) بود چنانکه در احادیث متواتره با سندهای صحیح نقل شده است.

[۱۵] ابن کثیر، تفسیر ابن کثیر، ج۷، ص۴۳۷.

در تفسیر خازن گوید: این احادیث صحیحه درباره این معجزه بزرگ وارد شده به اضافه شهادت قرآن مجید…

[۱۶] خازن، تفسیر الخازن لباب التاویل فی معانی التنزیل، ج۴، ۲۱۷

به قول بعضی مراد انشقاق قمر در روز قیامت است، این قول باطل و شاذ می‌باشد زیرا مفسّرین بر خلاف آن اجماع کرده‌اند.
در تفسیر برهان سه روایت از ائمّه (علیهم‌السّلام) در این خصوص نقل شده است.

[۱۷] بحرانی، سید هاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، ج۵، ص۲۱۷.

و از ابن شهر آشوب نقل کرده: مفسّران و محدّثان جز عطا و حسن و بلخی بر این مطلب اجماع دارند. مجلسی (رحمه‌اللّه) در بحار الانوار آن را به‌طور تفصیل از تفاسیر و روایات نقل می‌کند.

[۱۸] مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۷، ص۳۴۷.

۲.۲ – نقد و بررسی انشقاق قمر

راجع به این مطلب چند تا اشکال هست که بررسی و جواب داده می‌شود:

۲.۲.۱ – اشکال اول و پاسخ به آن

۱: از نظر علم امروز آیا انشقاق در کرات آسمانی ممکن است؟
آری نه تنها ممکن است بلکه واقع هم شده به تصریح دانشمندان نجوم هزاران سنگ‌های سرگردان به نام «آستروئید» به دور خورشید می‌گردند قطر بعضی از آنها در حدود ۲۵ کیلومتر است، دانشمندان عقیده دارند که این سنگ‌ها بقایای سیاره بزرگی هستند که در مداری میان مدار مرّیخ و مشتری در حرکت بوده در اثر عوامل مجهولی منفجر و متلاشی شده است و نیز عقیده دارند که شهاب‌ها بقایای سیّاره منفجر شده‌ای هستند.
۲: در صورت شکافته شدن یک سیّاره آیا امکان دارد دو باره بهم پیوسته و التیام یابد؟
آری اگر سیّاره‌ای در اثر عاملی از عوامل از هم شکافته شود در صورتی‌که فاصله میان اجزاء آن کم باشد پس از رفع عامل انشقاق در اثر تجاذب نیوتونی به هم بر آمده و مجددا ملتئم خواهد شد. انشقاق قمر خرق عادت و از معجزات بوده خدایی که عنان موجودات در دست اوست می‌تواند بشکافد و ملتئم کند و محال عقلی هم در بین نیست.
۳: چطور شد این واقعه با این اهمیّ