توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اللسان ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اللسان ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اللسان ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

لسان

مقالات مرتبط: لسان (مفردات‌قرآن)، لِسان (لغات‌قرآن)، لسان (مفردات‌نهج‌البلاغه)، لسان (مقالات مرتبط).

‌زبان، عضوی از اعضای بدن انسان است که قدرت حرف زدن را به او می دهد. یکی از استفاده‌های زبان کلام نیکو صحبت کردن است. کلام نیکو، فضیلت والایی از مراتب قرآنی است که صفای قلب و صداقت زبان انسان به آن شناخته می شود. علمای اخلاق گفته‌اند زبان پربرکت‌ترین عضو بدن، و مؤثرترین وسیله طاعت و هدایت و اصلاح است.

فهرست مندرجات

۱ – معنای زبان
۲ – اهمیت زبان
۳ – آداب سخن گفتن
۴ – گناهان زبان
۵ – ذکر زبان در روایات
۶ – داستان لقمان
۷ – کاربرد زبان در فقه
۸ – احکام فقهی زبان
۸.۱ – احکام حفظ زبان
۸.۲ – احکام زبان در سبق لسان
۸.۳ – احکام جنایت بر زبان
۸.۴ – احکام دیات در زبان
۹ – پانویس
۱۰ – منبع

۱ – معنای زبان

زبان عبارت است از عضو عضلانى متحرک، چسبیده به کف دهان انسان و اغلب مهره‌داران که کاربردهاى مختلفى همچون سخن گفتن، بلعیدن غذا و تشخیص مزه‌هاى گوناگون دارد. زبان بر لغت و گویش نیز اطلاق مى‌شود، مانند زبان فارسی که مراد گویش فارسى و جاى بحث آن مدخلهایى همچون اعجمى است. مراد از زبان در این مقاله همان معناى نخست است که از احکام آن در بسیارى از ابواب؛ اعم از عبادات، معاملات و قصاص و دیات سخن گفته‌اند.

۲ – اهمیت زبان

زبان به لحاظ جایگاه ممتاز در ابراز معانى و مقاصد درونى، از اهمیت ویژه‌اى برخوردار است؛ از این‌رو، داراى آثار گسترده و متنوع است و به لحاظ این آثار، در شرع مقدس براى آن احکامى بسیار و متنوع تشریع شده است.

۳ – آداب سخن گفتن

در اسلام باب وسیعی برای این مساله گشوده شده، از جمله اینکه: تا سخن گفتن ضرورتی نداشته باشد سکوت از آن بهتر است. چنانکه در حدیثی از امام صادق (علیه‌السّلام) می‌خوانیم: «السکوت راحه للعقل؛

[۱] حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۸، ص۵۳۰.

سکوت مایه آرامش فکر است.»
و در حدیثی از امام علی بن موسی الرضا (علیه‌السّلام) آمده است «من علامات الفقه: العلم و الحلم و الصمت، ان الصمت باب من ابواب الحکمه؛

[۲] حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۸، ص۵۳۰.

از نشانه‌های فهم و عقل، داشتن آگاهی و بردباری و سکوت است، سکوت دری از درهای حکمت است.»
البته در روایات دیگر تاکید شده است، در مواردی که سخن گفتن لازم است مؤمن باید هرگز سکوت نکند پیامبران به سخن گفتن دعوت شدند نه به سکوت، وسیله رسیدن به بهشت و رهایی از دوزخ، سخن گفتن به موقع است.

[۳] حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۸، ص۵۳۰.

۴ – گناهان زبان

علمای اخلاق گفته‌اند: زبان پربرکت‌ترین عضو بدن، و مؤثرترین وسیله طاعت و هدایت و اصلاح است، ‌ و در عین حال خطرناکترین و پرگناهترین عضو بدن محسوب می‌شود، تا آنجا که حدود سی گناه کبیره از همین عضو کوچک صادر می‌گردد. (غزالی در احیاء العلوم بیست گناه کبیره یا انحراف را که از زبان سر می‌زند برشمرده است که عبارتند از: ۱. دروغ ۲. غیبت ۳. سخن‌چینی ۴. نفاق در سخن (ذوپاورپوینت کامل اللسان ۴۰ اسلاید در PowerPointین بودن) ۵. مدح بیجا ۶. بدزبانی و دشنام ۷. غنا و اشعار نادرست ۸. افراط در مزاح ۹. سخریه و استهزاء ۱۰. افشاء اسرار دیگران ۱۱. وعده خلاف ۱۲. لعن و نابجا ۱۳. خصومت و نزاع ۱۴. جدال و مراء ۱۵. گفتگو در امور باطل ۱۶. پرحرفی ۱۷. گفتگو در اموری که به انسان مربوط نیست ۱۸. وصف مجالس شراب و قمار و گناه ۱۹. سؤال و جستجو از مسائلی که از عهده درک انسان بیرون است ۲۰. تصنع و تکلّف در سخن ـ و ما ده موضوع مهم دیگر نیز بر آن افزوده‌ایم:
۱. تهمت زدن ۲. شهادت باطل ۳.اشاعه فحشا و نشر شایعات بی‌اساس ۴. خودستائی ۵. اصرار بیجا ۶. خشونت در سخن ۷. ایذاء با زبان ۸. مذمت از کسی که مستحق ذم نیست ۹. کفران نعمت به وسیله زبان ۱۰. تبلیغ باطل.

۵ – ذکر زبان در روایات

در حدیثی از پیامبر گرامی اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌خوانیم: «لا یستقیم ایمان عبد حتی یستقیم قلبه و لایستقیم قلبه حتی یستقیم لسانه؛

[۴] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۷۵، ص۲۶۲.

ایمان هیچ بنده‌ای از بندگان خدا به راستی نمی‌گراید مگر اینکه قلبش مستقیم گردد، و قلبش مستقیم نمی‌شود مگر اینکه زبانش درست شود.»
و در حدیث دیگری از همان حضرت (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) آمده است: «المسلم من سلم المسلمون من لسانه و یده؛

[۵] کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۲، ص۲۳۴، باب المؤمن و علاماته و صفاته.

مسلمان کسی است که مسلمانان از دست و زبان او آسوده باشند.»
جالب اینکه در حدیث دیگری از امام سجاد (علیه‌السّلام) آمده است که زبان هر انسانی همه روز صبح از اعضای دیگر احوالپرسی می‌کند و می‌گوید: «کیف اصبحتم؟! چگونه صبح کردید؟ همه آنها در پاسخ این اظهار محبت زبان می‌گویند: بخیر ان ترکتنا؛ حال ما خوب است اگر تو بگذاری! سپس اضافه می‌کنند: تو را به خدا سوگند ما را رعایت کن، انما نثاب بک و نعاقب بک؛ ما به وسیله تو ثواب می‌بینیم و یا مجازات می‌شویم.

[۶] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۷۱، ص۲۷۸.

موعظه همیشگی پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در زمینه مسئولیت زبان روایات بسیار است که همگی حاکی از اهمیت فوق‌العاده نقش زبان و اصلاح آن در اصلاح اخلاق و تهذیب نفوس انسانی است، و به همین دلیل در حدیثی می‌خوانیم: ما جلس رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) علی هذا المنبر قط الا تلا هذه الایه: یا ایها الذین آمنوا اتقوا الله و قولوا قولا سدیدا؛

[۷] سیوطی، جلال‌الدین، درالمنثور، طبق نقل تفسیر المیزان، ج۶، ص۶۶۷.

[۸] طباطبائی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۳۵۳.

هرگز پیامبر بر منبرش ننشست مگر اینکه این آیه را تلاوت فرمود: ‌ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید تقوای الهی را پیشه کنید و سخن حق و درست بگوئید.
در حدیثی از پیغمبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌خوانیم: ‌خداوند متعال به فرزندان آدم می‌گوید: یابن آدم! ان نازعک لسانک فیما حرمت علیک فقد اعنتک علیه بطبقتین فاطبق، و ان نازعک بصرک الی بعض ما حرمت علیک فقد اعنتک علیه بطبقتین فاطبق…؛

[۹] عروسی حویزی، عبد علی بن جمعه، نور الثقلین، ج۵، ص۵۸۱.

‌ای فرزند آدم! اگر زبانت خواست تو را وادار به حرام کند، من دو لب را برای جلوگی