توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل العباد ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل العباد ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل العباد ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

عبد (مفردات‌قرآن)

منبع: عبد (قاموس قرآن (جلد ۴))

مقالات مرتبط: عبد (مقالات مرتبط).

عَبد (به فتح عین) از واژگان قرآن کریم به معنای مطیع و بنده است. این واژه دارای مشتقاتی است که در آیات قرآن به کار رفته است؛ مانند: عابد و عابدون اگر به خدا نسبت داده شود شامل مطلق مطیع است، اعم از فرمانبر و تنزیه کننده، و گاهی به معنی خدمتکار و برده نیز آمده است. این کلمه در آیات قرآن به دو معنا آمده است: یکی به معنای بنده مملوک و دیگری به معنای عابد و مطیع خداوند. جمع عبد، عباد و عبید آمده است.

فهرست مندرجات

۱ – معنای عَبد
۲ – کاربردها
۲.۱ – جمع عبد
۲.۲ – عابد و عابدون
۳ – پانویس
۴ – منبع

۱ – معنای عَبد

عَبد

[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۲۸۰.

[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۴۲.

[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۹۵.

به معنای مطیع و بنده است. از مجمع البیان نقل شد که او را در اثر ذلّت و انقیادش عبد گویند،

[۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۱۰۰.

پس معنای تذلّل و طاعت در آن ملحوظ است در اقرب الموارد گوید: آن در اصل وصف است گویند: رجلٌ‌ عَبِدٌ یعنی مرد مطیع است ولی بعدا مانند اسم استعمال شده است.

[۵] شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ماده عبد.

۲ – کاربردها

عبد در قرآن به دو معنی آمده: یکی به معنی بنده مملوک مثل: (الْحُرُّ بِالْحُرِّ وَ الْعَبْدُ بِالْعَبْدِ وَ الْاُنْثی‌ بِالْاُنْثی‌)

[۶] بقره/سوره۲، آیه۱۷۸.

(…آزاد در برابر آزاد، و برده در برابر برده، و زن در برابر زن…)

[۷] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۷.

[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۴۳۲.

[۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۶۵۵.

[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۴۷۹.

[۱۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۱۸۴.

(ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا عَبْداً مَمْلُوکاً لا یَقْدِرُ عَلی‌ شَیْ‌ءٍ)

[۱۲] نحل/سوره۱۶، آیه۷۵.

(خداوند مثالى زده: برده مملوکى را که قادر بر هیچ چیز نیست…)

[۱۳] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۷۵.

[۱۴] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۲۹۹.

[۱۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۴۳۳.

[۱۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۵۷۸.

[۱۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۴، ص۱۷.

آیه‌ (اِنْ کُلُّ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ الْاَرْضِ اِلَّا آتِی الرَّحْمنِ‌ عَبْداً)

[۱۸] مریم/سوره۱۹، آیه۹۳.

(تمام کسانى که در آسمان‌ها و زمین هستند، تنها به سوى خداوند رحمان مى‌آیند…)

[۱۹] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۱۱.

[۲۰] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۱۱۲.

[۲۱] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۱۵۷.

[۲۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۸۲۲.

[۲۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۲۱۱.

روشن می‌کند که همه انس و جنّ و ملک بنده و مملوک خدایند، شاید بدین علت است که در قاموس المحیط و اقرب الموارد گفته: عبد به معنی انسان است اعمّ از حرّ و رقّ.

[۲۴] فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۱، ص۲۹۶.

[۲۵] شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ماده عبد.

راغب اصفهانی گوید: این عبودیت به وسیله ایجاد است.

[۲۶] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۴۲.

آتی در آیه راجع به اتیان در قیامت نیست بلکه مبیّن نسبت بین خدا و خلق است، یعنی هر آنکه در آسمان‌ها و زمین‌اند متوجّه خدایند، در حال بندگی و عبودیت که خدا خالق و رازق و مدبّر آنهاست، و هر چه دارند از خدا دارند.
دیگری: عبد به معنی عابد و مطیع خدا در اخلاص و عبادت و اطاعت، مثل‌ (وَ اَنَّهُ لَمَّا قامَ‌ عَبْدُ اللَّهِ یَدْعُوهُ)

[۲۷] جن/سوره۷۲، آیه۱۹.

(و این‌که هنگامى که بنده خدا [محمد] به عبادت برمى‌خاست و او را مى‌خواند…)

[۲۸] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۷۳.

[۲۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۵۰.

[۳۰] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۷۸.

[۳۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۶۱.

[۳۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۳۸۸.

(ذُرِّیَّهَ مَنْ حَمَلْنا مَعَ نُوحٍ اِنَّهُ کانَ‌ عَبْداً شَکُوراً)

[۳۳] اسراء/سوره۱۷، آیه۳.

(اى فرزندان کسانى که‌ با نوح بر کشتى سوار کردیم! او بنده شکرگزارى بود…)

[۳۴] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۸۲.

[۳۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۳۷.

[۳۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۴۸.

[۳۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۶۱۲.

[۳۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۴، ص۸۵.

(وَ اذْکُرْ عَبْدَنا اَیُّوبَ اِذْ نادی‌ رَبَّهُ)

[۳۹] ص/سوره۳۸، آیه۴۱.

(و به خاطر بیاور بنده ما ایوب را، هنگامى که پروردگارش را خواند…)

[۴۰] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۵۵.

[۴۱] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۲۰۸.

[۴۲] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۳۱۷.

[۴۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۴۵.

[۴۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۱۱۱.

(سُبْحانَ الَّذِی اَسْری‌ بِعَبْدِهِ‌)

[۴۵] اسراء/سوره۱۷، آیه۱.

(پاک و منزّه است آن کس که بنده‌اش را در یک شب، از مسجدالحرام به مسجدالاقصی- که گرداگردش را پربرکت ساخته‌ایم- برد…)

[۴۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۸۲.

[۴۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۷.

[۴۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۳.

[۴۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۶۱۱.

[۵۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۴، ص۸۳.

(الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی اَنْزَلَ عَلی‌ عَبْدِهِ‌ الْکِتابَ)

[۵۱] کهف/سوره۱۸، آیه۱.

(حمد مخصوص خدایى است که این کتاب را بر بنده (برگزیده‌اش) نازل کرد…)

[۵۲] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۹۳.

[۵۳] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۲۳۶.

[۵۴] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۳۲۵.

[۵۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۶۹۳.

[۵۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۷.

ولی عبد به معنی عابد وثن در قرآن نیامده بر خلاف افعال آن مثل‌ (وَ یَعْبُدُونَ‌ مِنْ دُونِ اللَّهِ ما لا یَضُرُّهُمْ وَ لا یَنْفَعُهُمْ)

[۵۷] یونس/سوره۱۰، آیه۱۸.

(آنها غیر از خدا، چیزهایى را مى‌پرستند که نه به آنان زیانى مى‌رساند، و نه سودى مى‌بخشد…!)

[۵۸] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۱۰.

[۵۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۳۰.

[۶۰] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۳۱۷.

[۶۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۱۴۸.

[۶۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع