توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل الخوارج ۶۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل الخوارج ۶۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل الخوارج ۶۷ اسلاید در PowerPoint :

خوارج (مفردات‌نهج‌البلاغه)

منبع: مفردات نهج البلاغه (جلد ۱)

مقالات مرتبط: خوارج (مقالات مرتبط).

خَوارج (به فتح خاء) از واژگان نهج البلاغه به معنی شورشیان و متمرّدان است. این لفظ از ماده خروج به معنى سرکش و طغیان گرفته شده است. لفظ خوارج تنها یکبار در نهج البلاغه آمده است بقیّه موارد در رابطه با آن‌ها است بدون ذکر لفظ خوارج. آن‌ها همان نادان‌ها و بی‌خردان بودند که در صفّین به یارى منافقان برخاسته و صلح درخواستى معاویه را به امام علی (صلوات‌الله‌علیه) تحمیل کردند، بعد به مخالفت با آن حضرت برخاستند که چرا صلح را قبول کردى و شعار «لا حکم الّا للّه» را سر دادند.

فهرست مندرجات

۱ – مفهوم‌شناسی
۲ – کاربردها
۳ – تعداد کاربردها
۴ – پانویس
۵ – منبع

۱ – مفهوم‌شناسی

خَوارج

[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ص۳۳۰.

[۲] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۲، ص۲۹۴.

به معنی شورشیان و متمرّدان است. این لفظ از ماده خروج به معنى سرکش و طغیان گرفته شده. «خرجَت الرعیَّهُ‌ على الملک: تمرَّدت»

[۳] شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیه و الشوارد، ج۲، ص۳۲.

آن‌ها همان نادان‌ها و بی‌خردان بودند که در صفّین به یارى منافقان برخاسته و صلح در خواستى معاویه را به امام علی (صلوات‌الله‌علیه) تحمیل کردند، بعد به مخالفت با آن حضرت برخاستند که چرا صلح را قبول کردى و شعار «لا حکم الّا للّه» را سر دادند و گفتند: حکم خدا درباره معاویه آن بود که یا کشته شود و یا با امام بیعت نماید «انّ الله قد امضى حکمه فى معاویه و اصحابه ان یقتلوا او یلحقوا فى حکمنا». آن‌ها را مارقین به معنی (از دین بیرون رفتگان) نیز گویند که رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) به امام علی (صلوات‌الله‌علیه) فرمودند: «ستقاتل بعدى الناکثین و القاسطین و المارقین»

[۴] ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ص۲۰۱.

منظور از ناکثین (بیعت شکنان) اهل بصره و منظور از قاسطین (سرکشان) اهل شام و منظور از مارقین، خوارج است. به تدریج آن‌ها داراى افکار گوناگون شده و از جمله مرتکب کبیره را کافر دانستند، آن‌ها به دست آن حضرت تار و مار شدند ولى روح خوارج که روح عصبیت و لجاجت و خشکه مقدسى و نافهمى و آشتى ناپذیرى و پاى‌بند به منطق نبودن است باقى ماند. درباره آن‌ها در نهج البلاغه مطالب زیادى آمده که به آن‌چه به دست آورده‌ایم ذیلا اشاره مى‌کنیم.

۲ – کاربردها

۱: آنجا که امام علی (صلوات‌الله‌علیه) فرموده: «لاَ تَقْتُلُوا الْخَوَارِجَ بَعْدِی، فَلَیْسَ مَنْ طَلَبَ الْحَقَّ فَأَخْطَأَهُ، کَمَنْ طَلَبَ الْبَاطِلَ فَأَدْرَکَهُ»

[۵] السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۱۱۹، خطبه ۶۰.

[۶] عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الإستقامه، ج۱، ص۱۰۳، خطبه ۵۹.

[۷] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۹۴، خطبه ۶۱.

«بعد از من خوارج را نکشید زیرا آن‌که حق را طلبید و در یافتن آن به خطا رفت مانند کسى نیست که طلب باطل کرد و آن‌را یافت.»

[۸] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۲۳، خطبه ۶۱.

[۹] بحرانی، ابن میثم، ت محمدی مقدم و نوایی، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۳۳۴.

(شرح‌های خطبه:

[۱۰] بحرانی، ابن میثم، ت محمدی مقدم و نوایی، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۳۳۴-۳۳۶.

[۱۱] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۳، ص۱۶-۱۸.

[۱۲] هاشمی خویی، میرزا حبیب‌الله‌، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۳۸۴.

[۱۳] ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۸-۷۹.

) یعنى: یاران معاویه از اوّل در پى باطل بودند و به آن رسیدند ولى خوارج در طلب حق بودند امّا به باطل رسیدند. ابن میثم فرموده: منظور امام آن است که اگر بعد از من در عقیده خود باشند و شورش نکنند، کارى به کارشان نداشته باشد و گرنه باید کشته شوند. امام نیز تا آن‌ها آرام بودند کارى به کارشان نداشت و یا منظور حضرت آن است که بعد از وى حکومت‌هاى ناحق به وجود خواهد آمد، که خوارج قیامشان در مقابل آن‌ها خوب است، محمد عبده احتمال اخیر را اختیار کرده است.
۲: خوارج محضر آن حضرت آمده و گفتند: همه با قبول حکمیّت کافر شده‌ایم ما استغفار و توبه کردیم شما نیز اوّل اقرار به کفر کنید (نعوذ بالله) و بعد توبه نمایید تا باز در رکاب تو با معاویه بجنگیم. امام (صلوات‌الله‌علیه) به آن نافهمان چنین فرمود: «أَصَابَکُمْ حَاصِبٌ، وَلاَ بَقِیَ مِنْکُمْ آبرٌ، أَبَعْدَ إِیمَانی بِاللهِ وَجِهَادِی مَعَ رَسُولِ اللهِ(صلى الله علیه وآله)أَشْهَدُ عَلَى نَفْسِی بِالْکُفْرِ! لَقَدْ (ضَلَلْتُ إِذاً وَمَا أَنَا مِنَ الْمُهْتَدِینَ)!»

[۱۴] السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۱۱۸، خطبه ۵۷.

[۱۵] عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الإستقامه، ج۱، ص۱۰۲، خطبه ۵۸.

[۱۶] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۹۲-۹۳، خطبه ۵۸.

«طوفانى سهمگین شما را بگیرد، زخم زبانزنى از شما نماند. آیا بعد از ایمان آوردن به خدا و جهاد در رکاب رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله)، اقرار کنم که کافر شده‌ام، اگر چنین گویم، گمراه شده‌ام و از هدایت یافتگان نیستم.»

[۱۷] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۱۹، خطبه ۵۸.

[۱۸] بحرانی، ابن میثم، ت محمدی مقدم و نوایی، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۳۲۵.

(شرح‌های خطبه:

[۱۹] ابن میثم بحرانی ت محمدی مقدم و نوایی، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۳۲۶-۳۲۸.

[۲۰] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۲، ص۶۶۱-۶۶۳.

[۲۱] هاشمی خویی، میرزا حبیب‌الله‌، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۳۵۳.

[۲۲] ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۳۰.

) آن‌ها طغیان و بى‌شرمى را به جایى رساندند که چنان جسارتى نمودند.
۳: آن حضرت آنگاه که خواست به جنگ خوارج برود، گفتند: خوارج از جسر نهروان گذشته‌اند. فرمود: «مَصَارِعُهُمْ دُونَ النُّطْفَهِ، وَاللهِ لاَ یُفْلِتُ مِنْهُمْ عَشَرَهٌ، وَلاَ یَهْلِکُ مِنْکُمْ عَشَرَهٌ.»

[۲۳] السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۱۱۸، خطبه ۵۸.

[۲۴] عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الإستقامه، ج۱، ص۱۰۳، خطبه ۵۹.

[۲۵] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۹۳، خطبه ۵۹.

«قتلگاه آن‌ها کنار نهر است به خدا قسم از آن‌ها ده نفر نجات نمى‌یابد و از شما ده نفر کشته نمى‌شود.»

[۲۶] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۲۱، خطبه ۵۹.

[۲۷] بحرانی، ابن میثم، ت محمدی مقدم و نوایی، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۳۲۹.

(شرح‌های خطبه:

[۲۸] ابن میثم بحرانی ت محمدی مقدم و نوایی، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۳۳۰-۳۳۱.

[۲۹] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۲، ص۶۶۶-۶۶۸.

[۳۰] هاشمی خویی، میرزا حبیب‌الله‌، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۳۵۴-۳۷۴.

[۳۱] ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳-۴.

) و چون جنگ در گرفت از خوارج فقط ۹ نفر نجات یافت و از یاران آن حضرت فقط هشت نفر شهید گردید. گفتن این سخن بزرگتر از کهکشان‌ها است ولى چون رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) به آن حضرت از این واقعه‌ها خبر داده بود، لذا بى‌دغدغه از آن‌ها خبر داد. ابن ابی‌الحدید گوید: این سخن از اخبارى است که در اثر اشتهار نزدیک به تواتر است و همه از آن حضرت نقل کرده است و آن از معجزات امام و از خبرهاى مفصّل غیب است.

[۳۲] ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳.

۴: آنگاه که خوارج کشته شدند، گفتند یا امیر‌ المومنین همه خوارج به هلاکت رسیدند فرمود: «کَلاَّ وَالله، إِنَّهُمْ نُطَفٌ فِی أَصْلاَبِ الرِّجَالِ، وَقَرَارَاتِ النِّسَاءِ، کُلَّمَا نَجَمَ مِنْهُمْ قَرْنٌ قُطِعَ، حَتَّى یَکُونَ آخِرُهُمْ لُصُوصاً سَلاَّبِینَ.»

[۳۳] السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۱۱۹، خطبه ۵۹.

[۳۴] عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الإستقامه، ج۱، ص۱۰۳، خطبه ۵۹.

[۳۵] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۹۳-۹۴، خطبه ۶۰.

«نه و اللّه، آن‌ها نطفه‌ها هستند در اصلاب مردان و ارحام زنان، هر وقت رئیسى از آن‌ها قیام کند، کشته مى‌شود، تا آخر الامر به شکل دزدان و غارتگران در آیند.»

[۳۶] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۲۱، خطبه ۶۰.

[۳۷] بحرانی، ابن میثم، ت محمدی مقدم و نوایی، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۳۳۱.

(شرح‌های خطبه:

[۳۸] بحرانی، ابن میثم ت محمدی مقدم و نوایی، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۳۳۱-۳۳۴.

[۳۹] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۲، ص۶۷۲-۶۷۹.

[۴۰] هاشمی خویی، میرزا حبیب‌الله‌، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۳۸۰.

[۴۱] ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۴-۷۶.

بى‌آنکه حکومتى و مملکتى و تشکیلاتى داشته باشند، نظیر دزدان گردنه که غارتگر و گرسنه‌اند. منظور امام علی (صلوات‌الله‌علیه) آن است که روح خارجیگرى از بین رفتنى نیست. نَجم (به فتح نون) به معنى ظاهر شدن و قَرْن (به فتح قاف و سکون راء) به معنى شاخ است.

[۴۲] شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیه و الشوارد، ج۴، ص۳۲۵.

استعاره کاملى است از ظاهر شدن بعضى از سران خوارج و قتل آن‌ها، ابن ابى‌الحدید در شرح این سخن، کلامى مفصل و شواهد زیادى آورده و از جمله گوید: این خبر از آن حضرت به وقوع رسید که دعوت خوارج مضمحلّ و مردان آن فانى شدند تا کار به جائى کشید که به صورت قطاع الطریق درآمده و متظاهر به فسق و فساد شدند.

[۴۳] ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۳.

۵: آنگاه که خوارج را تار و مار کرد، در تعریف خویش و صحت عملش فرمود: «أَمَّا بَعْد، أَیُّهَا النَّاسُ فَإِنِّی فَقَأْتُ عَیْنَ الْفِتْنَهِ، وَلَمْ یَکُنْ لِیَجْتَرِىءَ عَلَیْهَا أَحَدٌ غَیْرِی بَعْدَ أَنْ مَاجَ غَیْهَبُهَا، وَاشْتَدَّ کَلَبُهَا.»

[۴۴] السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۰۹، خطبه ۹۲.

[۴۵] عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الإستقامه، ج۱، ص۱۸۲-۱۸۳، خطبه ۹۱.

[۴۶] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۳۷، خطبه ۹۳.

«مردم بدانید این من بودم که چشم فتنه را کندم، کسى جز من جرئت آن را نداشت، آن را آنگاه کردم که تاریکى فتنه‌اش بالا رفت و هاریش شدت یافت.»

[۴۷] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۹۷، خطبه ۹۳.

[۴۸] بحرانی، ابن میثم، ت محمدی مقدم و نوایی، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۸۱۲.

(شرح‌های خطبه:

[۴۹] بحرانی، ابن میثم، ت محمدی مقدم