توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل التوفیه ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل التوفیه ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل التوفیه ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

توفیه (مفردات‌قرآن)

منبع: قاموس قرآن (جلد ۷)

مقالات مرتبط: توفِّی (لغات‌قرآن)، وفاء (مفردات‌نهج‌البلاغه)، وفاء (مقالات مرتبط).

تَوْفِیَه (به فتح تاء و سکون واو و کسر فاء و فتح یاء) از واژگان قرآن کریم به معنای تمام دادن حق است.

فهرست مندرجات

۱ – مفهوم‌شناسی
۲ – کاربردها
۳ – پانویس
۴ – منبع

۱ – مفهوم‌شناسی

تَوْفِیَه

[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۲۳۰.

[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۷۸.

[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۴۴۴.

به معنای تمام دادن حق است. «وَفَّی‌ فلانا حقّه‌ تَوْفِیَهً» یعنی حق او را تمام و کمال داد.

۲ – کاربردها

(وَ وُفِّیَتْ‌ کُلُّ نَفْسٍ ما کَسَبَتْ وَ هُمْ لا یُظْلَمُونَ‌)

[۴] آل عمران/سوره۳، آیه۲۵.

«هر نفس آنچه کرده تمام داده شود و آنها در باره رسیدن به تمام حق مظلوم نمی‌شوند.»

[۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۳، ص۱۲۵.

[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۳، ص۱۹۵.

[۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۲۲۶.

[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۱۴.

(وَ اِنَّما تُوَفَّوْنَ‌ اُجُورَکُمْ یَوْمَ الْقِیامَهِ)

[۹] آل عمران/سوره۳، آیه۱۸۵.

«جز این نیست که پاداش‌تان را بالتمام در روز قیامت می‌یابید.»

[۱۰] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۸۳.

[۱۱] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی۴، ج، ص۱۳۱.

[۱۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع