توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اقتربت ۶۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اقتربت ۶۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل اقتربت ۶۷ اسلاید در PowerPoint :

قرب (مفردات‌قرآن)

مقالات مرتبط: تقرب (مقالات مرتبط)، ولی – به سکون لام (مفردات‌قرآن)، عناوین قاموس قرآن (جلد ۵).

قُرْب (به ضم قاف و سکون راء) از واژگان قرآن کریم به معنای نزدیکی است. این واژه دارای مشتقاتی است که در آیات قرآن به کار رفته است؛ مانند: قَریب‌ (به فتح قاف) از اسماء حسنی به معنای نزدیک؛ قُرْبت (به ضم قاف و سکون راء) به معنای مایه تقرب؛ قُرْبَی (به ضم قاف و سکون راء و فتح باء) به معنای خویشان و اهل قرابت است.

فهرست مندرجات

۱ – مفهوم‌شناسی
۲ – کاربردها
۲.۱ – اقسام قرب
۲.۱.۱ – قرب مکانی
۲.۱.۲ – قرب زمانی
۲.۱.۳ – قرب نسبی
۲.۱.۴ – قرب مقام و منزلت
۲.۱.۵ – قرب رعایتی یا حتمی
۲.۲ – اقسام قرب از نگاه امام خمینی
۲.۳ – قریب
۲.۴ – قربت
۲.۵ – قربی
۳ – پانویس
۴ – منبع

۱ – مفهوم‌شناسی

قُرْب:

[۱] قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۲۹۳.

[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۶۳.

[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۱۴۲.

نزدیکی است.

۲ – کاربردها

این واژه دارای مشتقاتی است که در آیات قرآن به کار رفته است؛ که در ذیل به آنها اشاره می‌شود:

۲.۱ – اقسام قرب

قُرْب به تصریح راغب

[۴] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۶۳.

چند قسم است:

۲.۱.۱ – قرب مکانی

قرب مکانی، مثل‌: (وَ لا تَقْرَبا هذِهِ الشَّجَرَهَ فَتَکُونا مِنَ الظَّالِمِینَ‌)

[۵] بقره/سوره۲، آیه۳۵.

«به این درخت نزدیک نشوید که از ستمکاران می‌گردید».

[۶] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۱۳۰.

[۷] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱، ص۲۰۰.

[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۱۹۴.

[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱، ص۱۳۳.

مراد نهی از خوردن است به دلیل‌ (فَاَکَلا مِنْها فَبَدَتْ لَهُما سَوْآتُهُما)

[۱۰] طه/سوره۲۰، آیه۱۲۱.

(سرانجام هر دو از آن خوردند، و لباس بهشتى آنها فرو ریخت، و عورتشان آشکار گشت)

[۱۱] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۲۰.

[۱۲] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۲۲۲.

[۱۳] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۳۱۰.

[۱۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۵۵.

[۱۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۸۲.

وگرنه می‌فرمود «فقرّبا منها فبدت…» ولی نهی به لفظ «لا تَقْرَبا» ابلغ از «لا تاکلا» است، مثل‌: (وَ لا تَقْرَبُوا مالَ الْیَتِیمِ…)

[۱۶] انعام/سوره۶، آیه۱۵۲.

(و به مال یتیم نزدیک نشوید).

[۱۷] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۴۹.

[۱۸] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۷، ص۳۷۵.

[۱۹] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۷، ص۵۱۸.

[۲۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۵۹۲.

[۲۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۹، ص۱۴.

۲.۱.۲ – قرب زمانی

قرب زمانی، مثل‌: (اقْتَرَبَ‌ لِلنَّاسِ حِسابُهُمْ‌)

[۲۲] انبیاء/سوره۲۱، آیه۱.

(حساب مردم به آنان نزدیک شده).

[۲۳] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۲۲.

[۲۴] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۲۴۴.

[۲۵] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۳۴۲.

[۲۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۶۲.

[۲۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۹۶.

(اقْتَرَبَتِ‌ السَّاعَهُ وَ انْشَقَّ الْقَمَرُ)

[۲۸] قمر/سوره۵۴، آیه۱.

(قیامت نزدیک شد و ماه از هم شکافت!).

[۲۹] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۲۸.

[۳۰] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۵۵.

[۳۱] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۸۸.

[۳۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۸۱.

[۳۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۹.

(وَ اِنْ اَدْرِی اَ قَرِیبٌ‌ اَمْ بَعِیدٌ ما تُوعَدُونَ‌)

[۳۴] انبیاء/سوره۲۱، آیه۱۰۹.

(و هر چند نمى‌دانم این وعده عذاب که به شما داده مى‌شود نزدیک است یا دور!).

[۳۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۳۱.

[۳۶] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۳۳۲.

[۳۷] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۴۶۸.

[۳۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۰۷.

[۳۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۱۷۴.

۲.۱.۳ – قرب نسبی

قرب نسبی، مثل‌: (وَ ذِی‌ الْقُرْبی‌ وَ الْیَتامی‌)

[۴۰] بقره/سوره۲، آیه۸۳.

(و به خویشاوندان و یتیمان نیکى کنید).

[۴۱] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۲.

[۴۲] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۲۱۹.

[۴۳] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱، ص۳۲۹.

[۴۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۲۹۸.

[۴۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱، ص۲۳۸.

(لِلرِّجالِ نَصِیبٌ‌ مِمَّا تَرَکَ الْوالِدانِ وَ الْاَقْرَبُونَ‌)

[۴۶] نساء/سوره۴، آیه۷.

(براى مردان، از آنچه پدر و مادر و خویشاوندان، برجاى مى‌گذارند، سهمى است).

[۴۷] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۷۸.

[۴۸] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۱۹۹.

[۴۹] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۴، ص۳۱۳.

[۵۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۴.

[۵۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۵، ص۳۲.

(یَتِیماً ذا مَقْرَبَهٍ)

[۵۲] بلد/سوره۹۰، آیه۱۵.

(یتیمى از خویشاوندان).

[۵۳] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۹۴.

[۵۴] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۹۳.

[۵۵] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۴۹۱.

[۵۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۵۱.

[۵۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۱۰۵.

۲.۱.۴ – قرب مقام و منزلت

قرب مقام و منزلت، مثل‌: (وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ • اُولئِکَ‌ الْمُقَرَّبُونَ‌)

[۵۸] واقعه/سوره۵۶، آیه۱۰-۱۱.

(و سوّمین گروه پیشگامان پیشگامند، آنها مقربانند).

[۵۹] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۳۴.

[۶۰] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۲۰.

[۶۱] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۲۰۶.

[۶۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۲۵.

[۶۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۳۷.

(وَ لَا الْمَلائِکَهُ الْمُقَرَّبُونَ‌)

[۶۴] نساء/سوره۴، آیه۱۷۲.

(و نه فرشتگان مقرّب).

[۶۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۰۵.

[۶۶] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۱۵۱.

[۶۷] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۵، ص۲۴۶.

[۶۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۲۵.

[۶۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۱۶۷.

و مثل قول فرعون که به ساحران گفت: (نَعَمْ وَ اِنَّکُمْ اِذاً لَمِنَ‌ الْمُقَرَّبِینَ‌)

[۷۰] شعراء/سوره۲۶، آیه۴۲.

(گفت: آرى، و در آن صورت مسلماً شما از مقرّبان خواهید بود).

[۷۱] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۶۹.

[۷۲] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۷۵.

[۷۳] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۳۸۴.

[۷۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۹۶.

[۷۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۱۹.

۲.۱.۵ – قرب رعایتی یا حتمی

قرب رعایتی، مثل‌: (اِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ‌ قَرِیبٌ‌ مِنَ الْمُحْسِنِینَ‌)

[۷۶] اعراف/سوره۷، آیه۵۶.

(زیرا رحمت خدا به نیکوکاران نزدیک است).

[۷۷] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۵۷.

[۷۸] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۱۶۰.

[۷۹] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۸، ص۱۹۹.

[۸۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۶۶۲.

[۸۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۹، ص۱۳۴.

ولی شاید مراد از قرب در این آیه لزوم و نظیر آن باشد که احسان و نیکوکاری، رحمت خدا را لازم و حتمی می‌کند.

۲.۲ – اقسام قرب از نگاه امام خمینی

امام‌ خمینی برای قرب دو قسم قائل است:
۱- قرب وجودی: حقیقت بی‌نهایت حق‌تعالی با خلق معیت دارد و چنان سریان و احاطه‌ وجودی به ‌ظاهر و باطن آنها دارد که ارتباط او را با خلق بی‌واسطه می‌سازد. امام‌ خمینی از این قرب وجودی به وجه خاص تعبیر کرده‌ است که آن، جهت غیبی احدی اشیاست به حق‌تعالی. اشیاء از این طریق ارتباطی خاص و بی‌واسطه با حق دارند. ایشان با استناد به بعضی آیات الهی از ارتباط حضرت احدیت و اشیاء به سرّ وجودی تعبیر می‌کند.
۲- قرب سلوکی: عبد به‌واسطه سلوک راه حق‌تعالی به او نزدیک می‌شود. این قرب در قوس صعود تصویر می‌شود. امام‌ خمینی بر این باور است که نزول انسان از نشئه غیبی و تنزل آن به اسفل سافلین، برای سلوک اختیاری و قرب وصول به جناب ربوبیت است.

[۸۲] خمینی، روح‌الله، تعلیقات علی شرح الفصوص الحکم و مصباح الانس، ص۲۶، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۴۱۰ قمری.

[۸۳] خمینی، روح‌الله، تعلیقات علی شرح الفصوص الحکم و مصباح الانس، ص۳۲، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۴۱۰ قمری.

[۸۴] خمینی، روح‌الله، تعلیقات علی شرح الفصوص الحکم و مصباح الانس، ص۲۶۰، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۴۱۰ قمری.

در این قرب، رسیدن به لقای الهی از بزرگ‌ترین مقاصد اهل ‌الله است.

[۸۵] خمینی، روح‌الله، آداب الصلاه، ص۱۰۲، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۸.

به باور ایشان برای سفر معنوی و معراج قرب حقیقی به دو رکن نیاز است یکی خروج از منزلگاه نفس و دیگری حرکت به سوی خداوند که نتیجه آن رسیدن به باب الهی و فنای فی الله است.

[۸۶] خمینی، روح‌الله، آداب الصلاه، ص۱۸۴-۱۸۵، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۸.

[۸۷] خمینی