توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اقامت (فقه) ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اقامت (فقه) ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اقامت (فقه) ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل اقامت (فقه) ۲۴ اسلاید در PowerPoint

مقالات مرتبط: ثوی (مفردات‌قرآن)، مَثْویً (لغات‌قرآن)، ثواء (مفردات‌نهج‌البلاغه)، اقامت (مقالات مرتبط).

ماندن در مکانی را اِقامت می‌گویند و احکام آن در باب صلات، آمده است.

فهرست مندرجات

۱ – معنای مقیم
۲ – معنای محل اقامت
۳ – اقامت مسافر
۴ – ماندن مسافر بدون قصد به مدت سی روز در یک محل
۵ – مراد از ده روز
۶ – وحدت محل اقامت
۷ – وحدت محل اقامت در شهر بزرگ
۸ – رفتن از محل اقامت به مزارع
۹ – خروج از محل اقامت بیشتر از چهار فرسخ
۱۰ – برگشت از قصد اقامت
۱۱ – آثار اقامت
۱۲ – اقامت در مکّه
۱۳ – اقامت در بلاد کفر
۱۴ – پانویس
۱۵ – منبع

۱ – معنای مقیم

مقیم به معنای اقامت کننده است و گاه تنها به کسی که در وطن اقامت دارد و گاه به اعم از او و مسافری که با شرایطی خاص در غیر وطن اقامت گزیده است، گفته می‌شود.

۲ – معنای محل اقامت

محل اقامت، یا وطن مقیم است و یا مکانی که مسافر آن را به طور موقّت محل اقامت خویش قرار داده است.

۳ – اقامت مسافر

ماندن مسافر به قصد ده روز یا بیشتر، و یا با علم به ماندن این مدت در مکانی موجب قطع سفر او است؛ بدین معنا که احکام مقیم در وطن بر او بار می‌شود و نمازش تمام و روزه‌اش صحیح است.

[۱] جواهر الکلام ج۱۴،‌ ص۳۰۳.

امام خمینی در تحریرالوسیله در تفصیل مطلب آورده است: (از اموری که در قصر خواندن نماز واجب چهار رکعتی معتبر است این است که) قصد نداشته باشد در بین مسافت، ده روز یا بیشتر اقامت‌ کند و قصد نکند که در بین مسافت از وطن خود بگذرد، مثل اینکه تصمیم بگیرد در بین چهار فرسخ یا سر چهار فرسخی، ده روز بماند، یا در بین راه یا سر چهار فرسخی، وطنی داشته باشد که می‌خواهد از آن بگذرد، پس در این صورت نماز را باید تمام بخواند. و همچنین است اگر در نیّت اقامت ده روز (تصمیم قطعی نگرفته و) مردّد باشد و یا در عبور از وطنش تردید داشته باشد، به‌طوری که با قصد طی راه مسافت، منافات دارد. و از همین قبیل است، آنجایی که احتمال پیش‌آمدن مانع برای ادامه سفر بدهد یا احتمال دهد در بین راه، علّتی که موجب نیّت ده روز ماندن گردد پیدا شود، یا احتمال عبور از وطن دهد، درصورتی‌که این احتمالات عقلایی باشند، باید نماز را تمام بخواند، ولی اگر این احتمالات موردتوجه عقلا نباشد، مثل آنکه احتمال بیمار شدن یا غیر آن را از چیزهایی که بر خلاف اصل عقلایی است بدهد، باید نماز را قصر بخواند.

[۲] موسوعه الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیله، ج۱، ص۲۶۲، کتاب الصلاه، فصل فی صلاه المسافر.

و «اگر موقع شروع سفر، قصد داشته باشد که قبل از هشت فرسخ، اقامت (ده روزه) نماید، یا از وطن خود عبور کند، یا مردّد باشد، سپس عدول کند و بنا بگذارد که هیچ یک از این دو کار را انجام ندهد (نه از وطنش عبور کند و نه آنکه قصد اقامت نماید) چنانچه باقی‌مانده راه بعد از عدول ولو با برگشت (به نحو تلفیق) به مقدار مسافت باشد، باید شکسته بخواند وگرنه باید تمام بخواند.»

[۳] موسوعه الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیله، ج۱، ص۲۶۳، کتاب الصلاه، فصل فی صلاه المسافر، مساله۱۴.

همچنین «اگر قصد اقامت نداشته باشد و مقداری از مسافت را برود سپس قبل از رسیدن به هشت فرسخ، قصد اقامت کند و پس از آن از اقامت صرف‌نظر نماید، چنانچه باقی‌مانده راه، بعد از انصراف از اقامت به مقدار مسافت باشد، بدون اشکال باید شکسته بخواند. همچنین اگر باقی‌مانده به مقدار مسافت نباشد، ولی بین دو تصمیم (اقامت و انصراف از آن) چیزی از مسافت را طی نکرده باشد و مجموع هم (به‌اندازه) مسافت باشد، باید شکسته بخواند، ولی اگر بین دو تصمیم مقداری از راه را طی کرده باشد، آیا راهی را که قبل از عدول (انصراف از اقامت) طی نموده به راه باقی‌مانده ضمیمه می‌شود درصورتی‌که مجموع هم به‌اندازه مسافت باشد – با حساب نکردن راهی که بین دو تصمیم طی کرده – یا ضمیمه نمی‌شود؟ احتیاط (مستحب) آن است که جم