توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اسمع ۷۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اسمع ۷۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل اسمع ۷۴ اسلاید در PowerPoint :

سمع (مفردات‌قرآن)

منبع: سمع (قاموس قرآن (جلد ۳))

مقالات مرتبط: سمع (لغات‌قرآن)، سمع (مفردات‌نهج‌البلاغه)، سمع.

سَمْع (به فتح سین و سکون میم) از واژگان قرآن کریم به معنای قوّه شنوائى، شنیدن و گوش است. مشتقات سمع که در آیات قرآن آمده عبارتند از: إسماع به معنای شنواندن‌، إستماع به معنای گوش دادن، سَمّاع مبالغه است و به معنای بسیار گوشگیر و گوش‌فراده، سَمیع به معنای شنوا و از اسماء حسنى است.

فهرست مندرجات

۱ – معنای سَمْع
۲ – کاربردها
۲.۱ – اسماع
۲.۲ – استماع
۲.۳ – سمّاع
۲.۴ – دیگر کاربردها
۲.۵ – مفرد آمدن سمع
۲.۶ – سمیع
۳ – پانویس
۴ – منبع

۱ – معنای سَمْع

سَمْع

[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۳۲۳.

[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۲۵.

[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۳۴۶.

به معنای قوّه شنوائى، شنیدن و گوش است.

۲ – کاربردها

(ما کانُوا یَسْتَطِیعُونَ‌ السَّمْعَ‌ وَ ما کانُوا یُبْصِرُونَ)

[۴] هود/سوره۱۱، آیه۲۰.

(آنها هرگز توانایى شنیدن حق را نداشتند؛ و حقیقت را نمى‌دیدند.)

[۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۲۴.

[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۰، ص۱۹۰.

[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۰، ص۲۸۳.

[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۲۲۸.

[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۳۳.

(إِنَّهُمْ عَنِ‌ السَّمْعِ‌ لَمَعْزُولُونَ)

[۱۰] شعراء/سوره۲۶، آیه۲۱۲.

(آنها از استراق سمع و شنیدن اخبار آسمان‌ها بر کنارند.)

[۱۱] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۷۶.

[۱۲] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۳۲۸.

[۱۳] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۴۶۴.

[۱۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۲۱.

[۱۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۶۳.

که هر دو به معنى شنیدن است.
(خَتَمَ اللَّهُ عَلى‌ قُلُوبِهِمْ وَ عَلى‌ سَمْعِهِمْ‌ …)

[۱۶] بقره/سوره۲، آیه۷.

(خدا بر دل‌ها و گوش‌هاى آنان مهر نهاده…)

[۱۷] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳.

[۱۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۵۲.

[۱۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۸۳.

[۲۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۱۳۰.

[۲۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱، ص۶۸.

(وَ خَتَمَ عَلى‌ سَمْعِهِ‌ وَ قَلْبِهِ …)

[۲۲] جاثیه/سوره۴۵، آیه۲۳.

(و بر گوش و قلبش مهر زده….)

[۲۳] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۰۱.

[۲۴] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۱۷۳.

[۲۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۲۶۴.

[۲۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۱۱۸.

[۲۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۲، ص۳۶۱.

که به معنى گوش است.
به معنى فهم و درک و طاعت نیز آید. چنان‌که راغب و دیگران گفته‌اند مثل‌ (سَمِعْنا وَ أَطَعْنا …)

[۲۸] بقره/سوره۲، آیه۲۸۵.

[۲۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۴۴۳.

[۳۰] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۶۸۲.

[۳۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۶۸۹.

[۳۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۳، ص۲۱۵.

«فهمیدیم و اطاعت کردیم.» (قَدْ سَمِعْنا لَوْ نَشاءُ لَقُلْنا مِثْلَ هذا …)

[۳۳] انفال/سوره۸، آیه۳۱.

(شنیدیم؛ چیز مهمّى نیست؛ اگر بخواهیم مثل آن را مى‌گوییم….)

[۳۴] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۸۰.

[۳۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۶۷.

[۳۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۸۷.

[۳۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۸۲۸.

[۳۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۲۰۷.

در آیه‌ (وَ لا تَکُونُوا کَالَّذِینَ قالُوا سَمِعْنا وَ هُمْ لا یَسْمَعُونَ‌)

[۳۹] انفال/سوره۸، آیه۲۱.

[۴۰] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۴۱.

[۴۱] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۵۰.

[۴۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۸۱۷.

[۴۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۱۸۸.

شاید به معنى فهم و درک باشد. یعنى «مثل آنان نباشید که گفتند: فهمیدیم حال آنکه نمى‌فهمند.»

۲.۱ – اسماع

اسماع به معنای شنواندن‌ است.
(إِنَّکَ لا تُسْمِعُ‌ الْمَوْتى‌ …)

[۴۴] نمل/سوره۲۷، آیه۸۰.

[۴۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۳۹۰.

[۴۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۵۵۸.

[۴۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۶۵.

[۴۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۱۴۱.

«تو مردگان را شنواندن یا فهماندن نتوانى‌.»
(وَ لا تُسْمِعُ‌ الصُّمَّ الدُّعاءَ …)

[۴۹] نمل/سوره۲۷، آیه۸۰.

(و نه سخنت را به گوش کران برسانی…)

[۵۰] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۸۴.

[۵۱] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۳۹۰.

[۵۲] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۵۵۸.

[۵۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۶۵.

[۵۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۱۴۱.

در آیه‌ (وَ لَوْ عَلِمَ اللَّهُ فِیهِمْ خَیْراً لَأَسْمَعَهُمْ‌ وَ لَوْ أَسْمَعَهُمْ‌ لَتَوَلَّوْا وَّهُم مُّعْرِضُونَ)

[۵۵] انفال/سوره۸، آیه۲۳.

(و اگر خداوند خیرى در آنها مى‌دانست، حرف حق را به گوش آنها مى‌رساند؛ ولى با این حالى که دارند؛ اگر حق را به گوش آنها برساند، سرپیچى کرده و رویگردان مى‌شوند.)

[۵۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۷۹.

[۵۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۴۲.

[۵۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۵۲.

[۵۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۸۱۸.

[۶۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۱۹۰.

ظاهرا بمعنى فهماندن و دانا کردن است.
(أَسْمِعْ‌ بِهِمْ وَ أَبْصِرْ یَوْمَ یَأْتُونَنا …)

[۶۱] مریم/سوره۱۹، آیه۳۸.

(روزى که نزد ما مى‌آیند، چه گوش‌هاى شنوا و چه چشم‌هاى بینایى پیدا مى‌کنند!)

[۶۲] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۰۷.

[۶۳] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۴۹.

[۶۴] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۶۴.

[۶۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۷۹۵.

[۶۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۱۶۹.

هر دو فعل امراند ولى در تعجب به کار می‌روند. یعنى: روزی که پیش ما آیند چه قدر شنوا و بینااند، چنانکه در «بصر» گذشت.

(ببینید: بصر (مفردات‌قرآن))

۲.۲ – استماع

استماع به معنای گوش دادن است.
(قُلْ أُوحِیَ إِلَیَّ أَنَّهُ‌ اسْتَمَعَ‌ نَفَرٌ مِنَ الْجِنِّ …)

[۶۷] جنّ/سوره۷۲، آیه۱.

(بگو: به من وحی شده است که جمعى از جنّ به سخنانم گوش فرا داده‌اند…)

[۶۸] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۷۲.

[۶۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۸.

[۷۰] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۵۹.

[۷۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۵۳.

[۷۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۳۶۵.

(وَ أَنَا اخْتَرْتُکَ‌ فَاسْتَمِعْ‌ لِما یُوحى‌)

[۷۳] طه/سوره۲۰، آیه۱۳.

(و من تو را براى مقام رسالت برگزیدم؛ اکنون به آنچه بر تو وحى مى‌شود، گوش فرا ده.)

[۷۴] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۱۳.

[۷۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۱۳۹.

[۷۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۱۹۳.

[۷۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۰.

[۷۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۱۳.

۲.۳ – سمّاع

سَمّاع، مبالغه است‌ یعنى بسیار گوش‌گیر و گوش فراده‌اند.
(وَ مِنَ الَّذِینَ هادُوا سَمَّاعُونَ‌ لِلْکَذِبِ‌ سَمَّاعُونَ‌ لِقَوْمٍ‌ آخَرِینَ لَمْ یَأْتُوکَ …)

[۷۹] مائده/سوره۵، آیه۴۱.

[۸۰] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۳۴۰.

[۸۱] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۵۵۶.

[۸۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۳۰۱.

[۸۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۷، ص۳۸.

«براى اینکه بشنوند و درباره تو دروغ گویند و گوشگیر و جاسوسند براى قوم دیگر که پیش تو نیامده‌اند (می‌خواهند کلام تو را به آن‌ها برسانند).»
این واژه سه بار در قرآن است: مائده آیه ۴۱

[۸۴] مائده/سوره۵، آیه۴۱.

و ۴۲

[۸۵] مائده/سوره۵، آیه۴۲.

.

۲.۴ – دیگر کاربردها

(وَ یَقُولُونَ‌ سَمِعْنا وَ عَصَیْنا وَ اسْمَعْ‌ غَیْرَ مُسْمَعٍ‌ …)

[۸۶] نساء/سوره۴، آیه۴۶.

(مى‌گویند: شنیدیم و مخالفت کردیم و نیز مى‌گویند: بشنو که هرگز نشنوى!….)

[۸۷] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۸۶.

[۸۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۳۶۴.

[۸۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۴، ص۵۸۰.

[۹۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۸۵.

[۹۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۵، ص۱۷۱.

جمله‌ «اسْمَعْ غَیْرَ مُسْمَعٍ» را بشنو شنوا نباشى. و بشنو گفته‌ات مقبول نیست معنى کرده‌اند چنانکه در مجمع و اقرب گفته است.

[۹۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۸۵.

[۹۳] شرتونی، سعید، اقرب الموارد.

یعنى فهمیدیم ولى فرمان نبردیم. بشنو خدا شنوایت نکند. (نعوذ باللّه).
(لَهُ غَیْبُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ أَبْصِرْ بِهِ وَ أَسْمِعْ‌ ما لَهُمْ مِنْ دُونِهِ مِنْ وَلِیٍّ …)

[۹۴] کهف/سوره۱۸، آیه۲۶.

(غیب آسمان‌ها و زمین تنها از آن اوست. خداوند چه بینا و شنواست! آنها هیچ ولىّ و سرپرستى جز او ندارند….)

[۹۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۹۶.

[۹۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۲۷۶.

[۹۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۳۸۵.

[۹۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۷۱۵.

[۹۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۴۷.

طبرسی و زمخشری گفته‌اند: این دو صیغه براى تعجّب است و به جاى «ما ابصره و ما أَسْمَعَهُ‌» می‌باشد و ذکر تعجب براى تعظیم علم و بصیرت خداوند است.

[۱۰۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۷۱۵.

[۱۰۱] زمخشری، محمود بن عمر، الکشاف، ج۲، ص۷۱۶.

یعنى نهان آسمان‌ها و زمین براى اوست چه بینا و شنواست. همچنین است آیه ۳۸ مریم

[۱۰۲] مریم/سوره۱۹، آیه۳۸.

که گذشت.
(لا یَسَّمَّعُونَ‌ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلى‌ وَ ی