توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اخلّاء ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اخلّاء ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اخلّاء ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

دوست

مقالات مرتبط: خلیل (مفردات‌قرآن)، خلیل (لغات‌قرآن)، خلیل (مفردات‌نهج‌البلاغه).

مقالات مرتبط: دوست (مقالات مرتبط).

رفاقت و برقرار کردن ارتباط عاطفی با دیگران را دوستی گویند. دوست خوب گزیدن و دوستان زیاد گرفتن، مستحب، و در روایات بدان تشویق و ترغیب شده است.

[۱] شیخ حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۱۲،ص۱۶.

فهرست مندرجات

۱ – جایگاه دوستی
۱.۱ – پیام متن
۲ – توصیه اسلام به دوست یابی
۲.۱ – پیام متن
۳ – دوستان خوب
۳.۱ – پیام متن
۴ – دوستان با معرفت
۴.۱ – پیام متن
۵ – آداب دوستی
۵.۱ – خوشرویی
۵.۲ – نرمش و مدارا
۵.۳ – انصاف
۵.۴ – رعایت اعتدال
۵.۵ – پیام متن
۶ – نهی از دوستی
۶.۱ – کوته‌فکران بدکار
۶.۲ – احمق
۶.۳ – بخیل
۶.۴ – افراد بی‌خیال
۶.۵ – پیام متن
۷ – پانویس
۸ – منبع

۱ – جایگاه دوستی

اینکه گفته‌اند: «هزار دوست، کم است و یک دشمن، بسیار»، سخن درستی است؛ زیرا دوستی هم نیاز روحی انسان است، هم ضروت اجتماعی و هم عامل هم بستگی افراد. روح جمع گرای انسان، او را به مهرورزی و دوستی می‌کشاند وهمچنین بهره‌گیری از یاری و ارشاد دوستان در زندگی، میزان تحمل مشکلات و توفیق دست‌یابی وی به اهداف را بیشتر می‌کند و برای او پشتوانه‌ای ارزشمند به شمار می‌آید. این، خود، نوعی هنرمندی است که آدمی بتواند با جاذبه اخلاق و رفتارش، با دیگران بجوشد و صمیمی و همدل شود و دل‌ها را شیفته خود سازد و حلقه‌ای از بهترین دوستان را بر گرد خود پدید آورد. این کار، هم هنرمندی است و هم خردمندی، چنان که امیرالمؤمنین امام علی (علیه‌السّلام) می‌فرماید: «التودد نصف العقل؛

[۲] امام علی (علیه‌السّلام)، نهج البلاغه، ح۱۴۲، ج۱، ص۳۳۸.

دوستی و مهرورزی، نیمی از خرد است».
رابطه‌های خویشاوندی، در کمک‌رسانی و غم‌زدایی و پشت‌گرمی هر فرد، نقش مهمی ایفا می‌کند. با این حال، گاهی دوستان همدل و با صفا، بیش از خویشاوندان به یاری انسان می‌شتابند و تکیه گاه و همدم او می‌شوند. از این رو، حضرت علی (علیه‌السّلام)، مهرورزی و دوستی را نوعی خویشاوندی و پیوند نزدیک و ثمربخش می‌شمارد

[۳] امام علی (علیه‌السّلام)، نهج البلاغه، ح۲۱۱، ج۱، ص۳۴۷.

و نداشتن دوست یا از دست دادن دوست را غربت روح می‌داند و می‌فرماید: «الغریب من لیس له حبیب؛

[۴] امام علی (علیه‌السّلام)، نهج البلاغه، ن۳۱، ج۱، ص۲۷۴.

غریب، کسی است که دوستی ندارد».

۱.۱ – پیام متن

۱. دوست یابی، نیاز روحی و ضرورت اجتماعی است که می‌تواند پشتوانه بزرگی برای آدمی در رویارویی با مشکلات باشد.
۲. چه بسا ثمربخشی دوست در زندگی انسان، از خویشاوند نیز بیشتر باشد.

۲ – توصیه اسلام به دوست یابی

روح انسان، در سایه دوستی و مهرورزی، شکوفا و مصفا می‌شود و از این رهگذر، آدمی طعم شیرین حیات را بهتر می‌چشد و از احساس غربت و تنهایی به در می‌آید. حضرت علی (علیه‌السّلام)، آن را که موفق نشود دوست به دست آورد، آدمی ناتوان معرفی می‌کند و می‌فرماید: «اعجز الناس من عجز عن اکتساب الاخوان، و اعجز منه من ضیع من ظفر به منهم؛

[۵] امام علی (علیه‌السّلام)، نهج البلاغه، ح۱۲، ج۱، ص۳۲۰.

ناتوان‌ترین مردم، کسی است که از به دست آوردن برادران و دوستان ناتوان باشد و ناتوان تر از او کسی است که دوستی را که به دست آورده است، از دست بدهد.»

۱.۱ – پیام متن

۱. شخصیت انسان در سایه دوستی و مهرورزی شکوفا و معنا می‌شود.
۲. اسلام به دوست یابی، تاکید و از انسان بی دوست، به شخصی «ناتوان» تعبیر کرده است.

۳ – دوستان خوب

دوست خوب کیست؟ از برجسته‌ترین ویژگی‌های دوست خوب و واقعی، آن است که با انسان، یکدل و یکرو باشد و هنگام نیاز، او را رها نکند. در گرفتاری به کمکش بشتابد و در غم و شادی و راحت و رنج، با او هم دردی و مشارکت کند. در حدیثی از امام علی (علیه‌السّلام) در این باره نقل است: «لایکون الصدیق صدیقا حتی یحفظ اخاه فی ثلاث: فی نکبته و غیبته و وفاته؛

[۶] امام علی (علیه‌السّلام)، نهج البلاغه، ح۱۳۴، ج۱، ص۳۳۷.

دوست، هرگز دوست نخواهد بود، مگر آنکه در سه موقعیت، دوستش را نگهبان و پاسدار باشد: یک: در رنج و گرفتاری به کمکش بشتابد؛ دو: آبروی او را در غیاب او حفظ کند و سه: پس از وفاتش، با یادکرد او و استغفار برایش، به او نیکی کند.»
دوست خوب، با ادعا و شعار شناخته نمی‌شود و باید در فراز و نشیب‌های زندگی که جوهره اشخاص در آنها نمود می‌یابد، دوست واقعی را شناخت. از این رو، اساس انتخاب دوستان شایسته باید معیارهای اخلاقی و انسانی باشد و به هر کسی نباید اعتماد کرد. امیرمؤمنان علی (علیه‌السّلام) می‌فرماید: «الطمانینه الی کل احد قبل الاختبار عجز؛

[۷] امام علی (علیه‌السّلام)، نهج البلاغه، ح۳۸۴، ج۱، ص۳۷۵.

اطمینان و اعتماد کردن به هر کس، پیش از آزمودن،نشانه ناتوانی است». باز از این امام بزرگوار روایت می‌شود: «حسد الصدیق من سقم الموده؛

[۸] امام علی (علیه‌السّلام)، نهج البلاغه، ح۲۱۸، ج۱، ص۳۴۸.

حسدورزی دوست، از ناسالم بودن دوستی است». به هرحال، دوست گزینی پیش از آزمون و شناخت، امری ناسنجیده و مایه پشیمانی است.

۱.۱ – پیام متن

۱. یکرنگی، فریادرسی و حافظ آبرو بودن، از ویژگی‌های یک دوست خوب و شایسته به شمار می‌آید.
۲. قبل از انتخاب شخص برای دوستی باید وی را آزمود.

۴ – دوستان با معرفت

انسان باشعور و آگاه، اگر به شناختی خوب از دوستش برسد و به او اعتماد کند، دیگر به سخن چینی و بدگویی دیگران از او توجهی نمی‌کند و دل خویش را چرکین نمی‌سازد. البته اگر شناخت کاملی از کسی نداریم، باید در سخنان و توصیف‌هایی که درباره او گفته می‌شود، تامل و دقت کنیم، ولی اگر فردی را به نیکی و تعهد و پاکی شناختیم، به راحتی نباید به حرف‌های دیگران درباره او گوش تایید بسپاریم. علی (علیه‌السّلام) در کلامی گهربار می‌فرماید: «من عرف من اخیه وثیقه دین و سداد طریق، فلایسمعن فیه اقاویل الرجال؛

[۹] امام علی (علیه‌السّلام)، نهج البلاغه، خ۱۴۱، ج۱، ص۱۳۰.

کسی که از برادر دینی‌اش، دین داری و درستی را بشناسد، پس دیگر به سخنان این و آ