فایل کامل و عالی پاورپوینت رنگ در معماری اسلامی

توجه : این پروژه فقط به صورت فایل AutoCAD (اتوکد) ارائه میگردد

 فایل کامل و عالی پاورپوینت رنگ در معماری اسلامی دارای ۱ فایل می باشد و دارای تنظیمات کامل در AutoCAD می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل AutoCAD (اتو کد) فایل کامل و عالی پاورپوینت رنگ در معماری اسلامی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

رنگ وسیله انتقال اطلاعات در هنر است. رنگ ها عامل حفظ اهمیت موضوع هستند و آن را در بالاترین سطح بیان می کردند. استفاده خلاقانه از رنگ ها یکی از ویژگی های هنر انتزاعی اسلامی است. می دانیم که استفاده از رنگ ها تأثیر روانی بر افراد می گذارد، بنابراین رنگ ها برای دین به عنوان وسیله ای برای انتقال عقاید خود به عنوان هنر بسیار مهم هستند.

به طور کلی، تصور نقاشی بدون رنگ غیرممکن است. رنگ ها به هنرمند این امکان را می دهند که لذت احساسی و زیبایی شناختی زیادی را به بیننده ارائه دهد. کاندینسکی، یکی از بنیانگذاران هنر انتزاعی، تأثیر رنگ را به دو نوع تقسیم کرده است:
§ فیزیکی

§ اثر ذهنی

 
به نظر کاندینسکی، رنگ در ابتدا از نظر فیزیکی احساس می شود، اما یک احساس کوتاه مدت و سطحی است (کاراهان، ۱۳۸۰، ص ۷۳). مرحله دوم تاثیر رنگ این است که اثر فیزیکی راه را برای روح انسان هموار می کند. کاندینسکی این رابطه بین رنگ و حال و هوا را با موسیقی اینگونه مقایسه می کند:

“رنگ ها کلید هستند، چشم ها چکشی هستند که به آنها ضربه می زند و روح ساز موسیقی زهی است. و هنرمند دست زدن به کلیدها، ارتعاشات روح را ایجاد می کند» (کاراهان، ۱۳۸۰، ص۷۳). بنابراین، جهان معنوی از طریق هنر انتزاعی شکلی به خود می گیرد و نور به بیرون می رود. و این شکل به تخیل، نگاه و اندیشه هنرمند بستگی دارد.

به نظر کاندینسکی، رنگ در ابتدا از نظر فیزیکی احساس می شود، اما یک احساس کوتاه مدت و سطحی است (کاراهان، ۱۳۸۰، ص ۷۳). مرحله دوم تاثیر رنگ این است که اثر فیزیکی راه را برای روح انسان هموار می کند. کاندینسکی این رابطه بین رنگ و حال و هوا را با موسیقی اینگونه مقایسه می کند:

“رنگ ها کلید هستند، چشم ها چکشی هستند که به آنها ضربه می زند و روح ساز موسیقی زهی است. و هنرمند دست زدن به کلیدها، ارتعاشات روح را ایجاد می کند» (کاراهان، ۱۳۸۰، ص۷۳). بنابراین، جهان معنوی از طریق هنر انتزاعی شکلی به خود می گیرد و نور به بیرون می رود. و این شکل به تخیل، نگاه و اندیشه هنرمند بستگی دارد.

هنر در اندیشه اسلامی

معروف است که هنر انتزاعی اسلامی مبتنی بر نمادگرایی است و از این حیث رنگ‌هایی که ماهیت نمادین دارند برای هنر اسلامی مهم است. اما در هنر اسلامی حتی می توان از یک یا چند رنگ استفاده کرد، اما تعداد رنگ ها زیاد نیست. بنابراین یکی از ابداعاتی که هنرمندان در هنر اسلامی تحمیل کرده اند، محدودیت رنگ هاست.

یک هنرمند مسلمان در خلقت خود از تقلید حقیقت مطلق اجتناب می کند و توجه را به هنر انتزاعی که شامل برداشت های ذهنی اوست، معطوف می کند. و برای این منظور هنرمند سعی می کند از رنگ های متفاوت و متضاد که آرامش و آسایش را از روح انسان سلب می کند استفاده نکند. در عین حال رنگهای متفاوت از رنگهای طبیعت را برای بیرون رفتن از عالم مادی و اتحاد با عالم معنوی به کار می برد و از معانی این رنگها استفاده می کند.

برای هنر اسلامی، رنگ طلایی آسمان، رنگ‌های ارغوانی، زرد و قرمز درختان، ساقه‌ها و شاخه‌ها، رنگ نقره‌ای آب و کانال‌های آب و شکل مشخص و رنگ‌های سفید، زرد، قرمز و ارغوانی مشخص است. کوه ها و غیره (کاشفی، ۱۳۶۴، ص۳۰). دلیل آن را باید در اندیشه های اسلام جستجو کرد. زیرا بر اساس ایده اصلی اسلام فقط خداوند حق توصیف جهان واقعی و رنگهای آن را دارد. در اندیشه اسلامی تقلید از خداوند توسط هنرمند مسلمان به منزله برابری خود با خدا تلقی شده و در اسلام گناه بزرگی است. بدین ترتیب هنرمند مسلمان با استفاده از رنگها و منظر نه تنها در مضامین دینی، بلکه در مضامین سکولار مطابق با این اندیشه، سعی در بیان اندیشه توحید هنر اسلامی، یعنی به تصویر کشیدن زیبایی خداوند دارد.

از سوابق قرآن به خوبی مشخص می شود که رنگ ها در اسلام از اهمیت بالایی برخوردارند و مفهوم رنگ در اسلام جایگاه ویژه ای دارد. کلمه «سیبگا» که برای اولین بار در سوره بقره به معنای رنگی است که در قرآن به کار رفته است. استفاده از کلمه «صبغه» در کنار بسم الله، یعنی استفاده از کلمه «صبغت الله» در قرآن حقیقت بسیار جالبی است. بنابراین محقق ترکی A. Yldrm می نویسد: “این کلمه (یعنی صبغت الله) نشان می دهد که فقط خدا رنگ واقعی را به موجودات می دهد” (Yldrm, n.d., p.4).

در قرآن آمده است: «ما از رنگ (دین) خدا پذیرفتیم، چه کسی رنگ بهتری دارد، ما فقط او را می پرستیم» (قرآن، ۱۳۷۰، ص۲۰). در فلسفه هنر اسلامی رویکرد خاصی به رابطه نور و رنگ وجود دارد. این دیدگاه در یکی از مثنوی‌های مولانا جلال‌الدین مولوی چنین بیان شده است: «نور رنگ‌ها را ندیدی چون عقلت را در آن رنگ از دست داده‌ای. بعد از اینکه رنگها در شب ناپدید شدند و فهمیدی که آنها را از نوری که روی اشیا فرو می ریزد دیده ای. (Ta, 2012, p.123). فیلسوف در این نیم‌تصاویر جوهره رنگ را در اندیشه اسلامی تبیین کرده است.

رنگ همیشه با نور در طبیعت همراه است. هر موج نور دارای سایه‌های رنگی خاصی است و رنگ‌های این امواج نور هنگامی که بر روی اجسام می‌افتند به وضوح دیده می‌شوند. علیرغم اینکه پرتوهای خورشیدی که بر زمین می‌تابد، نور سفید است، در اثر تفاوت در سطوح بیرونی اشیاء، رنگ‌های متعدد نور هنگامی که بر روی اجسام می‌تابد مشاهده می‌شود. رنگ جسمی که می بینیم رنگ نور بازتاب شده است. به عبارت دیگر، نور بی رنگ و انتزاعی با رنگ مجسم می شود (زمانی، ۱۳۸۴، ص۳۸۰). بنابراین مولانا رنگ را در نتیجه بررسی می کند
و…..