پاورپوینت کامل بررسی هنر و نقد در لبه مدرنیته ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بررسی هنر و نقد در لبه مدرنیته ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بررسی هنر و نقد در لبه مدرنیته ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بررسی هنر و نقد در لبه مدرنیته ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل بررسی هنر و نقد در لبه مدرنیته ۳۹ اسلاید در PowerPoint

هابرماس، هنگام بررسی ساخت حوزه عمومی، تری ایگلتون در کتاب نقد ادبی خود، و مورخان فرهنگی مانند راجر چارتیه، تاریخ شروع به ساماندهی نقد مدرن را به حدود ۲۵۰ سال پیش، یعنی دهه ۱۷۵۰ می دانند. محیط‌هایی که نقد مطرح می‌شد، محیط‌هایی بود که افراد گروه‌های مختلف اجتماعی دور هم جمع می‌شدند تا ادبیات بخوانند، بحث کنند و در عین حال نظرات خود را در مورد مسائل فلسفی و سیاسی بیان کنند و با همه این‌ها عملاً مخالفت با رژیم‌های سلطنتی انجام دادند. از زمان در این محیط ها که هابرماس آن را حوزه سیاسی و عمومی می نامد، سیاست، ادبیات و نقد در هم تنیده شده اند. کلمه public  که در زبان فرانسوی با “public” مطابقت دارد  به معنای خواننده، شنونده و مخاطب نیز می باشد. اگر به شرکت کنندگان در این محیط ها نگاه کنیم، برخی از آنها بزرگوار هستند; اعضای اشراف که با ظهور بورژوازی به تدریج در حال ناکارآمدی هستند. علاوه بر آنها، بورژواها، روشنفکران، صنعتگران، خبره های هنر و ادبیات، اپوزیسیون تازه ظهور کرده اند. این تیپ ها برای اولین بار به عنوان افراد برابر گرد هم می آیند. و شروع به بیان نظرات خود در مورد مسائلی می کنند که قرن ها تحت اراده کاخ و کلیسا بوده است. این به خودی خود یک نگرش انتقادی و سیاسی است. از آنجا که تقسیم کار جامعه جدید به اندازه کافی بالغ نیست، نقد، هنر و سیاست هنوز در مناطق تخصصی و جداگانه سازماندهی نشده است. آنها هنوز استقلال نسبی را که بعداً، عمدتاً در قرن نوزدهم، از یکدیگر ایجاد خواهند کرد، تعریف نکرده اند. به همین دلیل، تفکیک این فعالیت هایی که فضای عمومی را از ابتدا مشخص می کنند، تقریبا غیرممکن است. این انباشت انتقادی منجر به فشار انتشار فوق العاده شدید می شود. به عنوان مثال، تنها در ۳۰ سال بین ۱۷۲۰ و ۱۷۵۰، ۲۰۸ مجله جدید در فرانسه منتشر شد.  

به گفته هابرماس، در میان محل برگزاری این گروه های انتقادی، کافه ها مکان های پیشرو در لندن و سالن ها در پاریس هستند. در اوایل دهه ۱۷۰۰، ۳۰۰۰ کافه در لندن وجود داشت که مملو از افراد معمولی بودند. در آن زمان جمعیت لندن حدود ۱۰۰ هزار نفر بود. تا سال ۱۸۰۰ به یک میلیون نفر خواهد رسید. بنابراین ۳۰۰۰ کافه عدد بسیار بزرگی است. پاریس هم از کافه های فراوانش عقب نیست. و محل زندگی فکری، ادبی و سیاسی پاریس قرن نوزدهم و قلب آن روح شورشی و انقلابی خاص این دوره واقعاً کافه ها، رستوران ها، بارها و غیره است. اینها همچنین فضاهایی هستند که مدرنیسم زیباشناختی در آن سازماندهی شد. چند مثال می زنم.

با شروع از آب های انقلاب ۱۸۴۸، یکی از کافه های ثبت شده در تاریخ آن دوره در پاریس،  کافه موموس است . مشهورترین کافه موموس هنری مورگر است. هنری مورگر  نویسنده صحنه هایی از زندگی بوهمی  است . اما   شهرت واقعی خود را با سرودن اپرای پوچینی La Bohème با الهام از این کتاب به دست آورد. شخصیت های کتاب مورگر دوستان او از این کافه هستند. مثلاً نادار، پدر عکاسی. خدایان مدرنیست بودلر و کوربه نیز از مشتریان ثابت این کافه هستند. نروال با آنهاست. همانطور که می دانید نروال پدر سوررئالیست هاست. و او یک مرگ غم انگیز دارد. پس از خروج از میخانه در یک شب بسیار سرد، خود را از چراغ خیابان حلق آویز می کند. دوست بزرگ بودلر. البته او ناراحت می شود. اما چیزی که او را واقعاً ناراحت می کند نحوه خودکشی نروال است. او نمی تواند مناسب باشد که این دوست ظریف خود را با پارچه ای کثیف از چراغ خیابان آویزان کند. وگرنه مرگ برای بودلر بی نظیر است.و….