فایل ورد کامل مبانی نظری و پیشینه پژوهش خودپنداره ۳۰ صفحه در word

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل مبانی نظری و پیشینه پژوهش خودپنداره ۳۰ صفحه در word دارای ۳۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل مبانی نظری و پیشینه پژوهش خودپنداره ۳۰ صفحه در word  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل مبانی نظری و پیشینه پژوهش خودپنداره ۳۰ صفحه در word،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل مبانی نظری و پیشینه پژوهش خودپنداره ۳۰ صفحه در word :

دانلود ورد با موضوع مبانی نظری و پیشینه پژوهش (فصل دو) خودپنداره دارای ۲۷ صفحه و با فرمت .docx و قابل ویرایش و آماده برای ارائه ، چاپ ، تحقیق و کنفرانس می باشد.

تعداد صفحه : ۲۷ صفحه
فرمت فایل: ورد .docx و قابل ویرایش
آماده برای : ارائه ، چاپ ، تحقیق و کنفرانس

قسمتی از متن نمونه:

۲-۳ خود پنداره

خود : مفهوم خود ۱و مطالعه آن در طول تاریخ بشری همواره مورد توجه بوده است و فیلسوفان و متفکران دربار آن بسیار اندیشیده و نگاشته اند. اغلب محققان معتقدند مطالعه خود با نوشته های فیلسوف و روان شناس ویلیام جمیز۲ (۱۹۴۸-۱۸۹۰) آغاز شد. جیمز (۱۸۹۲) خود را به دو نوع فاعلی و مفهولی تقسیم کرد (دورنر، ۲۰۰۶).

خود فاعلی دائماً تجارب حاصل از ارتباط با مردم، اشیاء وقایع را به نحوی کاملاً ذهنی سازمان داده و تغییر می نماید، خود مفهولی مجموع آن چیزهایی است که شخصی می تواند آن را مال خود بنامد. به عنوان مثال در عبارتی نظیر من در بار خودم فکر می کنم، من به عنوان متفکر معنی فاعل اشاره می کند در حالی که خودم به خود به عنوان موضوع تفکر اشاره دارد. (راجرز، ۱۳۶۹). ویلیام جمیز (۱۸۹۰) معتقد بود هر تجربه ای که متضمن اشاره به خود باشد، ، احساس فرد نسبت به بهزیستی و خود ارضامندی را تحت تأثیر قرار می دهد (مجازی دلفارد، ۱۳۶۸). چارلز۱ (۱۹۷۶) معتقد است خود طی پنج ماه اول زندگی پدید می آید و پس از آن به سرعت رشد می کند. ولی خود را مجموعه صفاتی می داند که فرد را منحصر به فرد می سازد، در واقع خود، مرکز وجود هر فرد۲ محسوب می شود. (چوکو۳، ۲۰۰۴).

خود مرکزی است که فرد به وسیل آن از ابعاد مختلف انسانی خود آگاه می شود. نقش هایی که فرد بازی می کند ممکن است به طور همزمان مواردی را از قبل خود به عنوان یادگیرنده، خود به عنوان فرزند، خود به عنوان ورزشکار، خود به عنوان دوست، به عنوان فرد مذهبی شامل می گردد.خود چند بعدی است و می توان گفت این جنب آن برای شکل گیری خود پنداره مهم است. (رات و جاکوبز۱ به نقل از چوکو، ۲۰۰۴).

۲-۳-۱ تعاریف خود پنداره

در ادبیات تحقیق خودپنداره برخی اوقات به طرحوار خود۱، بازنمایی خود۲، تصویرخود۳، ادراک خود۴، تعریف شده است. خود پنداره مفهومی روان شناختی است که احساسها، ارزیابی ها، نگرش ها و نیز مقوله های توصیفی ما از خودمان را در بر می گیرد. خودپنداره در بیرون، ویژگیهای شخصیتی و رفتاری و در درون چگونگی احساس ما را در بار خودمان و جهان اطرافمان نشان می دهد (کیامنش و پور اصغر، ۱۳۸۵).

برن۱ (۱۹۸۴) خودپنداره را نگرشها و احساسات و دانش فرد در مورد توانایی ها، مهارت ها، ظاهر و پذیرش اجتماعی خود می داند، این تعریف ابعاد مختلف شناختی، ادارکی و عاطفی را در مورد خود پنداره مورد توجه قرار می دهد. به اعتقاد چارلز (۱۹۷۶) خودپنداره شامل اسنادهای بدنی، رفتارها، باورها، ارزش ها، علایق و استعدادها می شود و در کل هر چیزی را که در باره ی ماست و ما در باره ی خودمان باور داریم در بر می گیرد (نصیری، ۱۳۷۷).

خودپنداره یک مجموعه سازگارانه۱ از باورها در مورد خود است که برای معرفی خود به فرد و دیگران به کار می رود و صفات شخصیتی، ارزش ها، احساسات اخلاقی ، آرزوها و تعهداتی که برای خود قابل تصور است را شامل می شود. خود پنداره به فرد اجازه می دهد در بافتهای اجتماعی گوناگون اسنادهای خودکار بکار ببرد و دامنه ای از بازنمایی های رفتاری و کلامی خود را که برای تعاملات اجتماعی گریز ناپذیر هستند را مورد استفاده قرار دهد. (چاپلینگ۲، ۲۰۰۰ به نقل ازنادری، ۱۳۹۲)

روان شناسان اجتماعی که در حوز شناخت اجتماعی مطالعه می کنند به سازمان و وجوه مختلف خود پنداره توجه خوبی داشته اند، آنان خود پنداره را به عنوان نوعی طرحوار شناختی که یک نوع سازماندهی شناختی است می دانند که از تجارب گذشته فرد ناشی می شود و در طی آن به پردازش اطلاعات موجود راجع به خودش می پردازد (مارکوس۱، ۱۹۹۷ به نقل از سلیمی، ۱۳۸۹)؛ به عبارت دیگر بعد از اینکه، به یک برداشت یا نگرش کلی رسیدیم این برداشت و نگرش ما به عنوان یک نوع صافی عمل می کند که به ما کمک می کند تا به دریافت و پردازش اطلاعات جدیدی راجع به خودمان بپردازیم. طرحوار خود۲ یکی از مؤلفه های اصلی خود پنداره است که به عنوان کلیتی شخصی، اطلاعات و تجربیات بعدی در درون آنها روان سازی می شوند و خودپندار پیچیده تری را تشکیل می دهند (پورحسین، ۱۳۸۳).

خود پنداره شامل کلیه باورها، فرضیه ها، تصورات و عقایدی است که فرد نسبت به خودش دارد این فرضیه ها، باورها و تصورات فرد راجع به خودش در فرآیند به نام تصور از خود سازمان دهی می گردد و منظور از آن تصویری است که فرد از وجود خودش در ذهن دارد، این تصویر نشان دهند رویکرد فرد به آنچه که دوست دارد باشد است و از آن برای توصیف خود برای خودش و دیگران استفاده می نماید. راجرز (۱۹۰۲) خود پنداره را مجموع منظمی از ویژگی ها می داند که فرد آن را جزئی از خودش تلقی می کند، او بر این باور است که هنگامی که ما با افراد پیرامون خود، والدین، دوستان و معلمان در تعامل می باشیم شروع به ایجاد خود پنداره می کنیم و این خود پنداره غالباً بر پایه ارزشیابی های دیگران از ما شکل می گیرد. (فراهانی، ۱۳۷۸). خود پندار، دلالت بر مجموعه ای منظم از نگرش ها و تصورات فرد در باره ی خودش دارد. (لوپز۱ و همکاران، ۲۰۰۱) که به فرد انسجام بخشیده و به ارزیابی وی از خودش کمک می کند (دیسپون۲، ۲۰۰۳). علیرغم اینکه در گذشته، خودپنداره به عنوان یک ساختار تک بعدی تلقی گردیده لیکن بررسی های اخیر نشان می دهد که این مفهوم دارای ساختاری چند بعدی بوده و اجزایی مستقل دارد (لوپز و کارمن۳، ۲۰۰۲).