پاورپوینت کامل قاعده تسامح ۲۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قاعده تسامح ۲۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قاعده تسامح ۲۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل قاعده تسامح ۲۱ اسلاید در PowerPoint :

۱
مفهوم‌شناسی۲
جایگاه۲.۱
نزد اهل سنت۳
ادله۴
ماهیت۵
گستره شمول قاعده۶
ملاک اجرای قاعده۷
مخالفان۸
پانویس۹
یادداشت۱۰
منابع۱۱
پیوند به بیرون

از ویکی شیعه

(تغییرمسیر از قاعده تسامح)

این مقاله درباره قاعده من بلغ است. برای آشنایی با حدیثی با همین نام حدیث من بلغ را ببینید.

تَسامُح در ادلّه سنن قاعده‌ای فقهی و اصولی به معنای آسان‌گیری نسبت به مستندات احکام مستحب است. فقها بر اساس این قاعده، در ادله و مستندات احکام مستحب سخت‎گیری نمی‌کنند و شرایط احراز حجیت خبر واحد را ضروری نمی‌دانند. قاعده تسامح ادله سنن، انجام دادن عملی است که احتمال مطلوبیت آن وجود دارد و حتی به امید دریافت ثواب می‌توان آن را انجام داد.

دلیل این قاعده، برخی روایات است که به اخبار «مَن بَلَغ» مشهورند. در گستره این قاعده و شمول آن نسبت به مکروهات و داستان‌ها، اختلافاتی وجود دارد. برخی نیز با این قاعده به مخالفت برخاسته‌اند و آن را موجب تحریف دین می‌دانند.

مفهوم‌شناسی

منظور از تسامح، آسان‌گیری در پذیرش روایت و مراد از سنن احکام مستحبی است که گاه آن را به مکروهات و نیز به آداب و دستورات اخلاقی تعمیم می‌دهند.

ادله سنن، معمولاً راجع به اخبار آحاد است و قاعده تسامح، وابسته این است که اصل حجیت خبر واحد پذیرفته باشد.[۱] خبر فاقدِ شرایط حجیت، خبر ضعیف نامیده می‌شود و نمی‌تواند حکم شرعی را اثبات کند، اگر محتوای آن، وعده پاداشی در قبال انجام یک عمل باشد، این محتوا پذیرفته می‌شود.

برپایه این قاعده، در استنباط حکم استحباب، آن‌چنان که در وجوب و حرمت معمول است، لازم نیست شرایط حجیت خبر واحد وجود داشته باشد.

جایگاه

علمای متقدم امامیه از قاعده تسامح یاد نکرده‌اند، هرچند برخی علمای متاخر، استناد قدما به روایات ضعیف در اثبات ادعیه، زیارات و نمازهای مستحب را قرینه‌ای بر پذیرش این قاعده نزد قدما دانسته‌اند،[۲] اما از گفته ابن بابویه برمی‌آید که حتی این عالم حدیث‌گرا، حدیث ضعیف را برای اثبات استحباب، معتبر نمی‌شناخته است.[۳]

از متأخرین، شهید اول[۴] و ابن‌فهد حلی[۵] به این قاعده اشاره کرده‌اند و پس از آن، برخی عالمان به صورت تک‌نگاری‌‎هایی به آن پرداخته‌اند.[۶]

به طور معمول تنبیهات اصل برائت در کتب اصولی و نیز کتب قواعد فقه، جایگاه بحث از این قاعده است. در منابع فقهی امامیه، برخی از احکام مستحب را با این قاعده اثبات می‌کنند.[۷]

نزد اهل سنت

در منابع اهل سنت بحث مجزایی با عنوان تسامح در ادله سنن به چشم نمی‌خورد، ولی حجیت خبر ضعیف در بخش‌های مختلف را بررسی می‌کنند. پذیرش خبر ضعیف در باب فضائل، به کسانی چون احمد بن حنبل و عبدالرحمان بن مهدی، نسبت داده شده است.[۸]

ادله

موافقان قاعده تسامح، دلیل آن را گاه اجماع یا حسن احتیاط ذکر می‌کنند،[۹] اما مهم‌ترین دلیلی که مورد تکیه عموم موافقان قاعده است، همان اخباری است که به «اخبار من بلغ» معروف‌اند و بر آن‌ها ادعای تواتر شده است.[۱۰] مضمون این اخبار آن است که اگر کسی شنیده باشد که انجام یک عمل، پاداشی را در پی دارد و او به امید رسیدن به آن ثواب، اقدام به عمل نماید، خدا