پاورپوینت کامل تحریک طالبان ۷۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تحریک طالبان ۷۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تحریک طالبان ۷۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل تحریک طالبان ۷۰ اسلاید در PowerPoint :

۱
پیدایش۱.۱
گروه‌های بنیادگرا۱.۲
فرهنگ قبیله‌ای۱.۳
افکار عمومی۱.۴
دولت پاکستان۱.۵
سکوت اولیه سازمان‌ملل و امریکا۱.۶
دولت عربستان۲
مبانی فکری۲.۱
الگوی سلفی۲.۲
نظام خلافت۲.۳
برتری قومی۳
اهداف۳.۱
احیای الگوی زندگی سلفی۳.۲
تشکیل نظام خلافت۳.۳
حفظ برتری سیاسی قومی۴
حکومت۴.۱
مهر ۱۳۷۵ تا دی ۱۳۸۰۴.۲
شهریور ۱۴۰۰ش۵
رهبران۶
رفتار با شیعیان۶.۱
تعامل حکومت اول طالبان با شیعیان۶.۲
تعامل حکومت جدید طالبان با شیعیان۷
طالبان و غربی‌ها۸
طالبان و دیگر گروه‌های تندرو۹
بازگشت به قدرت۱۰
پانویس۱۱
یادداشت۱۲
منابع

از ویکی شیعه

(تغییرمسیر از تحریک طالبان)

پرچم طالبان

اطلاعات کلیمؤسس

دولت پاکستان و گروه‌های بنیادگرا

سال تأسیس

۱۳۷۳ش/۱۹۹۴م

گرایش

حنفی، دیوبندی، سلفیه

گستره جغرافیایی

افغانستان

شهرهای مهم

قندهار(افغانستان)

فعالیت‌های مهم

تصرف کابل و تشکیل حکومت (۱۳۷۵ش/۱۹۹۶م) و (مرداد ۱۴۰۰ش/آگوست ۲۰۲۱م)

حوادث مهم

سقوط حکومت (۱۳۸۰ش/۲۰۰۱م)

حکومت‌ها

(مهر ۱۳۷۵ش ـ آبان ۱۳۸۰ش/اکتبر۱۹۹۶م ـ نوامبر۲۰۰۱م)، (از مرداد/اسد ۱۴۰۰ش)

نام‌های دیگر

امارت اسلامی افغانستان، تحریک اسلامی افغانستان

اطلاعات دینیاز شاخه‌های

حرکت انقلاب به رهبری مولوی محمدنبی محمدی و حزب اسلامی یونس خالص

باورها

زندگی سَلَفی، نظام خلافت، برتری قوم پشتون

شاخه‌ها

شبکه حقانی، جناح قندهاری

وضعیت کنونیوضعیت

غیرقانونی و در لیست سیاه سازمان ملل

طالبان گروه مسلح سلفی قوم پشتون در افغانستان است که برای برپایی امارت اسلامی تلاش می‌کند. اندیشه و رفتار طالبان بر تفسیر سنتی و بدون نرمش از شریعت اسلام (دیوبندی، سلفی)، اعتقاد به نظام خلافت و مقررات سخت‌گیرانه قبیله‌ای پشتون استوار است. این گروه در ۲۴ مرداد/اسد ۱۴۰۰ش پس از توافق با دولت امریکا و خروج نیروهای این کشور از افغانستان، توانست با کمترین درگیری، دوباره بر این کشور تسلط یابد.

در زمان حکومت اول این گروه بین سال‌های ۱۳۷۵ش/۱۹۹۶م تا ۱۳۸۰ش/۲۰۰۱م، شیعیان افغانستان محدودیت، فشار و سرکوب شدیدی را تجربه کردند. همچنین گزارش‌ شده است که پس از بازگشت طالبان به قدرت، تدریس فقه جعفری در دانشگاه‌ها ممنوع و شیعیان مجبور شده اند که در روزهای عید فطر ۱۴۴۴ق همزمان با اهل سنت افطار و برگزاری نماز عید شیعیان در غزنی با مشکل مواجه شده است.

طالبان در تابستان ۱۳۷۳ش/۱۹۹۶م توسط دولت پاکستان و گروه‌های بنیادگرای سنی و حمایت عربستان، به رهبری ملایان و طالب‌های پشتون در مدارس مناطق مرزی پاکستان در شهرهای پیشاور و کویته بوجود آمد. طالبان در ۱۳۷۵ش/۱۹۹۸م با تصرف کابل و بیرون راندن سران دولت اسلامی مجاهدان افغان، از طرف پاکستان، عربستان و امارات متحده عربی به رسمیت شناخته شد و القاعده و گروه‌های بنیادگرای آسیای میانه اجازه فعالیت در افغانستان را پیدا کردند. با حمله القاعده در ۲۰ شهریور ۱۳۸۰ش/۲۰سپتامبر ۲۰۰۱م به نیویورک و عدم همکاری طالبان در دستگیری اسامه بن لادن، رهبر القاعده، دولت امریکا به مراکز طالبان حمله کرده، حکومت آن را سرنگون ساخت و نیروهای خود را در آنجا مستقر ساخت.

پیدایش

اعضای ارشد طالبان در دولت امارت اسلامی افغانستان

ظهور طالبان (۱۳۷۳ش/۱۹۹۴م در کویته پاکستان)، از ترکیب و تناسب عوامل داخلی و خارجی بود که موارد اصلی و برجسته به شرح زیر است:

گروه‌های بنیادگرا

در ایالات و مناطق مرزی پاکستان بخصوص در پیشاور و کویته، از دهه چهل خورشیدی به این سو، احزاب سنی مانند جمعیت علمای اسلام، جماعت اسلامی و اهل حدیث، مدارس علمیه ایجاد کردند. در این مدارس فقط برخی متون مذهبی با تفسیر و دیدگاه مکتب دیوبندی (هند) تدریس می‌شود که دیدگاه‌ها و فعالیت‌های مشترک با سلفیه و وهابیت دارد.[۱] پس از ورود مهاجرین افغانستانی به این مناطق، تعداد قابل توجهی از جوانان، جذب این مراکز شدند و نیز، بر تعداد این مدارس افزوده گشت.[۲]

در این مراکز بارها گفته می‌شد که مجاهدین و شیعیان، فاسد و خارج از دین هستند و خارجی‌ها نیز نیروهای شیطانی معرفی می‌شدند. سپس با تحریک و تشویق طلبه‌ها به جهاد و وظیفه دینی آنان برای پاکسازی افغانستان و یادآوری تعصب قومی، آنان را مسلح و سازمان‌دهی کرده و به افغانستان گسیل داشتند. [۳]

فرهنگ قبیله‌ای

بیشتر افراد طالبان از قوم پشتون هستند. این افراد در فضای قبیله‌ای، روستایی یا اردوگاهی همراه با فقر و بی‌سوادی تربیت شده بودند.[۴] البته پس از تسلط طالبان بر کابل، به‌تدریج، افراد غیر پشتون یا غیر بنیادگرا نیز به این گروه پیوستند: سنی‌های بنیادگرای تاجیک و ازبک (بدخشان و مناطق شمال افغانستان)، مجاهدین عرب، چچن و ازبکستانی، و نیز پشتون‌هایی که در دولت‌های کمونیستی افغانستان همکاری و تجربه داشتند.[۵]

افکار عمومی

سران و فرماندهان گروه‌های مجاهدین پس از سقوط دولت نجیب‌الله (بهار۱۳۷۱ش/۱۹۹۲م)، تلاش کردند کابل و سلاح‌های سنگین آن را به‌دست آورند و اختلافات آنان به درگیری‌های شدید، تلفات سنگین و ویران شدن کابل و شهرهای بزرگ انجامید. رونق اقتصادی، ثبات اجتماعی و امنیت همگانی در دوره دولت مجاهدین از بین رفت. به‌گفته ظاهر طنین، نویسنده کتاب «افغانستان در قرن بیستم» فساد، زورگویی و اعمال خلاف قانون، رواج بیشتر یافت.[۶] افکار عمومی برای توقف و جبران نابسامانی‌های عملکرد مجاهدین، به اعتراض برخاست. ناشناخته بودن اولیه طالبان باعث شد که تصور عمومی بر متفاوت بودن و بهتر بودن این گروه شکل گیرد.[۷]

دولت پاکستان

ورود نیروهای شوروی سابق به افغانستان (زمستان ۱۳۵۸ش/۱۹۸۰م)، شکل‌گیری نیروهای مجاهد و ارتباط زمینی آنان با شهرهای مرزی پاکستان، باعث شد با حمایت رییس وقت دولت پاکستان (ضیاءالحق)، کمک‌های امریکا، انگلیس و عربستان و امارات، احزاب متعدد جهادی در آنجا شکل گیرد. سران احزاب از ملایان فعال، و سربازان از جوانان مهاجر یا مقیم افغانستان تشکیل شده بود.[۸] [یادداشت ۱] پس از مدتی رییس وقت دولت پاکستان (خانم بی‌نظیر بوتو) و حکومت عربستان به سمت تشکیل گروه جدید با زمینه کنترل، نظارت و وفاداری بیشتر رفت.[۹]

سکوت اولیه سازمان‌ملل و امریکا

پس از خروج نیروهای شوروی سابق از افغانستان در زمستان ۱۳۶۷ش/۱۹۸۹م، مجاهدین با عدم قبول طرح صلح سازمان ملل، نتوانستند توافق همگانی در کابل برای ایجاد دولت بدست آورند. در این شرایط پاکستان و احزاب اسلام‌گرای آن، طرح تشکیل گروه جدیدی را فراهم کردند که گفته شد با تایید ضمنی و استقبال بعدی امریکا روبرو گشت.[۱۰]

دولت عربستان

وحید مژده، نویسنده کتابی درباره طالبان، حمایت و کمک عربستان را به مجاهدین و طالبان دارای دو علت اصلی می‌دانست: نخست، گسترش نفوذ در میان کشورهای اسلامی با هدف مطرح کردن خود به‌عنوان قدرت اصلی اسلامی، و دوم، کاهش نفوذ ایران. هم‌چنین توجه و فعالیت نیروهای بنیادگرای عربستان، امارات متحده و کشورهای عربی دیگر، از انتقاد، مخالفت و تهدید سران این کشورها به فرصت جهاد در افغانستان منحرف شد. [۱۱]

مبانی فکری

الگوی سلفی

مبانی اندیشه ملایان طالب، ناشی از مکتب دیوبندی هند و سلفیه است. آنان دوره‌های آغازین و میانی اسلام را دوران طلایی، و دور از هرگونه خطا و نقد می‌دانند. به نظر آنان این دوره نزدیک‌ترین و شبیه‌ترین مشخصات زندگی اسلامی را به سیره و سنت حضرت محمد(ص) داشته، و باید نظام زندگی اکنون مسلمانان نیز به آن دوره برگردد.[۱۲][یادداشت ۲]

نظام خلافت

مهم‌ترین اصل در اندیشه سیاسی دیوبندی و طالبان، زنده کردن خلافت در نظام سیاسی اسلام است. طالبان، اسلامی ماندن جامعه را در اسلامی بودن حکومت می‌داند. بنابراین بازگشت به جامعه آرمانی موردنظر طالبان، مستلزم زنده‌کردن نظام حکومتی آن زمان یعنی خلافت است.[۱۳] از ارکان این نظام سیاسی، بیعت اهل حل و عقد، شورا، نصب و غلبه است. در تئوری خلافت و امارت، مردم و احزاب جایگاهی ندارند.[۱۴]

برتری قومی

طالبان اعتقاد دارد که برای خلافت و ریاست دولت اسلامی افغانستان، قبیله احمدخان درانی (ابدالی) از قوم پشتون، شایستگی و اصالت دارند، زیرا او پایه‌گذار اولین حکومت مستقل در قندهار است که منجر به تشکیل کشور افغانستان شد.[۱۵] این دیدگاه باعث شده است که در دولت جدید طالبان شاهد تقابل قبیله‌ای بین درانی‌های قندها و غلجایی‌های پکتیا باشیم. شبکه حقانی که بیشتر نقش را در عملیات‌های مرگبار بر ضد دولت قبلی و نیروهای غربی داشته است و متعلق به طایفه زدران از شرق افغانستان است، برتری‌جویی درانی‌ها را نمی‌پذیرد.[۱۶] از جانب دیگر انحصار قدرت از سوی پشتون‌ها موجب واکنش و نارضایتی تا سر حد جدایی و جنگ دیگر اقوام از جمله طالبان متعلق به گروه‌های قومی تاجیک، هزاره و ازبیک شده است.[۱۷]

اهداف

احیای الگوی زندگی سلفی

نیروهای طالبان در روزهای اول ورود به کابل در دهه آخر مرداد ۱۴۰۰ش/اگوست ۲۰۲۱م

نیروهای طالبان که از لباس و اسلحه بجامانده از ارتش افغانستان (مرداد ۱۴۰۰ش) استفاده می‌کنند.

طالبان با الگو دانستن زندگی اسلامی مورد نظرشان، پس از تصرف قندهار، هرات و کابل و نیز، پس از تشکیل حکومت، دستورات همگانی ویژه‌ای در این راستا صادر کرد مانند: مردان باید ریش بلند و لباس محلی داشته باشند. نماز جماعت اجباری است. رادیو، تلویزیون، اینترنت، ماهواره و وسایل موسیقی، ابزار شیطانی اعلام شد. [۱۸] نقاشی و عکاسی موجودات زنده ممنوع گردید. دختران و زنان حق تحصیل و کار ندارند و برای حضور در بیرون خانه بی‌آرایش، کاملا پوشیده و همراه با پسر یا مرد محرم باشند.[۱۹] پیروان غیر اهل‌سنت مانند شیعیان و اسماعیلیان حق انجام مراسم مذهبی ندارند. زکات و عشر به عنوان مالیات‌های اسلامی دوباره رایج شد. [۲۰]

تشکیل نظام خلافت

اندیشه سیاسی و حاکمیتی طالبان، نظیر سایر جنبش‌های اهل‌سنت، بر پایه خلافت اسلامی است. در این راستا طالبان پس از تصرف کابل، با ملا محمدعمر، به‌عنوان امیرالمومنین و امیر امارت اسلامی بیعت کردند. [۲۱]رهبران بعد از وی نیز تحت این دو عنوان انتخاب می‌شوند.

حفظ برتری سیاسی قومی

پشتون‌ها از قرن ۱۱ش/۱۸م قدرت را پیوسته در افغانستان به دست داشته‌اند ولی ریاست برهان‌الدین ربانی ـ ملای تاجیک ـ بر دولت مجاهدین این رویه را قطع کرد. بنابر این ملامحمد عمر، رهبر طالبان با اعتقاد به اصالت پشتون‌ها برای گرفتن قدرت، کوشید تا این سنت را دوباره زنده کند.[۲۲]

حکومت

طالبان دوبار توانستند در افغانستان به حکومت برسند:

مهر ۱۳۷۵ تا دی ۱۳۸۰

در مهر ۱۳۷۳ش پس از یک درگیری خونین میان نیروهای محلی مجاهدین و گروهی نوظهور در اس