پاورپوینت کامل منهاج البراعه میرزای خویی ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل منهاج البراعه میرزای خویی ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل منهاج البراعه میرزای خویی ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل منهاج البراعه میرزای خویی ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

با منهاج البراعه فی شرح نهج‌البلاغه (راوندی) اشتباه نشود.

با منهاج البراعه فی شرح نهج‌البلاغه (ابهام زدایی) اشتباه نشود.

برای دیگر کاربردها، شرح نهج‌البلاغه (ابهام‌ زدایی) را ببینید.

برای دیگر کاربردها، برقعی (ابهام زدایی) را ببینید.

منهاج البراعه فی شرح نهج‌البلاغه، اثر میرزا حبیب‌الله‌هاشم خویى، معروف به امین الرعایا است. این شرح، به زبان عربى فصیح نگاشته شده و از گستره معلومات ادبى، روایى، قرآنى، تاریخى نویسنده حکایت مى‌کند.

مؤلف، انگیزه خود را از نگارش این شرح، فقدان شرحى درخور و شایسته بر «نهج‌البلاغه» دانسته و این شرح را به انگیزه حل مشکلات و آسان ساختن دشوارى‌هاى آن نگاشته است.

در میان شرح‌هایى که در قرن سیزدهم هجرى بر «نهج‌البلاغه» نگاشته شده، این شرح، از جایگاه ویژه‌اى برخوردار است. این کتاب که یکى از گسترده‌ترین شرح‌های «نهج‌البلاغه» به شمار مى‌رود، شرحى از آغاز «نهج‌البلاغه» تا پایان خطبه دویست و بیست و هشتم بوده و در چهارده مجلد انتشار یافته است.

کتاب حاضر، در آغاز با خطبه‌اى شیوا و بلیغ و رسا آغاز مى‌شود. این خطبه در عین اینکه از عذوبت خاصى برخوردار است، از لحاظ تعبیر هم از فخامت ویژه‌اى بهره‌مند است. مرحوم میر حبیب‌الله خویى پس از این که شرح خود را با آن خطبه افتتاح مى‌کند، مقدمه‌اى را تمهید مى‌کند که بسیار مفصل است. در این مقدمه، انگیزه خود را براى اقدام به تدوین شرحى بر «نهج‌البلاغه» ذکر مى‌کند و یادآور مى‌شود که کتاب «نهج‌البلاغه» میان فضلا و دانشمندان و برجستگان، اهمیت، شهرت و حیثیت خاصى کسب کرده و در نتیجه علما، به شرح و گزارش«نهج‌البلاغه» روى آورده‌اند و شروح زیادى بر آن نوشته‌اند که در میان این شروح، چند شرح داراى شهرت بیشترى است؛ یکى از آن شروح، هم‌نام همین شرح است و از قطب‌الدین راوندى مى‌باشد. شارح، در ادامه، از شرح ابن ابى‌الحدید معتزلى و شرح ابن میثم بحرانى یاد کرده است.

وى، با وجود اینکه این شروح را از بهترین شروح معرفى مى‌کند، خود انتقاداتى بر آنها دارد و در دیباچه کتاب متذکر مى‌شود؛ بدین ترتیب که شرح قطب‌الدین راوندى را، خالى از خصیصه تحقیق مى‌شمارد و شرح ابن ابى‌الحدید را تقریبا به‌عنوان کالبدى بى‌روح معرفى مى‌کند و معتقد است که در عین حال گرفتار نوعى اطناب ممل است و مباحث آن، بسیار کم‌رمق و بى‌جان است. او، هم‌چنین مى‌گوید: مباحثى که ابن ابى‌الحدید آورده، نمى‌تواند انسان را به جان، روح و ژرفاى سخنان على(ع) رهنمون سازد و با وجود اینکه از میان این شروح، نظر خوش‌ترى نسبت به شرح ابن میثم بحرانى دارد، مع ذلک چون ملاحظه کرده است که این شرح، با آمیزه‌اى از مباحث کلامى و حکمى آمیخته است و در گزارش سخنان امیرالمؤمنین، به روایات عامه استناد جسته، آن را هم مورد انتقاد قرار مى‌دهد و مى‌گوید: چون این شروح، داراى عیب، نقص و نوعى کمبود است، من شرحى نسبتا جامع و رسا و کافى و تقریبا خالى از عیب و نقص آغاز کردم.

ایشان، در مرحله‌اى پس از اهتمام به آیات، در شرح و توضیح سخنان امیرالمؤمنین على(ع)، عنایت ویژه‌اى نسبت به اخبار و احادیث ائمه معصومین(ع)، مبذول مى‌کند و خیلى پاى‌بند است که در زمینه گزارش سخنان على(ع)، به روایات ائمه(ع)، استناد جسته و به آنها استشهاد بکند.

شاید نکته‌اى که موجب ناخوشنودى او نسبت به شروح دیگر «نهج‌البلاغه» شده و باعث شده است که خود، از نو، با سبک خاص به شرح«نهج‌البلاغه» بپردازد، با همین مطلب پیوند مى‌خورد.

وى، عنایت خاصى به ابعاد بلاغی «نهج‌البلاغه» داشته و لذا در این زمینه مقدمه‌اى بر آن نگاشته است. در این مقدمه مقدارى از مباحث مهم علوم بلاغى را مى‌آورد که مى‌توان آن را در حقیقت کتاب مستقلى در علم بلاغت تلقى کرد.

دیگر از ویژگى‌هاى این شرح، تقطیع گزارش و توضیح خطبه به فصول و ذیل‌ها و تنبیه‌ها است؛ یعنى یک‌باره و کلى خطبه را شرح نکرده است، بلکه آن را در ضمن فصول و تنبیهات و… شرح دا