پاورپوینت کامل التربیه الاسلامیه: تساؤلات حول جدلیه الاسلام و الحداثه ۶۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل التربیه الاسلامیه: تساؤلات حول جدلیه الاسلام و الحداثه ۶۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل التربیه الاسلامیه: تساؤلات حول جدلیه الاسلام و الحداثه ۶۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل التربیه الاسلامیه: تساؤلات حول جدلیه الاسلام و الحداثه ۶۱ اسلاید در PowerPoint :

برای دیگر کاربردها، تربیت اسلامی (ابهام زدایی) را ببینید.

التربیه الاسلامیه: تساؤلات حول جدلیه الاسلام و الحداثه، اثر محمد جواد رضا، اثری است در زمینه بررسی اندیشه تربیتی اسلام.

از آنجا که پژوهندگان تربیت اسلامى، بیشتر به تاریخ تربیت اسلامى پرداخته‌اند تا اندیشه تربیتى اسلام و با توجه به فرق میان این دو رویکرد. در این کتاب کوشش شده است کمبود موجود در زمین بررسى اندیشه تربیتى اسلام تا اندازه‌اى جبران شود (ص ۵-۶). کتاب در دو باب چند فصلى سامان گرفته است. در باب اول از اصول اجتماعى و عقلانى اندیشه تربیتى اسلام سخن رفته است و باب دوم دربار اندیشه‌هاى تربیتى شش تن از بزرگان تربیتى اسلام است.

باب اول. اصول اجتماعى و عقلانى اندیشه تربیتى اسلام

فصل اول. اسلام مدرسه مسلمانان است: ۱-تربیت گونه‌اى هندسه اجتماعى است و این دقیقا همان چیزى است که اسلام کوشید با آفرینش جامعه جدید آن را تحقق بخشد.

رسالت اسلام روى هم‌رفته ایجاد اندیش تربیتى کاملى بود براى جامعه‌اى که بیش از هر چیز نیازمند تربیت و تهذیب بود. این است که اسلام خود را در برابر وضع جاهلى نهاد و آن را نقض کرد. از موارد تعارض میان اسلام و جاهلیت مى‌توان ریشه‌هاى اندیشه تربیتى اسلام را برگرفت؛ بمثل، اسلام به توحید مى‌خواند از تعصب قومى و نژادى بازمى‌دارد،

حیات انسان را محترم مى‌شمارد و براى آن ارزش اجتماعى و اخلاقى مى‌شناسد، تعصب فکرى و جمود را نمى‌پسندد و به حسن خلق و تسامح مى‌خواند.

۲-ایمان و مسائل ایمانى یک پایه اسلام است، پایه دیگر آن امور اقتصادى و سیاسى است و این وجه تمایز و تکامل اسلام نسبت به یهودیت و مسیحیت است. اسلام به تفکیک حیات روحى و مادى باور ندارد و براى دومى نیز به انداز اولى ارزش قائل است. گفتنى است که اسلام ثروت را در خدمت انسان و امت مى‌خواهد و نمى‌پسندد که انسان خادم الثروت باشد. مالکیت در اصل از آن خداست و انسان در مالکیت مقام جانشینى دارد، این است که به انفاق مال امر شد‌‌هایم.

۳-نظام اخلاقى-اقتصادى اسلام شرایط‍‌ تحقق دارد و ضمانت اجرا مى‌خواهد. در قرآن از این مهم غفلت نشده است. اسلام نظریه سیاسى«عهد»(برگرفته از آی ۱۲۴ سور بقره) را پیش از نظری«قرارداد اجتماعى»روسو مطرح کرده است. در نظریه عهد، قدرت-هرگونه که باشد-نوعى تکلیف براى ادار امور افراد جامعه است. این تکلیف مشروط‍‌ به«عدل»است چه، خداوند تصریح دارد که عهد به ظالمان نمى‌رسد (بقره/۱۲۴). نظری عهد فلسف روابط‍‌ اجتماعى در اسلام را مى‌رساند.

بنابراین، زیرساختهاى چهارگان تربیت روحى و اجتماعى در اسلام عبارتند از: ایمان به یگانگى خداوند و تسلیم در برابر اراد او؛ مسئولیت اخلاقى جنب فردى دارد و رابطه‌اى خاص میان خدا و بنده است؛ آموزه جانشینى براى تنظیم رابطه انسان با ثروت و آموزه عهد براى تنظیم روابط‍‌ اجتماعى.

فصل دوم. مصادر اجتماعى و فلسفى اندیشه تربیتى اسلام: این منابع را مى‌توان از روابط‍‌ متقابل میان پدیده‌هاى فکرى و روشهاى فعالیت سیاسى و ساختار توزیع قدرت اجتماعى در فاصله انقلاب علیه عثمان تا قرن چهارم هجرى، برگرفت. نگارنده با چنین رویکردى به این مرحله از تاریخ اسلام، و با توجه به ویژگى تربیتى این مرحله، آن را به سه دوره تقسیم مى‌کند: از هجرت رسول اللّه(ص)تا برپایى دار الحکمه در بغداد؛ از برپا شدن دار الحکمه در بغداد تا عصر مدارس نظامیه؛ و از آن هنگام تا سقوط‍‌ دولت عثمانى.

۱-مهمترین ویژگى مرحل نخست سیطر عمیق اندیش دینى و گسترگى تقلید از روزگار جناب پیامبر اکرم(ص)است؛ اما این سیطره اندک‌اندک با پیدایش پاره‌اى گرایشهاى سیاسى گاه نقض مى‌شد. جرقه‌هاى حیات عقلى این مرحله از تاریخ اسلام، سرآغاز دگرگونیهاى تاریخى آینده شد که آثارى ژرف در تطور اندیشه اسلامى به‌طور عام و اندیش تربیتى اسلام به‌طور خاص برجاى نهاد. نمود این دگرگونى-گذشته از آثار سیاسى عمیقش-به‌گونه‌اى روش علمى در اندیشه دربار هستى و پدیده‌ها و روابط‍‌ انسان با آنها انجامید که نمونه‌‌‌هایى از آن را در سخنان امام على بن ابى طالب[ع]هنگام وصف خفاش و طاووس مى‌توان یافت که نشان از تجرب شخصى و دیدار مستقیم گوینده از موضوع سخن دارد. با این همه آغاز این حرکت، نقشى در فعالیتهاى آموزشى و اندیشه تربیتى آن دوران ندارد و حد اکثر چیزى که در آن روزگار مى‌توان یافت احادیثى است در وصف ارزش و شرف دانش و تلاش براى کسب آن.

پس از این اشارتى کوتاه دارد به سن آموزش در این دوره و مکتب‌خانه و انواع سه‌گانه معلم و بروز نظام طبقاتى در آموزش در دوره اموى و بویژه عباسیان.

۲-در شرح دور دوم، از دار الحکمه و نقش آن در جلب دانشمندان غیر عرب مى‌گوید. از اهمیتش در انتقال علوم یونانى به جهان اسلام یاد مى‌کند و مى‌افزاید گذشته از ترجمه، دار الحکمه سرآغاز ابتکارات مسلمانان در زمینه‌هاى گوناگون علمى شد.

آنگاه اندکى به اوضاع سیاسى، اجتماعى و اعتقادى این دوره مى‌پردازد. در ریشه‌یابى مشکلات اجتماعى به بروز نحله‌هاى گوناگون فکرى اشاره مى‌کند و به تعارض‌پندارى شرع و عقل مى‌رسد و از بروز مذاهب اسلامى چون اشاعره، ماتریدیه، معتزله، امامیه، اخباریان و زیدیه یاد مى‌کند و به شرح کوتاه دیدگاه‌هاى هریک در باب عقل مى‌نشیند و از کاررفت عقل در اخبار نزد شیعه و سنى یاد مى‌کند و به عقل و روش عقلانى در امور اجتماعى، اقتصادى، سیاسى و اخلاقى روى مى‌کند و به پاره‌اى دیدگاه‌هاى ابوالحسن ماوردى در این زمینه مى‌پردازد. سپس برخى دیدگاه‌هاى علمى اخوان الصفا را که به نظری داروین مى‌ماند توضیح مى‌دهد. از ارزش و جایگاه عقل در روشهاى علمى مسلمانان مى‌گوید و سرانجام نتیجه مى‌گیرد که در چنین محیط‍‌ مساعدى بود که آبشخورهاى اجتماعى و فلسفى اندیشه تربیتى در اسلام آشکار شد.

فصل سوم. مکاتب عام در اندیشه تربیتى در اسلام: نخستین نکته که تربیت‌پژوه باید در نظر گیرد و آن را کلید فهم روح تربیت اسلامى شمارد این است که اسلام یگانه عامل وحدت‌بخش افکار مربیان مسلمان بوده است و هم از این‌روست که همه مربیان مسلمان از ابن سحنون(قرن سوم)تا ابن حجر هیثمى مصرى(قرن دهم)هدفهاى دینى را غایت تربیت دانسته‌اند و متربیان را بدانها ره نموده‌اند و اکثر آنها از علم، علم به خداوند را خواسته‌اند و دنیا را نسبت به آخرت حقیر شمارده‌اند و به امور دنیایى به قدر مباح بسنده کرده‌اند و ارزش علم را ذاتى دانسته‌اند و در مقام مربى، خود را داراى مسئولیت دینى دانسته‌اند و تعلیم را مسئولیت اخلاقى خود شمارده‌اند. این احساس عالى به اجماع مربیان مسلمان بر قانونى اخلاقى براى فن تعلیم انجامید؛ مبانى عام این قانون اخلاقى را مى‌توان در نگاشته‌هاى تربیتى مربیان مسلمان به شرح زیر یافت:

ا)وجوب هماهنگى عمل با علم. بر دانشمند است که به علم خود عمل کند و رفتارش گفتارش را نقض نکند. این نکته، در آثار کسانى چون امام محمد غزالى بارها آمده است.

ب)معلم مسلمان باید در پى ارتزاق از راه علم نباشد و خواستهاى دنیایى را با نردبان علم و تعلیم نجوید، این نکته در«آداب المتعلمین»خواجه نصیرالدین طوسى دیده مى‌شود.

ج)معلم مسلمان لازم است به هدیه و عطایاى امیران و صاحب‌منصبان چشم طمع نداشته باشد زیرا-چنانکه غزالى گفته است-طمع دین را تباه مى‌کند.

د)معلم مسلمان باید با فراگیران به تسامح رفتار کند(خواجه نصیر، «آداب المتعلمین»).

ه‍‌)معلم باید پاسدار حقیقت باشد و ضمن احترام به آن، فراگیران را نیز حقجو و حق‌دوست بار آورد. چنانکه ابن جماعه در«تذکره السامع و المتکلم فى ادب العالم و المتعلم»یاد کرده است.

و)معلم میراث‌دار پیامبران است و باید همسان آنان در همه امور و از جمله درس و بحث و خطابه جانب انصاف نگه دارد. (ابن جماعه، «تذکره السامع»)

ز)بر معلم است که از لجوجى و ادعاى کاذب بپرهیزد. (ابن جماعه، «تذکره السامع»)

ح)معلم باید علمش را در خدمت مردم نهد و بداند که غایت علم سود رساندن به انسان است، همانطور که اخوان الصفا در«رسائل»گفته‌اند.

پس از این مقدمه، سه مکتب اساسى اندیشه تربیتى در اسلام را این‌گونه بشرح مى‌آورد.

مکتب محافظه‌کار و سنت‌گرا: رویکرد این مکتب به تربیت، دینى صرف است و علم را در معنایى مضیق به‌کار مى‌برد. ابن سحنون، غزالى، خواجه نصیر، ابن جماعه، ابن حجر هیثمى و قابسى از نمایندگان برجسته این مکتب به‌شمارند.

مکتب دینى عقلانى: این مکتب هم، به تربیت رویکرد دینى دارد؛ اما در کنار آن در توجیه و تفسیر مسائل تربیتى از عقل فلسفى نیز بهره مى‌گیرند. این مکتب در فارابى، بو على و ابن مسکویه تجسم یافته است و گروه اخوان الصفا پرچمدار آن است. تعریف ایشان از علم، تعلیم، انسان، رشد تربیتى انسان، مبانى شناخت و مصادر شناخت، اندکى با پیروان مکتب سنت‌گرا فرق دارد. تقسیم‌بندى علوم نیز در نظام فکرى اینان با تقسیم‌بندى امثال غزالى یکى نیست. نگرشهاى این مکتب به علم و انسان و تعلیم در تقریر تمدن اسلامى بسیار بااهمیت است.

مکتب عملگرا یا سوداگر: تنها نمایند این مکتب ابن خلدون است. این مکتب بیش از دو مکتب دیگر، به عمل گرایش دارد و علوم را بنابر ارزش ذاتى آنها تقسیم‌بندى نمى‌کند اساس تقسیم علوم در این مکتب غایات علوم است. این مکتب باب نوینى در اندیشه تربیتى در اسلام گشود.

فصل چهارم. نظریه تربیتى اسلام: نظری تربیتى کاملى در آثار تربیتى م