پاورپوینت کامل مغنى اللّبیب ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مغنى اللّبیب ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مغنى اللّبیب ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مغنى اللّبیب ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

برای دیگر کاربردها، المغنی (ابهام زدایی) را ببینید.

مغنی اللبیب عن کتب الأعاریب، اثر ابى‌محمد عبدالله جمال‌الدین بن یوسف بن احمد بن عبدالله بن هشام انصارى مصرى (متوفى ۷۶۱ق)، کتابى است نحوى و ادبى که به زبان عربى نوشته شده و تألیف آن در ماه ذى‌القعده ۷۵۶ق، در مکه به پایان رسیده است.

کتاب با تحقیق و تصحیح محمد محى‌الدین عبدالحمید، عرضه گردیده است.

در اهمیت این اثر، همین بس که یکى از کتاب‌هاى بسیار معروف و مهم علم نحو مى‌باشد که در حوزه‌هاى علمى تدریس شده و بر آن حواشى و شرح‌هاى فراوانى نوشته‌اند.

ابن خلدون از جمله کسانى است که کتاب مغنى را در مغرب یافته و به گفته خود از آن بهره‌ها برده و جامعیت کتاب را دلیل بر مقام ارجمند مؤلف و توان علمى او دانسته است[۱]

ساختار

کتاب با یک مقدمه از محقق در بیان زندگى‌نامه ابن هشام و خطبه نویسنده در اشاره به عناوین ابواب، آغاز و مطالب در دو جزء، در هشت باب، تنظیم شده است.

کتاب، مشتمل بر قواعد کلى نحو و تطبیق آن‌ها بر مثال‌هایى از آیات کریمه و اشعار عرب به روشى مخصوص، جز روش کتاب‌هاى این فن، مى‌باشد که بنابه گفته ابن هشام داراى تکرار غیر لازم است.

نویسنده، وابسته به مکتب نحوى خاصى نیست، زیرا در زمان او کشمکش و درگیرى بین مکتب‌هاى نحوى بصرى و کوفه دیگر فروکش کرده بود و نحویان تعصبى نسبت به شخص یا مکتب خاصى نداشتند؛ ازهمین‌رو، وى در آثار خود به آراء نحویان بصره و کوفه هر دو استناد کرده است؛ هرچند که آراء منطقى بصریان به هر حال در سراسر اثر او دیده مى‌شود[۲]

ابن هشام، تقریباً همه شهرت خود را، لااقل در شرق جهان اسلام، مدیون کتاب مغنى خویش است که مورد تمجید و ستایش بسیار اهل علم، به‌ویژه ابن خلدون قرار گرفته است[۳]

وى کتاب مغنى را نخست در ۷۴۹ق / ۱۳۴۸م، در مکه تألیف کرد، اما به گفته خود، در راه بازگشت به مصر مفقود شد. او بار دیگر در ۷۵۶ق / ۱۳۵۵م که به مکه رفت، مجدداً به تألیف آن پرداخت[۴]

این کتاب از همان آغاز مورد توجه بسیار علما قرار داشت و هم‌اکنون نیز پس از گذشت قرن‌ها همچنان در زمره کتاب‌هاى درسى مدارس علمیه است و امروزه در ایران بیش از هر جاى دیگر به آن توجه دارند[۵]

گزارش محتوا

نویسنده در خطبه کتاب، سه عامل را باعث تفصیل و در نتیجه، ابهام و پیچیدگى کتب نحو دانسته است: نخست اینکه نحویان در آثار خود قواعد نحوى را به‌صورت کلى بازگو نکرده‌اند تا از تکرار در موارد مشابه بى‌نیاز باشند؛ ازهمین‌رو وى این گونه قواعد از قبیل احکام مبتدا و خبر، توابع، حال، تمییز، اقسام عطف و اضافه را در باب چهارم آورده است و بدین سبب این باب بیشتر مورد توجه مدارس علمیه است[۶]

دوم اینکه به عقیده او برخى نحویان مسائلى را که مربوط به علم صرف است، مانند مباحث اشتقاق، جمع تکسیر، تصغیر، تذکیر و تأنیث، با مسائل نحوى خلط کرده‌اند و در این باره بیشتر بر کتاب «مشکل إعراب القرآن» تألیف مکى بن ابى‌طالب خرده مى‌گیرد. جالب اینکه خود نیز در برخى موارد دچار این خلط و درآمیختگى مسائل صرفى و نحوى شده است[۷]

سوم آنکه مى‌گوید: پیشینیان گاه به مسائلى ساده و ابتدایى از قبیل اعراب مبتدا و خبر، فاعل و مفعول، نایب فاعل و جار و مجرور که بر همه روشن است، پرداخته‌اند که جز اطاله کلام، سودى ندارد؛ ازهمین‌رو وى با در نظر داشتن آنچه نقایص و معایب دیگر کتب مى‌پندارد، دست به تألیفى، به قول خود، جامع زده که نوآموزان و مبتدیان در نحو را از دیگر کتب نحوى بى‌نیاز سازد و به همین سبب آن را «مغنی اللبیب عن کتب الأعاریب» نام نهاده است، اما باید توجه داشت که این کتاب با همه ارزش علمى، جز براى اهل فن و دانش‌پژوهانى که سطوح عالى را طى کرده‌اند، سودى ندارد و برخلاف آنچه قصد ابن هشام بوده، براى افراد مبتدى، هرگز قابل استفاده نیست و هیچ‌کس از طریق خواندن مغنى نمى‌تواند عربى بیاموزد و ازهمین‌رو تدریس آن حتى در مدارس علمیه نیز که آن را پس از «البهجه المرضیه» سیوطى مى‌خوانند، توفیق چندانى به همراه نداشته است[۸]

جزء اول، باب اول، از حرف «الف» تا «میم» (مذ و منذ) را در خود جاى داده است. جزء دوم نیز از حرف «نون» آغاز شده و ابواب دیگر را نیز شامل شده است.

باب اول که بیشترین حجم کتاب را تشکیل مى‌دهد، به حرف و اقسام آن اختصاص دارد. نویسنده در این باب روش سنتى نحویان در تقسیم‌بندى حروف را نادیده گرفته و آن‌ها را براساس حروف الفبا مرتب ساخته و سپس به تفصیل و با ذکر شواهد بسیار، به شرح هریک پرداخته است؛ مثلاً حروف نداى «أ» و «أیا» را در ابتداى این باب و «یا» را در پایان آورده است[۹]

د