پاورپوینت کامل تفسیر التحریر و التنویر ابن عاشور ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تفسیر التحریر و التنویر ابن عاشور ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تفسیر التحریر و التنویر ابن عاشور ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تفسیر التحریر و التنویر ابن عاشور ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

تفسیر التحریر و التنویر المعروف بتفسیر ابن عاشور تألیف محمدطاهر ابن‌ عاشور، کتابی است تفسیری که بر مبانی مأثور، رأى و لغت به نگارش درآمده است.

دانش تفسیر در اندلس داراى منهج خاصى است؛ به‌گونه‌اى که پاره‌اى از صاحب‌نظران را به تحقیقات وسیعى دراین‌باره واداشته که از آن جمله مى‌توان به «منهج المفسرین فی الأندلس و کیف نفهم القرآن» اشاره کرد.

محققان فوق، منهج تفسیرى مفسران اندلسى را که خود یک مکتب تفسیرى شده است، داراى پنج ویژگى مى‌دانند؛ بدین شرح:

العنایه بالمأثور (به تفسیر نقلى توجه دارند)؛
العنایه بالقراءات (دانش قرائت در تفاسیر ایشان مورد توجه است)؛
الاهتمام باللغه (به لغت اهمیت مى‌دهند)؛
الاهتمام بالأحکام الفقهیه (مباحث فقهى و تبیین احکام را اهمیت مى‌دهند)؛
موقفهم للإسرائیلیات (سعى در پرهیز از اسرائیلیات دارند).

با تأمل در آثار مفسران اندلسى مى‌توان این ویژگى‌ها را با اندکى تفاوت دید. ایشان در حد توان علمى و اعتقادى خود با اسرائیلیات در تفسیر مبارزه کرده‌اند که نمونه‌هاى فراوانى را مى‌توان در تفاسیر آنان دید.

یکى از راه‌هاى درک روش تفسیرى هر مفسر و همچنین جایگاه تفسیر وى، مراجعه به منابع تفسیرى او است. ابن عاشور در این تفسیر منابع فراوان و مختلفى را مورد مراجعه قرار داده است که از آن جمله مى‌توان به: الکشاف، المحرر الوجیز، مفاتیح الغیب و دره التنزیل اشاره کرد. با نگاهى اجمالى به این منابع پى مى‌بریم که پاره‌اى از آنها علاوه بر توجه لازم به لغت، تلاش فراوانى در اشراب عقل‌گرایى در تفسیر نموده و کوشش کرده‌اند که سمت‌وسوى تفسیر را تحقیقى کنند.

ابن عاشور ضمن رعایت اصول کلى حاکم بر تفاسیر مغرب اسلامى در تمام تفسیرش، در هر سوره‌اى ابتدا به تبیین نام سوره مى‌پردازد؛ به دنبال آن ترتیب سوره را از جهت نزول مطرح مى‌کند؛ سپس عدد آیات و آراى اختلافى را بررسى مى‌کند؛ بعد از این به اهداف و مقاصد سوره مى‌پردازد.

تفسیر ابن عاشور، تفسیرى تحلیلى است که مؤلف در تفسیر هر سوره بعد از تبیین اسم سوره به علت نام‌گذارى و دلایل آن در کتب روایى، تفسیرى، شهرت بین قراء و مصاحف مختلف مى‌پردازد.

خود وى دراین‌باره مى‌گوید:

لم أغادر سوره إلا بینت ما أحیط به من أغراضها، لئلا یکون الناظر فی تفسیر القرآن مقصوراً على بیان مفرداته و معانى جمله، کأنها فقر متفرقه،…

اصول کلى تفسیر ابن عاشور

اصول کلى روش تفسیر وى را، لغت، قرآن، روایت و عقل تشکیل مى‌دهند. در زیر به جایگاه هر یک از این اصول چهارگانه اشاره مى‌کنیم:

یک. جایگاه لغت در تفسیر

برخى معتقدند اساس و بنیان منهج تفسیرى ابن عاشور بر سه نکته استوار است؛ المأثور، الرأى و اللغه. آنگاه در درجه اهمیت هر یک نزد وى گفته‌اند: «و إذا أردنا أن نصف هذه الأسس بحسب أهمیتها کما رأینا من خلال دراسه منهج الشیخ ابن عاشور -فهى- اللغه، فالرأى فالمأثور». یکى از کسانى که به روش وى در تفسیر پرداخته، مى‌گوید: «و أرى أن اللغه فی التحریر و التنویر کالعمود الفقری للإنسان». یکى دیگر از اندیشمندان معتقد است: «لم یکن تفسیر ابن عاشور «التحریر و التنویر» تفسیراً فقط بل یمکن اعتباره کتاب لغه، بل کتاب فی أسالیب اللغه عامه».

ابن عاشور خود نیز به این نکته اشاره کرده، مى‌گوید: «و اهتممت بتبیین معانى المفردات فی اللغه العربیه بضبط و تحقیق مما خلت عن ضبط کثیر منه قوامیس اللغه».

وى در ذیل واژه «لعل» با استناد به لغت، نکته‌اى را تذکر مى‌دهد که کمتر مفسرى بدان تفطن پیدا کرده است: و «لعل» حرف یدل على الرجاء. و الرجاء هو الاخبار عن تهیىء وقوع أمر فی المستقبل وقوعا مؤکدا. فتبین أن لعل حرف مدلوله خبرى لأنها اخبار عن تأکد حصول الشیء و معناها مرکب من رجاء المتکلم فی المخاطب و هو معنى جزئى حرفى و قد شاع عندالمفسرین و أهل العلوم الحیره فی محل لعل الواقعه من کلام الله تعالى لأن معنى الترجی یقتضى عدم الجزم بوقوع المرجو عند المتکلم.

وى بعد از آنکه آراء و نظرات مفسرین را در جمع بین معناى لعل که آمیخته با شک است، با علم بارى تعالى به همه چیز و همه کس، مى‌گوید:

«و عندى وجه آخر مستقل و هو أن لعل الواقعه فی مقام تعلیل أمر أو نهی لها استعمال یغایر استعمال لعل المستأنفه فی الکلام سواء وقعت فی کلام اللّه أم فی غیره فاذا قلت افتقد فلانا لعلک تنصحه کان اخباراً باقتراب وقوع الشیء و أنه فی حیز الامکان ان تم ما علق علیه».

نمونه‌هاى دیگرى را نیز مى‌توان در جاى‌جاى این تفسیر دید.

دو. جایگاه اثر (قرآن و سنت) در تفسیر

واقعیت آن است که قرآن از آن لحظه که قالبى زمینى پیدا کرد و محدود به حدود فرشیان- چه از جهت واژگان و مفاهیم و چه شیوه‌ها و چینش‌ها-شد، گرفتار ابهام، ایهام و اجمال‌هاى ناخواسته گشت. این‌گونه مشکلات موجود در پاره‌اى از آیات نه از سر تعمد و تفطن که زاییده اضطرار بود. محدودیت‌هاى زبان و روان بشرى، خداوندگار زبان و بیان را به ایهام‌گویى و ابهام‌آفرینى -که از ضرورت‌هاى هم‌زبانى با بشر است- وا داشت. یکى از مباحث دراز دامن و حساس در تفسیر و علوم قرآنى شیوه برطرف کردن متشابهات گفتارى موجود در متون دینى است. پاره‌اى از عالمان مسلمان برآنند که تنها راه حل این مشکل، خود وحى است و هرگونه منبع دیگرى براى رفع این مشکل غیرقابل دفاع است.

ابن عاشور در مقدمه دوم و سوم در ابتداى تفسیرش به بحث تفسیر مأثور پرداخته و به شدت به مخالفان تفسیر به غیرمأثور خرده گرفته است و مى‌گوید: تفسیر مأثور گرچه پذیرفتنى است، اما این‌گونه تفسیر به شدت اندک است. وى در مقام تبیین علومى که مفسر بدان نیازمند است، تفسیر برخى آیات را با آیات دیگر و یا با روایاتى که از ناحیه نبى اکرم(ص) و آنچه از صحابه در ذیل پاره‌اى از آیات رسیده، از قبیل تخصیص عمومات و تقیید مطلقات و… دانسته و مفسر را از آنها بى نیاز مى‌داند. البته وى خود در برخى موارد از تفسیر مأثور بهره گرفته است؛