پاورپوینت کامل ابومحمد همدانی ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ابومحمد همدانی ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ابومحمد همدانی ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ابومحمد همدانی ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

ابن حائک، حسن بن احمد

نام
ابن حائک، حسن بن احمد

نام‌های دیگر

اب‍ن ال‍ح‍ائ‍ک‌، ح‍س‍ن ب‍ن اح‍م‍د

اب‍ن ال‍ح‍ائ‍ک ال‍ه‍م‍دان‍ی‌، اب‍وم‍ح‍م‍د ح‍س‍ن ب‍ن م‍ح‍م‍د

ه‍م‍دان‍ی‌، ح‍س‍ن ب‍ن اح‍م‍د

یمنی، حسن بن احمد

نام پدر

احمد

متولد

۲۸۰ق

محل تولد

صنعاء یمن

رحلت

۳۳۴ ق

اساتید

خضر بن داود

ابوعلى هجرى

ابونصر محمد بن عبدالله یهرى حمیرى

برخی آثار

الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر (بیروت)

صفه جزیره العرب

الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر (صنعاء)

کد مؤلف

AUTHORCODE03634AUTHORCODE

ابومحمد حسن بن احمد بن یعقوب همدانى (۲۸۰-ح۳۳۳یا۳۳۴ق)، معروف به «ابن حائک»، مورخ، جغرافی‌دان و نسابه عرب،

ولادت

بنا به قراینى که در کتاب «سرائر الحکمه» وى وجود دارد، در سال ۲۸۰ق در خانواده‌اى متوسط، در قبیله همدان، در صنعاء چشم به جهان گشود. نسب وى به علیان بن أرحب و پس از آن، به بکیل و در نهایت به همدان مى‌رسد.

قبیله وى ساکن جنوب جزیره العرب بوده‌اند. این نسبت (همدانى) باعث شده که برخى او را با ابن فقیه- که از شهر همدان ایران بوده است- اشتباه کنند و در نیمه قرن پیش، دانشورانى بزرگ، دستخوش این اشتباه شده‌اند.گاهى نیز وى را، به نام جدّش، ابن ابى الدّمین نامیده‌اند که این نیز پیچیدگى را افزوده است. لقب ابن حائک را ظاهرا دشمنانش به او داده‌اند.

به نظر مى‌رسد خاندان همدانى از عوامل زیادى تاثیر پذیرفته‌اند که البته چیز زیادى درباره آن‌ها نمى‌دانیم. این مقدار دانسته است که این خاندان، جزء نخستین خاندان‌هایى بودند که بادیه‌نشینى را رها کرده، به شهرنشینى روى آوردند، از این رو برخى به کوفه و گروهى دیگر به زبید رفتند. برخى از آن‌ها به کارهایى نظیر صنعت، اشتغال ورزیدند که اعراب بدوى از آن تنفر داشتند.

درباره اوایل زندگى وى اطلاعى در دست نیست اما به نظر مى‌رسد که وى با خاندان خود به کار حمل حجاج و بازرگانان از صعده به مکه، مشارکت داشته است.

تحصیلات

وى در عنفوان جوانى زندگى خود، در یکى از سفرهایى که به مکه داشت، مجاورت این شهر را برگزید و از محضر خضر بن داود، از علماى مکه که از جمله روایان «السیره» از ابن اسحاق بود و نیز ابوعلى هجرى بهره برد. در این شهر که از بزرگترین مراکز علمى آن دوره بود، همدانى قله‌هاى علم را یکى پس از دیگرى فتح کرد و به مطالعه بسیارى از کتب همچون دیوان‌هاى شعر و تألیفات کلبى و غیره در انساب پرداخت.

آوازه علم و دانش همدانى در همه جا پیچید، از این رو وى با بسیارى از دانشمندان عصر خود نظیر ابوبکر محمد بن قاسم بن بشار انبارى، ابوعمر نحوى، ابوعبدالله حسین بن حالویه و… که در عراق مى‌زیستند، به نامه‌نگارى و مکاتبه پرداخت.

همدانى در اثر مطالعه آثار اندیشمندان یونانى و ایرانى و هندى که به عربى ترجمه شده بود، تحت تاثیر دیدگاه‌هاى ایشان قرار گرفته و برای آن دیدگاه‌ها احترام ویژه‌اى قائل بود.

درباره سفر همدانى به عراق تردید وجود دارد و به نظر مى‌رسد وى با برخى از علماى عراق هنگامى که در مکه اقامت داشت، دیدار کرده است.

همدانى پس از بازگشت از مکه به یمن، در صعده که پایگاه ائمه زیدیه بود، اقامت گزید. در این زمان، یمن صحنه منازعات سیاسى متعددى بود و کشمکش میان ارباب سیاست که در یک سوى آن امامان زیدیه بودند و در دیگر سو، مخالفان ایشان، بالا گرفته بود. حاکم زیدى صعده در آن زمان الامام ناصر لدین الله بود و گروهى از شعراى منسوب به تیره عدنانى نظیر شریف حسین بن على بن حسن بن قاسم رسّى و ابوالحسن بن ابى الاسد سلمى و نیز ایوب بن محمد یرسمى، در صعده به سر مى‌بردند. همدانى که نسبت به عملکرد این سه تن اعتراض داشت، برای هر یک از ایشان قصیده‌اى نگاشت که اسباب رنجش ایشان را فراهم آورد و این سه تن را واداشت علیه وى توطئه نمایند و او را به هجو نبى مکرم(ص) متهم سازند. در نتیجه این اتهام، همدانى در سال ۳۱۹ق زندانى شد. همدانى پس از وفات الناصر لدین الله و پس از سختى‌هاى فراوانى که متحمل شد، در صعده نماند و در ریده که شهر قبیله او در همدان بود، اقامت