پاورپوینت کامل تطور مفهوم النظریه التربویه الإسلامیه ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تطور مفهوم النظریه التربویه الإسلامیه ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تطور مفهوم النظریه التربویه الإسلامیه ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تطور مفهوم النظریه التربویه الإسلامیه ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

برای دیگر کاربردها، تربیت اسلامی (ابهام زدایی) را ببینید.

تطور مفهوم النظریه التربویه الإسلامیه، اثر ماجد عرسان کیلانی، کتابی است که با نگرشى تاریخى به سیر تحول و تطور مفهوم تربیت در اسلام پرداخته و این نکته را در چند دور تاریخى بررسى کرده است و از تأثیر نحله‌‌های فقهى، کلامى، اخلاقى در این روند گفته است؛ اما، به سهم رخداد‌های سیاسى و اجتماعى در این تطور معنایى بسیار کم پرداخته و در بحثها کمتر به ریشه‌یابى عمیق توجه کرده است؛ البته در مجموع کارى خوب و درخور توجه عرضه کرده است.

از دیدگاه‌های شیعیان دوازده امامى نگفته و به نقش امامان شیعه در تطور معنایى تربیت اسلامى نپرداخته است، مگر در یکى دو سطر. به مفهوم اجتماعى و سیاسى و اقتصادى تربیت و تطور آن هیچ نپرداخته است. از تحول روشها و هدفها اندک گفته است. از نقش احتمالى فرهنگ‌های بیگانه (هلنى، ایرانى و مصرى) در این تحول هم به اندازه نگفته است. منابع کتاب دست اول و معتبر و البته غیرشیعى است مگر یکى دو مورد. نگارنده از کسانى چون ابن تیمیه در فصل ششم، با تجلیل یاد کرده است. وى از نقش ایرانیان در تحول مورد نظرش هیچ نگفته است. گاه آراء دیگران را نقد نکرده است (ص ۷۱-۷۳ و ۱۸۷-۱۸۸). در صفح ۶۶ جسارت کرده و امام سجاد علیه‌السّلام را در ردیف امثال ابو موسى اشعرى نهاده است؛ همچنین، از برخى شخصیت‌های تاریخى نام برده و به آرا و اقوال آنها پرداخته است که از نظر شیعه مطلوب نیستند. وى در صفح ۷۰ در بند چهارم مطلبى آورده است که کاملا بى‌مدرک است. این کتاب روى هم رفته، به لحاظ تازگى موضوع و پرداخت مطالب شایسته مطالعه است.

گفتنى است که مطالب این اثر را مى‌توان دو قسمت دانست. یکى مطالب فصل یکم که از تربیت اسلامى براساس کتاب و سنت گفته است و بواقع نگارنده کوشیده است حاق مطلب را از کتاب و سنت برگیرد و مطالبش بیان تربیت اسلامى باشد، نه تربیت در اسلام؛ و در قسمت دوم که شامل دیگر فصل‌های کتاب است، به تربیت در اسلام و به دیگر سخن، به تربیت از نگاه مسلمانان صاحب‌نظر پرداخته است. درست است که قسم اخیر هم کمابیش مبتنى بر کتاب و سنت است؛ اما، بى‌تأثیر از دیدگاه‌های شخصى دانشمندان مسلمان نیست و از آنجا که نگارنده بحث تحول را تنها در قسمت دوم بررسى کرده است (و جز این هم نمى‌تواند باشد!) براى نشان دادن ثبوت و ثبات در «تربیت اسلامى» و تحول و تطور «تربیت در اسلام» عنوان کتابش را تحول در مفهوم نظری تربیتى اسلام نهاده است. مراد وى از نظریه، آموزه‌‌های تربیتى مربیان مسلمان است؛ پس بواقع سخن او دربار تحول تربیت در تاریخ اسلام است؛ بنابراین، شایسته بود نام کتاب را دقیقتر و نزدیکتر به واقع برمى‌گزید و مثلا آن را تطور مفهوم النظریه التربویه فى الاسلام، مى‌نامید؛ زیرا، نگارنده خود معترف است که حقیقت و اصل تربیت اسلامى ثابت و لایتغیر و تاریخ آن متحول است.

بجاست، فصل چهارم این تربیت‌نگاشت را با کتاب «اتجاهات الفکر التربوى الاسلامى۱» اثر سعید اسماعیل على، مطالعه کرد.

کیلانى، مطالب کتاب را در مقدمه و هشت فصل بسامان کرده است.

در فصل نخست، از اصول نظری تربیتى در قرآن و سنت مى‌گوید و از این رهگذر، به فلسفه تربیت در قرآن و سنت اشاره مى‌کند و مى‌گوید: فلسفه تربیت اسلامى جزوى از فلسفه عام اسلام دربار انسان و هستى و زندگى است؛ پس از این، از انسان در اسلام مى‌گوید و به عوامل چهارگان مؤثر در تکوین فلسف تربیت اسلامى اشاره مى‌کند؛ سپس، به مقایسه فلسف تربیتى اسلام با دیگر فلسفه‌‌های تربیتى در کمال اختصار روى مى‌کند و به چهار شاهد بیولوژیکى، اقتصادى، تاریخى، اجتماعى براى اثبات این تفاوت مى‌پردازد و به هدف‌های تربیت اسلامى مى‌رسد و از دو ویژگى هدف‌های عام تربیت اسلامى مى‌گوید، از شش هدف عام کلى تربیت اسلامى یاد مى‌کند، پس از شرح آنها، به حوزه و دامن تربیت اسلامى مى‌پردازد و از تربیت جسم و روح و عقل در قالب حوز تربیت اعتقادى، تربیت اخلاقى، تربیت فکرى، تربیت شغلى مى‌گوید. نگارنده این بحث را با توجه به آی دوم از سور جمعه بازمى‌شکافد؛ آنگاه، به تعلیم مى‌پردازد و از ربط بین هدف و رفتار، درآمیختن نظر با عمل، ایجاد گرایش و باور پیش از فهم و کسب دانش، مراعات استعداد‌های فراگیران، تشویق، تحکیم مطالب در ذهن از راه تکرار یاد مى‌کند. نگارنده پس از این از روش‌های تربیتى در قرآن مى‌گوید و آنها را به نظرى و عملى تقسیم مى‌کند.

بحث پایانى این فصل گذرى است بر اصول عام مورد توجه تربیت اسلامى؛ یعنى، تربیت و تطور، برخورد انتقادى با میراث فرهنگى و پرهیز از التزام ناسنجیده به آن، روى خوش نشان دادن به تجربه‌‌های بشرى، تکامل علم و ایمان، الزامى بودن آموزش، علم براى خدا، استمرار آموزش، وحى و حس در آموزش و ارتباط آنها، لزوم بهره‌گیرى از معلم و مربى در تعلی